در مقاله اي كه در يكي از تاپيكها نوشتم به اين نكته اشاره كردم كه دوبلورها هم مانند همه انسانهاي ديگر عمر جاودان ندارند و متاسفانه بايد اين حقيقت تلخ را باوركنيم كه روزگاري همگان - بويژه آنهايي كه عميقا دوستشان داريم - اين دنياي خاكي را ترك مي كنند.هم علاقه و تعصب رابرت ميچم گرامي و هم انتقاد بهزاد عزيز قابل تامل است . بله هيچگاه تصورنمي كرديم بنا بدلائلي فيلمهاي مهم تاريخ سينما را گويندگان محبوبمان دوبله نكنند و اين مهم بدست شاگردانشان انجام گيرد . اما چاره اي نيست . استاد خسروشاهي دوبلورمحبوب بسياري از دوبله دوستان همانگونه كه كنج عزلت گزيده ديگر صداي زيبايش رمق گذشته ها را ندارد . بالاخره 70 سالگي يعني سنين كهنسالي . هرچقدر كه صداي او را دوست داشته باشيم بايد اين حقيقت را باور كنيم كه صداي جوان پسند اين ستاره دوبله با حتي يك دهه قبلش تفاوت بسيار كرده است . جنس خاص صداي ايشان را مثلا با دهه 50 و بجاي آلن دلون ، دهه 60 بجاي آميتا بچن در قانون ، دهه 70 بجاي بازيگران ايراني و اواخر دهه 80 بجاي برخي از شخصيتها مقايسه كنيد . متاسفانه همين بلا بر سر صداي جلال مقامي هم بخاطر دوري از دوبله نازل شده است و كم و بيش براي ديگر گويندگان همنسلش نيز اتفاق خواهد افتاد . پس چاره چيست ؟ امروز كه استاد رسول زاده ديگر در دوبله فعاليتي ندارد چه كسي بايد بجاي مثلا  اورسن ولز صحبت كند؟

با تمام تعصبي كه همه ما رفقاي كافه بر سر صداهاي قديمي و محبوبمان داريم بايد اين حقايق را باور كنيم. در ميان نسل جديد دوبله و همعصران باشكندي و قطعه اي كه - بسياري از آنها در سنين بين 45 تا 50 قرار دارند - چند نفري - هم خانم و هم آقا - هستند كه به كارشان بهاي بسيار مي دهند. شايد در گويندگي هرگز نتوانند در حد و قواره گذشتگان ظاهر شوند اما در مديريت خواهند توانست تا حدودي جايگزين نسل طلائي شوند. چند وقت پيش سريال نقطه مرگ بمديريت دوبلاژ امير محمد صمصامي  را ديدم . واقعا ايشان سنگ تمام گذاشته بود. هيچ چيز از كار گذشتگان كم نداشت. شروين قطعه اي با تمامي وجودش صحبت كرده بود و اين نشان از نسلي پويا در دوبله مي دهد. همين امير صمصامي در اواخر دهه 60 توسط خسروشاهي به دوبله فيلمهاي ايراني دعوت شد و نقشهاي بسيار خوبي را هم گفت در حالي كه 4 سال بيشتر نبود كه در دوبله آنهم در تلويزيون حضور داشت. عليرضا باشكندي با تمامي ضعفهايش به كارش بهاي بسيار مي دهد اگرچه بنده هيچ وقت صداي تقليدي او را دوست نداشته ام اما همينقدر كه به كارش بها مي دهد قابل تقدير است . شروين قطعه اي هم همينطور  و در درجات بعدي افشين زينوري و چند تن ديگر كه مي بايست براي بقاي دوبله حفظ شوند.

يادم مي آيد چندسال قبل محمدرضاكلانترچاهوكي از معدود كارشناسان جوان دوبله در يكي از سايتها - فكركنم سايت پرده سينما - به نقد صداي فعلي استاد خسروشاهي پرداخته بود كه من در كامنتي شديدا به ايشان تاختم ، اما امروز تصور مي كنم كه حرف ايشان صحيع است و ما را بهمان نقطه تلخي كه گفتم رهنمون مي سازد . خسروشاهي در مديريت دوبلاژ هم يكي از مفاخر دوبله است كه كاش به عزلت گزيني خود خواسته پايان مي داد و به يادگارهايش اضافه مي كرد. البته بنده اگر فيلمي از آلن دلون و آل پاچينو بيايد هرگز نمي خواهم بغير از صداي ايشان بر روي كاراكتر آنها بشنوم ، چه كنيم ديگر نوستالوژي هست  با مخلفاتي چون تعصب و عشق به دوبله و باقي قضايا !