به یادبود پنجاه و سومین سال در گذشت همفری بوگارت

برای نوشتن از بوگی لازم نیست که به سراغ کتابها یا مجلات سینمایی رفت و یا در اینترنت جستجو کرد. بوگی آنقدر بزرگ هست که نیازی به معرفی نداشته باشد. هنرپیشه با ابهتی که در پشت ظاهر خشن و جدی اش باطنی متین و جوانمرد دارد. هر کسی که کازابلانکا را دیده باشد با بوگی کاملا آشناست. بوگی در کازابلانکا اسطوره ای فراموش نشدنی است. کافه داری که همه چیز و همه کس در کازابلانکا  از او  کافه اش حرف می زنند. بوگی همه کاره است: از بده بستانهای پشت پرده اش با سروان رنو گرفته تا سایه عشق نافرجامی که بر روی زندگی اش سنگینی کرده است. از کمک به دختر جوان بلغاری گرفته تا کشتن سرگرد اشتراسر... . اینها همه باعث می شود تا بوگی و کازابلانکا جاودانه شوند.

اما بوگی فقط در کازابلانکا جاودانه نیست! او در همه نقش هایش عظمتی بی مثال دارد: کارآگاه سام اسپید در شاهین مالت، فیلیپ مارلو در خواب بزرگ، چارلی قایقران در آفریکن کویین، هری مورگان در داشتن و نداشتن و بالاخره لاینس لارابی عاشق در سابرینا. بوگی آنقدر بزرگ است که حتی در نقشهای نه چندان مثبتش هم دوست داشتنی است: مثل نقشهایش در ساعات ناامیدی و گنجهای سیرامادزه.

شیک پوش بودن بوگی هیچ وقت توجه آکادمی اسکار را به خودش جلب نکرد اما وقتی با لباسهای روغنی و کثیفش در آفریکن کویین ظاهر شد، اسکار هم نصیبش شد.

بوگی کبیر در 14 ژانویه 1957 بر اثر سرطان حنجره در کالیفرنیا درگذشت. روحش شاد