اولا بابت ِ این اطلاعات چامع و مفید ممنون.

(۱۳۸۹/۴/۲ صبح ۰۶:۴۴)taxi driver نوشته شده:  

"سینمای وحشت ژاپن به دلیل روانشناسی ریشه ایِ منحصر بفرد و عامه پسندش در ژانر وحشت، از نقطه نظر روانشناسی غربی بصورت برجسته‌ای مورد توجه قرار گرفته است.
J-Horror تمایل به ساخت فیلم در حوزه ترس‌های روانشناختی دارد، در حالیکه در دیگر صنعت‌های سینمای دلهره عمدتا با مواردی همچون "جن زدگی"، "جن گیری"، "جادوگری" و "پیش آگاهی" روبرو می‌شویم"

و دوما ! کاملا با این تیکه موافقم ! کلا جنس صحنه های ترسناک ژاپنی با غربی فرق داره ! و تکنیک هایی که برای ترساندن ِ ملت به کار میبرن بی نظیره ! برای مثال ، همین نویز انداختن روی صحنه که در فیلم هایی مثل حلقه شاهدش هستیم و یا حتی در بازی های رایانه ای و ... ِ ژاپنی .

در هالیوود ِ کنونی وقتی فیلمی مثل " اره " جزو دسته ی Horror محسوب میشه ، خب تکلیف همگان معلومه !! انگاری در سینمای غرب واژه ی " ترساندن " به معنی نشان دادن دل و روده ی کاراکتر های فیلمه !

 شما یه نگاهی به فیلم " حلقه " نسخه ی ژاپنی اش بندازید و یه نگاهی به " حلقه " ی آمریکایی با بازی نائومی واتس ! فقط همون صحنه ی خارج شدن سامارا از چاه رو در نظر بگیرید ! راستش رو بگم اولین باری که این صحنه رو در نسخه ی ژاپنی ش دیدم ، تا چند وقت جرئت نمی کردم در تاریکی تنها بمونم ! اون وقت به لطف دیدن نسخه ی آمریکاییش کلا ترسم از این صحنه ریخت ! (اینم نکته ی مثبتش !)

من نمی فهمم هالیوود چه اصراری در خراب کردن چنین فیلم هایی ، با بازسازی اونا داره ؟!!