جمعه بعد از ظهرهامون، همیشه عذاب وجدان سختی وجود داشت بدلیل تنبلی و شیطنت و انجام ندادن تکالیف. شاید هم اون دلتنگی معروف عصر جمعه ها شدت این حس عجیب رو صدچندان میکرد. دلخوشیمون دیدن فیلمهای شبکه یک بود بدون اینکه ساعت پخش کاملا مشخصی داشته باشه و بدون تکرار. اگه به هردلیلی فیلم عصر جمعه رو از دست میدادی، روز شنبه حرفی برای گفتن پیش همکلاسیهات نداشتی. البته دیدن فیلمهای عصرجمعه، لذتی توصیف نشدنی داشت حتی اگه بهمراه انجام تکالیف عقب افتاده بود.  فیلمی شامل سه قسمت از داستانهای غیرمنتظره رو دیدیم که بنظر خیلی از همقطارهامون از بهترینهای این ماجراها بوده.

آسانسوری که شریک جرم بود یا  the way up to heaven : زن و مرد مسنی که بنظر میرسید زندگی مرفه و بی نقصی دارند موضوع این قسمت بودند. خانوم منظم بود و پیرمرد لجباز و کاملا خونسرد. همیشه رفتارهای غیرقابل تحمل پیرمرد باعث میشد خانوم به مهمانیها و هواپیما و قطار و سر قرارها دیر برسه. این شده بود یه نوع رویه آزاردهنده برای خانوم داستان... این خانوم وقتی عصبی میشد یه چشمش بسته میشد...نگاش به ساعت بود و تیک عصبی آزارش میداد... زندگی این زوج پر بود از حرکات عصبی و شتابزده خانوم و التماسهاش که خواهش میکنم عجله کنید دیر میرسیم! و نگاههای خونسرد و قدمهای آرام و بیخیال آقا... تا اینکه وقتی میخواستند به یک مسافرت بروند و طبق معمول پیرمرد نهایت سعیشو کرده بود که دیر برسند، بازم هدیه ای جا موند. آقا با همان قدمهای آرام و رفتار خونسرد خودش برگشت تا هدیه رو از خونه برداره، خانوم هدیه رو در ماشین پیدا میکنه و احساس میکنه که شوهرش از روی قصد داره اذیت میکنه و وقتی از پشت در شنید که شوهرش به کمکش احتیاج داره تصمیم به انتقام میگیره... برمیگرده و به راننده میگه که حرکت کنند... القصه خانوم به تنهایی به مسافرت رفت هفته ها ماند و حتی به همسرش نامه مینوشت و وقایع رو توضیح میداد... وقتی برگشت دید آسانسورشون خراب شده و تعمیرکار خبر کرد. . . احساس تردید و گناه توسط بازیگر بخوبی تصویر شده بود. همچنان روی یه صندلی در طبقه همکف منتظر بود تا اینکه دید آسانسور هفته ها بین دو طبقه گیر کرده و شوهرش درطی این چند هفته در آسانسور گرفتار مرگ تدریجی شده. این لحظه بازم دوربین روی چهره خانوم زوم میکنه ولی اینبار چشمش بسته نمیشه!!! یعنی همان لحظه که خانوم از پشت در صدای کمک خواستن شوهرش رو شنیده بود، شوهرش در آسانسور گیر کرده بوده و تقاضای کمک میکرده. استفاده از آسانسور و ساعت و تیک عصبی خانوم به نوعی با روند داستان همخوانی داشت و انگار آسانسور هم جزئی از بازیگران فیلم بود.

لعنت بر آن دهان که بی موقع باز شود یا Galloping Foxley : دیدن همکلاسیها و دوستان سابق از بهترین لحظات زندگی هر انسانیه ولی نه وقتی که خاطره بدی از کسی در ذهن داشته باشی و این خاطره بد لکه تیره ای بشه برای سالیان سال که باید بار کینه رو به دوش بکشی و بدتر اینکه بخوای در لحظه دیدار انتقام بگیری و بازم بدتر اینکه انتقام انتحاریت غلط عمل کنه و خودت رسوا بشی اونم در سالخوردگی!

داستان در مورد پیرمردی بنام ویلیام پرکینزه (با بازی سرجان مایلز و (فکر میکنم) صدای آقای مقبلی) که زندگی یکنواخت مطابق قانون معمول روزانه داره. هر روز وقتی از سر کار برمیگرده سر ساعت بخصوصی سوار قطار مشخصی میشه .همیشه در یک مکان بخصوص منتظر اومدن قطاره. صندلی مخصوص و کوپه همیشگی. روزی با ورود شخصی تازه وارد این روال همیشگی بهم میریزه. شخصی که شباهت عجیبی به کسی داره که در دوران کودکی، مدرسه رو برای این پیرمرد به جهنم تبدیل کرده بوده. روال مدرسه بر این قرار بود که دانش آموزان سال پائینی باید در خدمت شاگردان سال بالائی باشند و این پیرمرد تازه وارد همون دانش آموز سال بالائی (بروس فاکسلی) مغرور و بداخلاق بنظر میرسه. اولین تخم کینه هم بخاطر برخورد بد پدر پرکینز با بروس فاکسلی در روز ورودیه کاشته شده بود. بروس فاکسلی همیشه رفتار بدی نسبت به بچه های کوچکتر از خودش داشت و این بار ویلیام پرکینز بهترین طعمه اش بود. روش تحقیر آمیز اون که با دانش آموزان بشکل برده رفتار میکرد و همیشه باعث شکنجه روحی و جسمی اونها بود به galloping foxley معروف شده بود. حال که پیرمرد این شخص رو پیدا کرده نمیدونه چه برخوردی باهاش داشته باشه. در روزهای آینده تازه وارد به این رویه ادامه میده. اشغال مکانهائی که پرکینز به آنها خو گرفته. بروس و ویلیام در یک کوپه قطار روبروی هم نشسته اند، روایت طوری پیش میره که همزمان با حرکت قطار به خاطرات پیرمرد سفر میکنیم و ما هم کم کم با شخصیت ها آشنا میشیم و از این بروس فاکسلی به اندازه یک عمر متنفر میشیم..کشمکش درونی پیرمرد یه لحظه راحتش نمیذاره. بالاخره پیرمرد تصمیم میگیره تا با بیان احساسات و حقایق دوران گذشته، آبروی فاکسلی رو حداقل بین مسافران کوپه قطار ببره. (استفاده از موسیقی متن بجا زینت بخش صحنه هاست) بالاخره پیرمرد شروع میکنه و حقایق مدرسه رو به همه تعریف میکنه و شخص تازه وارد رو متهم میکنه.... ولی شخص تازه وارد پیش همه اعتراف میکنه که اسمش فاکسلی نیست و در مدرسه دیگه ای درس خونده!

در کتاب اصلی رولد دال، روایت با معرفی شخص تازه وارد با نام و نام مدرسه دیگه به پایان میرسه ولی در فیلم این موضوع در هاله ای از ابهام قرار میگیره که آیا شخص تازه وارد در آخر داستان در موردهویتش دروغ گفته یا نه؟ واینبار به کمک تصاویر این نکته یادآوری میشه. شخص تازه وارد صبر میکنه تا همه برن و بعد... عصاشو عین عادت دوران بچگی بر شونه اش تکیه میده!!! در حالی که پرکینز نشسته و با چشمانی متعجب و ترسی همیشگی تماشاش میکنه. شخص تازه وارد در واقع همون بروس فاکسلیه که بعد چندین دهه برگشته تا ویلیام پرکینز رو دوباره تحقیر کنه!

حکایت آب و نمک یا Would You Believe It : در این دنیای نامردیها که حتی خودت هم گاهی وسوسه میشی کلاهبرداری کنی، گاهی یادت میره به باورهای  پیشین گوش جان بسپاری و سرنوشتت مثل پایان ماجرای قهرمان این داستان میشه.

داستان در مورد یه باستانشناس (با بازی نایجل هیورز) و دوستشه که در اردن در پی کشف آثار کهن هستند. روزی خبر میرسه که معبد تازه ای کشف شده و باستانشناس بهمراه دوستش به معبد رفته و مجسمه ای زیبا رو کشف میکنن. هر دو وسوسه میشن که این مجسمه رو از معبد خارج کرده و از مرز عبور بدن و با قیمت گزافی بفروش برسونن. حتی دوست باستانشناس پیشنهاد نصف کردن مجسمه رو میده. کشف تازه شون چنان اونا رو سحر کرده که حتی به هویت مجسمه فکر نمیکنن و فقط میدونن که قیمتیه و از طریق قاچاق اون میتونن به ثروت بزرگی دست پیدا کنن. صبح روز بعد مجسمه رو مخفیانه پشت وانت بار! (کامیون) قرار داده و فرار میکنن. (باران شدیدی میبارد!) در راه، بحثهای اخلاقی و توجیه ها و بی اعتمادی ها و جانماز آب کشیدنها شروع میشه تا اینکه توسط ماموران مرزی متوقف میشن. در توقفگاه اول، مامور رو کشته و فرار میکنن. در هر توقفگاهی با انواع و اقسام کلکها سعی میکنن تا کسی از محموله اشون باخبر نشه تا اینکه در توقفگاه آخر، مامور سمج با اصرار میخواد که بارشون رو ببینه. وقتی در پشتی ماشین رو باز میکنن، آب باران جمع شده در پشت کامیون کاملا تخلیه میشه و میبینن که مجسمه ناپدید شده!!!

دوست باستانشناس سر به بیابان زده و فریاد کنان دور میشه!! و مرتب خدا رو صدا میزنه!!!

فردای اون روز مامور به باستانشناس میگه که دوستت مرتب در حال هذیانگوئیه و در مورد همسر لوط صحبت میکنه. باستانشناس میپرسه: همسر لوط کیه؟ مامور جواب میده: طبق تورات ( چون آنها در مرز اسرائیل بودند) قرار بود عذاب الهی بر قوم لوط نازل بشه، لوط به همسر و دیگران گفته بود که از شهر فرار کنن و اصلا به پشت سرشون نگاه نکنن. همسر لوط سرپیچی کرد و به پشت سرش برگشت و در آن هنگام عذاب الهی نازل شد و به نمک تبدیل شد!!! راستی محموله پشت ماشینتون چی بود؟؟؟

باستانشناس جواب میده: باورت میشه که همسر لوط بود؟ مامور جواب میده: نه! و دور میشه. باستانشناس مقداری از نمک پشت ماشین رو میچشه و لبخند تلخی میزنه!