از فیلمهای تاثیرگذار دهه شصت، پخش شده از کانال یک میشه به فیلمهای پدر سالار  و هلن کلر اشاره کرد.

فیلم ایتالیایی پدر سالار Padre padrone ساخته برادران تاویانی، فرزندان خلف سینما گران نئور آلیست ایتالیا، به سال 1977 داستان روابط پدر و پسری روستائی رو روایت میکنه که پسر تحت سلطه پدر مستبدشه..تک تک صحنه های فیلم میتونه سکانس ماندگاری باشه از به تصویر کشیدن زندگی توسط برادران تاویانی. جالبه که داستان از زبان پسر، گوینو لدا، برگرفته از رمان سرگذشت زندگی خود نویسنده، گفته میشه. اگه بشه فیلم رو بدون دخالت احساسات برای چندین بار تماشا کرد؛ در هر تماشا، نکات جالبی رو میشه درک کرد. برخورد خشن پدر وقتی که پسر از قوانین ساختگی پدر سرپیچی میکنه و این خشونت تا سنین جوانی پسر ادامه پیدا میکنه نشانگر تاثیر تفکر بر زندگی و غلبه سنت کورکورانه بر آزادیه. هر لحظه به همراه پسر منتظر رهائی هستی ولی ظاهرا راه نجاتی وجود نداره حتی اگه پدر از رفتارش برگرده شاید ناظر فاجعه ای باشی.

دوبلور نقش پدر، ایرج رضائی دوست داشتنی بودند.       http://www.imdb.com/title/tt0076517/

......

 و فیلم سینمائی هلن کلر،The Miracle Worker، محصول 1962 روایتگر زندگی هلن کلر بود که بیشتر داستان رو به نقش بینظیر پرستار سالیوان در گشایش دریچه های جهان به روی دختری بدون حس بینائی و شنوائی ولی باهوش و با استعداد اختصاص میداد. آن بنکرافت این نقش رو به زیبایی هر چه تمامتر ایفا کرده.    http://www.imdb.com/title/tt0056241/

 هر دو فیلم ارزش تماشای چندین باره بدون در نظر گرفتن سال ساختشون رو دارند..با اینکه میدونیم پایان هر دو قصه چیه ولی هر دو فیلم نقش آموزش و تربیت و تفکر انسانها نسبت به هم رو به زیبائی هر چه تمامتر بیان میکنند.