فهیمه راستکار همراه با رفعت هاشم پور و ژاله کاظمی و تاجی احمدی  (دقیقا این 4 نفر) از اسطوره های گویندگی در تاریخ دوبلاژ ایران در بین کل زنان هستند و مابقی خانمها در درجات بعدی اند. شاید عده ای از دوستان فکر کنند راستکار در تسلط و مهارت کمتر از آن سه دیگر بود و این برمیگردد به اکثر دوستانی که فقط صدای ایشان را در سنین بالا که اقلا از 30 سال به اینطرف و کلا پس از انقلاب اجرا شد مورد ارزیابی قرار میدهند. وی پیش از انقلاب و بخصوص در جوانی آنچنان در دوبله تسلط داشت که کمتر گوینده زنی را یارای برابری با ایشان بود. بعنوان نمونه من مدتی قبل دو دوبله ده فرمان را در تاپیک فیلمهای چند دوبله ای به آدرس زیر ارزیابی کردم و حتی نمونه صدا هم بشکلی فایلی ترکیبی گذاشتم و ثابت کردم که در دوبله اول این فیلم فهیمه راستکار آنچنان غوغائی در گویش بجای آن باکستر (در نقش نفرتیتی) راه می اندازد که سالها بعد مرحوم ژاله کاظمی با آنهمه تسلط خیره کننده اش هرگز بدان سطح نمی رسد

http://cafeclassic5.ir/thread-449.html

کسانی که به دوبله های بسیار قدیمی این گوینده دسترسی دارند بخوبی واقفند که او بازمانده نسل اول طلائی گویندگی در ایران بود که در ایتالیا کارش را شروع کرد و خود یکی از اساتید بزرگ دوبله و حتی بازیگری تئاتر و تلویزیون در ایران بود. فریادهای او بجای نصرت پرتوی در گوزنها هنوز که هنوز که هنوز است مو را بر بدن هر شنونده ای راست میکند. نقشهائی که او در فیلمهای قدیمی گفت اکثرا دوباره دوبله شدند و صدای دومی ها در ذهن ها ماند اما صدای او از یادها رفت. بطور مثال تعدادی از سوفیا لورن های او مجددا توسط کاظمی دوبله شد... اینگرید تولین های او در گویش واقعا تطبیق عجیبی با این بازیگر دارد. او در بن هور آنچنان زیبا بجای مارتا اسکات و یا در آیا برامس را دوست دارید بجای اینگرید برگمن گویندگی کرد که گویش زنان دیگر فیلم را تحت الشعاع خود قرار داده بود....

در تکمیل صحبتهای دوست گرامی که برخی از نقشهای آنمرحوم را شمرده اند تصحیح میکنم که وی در فیلم مشهور آرزوهای بزرگ ساخته ی دیوید لین بجای خانم هانت (خانم هاویشام) صحبت نکرده است و آنجا خانم رفعت هاشم پور است که هنرنمائی میکند. الیته آن فیلم دوبله قدیمی تری نیز دارد که در دسترس نیست... اگر ایشان در نسخه دیگری از این فیلم یا  یک سریال تلویزیونی بجای این شخصیت صحبت کرده باشند اطلاعی ندارم... پس از انقلاب یکی از نقشهای جالبی که او اجرا کرد گویش بجای شخصیت پیر اوشین در سریال سالهای دور از خانه بود.

صحبتهای شما در خصوص ناشناخته بودن چنین هنرمندانی کاملا درست است. از بین 4 گوینده درجه اول زن که ایتدای سخن به آنها اشاره شد 3 نفر تاکنون فوت کرده اند و چهارمی در انزواست. واقعا چه کسی میتواند جایگاه هنرمندی چون هاشم پور را بگیرد. ماهنامه ها و مجلات و روزنامه های ما چرا بسراغ او نمیروند؟ چرا او را با وساطت و مهر از انزوا خارج نمیکنند که تا هست هنرنمائی کند؟... گاهی حسرت نبودن کسی دل انسان را به درد می آورد بخصوص اینکه باشد و در صحنه نباشد