این یکی از پرسابقه ترین بحث های تاپیک های مختلف سینمایی ، که همیشه هم جذابیت خاص خودش را دارد. فهرست بهترین فیلم های عمر همه ما ، همیشه دستخوش تغییر است. تغییری که تابعی از گذر زمان - ساخته شدن و دیده شدن فیلمهای جدید - و تغییر طرز فکر و نگاه ماست.

خوب است در این بحث "فهرست بهترین فیلمهای عمر" مان را - چه بهتر که همراه با دلیل این بهترین بودن - بنویسیم. باشد که غیر از آشنا شدن بیشتر با سلیقه های مختلف ، این بحث شاید چند سال بعد  برایمان سندی باشد برای سنجش میزان تغییر نوع نگاه مان به هنر سینما ...

ضمن اينكه اين فهرست محدوديت خاصي ندارد ، اما در صورت تمايل حداقل چند فيلم محبوب تر زندگي خود را به ترتيب اولويت شماره گذاري كنيم.

من چند تا فیلم هست که نمی تونم بگم اینها شماره یک یا دو هستند .فیلم های کازابلانکا،پدرخوانده 1و2 سه گانه ارباب حلقه ها،رستگاری در شاوشنگ ،هفت ،مظنونین همیشگی،بانوی زیبای من ،نیش ،خوب بد زشت،هفت سامورائی به خاطر یک مشت دلار فپرتقال کوکی وآخرین شاهکار پیتر سلرز being there (حضور)و چند تا فیلم دیگه که الان حضور ذهن ندارم.

با تشکر از میثم عزیز بابت مطرح کردن این موضوع همیشه وسوسه کننده و جذاب :

متاسفانه فیلمهای ارزشمند دیده نشده بسیارند ... از میان فیلم هایی که تابه حال موفق به دیدنشان شده ام  :

1) کازابلانکا : بیانگر حدیث عزت نفس و عشق ... فیلمی که خوشبختانه به دیدنش عادت نمی کنم ...

2) روزی روزگاری در آمریکا : شاهکار سرجیو لئونه ... مرثیه ای برای پایان دوستی ها ، عشق و روزگاران خوش گذشته ...

3) پدرخوانده (اولین قسمت ) : هیچ بخشی از آن اضافی نیست ... هیچ کاراکتر و ماجرایی به حال خود رها شده نیست ... و بیان اهمیت اعتقادات و خانواده ...

4) داستان توکیو : بیان رو راست و واقعی خود خود زندگی و مناسبات متاسفانه ناگزیر موجود در آن ...

5) روشنایی های شهر : نگاه زلال چاپلین به عشق ... نگاه کسی که  هنرش را قبول دارم ...

6) ده فرمان (کریشتف کیشلفسکی ) : هربار دیدنش موجب پالوده شدن و تزکیه روح میشود ...

7) Z ( کوستا گاوراس ) :  اصلا نیازی به توضیح برای ارزشمندی این فیلم وجود دارد ؟ همچنان که شاهدیم فیلمیست بدون تاریخ مصرف ...

 8) شاه لیر ( گریگوری کوزینتسف ) : یکی از موارد موفق همنشینی ادبیات و سینما ...

9) زندگی دیگران (  فلوریان هنکل فون دونرسمارک ) :  روایت حدیث دردناک دانستن در آنجا که می خواهند ندانی ...

10 ) پیش از باران ( میلچو مانچفسکی ) :نگاه فوق العاده به حماقت بشری یعنی جنگ و عواقب آن ...

......................................................................

اصولا باید لیست را در اینجا به پایان ببرم اما ای کاش میشد لااقل 5 فیلم دیگر به این فهرست اضافه کرد که اگر اینگونه بود :

11) جاده (فدریکو فلینی ) : و احساس دردناک نبودن کسی که همیشه کنارت بوده و تا بوده تو بودنش را حس نمی کرده ای ..

12 ) پرواز بر فراز آشیانه فاخته : پس از هربار دیدنش آن آدم قبلی نیستم ... و این مساله هر بار اتفاق می افتد ...

13 ) زندگی دوگانه ورونیکا (کیشلفسکی بزرگ ) : بیان نقش احساسات در ادامه زندگی و حدیث جستجوی ناامیدکننده  احساس درک متقابل در وجود دیگری ...

14) ریش قرمز : ساخته های کوروساوا تاثیرگذارند اما با وجود عشق به هفت سامورایی با این ساخته ایشان درگیرترم ... بیانگر تاثیر صحیح و ماندگار یک مراد بر مریدانش در طول زندگی  ... آری آدمی می تواند همواره بیاموزد ، تا او را که و چگونه آموزش دهد ...

15) کوآیدان (ماساکی کوبایاشی ) : با هر کدام از اپیزودهای چهارگانه اش به آرامی در وجودت

جوانه ای از اندیشه و تامل را موجب میشود ... بیان دیدگاه هایی عمیق مربوط به زندگی با استفاده از اندیشه و فرهنگ خاور دور با زیبایی تمام و آغشته به رنگ های فراموش نشدنی ...

یا حق ...

با تشکر از سناتور و دون کورلئونه نازنین. واقعا لذت بردم. امیدوارم دوستان دیگر این کافه نیز به ما بپیوندند.

بی مناسبت نیست ، فهرست بهترین های عمر صاحب نظران سینما را هم در این بحث بنویسیم ، که به راستی بسیار جامع تر و ژرف تر از ما سینما را می بینند و می سنجند.

جاناتان رزنبام منتقد شهیر امریکایی ، نماینده جریان مخالف سلطه طلبی هالیوود و طرفدار سینمای اندیشمند و متفاوت ملل مختلف. ایشان علاقه خاصی به سینمای ایران دارد و سهم زیادی در معرفی این سینما در امریکا داشته است.

فیلمهای محبوب او بدون ترتیب:

خون آشامان (لوییس فیلا - 1915)

ام (فریتس لانگ - 1931)

داستان آخرین گلهای داوودی (کنجی میزوگوچی - 1939)

ایوان مخوف (سرگئی آیزنشتاین - 1945)

آقایان مو طلایی ها را ترجیح می دهند (هووارد هاکس - 1953)

سال گذشته در مارین باد (آلن رنه - 1961)

خانه سیاه است (فروغ فرخزاد - 1963) / فیلم کوتاه

گرترود (کارل تئودور درایر - 1964)

زنگ تفریح (ژاک تاتی - 1967)

هنگامی که می بارد (چالرز برنت - 1995) / فیلم کوتاه

ده فیلم عمر من

زور که نیست ... خوشم نمیاد ! ... چرا باید ادای روشنفکرا رو دربیارم؟! ... آقایون ! خانمها ! بنده از فیلم های هنری خوشم نمیاد ! ... چرا باید الکی از ژان لوک گدار و ویم وندرس و دیوید لینچ تعریف کنم. همین جا اعتراف میکنم که از فیلم های این آقایون خوشم نمیاد ... اصلا نمی فهمم اینا چی میگن ! فیلمی مورد علاقه منه که ده بار بتونم ببینمش و هر بار هم برای من تازگی داشته باشه و از اون لذت ببرم. آره لذت ببرم! فیلمهای زیر فیلمهای تمام عمر من هستند. اگه قرار باشه تا آخر عمر منو تو یک جزیرۀ غیرمسکونی بیندازند و من فقط حق بردن 10 تا فیلم رو با خودم داشته باشم. من این ده تا فیلم رو با خودم میبرم! 

* * *

اینها ده فیلم برتر من هستند. در مورد هرکدام هم  چند خطی توضیح داده ام و نظر شخصی خود را گفته ام.

1-   کازابلانکا : نمیدونم این فیلم چی داره که تقریبا جزء انتخاب همه دوستانه . شاید بالای 10 بار این فیلم رو دیده باشم و هر بار برای من تازگی داره. این فیلم در خودش همه چیز داره : زندگی ، مرگ ، عشق ، نفرت ، جنگ ، نوستالژی ، موسیقی ، دوستی ، جوانمردی و ... .

2-   فهرست شیندلر : فیلمی سیاسی با نگرش غیر سیاسی و انسانی به موضوع جنگ جهانی دوم و هولوکاست. قهرمان و کاراکتر مثبت این فیلم نه یک یهودی که یک آلمانی {اتریشی}طرفدار حزب فاشیست است. واقعگرایی این فیلم معرکه است.

3-     پرتقال کوکی : نگاه کوبریک به معضل عصیان و جامعه ستیزی جوانان 

4-   بچه رزمری : رومن پولانسکی برای ساخت یک فیلم شیطانی ، نیازی به نمایش خشونت و استفاده از صحنه های خون و خونریزی و سکانس های حال بهمزن ندارد. وحشتی که این فیلم توسط صحنه های نمادین و سمبلیک و بازیهای مرموزانه بازیگران به تماشاگر منتقل میکند بسیار فراتر از فیلمهای شیطانی معمول در سینما است.

5-     فارست گامپ : هربار دیدن این فیلم در مواقعی که نومیدی بر من غلبه کرده است مفید واقع می شود!

6-     سه گانه پارک ژوراسیک : با توجه به علاقه من به زمین شناسی و تکامل ، این فیلم مورد علاقه من است. مخصوصا که کارگردان آن هم اسپیلبرگ نازنین است!

7-     افسانه خزان : دوستش دارم . دلیل نمی خواهد !

8-     سه گانه ارباب حلقه ها : معجونی با همکاری تالکین و پیتر جکسون . افسانه ای به مثابۀ واقعیت

9-   28 روز بعد : کارهای دنی بویل را دوست دارم . و این یکی از بهترینهای اوست. شهر لندن خالی از سکنه ، تاثیری شگرف روی آدم میگذارد.

10- لارنس عربستان : فیلمی در مورد ارادۀ آهنین یک انسان . مصداق بارز ضرب المثل خواستن توانستن است . با بازی یکی از غول های محبوب من : پیتر اوتول

پ ن (بعد از چند روز):  حالا که اصراری نیست که حتماً ده فیلم باشه و میشه فیلمهای دیگه ای هم اضافه کرد ، منهم چند تا فیلم دیگه همراه خودم به جزیرۀ تنهاییم میبرم :

    - مرد مرده (جیم جارموش) : حدیث مرگ و زندگی . فیلمی پر از ابهام و استعاره . کشف این استعاره ها چه لذت بخش است.

    - داستان وست ساید : از معدود موزیکالهایی که دوستش دارم. زوایایی که دوربین می گیرد بکر و بعد از اینهمه سال همچنان به روز است. دکوپاژ این فیلم میتواند کلاس درسی برای علاقمندان سینما باشد.

    -  بعضیها داغش رو دوست دارند .وای از دست جک لمون . عاشق صحنه داخل قطار هستم!

     - سه گانه پدرخوانده : حدیث "صد سال تنهایی" یک خانواده. خانواده ای  که طومارش با فریاد بیصدای مایکل کورلئونه در انتهای قسمت سوم و در هنگام کشته شدن دخترش، درهم پیچیده شد.

    - سه گانه ایندیانا جونز : ترکیب هریسون فورد و شون کانری به عنوان پدر و پسر جالب است . چهارمین ایندیانا جونز را دوست ندارم . 

به نظر من انتخاب 10 فلیم بین این همه فیلم با ارزش تو سینما واقعا کار سختیه و باید دقت زیادی به خرج داد.  همون طور که دن ویتو کورلئونه عزیز هم گفتند فیلم های ندیده زیاد هستند. من خودم شخصا هنوز تو دیدن فیلم های ارزشمند خیلی تازه کار هستم. تو زندگیم فیلم های پوچ و مزخرف زیادی دیدم تا بالاخره سینمای واقعی رو پیدا کردم. و حالا خوشحالم که همیشه هر فیلمی رو که میبینم راضی از جلوی تلویزیون بلند میشم.

این فیلم ها رو هیچوقت فراموش نمیکنم.  بدون ترتیب خاصی :

- بر باد رفته : این فیلم از اون فیلم هاییه که هیچ وقت با گذشت زمان کهنه نمیشه . به معنای واقعی یک گنجینه.

- کازابلانکا : تنها چیزی که در مورد این فیلم میشه گفت اینه که هیچ کسی رو ، حتی یک آدمی که زیاد اهل سینما نیست و از رو ی تفریح گهگاهی فیلم نگاه میکنه  ندیدم که این فیلم رو ببینه و ازش تعریف نکنه.  بعد از 69 سال هنوز هم کلاس خاص خودش رو داره.

- پدرخوانده  : نمونه بارز یک فیلم به تمام معنا.  فرانسیس فورد کاپولا واقعا فیلم کارگردانی میکنه . . . .

- خوب بد زشت : یه جورایی مثه پدرخوانده جلوه ی هنر سینماست. دیدنش همیشه برام لذت بخشه.

- 12 مرد خشمگین :  حاضرم 10 بار پشت سر هم این فیلم رو نگاه کنم . . .

- کشتن مرغ مقلد : فیلمی که همیشه دیدنش احساساتم رو جریحه دار میکنه.

- زندگی شگفت انگیزی است  : این فیلم رو اولین بار در شب کریسمس دیدم و مطمئنم تا آخر عمر هم  خواهم دید.

- سه گانه ارباب حلقه ها : هر بار که فرصت پیدا میکنم و این فیلم رو می بینم برام یک موهبت بزرگه. آدم رو به یک دنیای دیگه میبره.

- شیرشاه : یک شاهکار. انیمیشنی که به نظرم لیاقت قرار گرفتن در بین بزرگ های سینما رو داره.

- پلیس آهنی : خب این فیلم ریشه در دوران کودکی من داره. هنوزم از لحظه به لحظه و ثانیه به ثانیه این فیلم لذت میبرم. فکر میکنم بیشترین فیلمی که تا حالا تو عمرم دیده باشم همین فیلم باشه. پلیس آهنی به همراه ترمیناتور 2 از نظر من بهترین فیلم های علمی تخیلی سینما هستن.

- جن گیر : این فیلم تا ابد بر فیلم های ترسناک سینما فرمانروایی خواهد کرد. اگر جن گیر نباشه به نظرم ژانر وحشت نصف ارزش خودش رو از دست خواهد داد.

11 تا شد ولی مشخصه فیلم هایی که همه دوست داریم در این تعداد نمی گنجه.

 ولی دلم نمیاد این یکی رو نام نبرم :

- تایتانیک : به نظرم تمام اسم و رسمی که این فیلم داره همگی به شایستگی و به حقه.

خب بنظرم بهترین چیز تو دنیا تماشاکردن یه فیلم دلچسبه...

ولی طبق فرمایشات جناب اسکورپان شیردل اگه قرار باشه تا آخر عمر تو یک جزیره غیر مسکونی مستقر باشیم و فقط حق بردن 10 فیلم رو با خودمون داشته باشیم :

1- بهشت(2002) : این فیلمو خیلی دوست دارم...شاید زیباترین درامی که تا بحال دیدم...با بازی زیبای کیت بلانشت و جیووانی

2-مستاجر(1976) : خب بنظرم یکی از بهترین بازی های پولانسکی محسوب میشه

3- بچه رزمری(1968) : وقتی میا فارو بازیگر و پولانسکی کارگردان باشه همچین شاهکاری از آب در میاد...حالا همین فیلم رو میدادن هیچکاک کارگردانی کنه" قول میدم نقش اول رو میداد به یه پیرزن و یه فیلم آبکی مثلا دلهره آور مثل روانی از آب در میومد

4- خون آشام کش های بی باک(1967) : بخاطر علاقه شدید به شرون تیت

5-سرگذشت عجیب بنجامین باتن(2008) :فکر نکنم درباره این فیلم نیازی به توضیح باشه

6- یکشنبه غم انگیز(1999): ارزش بارها دیدن را دارد

7- آبی بیکران(1988)

8-جک و سارا(1995)

9-کی پکس (2001)

10-دختری که پایین خیابان زندگی می کند...

چند تا فیلم هستن که همیشه برام بهترین بودن..

قیلم این گروه خشن  که فیلمی هست دیدنی وسرشار از لحظه های بیاد ماندنی وبازیگران بزرگی همچون ویلیام هولدن وارنست بورگناین ورایان و کارگردانی سام پکین پای بزرگ..

قتل در قطار سریع السیر شرق ساخته سیدنی لومت فقید..مخصوصا از بازی البرت فینی که در نقش هرکول پوارو بازی کرده خیلی خوشم میاد..

اخر الزمان {اپوکالیتو}که مل گیبسون در سال 2006 ساخت..کلا با گیبسون خیلی حال می کنم میهن پرست وشجاع دل هم که ساخته ،فیلمهای خوبی هستن

کازابلانکا و همفری بوگارت  واینگرید برگمن که به نظر میرسه تا ابد ماندگار هستن مخصوصا اون سکانسی که مردم در کافه ریک اهنگ مارسییز می خونن..

فهرست شیندلر که همیشه با دیدنش بیشتر به بزرگی اسپیلبرگ پی می برم..

پیانیست ساخته پولانسکی که باید اعتراف کنم پای این فیلم خیلی گریه کردم..

فعلا تا بعد

با تشكر از حضور دوستان عزيز در اين بحث.

بدون شك ميزان هماهنگي فيلمها با روحيات و اعتقادات افراد تاثير بسياري در فهرست فيلمهاي محبوبشان مي گذارد. لزوما نبايد همه "همشهري كين" را فيلم محبوبشان بدانند ، گو اينكه شايد روي "بهترين" بودن آن اجماع بيشتري وجود داشته باشد.

آندره بازن (1918 - 1958) منتقد مشهور ، كه بي شك جزئي از تاريخ هنر سينماست. بي او سينما هنري در شكل امروزي اش نمي توانست باشد و به بسياري از شاهكارهاي امروزش نمي توانست افتخار كند! او يكي از موسسان كايه دو سينما بود و پايه گذار نظريه ميزانسن. او تاثير فراواني روي منتقدين و سينماگران بعد از خود نظير تروفو ، گدار و آلن رنه و ... گذاشت. كتاب "سينما چيست؟" او - كه به فارسي هم ترجمه شده - همچنان الهام بخش بسياري از عاشقان سينماست.

فيلمهاي محبوب او :

1- خون آشامان (لوييس فيلا - 1915)

2- زائر (چارلي چاپلين - 1923)

3- شكوفه هاي شكسته (د. و. گريفيث - 1919)

4- طلوع (ف. و. مورنائو - 1927)

5- حرص (اريك فون اشتروهايم - 1924)

6- قواعد بازي (ژان رنوار - 1939)

7- روز بر مي آيد (مارسل كارنه - 1939)

8- روبهان كوچك (ويليام وايلر - 1941)

9- خانم هاي جنگل بولوني (روبر برسون - 1945)

10- دزد دوچرخه (ويتوريو دسيكا - 1948)

میثم عزیز یک تاپیک واقعا بی رحمانه و در عین حال بسیار جذاب را شروع کرده اند. بی رحمانه از این جهت که تعداد فیلم ها را محدود به ده عنوان کرده اند اما همه  می دانند که این انتخاب با وجود سختی هایش ، همواره برای سینما دوستان قلقلک آمیز بوده و خواهد بود. البته بهترین راه حل برای این انتخاب مشکل ، همان ایده جزیره تنهایی است یعنی همان جایی که کسی (‌از منتقدان و روشنفکرنماها ! ) نیست که به آدم خرده بگیرد ؛ پس می توان با خیال راحت هر فیلمی که از ته قلب به آن عشق می ورزیم انتخاب کنیم . فیلم هایی که از تماشای چندباره آنها نه تنها خسته نمی شویم بلکه انرژی می گیریم.

 کازابلانکا : انتخاب اول ، در وصف آن همین بس که دلیل علاقه ام به سینما و ایجاد سایت ایران کلاسیک و بعدا کافه کلاسیک تنها به خاطر جادوی سحرآمیز این فیلم بوده است.

پدرخوانده : سینمای بی نقص ، اوج تکنیک و هنر فیلمسازی . قسمت های 2 و 3 آن فیلم های بسیار خوبی هستند اما به نظر من  قسمت 1 آن یک شاهکار تمام عیار است.

این گروه خشن: در جدال بین این فیلم و فیلم "هفت دلاور" ، این یکی برنده شد چون شهید بیشتری در آن وجود داشت ! شهادت و فداکاری در معنای واقعی اش را می توان در این فیلم دید. شخصیت پایک بیشاب در این فیلم کم نظیر است.

مرد سوم : نماها و قاب های تحسین برانگیز فیلم در کنار سایه سنگین اورسن ولز دوست داشتنی بر تمام فیلم و بازی جذاب جوزف کاتن که من همیشه دوست اش داشته ام.

بدنام :  اینکه در فهرست Top 10 ام فیلمی از کارگردان محبوبم (‌آلفرد هیچکاک ) نباشد گناه کبیره است پس در انتخابی سخت بین سایه یک شک ، روانی ، پنجره عقبی و بدنام ، آخری را انتخاب میکنم به خاطر اینکه کری گرانت دارد ، اینگرید برگمن دارد ، و  هم نوآر و هم عاشقانه است. دو ژانری که من همواره دوست داشته ام . علاوه بر اینها زوج گرانت - برگمن ،  شیمی بی نظیری دارند حتی بیش از زوج برگمن - بوگارت !

سانست بولوار :  در انتخاب یک فیلم از بیلی وایلدر هم کشمکش شدیدی بین آپارتمان، سانست بولوار و ... داشتم به خصوص اینکه جک لمون محبوب در آپارتمان است با این وجود به نظرم سانست بلوار در کلیت اثر ( بدون توجه به بازیگری ) بر آپارتمان برتری دارد و یک شاهکار واقعی است. سکانس اول و آخر فیلم در تاریخ سینما  بی نظیرند.

روشنایی های شهر :  تنها فیلم سینمای صامت در لیست من . در انتخاب یک فیلم از چارلی چاپلین همیشه انتخاب ام این یکی بوده است. سکانس نهایی فیلم اینقدر قوی است که در تماشای چندین باره اش ، باز چشم  خیس می شود. هنر انتقال حس و حال .

نینوچکا :  این فیلم زیبا و کم ارج نهاده شده را باید بیشتر دید. عاشق سیر تحول شخصیت نینوچکا با بازی تحسین برانگیز گرتا گاربو هستم. دیالوگ های پرمغز و زیبایی فیلم در کنار فیلمنامه وایلدری اثری تماشایی ساخته است.

خوب ، بد ، زشت :  به نظر من زیباترین فیلم وسترن که بدون شعارگرایی حرف خودش را می زند. می توان صد بار این فیلم را دید و باز سیر نشد. همین سیر نشدن از یک فیلم برای شاهکار قلمداد شدنش به تنهایی کافیست.

ترمیناتور 2 :  تنها فیلم مدرن در لیست من . فیلمی که به دلیل استفاده درست از جلوه های ویژه کامپیوتری نه مانند برخی فیلم های امروزی کارتونی شده و نه داستان اش غیر عقلانی و بیش از حد تخیلی است. در حالیکه بیشتر قهرمانان مدرن ، پهلوان پنبه و کارتونی هستند ، آرنولد ماشینی است باور پذیر ،  معقول و دوست داشتنی ؛ تا جاییکه در پایان فیلم به خاطرش بغض می کنیم .

و بلافاصله بعد از اینها ...

سینما پارادیزو - سایه یک شک - آپارتمان - کامیل - مسیو وردو - دکتر استرنج لاو - هوش مصنوعی - شاهین مالت - پرواز بر فراز آشیانه فاخته - عصر جدید - محله چینی ها  - ریوراوو - هفت دلاور - لورنس عربستان - توپ های سن سباستین - گلادیاتور - سابرینا - پنجره عقبی - مرد (‌هومبره )‌ -  همه شاهکارهای  آلفرد هیچکاک ، بیلی وایلدر ، چاپلین و  لورل هاردی - و نوآرها ...

پ.ن:  هنوز چند دقیقه از ارسال این پست نگذشته بود که عذاب وجدان مرا فرا گرفت . اینکه چرا برخی فیلم ها را نیاورده ام و کلی اما و اگر دیگر ... !  واقعا که عجب بازی مشقت باری است این انتخاب بهترین ها.

(۱۳۹۰/۳/۱۱ عصر ۰۲:۲۶)IranClassic نوشته شده:  

میثم عزیز یک تاپیک واقعا بی رحمانه و در عین حال بسیار جذاب را شروع کرده اند. بی رحمانه از این جهت که تعداد فیلم ها را محدود به ده عنوان کرده اند اما همه  می دانند که این انتخاب با وجود سختی هایش ، همواره برای سینما دوستان قلقلک آمیز بوده و خواهد بود. البته بهترین راه حل برای این انتخاب مشکل ، همان ایده جزیره تنهایی است یعنی همان جایی که کسی (‌از منتقدان و روشنفکرنماها ! ) نیست که به آدم خرده بگیرد

.....

پ.ن:  هنوز چند دقیقه ز ارسال این پست نگذشته بود که عذاب وجدان مرا فرا گرفت . اینکه چرا برخی فیلم ها را نیاورده ام و کلی اما و اگر دیگر ... !  واقعا که عجب بازی مشقت باری است این انتخاب بهترین ها. 

قطعا يكي از دلايلم براي ايجاد اين تاپيك اين بوده كه نظر شخص شما را بدانم ، ايران كلاسيك عزيز! از خواندن مطلب زيباي شما بسيار لذت بردم.

فكر مي كنم قرار دادن فهرست محبوب هايم در اولين پست اين بحث ، كمي كژتابي ايجاد كرده! اين بحث محدوديت خاصي ندارد و كاملا آزاد است. اينكه من فقط ده مورد را نوشته ام يك سليقه شخصي بوده. خوب است آن پست را ويرايش كنم!

با نظرت درباره جزيره تنهايي موافقم ، خودم هم اين فهرست را از جزيره تنهايي ام آورده ام! چيز غريبي است اين جزيره تنهايي! تا دو سال پيش سوگلي فيلمهاي اين جزيره براي من دختر خداحافظي (هربرت راس - 1977) بود! بي صدا و به دور از هياهوي روشنفكرنمايان! با آن خلوت مي كردم ، اما ديگر آن را مثل دو سال پيش دوست ندارم. يك جور حس بي خيالي - در آن موقع برايم - خوشايند در آن بود كه ديگر مرا خوش نمي آيد. حالا ديگر حس مي كنم به من دروغ مي گويد و زندگي و روابط به اين راحتي ها هم درست بشو نيست! حالا اين فيلم برايم جايش را به شاهكار هم سن و سال و البته تلخ انديش ترش داده است . آني هال (وودي آلن) ... ! و صد البته جادوي آزاردهنده و ناخوشايند - اما ملموس براي من - برتولوچي و براندو كه جاي خود دارد!

فهرستم را از پست اول با تغييراتي به اينجا منتقل مي كنم :

1- آخرین تانگو در پاریس (برناردو برتولوچی - 1972) / تصویری هنرمندانه از تنهایی در تنهایی آدم های مسخ شده دنیای امروز و فردا ... برتولوچی و براندو برایم "هنر" را معنی کردند! این فیلم را خیلی دیر دیدم ، اما چه بسا اگر زودتر می دیدم به این خوبی حسش نمی کردم. دلزدگی این روزهای من از دنیا و آدمهایش بی شباهت به احساس پل (مارلون براندو) نیست!

2- آنی هال (وودی آلن - 1977) / کدام فیلم به این زیبایی ، تو خالی بودن زندگی و عشق و روابط و ماندگاری هنر و نقش آن در تزکیه و آرامش بشر امروز را ، به تصویر کشیده است؟

3- جنگل آسفالت (جان هیوستون - 1950) / شاهکاری دست نیافتنی در دنیای فیلم نوار. تصویر صادقانه و تلخی از دنیا و آدم های تباه شده.

4- دکتر استرنج لاو (استنلی کوبریک - 1964) / تصویری هنرمندانه و بی رحمانه از نابودی جهانی با کبریت حماقت قدرتمداران.

5- راننده تاکسی (مارتین اسکورسیسی - 1976) / فساد و تباهي تمام نشدني زير پوست شهر و هزاران آيريس ديگر كه نجات پيدا نكردند.

6- هفت سامورایی (آکیرا کوروساوا - 1954) / حكايت ازلي و ابدي تنهايي قهرمانان.

7- جولیا (فرد زینه مان - 1977) / انقلابيون هم به اندازه ديكتاتورهايي كه با آنها مي جنگند بي رحم اند و فرصت طلب ، و در اين بين قربانيان و شكست خوردگان آرمانگراهايي هستند چون جوليا ...

8- هملت (گریگوری کوزینتسف - 1964) / شاهكاري فناناپذير در ترديد عشق و انتقام و وحشت مرگ!

9- ژنرال (باستر کیتون - 1927) / تصويرگر پوچي دنيايي كه فقط يك جوانك لاغر و نحيف و عاشق پيشه مي تواند قهرمان جنگ باشد!

10- محله چینی ها (رومن پولانسکی - 1974) / تصوير دنيايي پر از بي اعتمادي و بي رحمي و ترس و وحشتي كه ناشي از بديهي شدن و نهادينه شدن اين بي رحمي در اين دنياست.

و به اين جمع اضافه شود : جاده (فدريكو فليني - 1954) ، فارگو (جوئل كوئن - 1995) ، گنج هاي سيه را مادره (جان هيوستون - 1948) ، پرواز بر فراز آشيانه فاخته (ميلوش فورمن - 1975) و .... 

خارجی (به ترتیب سال ساخت)

جادوگرِ آز - The Wizard of Oz (محصول 1939 / به کارگردانی ویکتور فلمینگ و دوستان)

غرامت مضاعف - Double Indemnity (محصول 1944 / به کارگردانی بیلی وایلدر)

زندگی محشری است - It's a Wonderful Life (محصول 1946 / به کارگردانی فرانک کاپرا)

سانست بولوار - Sunset Boulevard (محصول 1950 / به کارگردانی بیلی وایلدر)

آواز در زیر باران - Singin' in the Rain (محصول 1952 / به کارگردانی استنلی دانن و جین کلی)

مرد عوضی - The Wrong Man (محصول 1956 / به کارگردانی آلفرد هیچکاک)

سرگیجه - Vertigo (محصول 1958 / به کارگردانی آلفرد هیچکاک)

درخشش - The Shining (محصول 1980 / به کارگردانی استنلی کوبریک)

اد وود - Ed Wood (محصول 1994 / به کارگردانی تیم برتون)

یادگاری - Memento (محصول 2000 / به کارگردانی کریستوفر نولان)

1-کازابلانکا

2 - ماجرای نیمروز

3- سه گانه پدر خوانده

4 -لئون

5- سینما پارادیزو

6-مالنا

7-غریزه اصلی

8- شکلات

9-بیمار انگلیسی

10- افسانه 1900

11- افسانه پاییزی

12- شیکاگو

13-کوهستان سرد

13-دست چپ خدا

14-دختر از هم گسیخته

15-جن گیر

فیلمهای ایرانی

سوته دلان

داش آکل

قیصر

گوزنها

آقای جاهل

باشو عریبه کوچک

در امتداد شب   و ...

ما هر چی جلو خودمون رو گرفتیم که از این نوع تاپیک ها نزنیم آخرش از پشت خنجر خوردیم

چه تاپیک خوبی شده .  به خصوص که قراره دلیل انتخاب هر فیلم هم نوشته بشه . البته ما گذاشتیم از روی دست دوستان تقلب کنیم و آخر کار لیست بدیم

کاش  مونچی و بهزاد جان هم مثل بقیه دوستان توضیح کوتاهی جلو عنوان فیلم ها می نوشتند و دلیل انتخاب آن فیلم را می گفتند اینطوری جذاب تر و مفیدتره.

این چند تا فیلم هم به لیست قبلیم اضافه می کنم مضاف بر اینکه خیلی سخته انتخاب تعدادی از بین دهها فیلم خوب تاریخ سینما..

فیلم طالع نحس قسمت اول که اینو توی دوران نوجوانی دیدم و تا یه مدتی همه سگها را فرستاده شیطان می دیدم..هم دوبله خوبی داره با وجود اینکه این فیلم در اعتصاب دوبلورها ،دوبله شد..{با بازی گریگوری پک ولی رمیک} وهم صحنه ها وسکانس های خوبی داره که ترس را به زیبائی به ببینده ش منتقل می کنه..

فیلم "میم مثل مادر"ساخته زنده یاد رسول ملاقلی پور"یادمه این فیلم را به همراه باجناقم دیدم! ونکته خیلی جالب باجناقم یواشکی داشت گریه می کرد ..}هر وقت  تصویرملاقلی پور را می بینم بی اختیار به یاد پیراهن نارنجیش می افتم که چند سال پیش توی برنامه های فیلمهای جنگی"مجید صالح اعلا شرکت کرده بود"و همیشه این جمله ش به یادم مونده که گفت"بزرگترین افتخار زندگی من اینه که دوست پولداری ندارم"

{واقعا بعضی ها با رفتنشون جاودانه میشن}{ناصر عبداللهی هم دو سه ماه قبلش رفته بود}

فیلم عمر مختار هم که مصطفی عقاد ساخت هم زیبا هست..

فیلم تحسین شده هفت که سالها بعد  از ساختنش معلوم شد دیوید فنیچر چه شاهکاری ساخته..

فعلا تا بعد

(۱۳۹۰/۳/۱۱ عصر ۰۸:۳۹)سروان رنو نوشته شده:  

ما هر چی جلو خودمون رو گرفتیم که از این نوع تاپیک ها نزنیم آخرش از پشت خنجر خوردیم

شرمنده سروان رنوی عزیز! باور کن اگر می دانستم ناراحت می شوی این بحث را ایجاد نمی کردم.

ولی خوب در این کافه و در این شاخه بحثها وقتی بحث "بازیگران محبوب" ، "دوبلورهای محبوب" ، "دوبله های محبوب" و ... وجود دارد ، قبول کنید که جای بحث "فیلمهای محبوب" خالی است!

این بحث هم در جای مناسب خودش قرار داده شده و بحثهای مفید دیگر را تحت الشعاع قرار نمی دهد. ضمن اینکه نوشته های اکثر دوستان - دون کورلئونه ، ایران کلاسیک و امیدوارم به زودی جان دو ، رامین ، دلشدگان ، بانو و دیگر دوستان - بسیار آموزنده و فرح بخش است. حتي اگر دوستان فقط به آوردن نام فيلمهاي محبوبشان اكتفا كنند - مثل بهزاد نازنين - حد اقل فايده اش اين است كه با نظراتشان آشنا مي شويم. به عنوان مثال من هنوز فيلم غريزه اصلي را نديده ام ، هيچ وقت هم فكر نمي كردم فيلم خوبي باشد ، اما حالا كه بهزاد اين فيلم را جز محبوب ترين فيلمهايش معرفي كرده به شدت مشتاق شده ام تماشايش كنم. چون مي دانم بهزاد انتخاب سطحي نمي كند پس اين فيلم بايد چيزي در چنته داشته باشد! نتيجه از اين بهتر؟!

ديويد بوردول منتقد مشهور امريکايي و یکی از دو نویسنده کتاب ارزشمند هنر سینما

فهرست فيلمهاي محبوب او :

1-      دوشيزگان روشفور (ژاک دمي - 1967)

2-      اول تابستان (ياساجيرو ازو - 1951)

3-      زنگ تفريح (ژاک تاتي - 1967)

4-      مباشر سانشو (کنجي ميزوگوچي - 1954)

5-      زير درختان زيتون (عباس کيارستمي - 1994)

6-      آدم هاي ساده (هال هارتلي - 1992)

7-      جنايت موسيو لانژ (ژان رنوار - 1936)

8-      ضيافت چيني (تسوي هارک - 1995)

9-       منشي همه کاره او (هووارد هاکس - 1940)

10-     مرا در سنت لوييس ملاقات کن (وينسنت مينه لي - 1944)

بخشي از مقاله "نقد در بحران" نوشته بوردول ، که بي ارتباط با اين فهرست و اين بحث و "جزيره تنهايي" نيست:

« ... بگذاريد به مقولة ارزش‌گذاري نگاهي دقيق‌تر بيندازيم. اگر من بگويم معتقدم دوشيزگان روشفور (ژاك دمي) فيلم خوبي‌ست، شايد دارم مي‌گويم از آن خوشم مي‌آيد. اما لزوماً اين‌طور نيست. ممكن است از فيلم‌هايي خوشم بيايد كه معتقد نيستم فيلم‌هاي خوبي هستند. شخصاً از فيلم‌هاي متوسط هنگ‌كنگي خوشم مي‌آيد چون مي‌توانم نخ‌هاي اتصال‌شان را به تاريخ محلي و تاريخ سينما ببينم، چون تماشاي برخي بازيگران‌شان برايم لذت‌بخش است، چون مي‌كوشم برخي محل‌ها را در آن جغرافيا به جا بياورم. اما نمي‌گويم چون من از آن‌ها خوشم مي‌آيد آن‌ها فيلم‌هاي خوبي هستند. همه‌مان لذت‌هاي توام‌ با عذاب‌وجدان [guilty pleasure] داريم – برچسبي كه ايجاد شده بود براي مشخص كردنِ  فيلم‌هايي كه به ما لذت مي‌دادند، حتي اگر با هيچ معيار گل‌وگشادي خوب محسوب نمي‌شدند.

البته اين فيلم‌ها به‌شكل فاجعه‌وار هم بد نيستند. دوشيزگان روشفور را خيلي دوست دارم. فيلم محبوب من از ژاك دمي‌ست و آن‌ را هر موقع و هر جايي كه باشد تماشا مي‌كنم. هميشه حالم را خوب مي‌كند. از آن فيلم‌هايي‌ست كه مي‌برم به جزيرة تنهايي‌ام. اما خوب مي‌دانم كه اين فيلم ايرادهاي خودش را دارد. زيادي ساده و شماتيك و قابل پيش‌بيني‌ست، و شايد زيادي مي‌كوشد هم بي‌آلايش باشد هم خودآگاه. به‌لحاظ هنري مثل زنگ تفريح (تاتي) در حد كمال يا مثل همشهري كين جسورانه يا مثل...  نيست. فقط به‌نوعي حرف‌هايي دارد براي من.

نكته اين است كه ارزش‌گذاري هم شامل قضاوت مي‌شود و هم سليقه. مطابق سليقه چيزي‌ست كه آدم را هيجان‌زده مي‌کند ..... »

ترجمه مجيد اسلامي / به نقل از وبلاگ هفت و نیم / اينجا بخوانيد

فکر کنم تا پایان دنیا این بحث بهترین"شیرین ترین بحث راجع به سینما باشه والبته بحثی که هیچ وقت به جای نمیرسه چون سلیقه ایه و  مثل اثر انگشت هر کسی ممکنه شبیه هم باشه و لی هیچ وقت مثل هم نیست...

من که نمی تونم حتی ده تا از بهترین کارگردانهایی که ازشون فیلم دیدم رو انتخاب کنم و خیلی از بزرگترین های سینما رو فقط در حد اسم میشناسم.

كاش این سوال رو میشد بر اساس ژانر فیلم ها جواب داد...

حالا که فیلم های محبوب از مرز عدد 10 تجاوز کرده جای داره که یکی از فیلمهایی رو که اخیرا موفق به تماشای آن شدم اضافه کنم تا از بقیه دوستان عقب نمانم

درخت زندگی(2011) : بدون شک یکی از بهترین های تاریخ سینماست.

"درخت زندگی" به سختی می تونه تماشاگران عادی سینما را با خودش همراه کنه...و حتی بسیاری از منتقدان هم در مقابله با این اثر واکنش هایی متفاوت نشان خواهند داد.شاید برخی از آنان نتوانند ارتباطی میان موضوع آغاز زندگی بشری در کره زمین و مشکلات زندگی یک خانواده در تگزاس دهه 1950 پیدا کنند.

درخت زندگی" پاسخی به پرسش های آدم های مذهبی و متفکرانی است که در هزاره سوم دغدغه هایی فلسفی و شخصی دارند...

به ویژه با بازی بسیار زیبای برد پیت که یکی از بهترین نقش آفرینی های کارنامه بازیگری وی میباشد...

در این فیلم موسیقی متن نقشی به مراتب مهم تر از دیالوگ ها بر عهده دارد."درخت زندگی" از مجموعه ای غنی از آثار موسیقی کلاسیک بهره می گیرد.قطعاتی از باخ ، برامس ، برلیوز ، مالر ، هولست ، رسپیگی ، گورچکی و دیگران در کنار قطعات موسیقی متن ساخته شده توسط آلکساندر دسپلا در فیلم به گوش می رسد.انگار که به تماشای اثری از استنلی کوبریک نشسته ایم...

با تشکر از میثم عزیز، باز ایجاد یک تاپیک "فردی - اجتماعی" دیگر...

دوستان گفته بودند با ذکر دلیل... معتقدم عاشقیت دلیل نمی خواهد، توجیه می طلبد....پس، این هم بخشی از علایق من و توجیهات قلبی ام....

 مادر : مادرم را دوست دارم... خاصه وقتی شاعرانه مدح شود... توجیه بیش از این؟!

چه سبز بود درۀ من : نمی دانم چه بود در دل این داستان سادۀ همه فهم، عاشقانه، رویاگونه، نجیب و ... آن کشیش دست نیافتنی و آن دختران زیبا و فرشته سیما... کاش خانۀ ما هم کنار معدن بود! فقط هیچگاه نه شغل مردانمان به خطر می افتاد و نه زمین می لرزید....

داشتن و نداشتن: همیشه آن شیطنت درونی ام خواسته تا یک مرد بد خلق و مغرور را آزار دهم! موفق نبوده ام چون... باکال نیستم!! مردان نیز چندان بوگارت جلوه نمی کنند... اصولا همۀ ما و زندگی، عادی تر و ساده تر از این حرفهاییم.......!

کازابلانکا : بوگارت عاشق و مغرور، بدخلق و عبوس، ویکتور لازلوی میهن پرست و جسور، و یک الزای زیبا که هرچقدر فکر می کند نمی تواند میان عشق و عقلش داوری کند... راستی اگر در چنین موقعیت تاکید می کنم وحشتناکی! گیر می افتادیم، کدامین سمت را برای عاشق شدن بر می گزیدیم....؟!

عشق در بعد از ظهر : اگر پدر من هم کارآگاه بود، اگر مجرم پرونده اش گاری کوپر بود، و اگر من نیز ادری هپبرن بودم....رویایی شیرین تر از این؟! فقط نمی دانم خداوند اینهمه ذکاوت و قدرت بداهه پردازی را نیز به من هدیه می کرد یا خیر؟!

تعطیلات رمی : پرنسسم، برنامۀ روزانه ام دشوار است و ملال آور... بگذار ببینم... تصمیم درست؟! به حتم فرار می کردم چرا که نه؟! در خیابانها گریگوری پک انتظارم را می کشد!! افسوس که رویاها چقدر از واقعیت دورند....

روشناییهای شهر : چقدر زندگی با کسانی که نادیده دوستت دارند، زیباست...کسانی که نه چهره ات را می ستایند و نه ثروتت را... تورا و فقط تورا دوست دارند و مهربانی ات را....

داستان استریت : آرامش... آرامش.... و باز هم آرامش...

معجزه در میلان : آرزویم بود آن کبوتر جادویی را داشتم...آنوقت، چه می کردم؟! خودم را همرنگ... هم شکل... یا نه، اورا همرنگ...هم شکل.... یا نه، جنگ را فقر را، سنگدلی را... همه را .... آه که چقدر تصمیم گیری مشکل است.... اگر آن کبوتر را داشتم...اگر آن کبوتر را داشتم....

ارباب حلقه ها : همیشه دلم خواسته زمین دست انسانها بیفتد... لزوما قرار نیست دیو و دد با آن سیمای کریه و هیبت نازیبا باشند تا بترسیم... گاه، دیدن حتی یک عمل که از نوع "انسان" انتظار نداریم، مارا تا سر حد جنون از نابشری بشرگونه ها می ترساند.... کاش زمین دست انسانها بیفتد....

بامهر...بانو

عالیه!
مانند همیشه کلمه بالا را با صدای حسین عرفانی در بازی ریپلی گفتم!

بارها و بارها در اینترنت و زندگی واقعی با پرسش محبوب ترین فیلم و محبوب ترین کتاب خود مواجه شده ام و همیشه گفته ام بیشتر از آن می باشند که بتوانم یک لیست ده تایی بدهم.
ببینید هر فیلم با توجه به احساسی که در زمان دیدنش به شما دست می دهد برای شما محبوب می شود. حالا آن احساس می تواند نزدیکی که به شخصیت ها و دیالوگ های فیلم در آن لحظه دارید باشد- آن احساس می تواند تلخ و یا شیرین باشد
و یا می تواند خاطره ای باشد که با عزیزی و یا عزیزانی آن فیلم را دیده اید. آن خاطره بازهم می تواند تلخ و یا شیرین باشد.

و یا می تواند لحظه ای باشد که شما می دانید عاشق فیلم و سینما شده اید. آن لحظه است که یک موسیقی متن تار و پود شما تسخیر می کند یا بازیگری و حالت چشم های یک بازیگر شما را میخکوب می کند....

کاملا احساس میثم عزیزم را درک می کنم وقتی می نویسد دختر خداحافظی را در خلوت خود می دیده است..احساسی است که من هنوز بعد از گذشت 30 سال به بن هور و داستان وست ساید دارم.....
در این تاپیک خواهم نوشت ولی با اجازه دوستان فیلم هایی را نام می برم که در هر لحظه و هر زمانی حاظر به تماشا کردنشان می باشم از ده تا بیشتر خواهد بود ولی در مورد هر فیلم دلایل شخصی خود را هم خواهم نوشت.......

(۱۳۹۰/۳/۱۷ عصر ۱۰:۲۰)رامین_جلیلوند نوشته شده:  

ب هر فیلم با توجه به احساسی که در زمان دیدنش به شما دست می دهد برای شما محبوب می شود.

حرف من را مو به مو زديد رامين عزيز.

اتفاقا" يكبار كه از عباس كيارستمي هم در اين مورد پرسيده بودند همين دليل را ذكر كرد.

من هم دوست دارم در اين تاپيك بيشتر از فيلمهاي محبوب صحبت كنم تا بهترين فيلمها.

كه اين 2 مقوله با هم متفاوت است.

به عنوان مثال گربه روي شيرواني داغ فيلم محبوب من است.چون در زمان ديدن فيلم احساسي نرديك به بازيگر اين فيلم داشتم.