کافه کلاسیک

با تشکر از سروان رنو عزیز و همچنین تشکر از شما Keyser عزیز که یکی دیگر از بازیهای به یادماندنی رو معرفی کردید

این بازی که ما هم بهش نینجا سگی میگفتیم جدا از اون سه قسمتی بود که برای SHINOBI ساخته شد

هر دو بازی به ظاهر و از لحاظ کاراکترها شبیه هم بودن اما سبک و داستان بازیها کاملا جدا از هم بود

اول در مورد شینوبی بگم که اون زمان خیلی تجربش کردم و همونطور که سروان رنو اشاره کرد از بازیهای خیلی معروف کنسول سگا بود

مبارزه با موجودی شبیه هشت پای وحشتناک و غول آخر بازی (نسخه سوم) واقعا مشکل بود که  باید بارها میسوختی تا به نحوه شکست دادنش پی ببری

موردی که تو اغلب بازیهای اون زمان بهش توجه میشد متغیر بودن جو بازی بود که اغلب هوا یا ابری و بارونی یا برفی میشد

یا  محیطی پر از گدازه های آتشفشان یا جنگلی که آتش گرفته و در حال نابودیه که مواردی مثل این در این بازی هم قابل مشاهده ست

مرحله سوارکاری هم خیلی جذاب و مهیج بود

بعد از طی مسافتی، بادبادک بزرگی ظاهر میشه که یکی از افراد دشمن پس از فرود اومدن از اون به طرف شما حمله میکنه

تصویری از پایان بازی

اما در مورد نینجا سگی با نام اصلی SHADOW DANCER

بازی اکشن، ماجرایی در سبک مخفی کاری که گیم پلی خیلی روان و جذابی داشت و اعتیاد آور بود

بطوری که همون بار اول تجربش میکردی بهش وابسته میشدی و میرفت لیست بازیهای محبوبی که بارها تکرارش میکردی

برای من که اینطور بود، حتی الان گاهی اوقات تجربش میکنم و به قدری تکرارش کردم که در عرض کمتر از یکساعت به آخر میرسونم

البته برای اینکه پایان اصلی رو ببینید باید بازی رو با درجه سختی بالا HARD به آخر برسونید که طبیعتا مراحل پیش رو سخت تر از قبل میشن که باید زمان زیادی صرفش کرد

بازی هم شامل 5 مرحله اصلی میشه که هر کدوم به 3 مرحله جانبی تقسیم میشه و در پایان باید با غول یا رئیس مبارزه کنید

سلاح شما در این بازی یک شمشیر سامورایی + تیغ های مخصوصی که به سوی دشمن پرتاب میکنید، امکان پریدن و لگد زدن هم در اختیار دارید

شما به عنوان گیمر در بین راه باید تعدادی اسیر و زندانی هم آزاد کنید تا مجوز ورود به مرحله بعد صادر بشه!

تصاویر مبارزه با غولهای هر 5 مرحله

اما موردی که باعث جذاب تر شدن بازی شده سگ قهرمانی که همیشه به عنوان یک محافظ و یار با وفا همراهیتون میکنه و در مواقع لزوم به سرعت برق وارد عمل میشه

غیر از این به نیروهای غیبی یا همون قدرتی (گرد باد، رعد و برق، زمین لرزه، باران آتش) هم دسترسی دارید که در مواقع بحرانی یا خطر باید از اونها استفاده کنید

SHADOW DANCER بازی خیلی جذابیه و یکی دیگر از بهترینهای SEGA

بازی بزن بزن Virtua Fighter

.

بازی بزن بزن مورد علاقه کودکی من نه مورتال کمبات بود و نه تیکن

بلکه همین Virtua Fighter بود که اون زمان یادم نیست بهش  چی می گفتیم.

بازی 10 تا شخصیت مختلف داشت که هر کدوم یک زمین مخصوص به خود داشتند و شما باید مرحله به مرحله همه رو رد می کردی تا می رسیدی به غول آخرش...

هر کدوم هم یک بیوگرافی مختصر داشتند در این حد که سنشون چقدره و اهل کجا هستند و شغلشون چیه و اینها...

.

.

یک ویژگی این بازی (که در سایر بازی های بزن بزن نبود) این بود که اگه کسی از محدوده زمین خارج می شد بازی رو می باخت و مهم نبود که جونش بیشتره یا نه...

برای همین یکی از علاقمندی هام همیشه این بود که برم نزدیک لبه زمین، و در لحظه آخر بپرم پشت حریف و با لگد پرتش کنم بیرون!

که البته بعضی وقتا در همون لحظه ای می خواستم بپرم، حریف همین بلا رو سر خودم می آورد!

یک ویژگی دیگر اینکه وقتی حریف روی زمین می افتاد چند ثانیه ای وقت داشتید که تا قبل از بلند شدنش یک حال دیگه هم بهش بدید!

فن های هر کاراکتر هم با هم فرق می کرد... 2 تا از کاراکترها زن بودند که سریعتر و فرز تر بودند... 2 تا از مردها هم خیلی هیکلی بودند که قدرت بیشتری داشتند و فن های به درد بخور تری می زدند...

بقیه توضیحات رو ضمن معرفی کاراکترها میگم.

.

1- لائو

یک آشپز چینی

مزخرف ترین شخصیت بازی بود.

هیچ قدرت خاصی نداشت...

یکی دیگه از چیزایی که به منفور شدنش کمک می کرد این بود که وقتی می افتادی زمین 2 بار با پا می پرید روی شکمت، با یک صدای کریه...

خواهرش هم توی بازی بود که از خودش بهتر بود.

.

.

2- پای

این هم خیلی قدرت خاصی نداشت... بجز یک لگد که می تونست با فاصله زمانی های خیلی کمی بزنه و بینش فرصت نمیشد عکس العملی نشون بدی.

همونجور که در عکس هم می بینید، هر کسی بعد از برنده شدن یک جمله به عنوان کری می خوند... تعداد جملات زیاد نبود... شاید هر کسی 2-3 تا که هر دفعه رندوم یکی اش گفته میشد.

.

.

3- شان

یک پیرمرد با یک بطری!

همیشه بچگی می گفتم چرا این انقدر وسط بازی آب می خوره... تازه فهمیدم که آب شنگولی می خورده!!

فکر کنم توی یکی از فیلم های بروس-لی یک همچین شخصیتی وجود داشت... یک پیرمرد انجیری که همیشه یک دونه از این کدو ها دستش بود...

.

.

4- لیون

یک دانش آموز فرانسوی خوش تیپ بود... با سبک مار هم مبارزه می کرد...

دوستش داشتم ولی اصلا بازیکن قدرتمندی نبود.

.

.

5- سارا

دانشجو- آمریکایی

اولین حریف درست حسابی در بازی...

برادر سارا به نام جکی هم بود که دقیقا سبک بازی اش شبیه سارا بود، با این تفاوت که قدرت بیشتر و سرعت کمتری داشت...

ظاهر سارا هم خیلی جذاب بود!

مهم ترین فنش (که بین سارا و جکی مشترک بود) هم یک حرکتی بود که می پرید بالا مثل پنکه می چرخید و لگد می زد...

.

.

6- جکی

جکی هم دقیقا سبک بازی اش شبیه سارا بود...

وقتایی که افتاده بودید روی زمین هم هر دوتاشون یک حرکت مشابه می زدند...

به این صورت:

البته جکی کلا بازیکن بهتری بود.

فکر می کنم مرحله یکی به آخر یا دو تا مونده به آخر می اومد...

.

.

7- کیج

یک نینجای ژاپنی

واقعا حرص آدم رو در می آورد...

تنها بازیکنی بود که هم قدرتش زیاد بود و هم سرعتش...

وسط بازی هم که زیاد کتک می خورد، بعضی وقتا نقابش می افتاد.

وقتایی هم که افتاده بودی با کله می پرید روت!! البته خیلی حرکت احمقانه ای به نظر میاد، ولی خب ایشون این کار رو می کرد!

.

.

8- آکیرا

معلم کونگ فو- ژاپنی

توی مراحل بازی، نفر آخر بود... ولی شکست دادنش زیاد سخت نبود...

از این بازیکن هایی بود که فقط فن میزد و ضرباتش اصلا خطرناک نبود... برای همین هیچ وقت انتخابش نمی کردم... چون فن هاش رو بلد نبودم.

.

.

9- ولف

کانادایی

واقعا شکست دادنش سخت بود. یکی ولف یکی همون کیج

وقتی هم ازت می برد عین گرگ زوزه می کشید!

بدترین فنی که میزد هم این بود که پاهات رو می گرفت و چند دور می چرخوندت بعد پرتت می کرد...

اگه شانس می آوردی و بیرون از زمین نمی افتادی که درجا بازنده بشی، کلی از جونت می رفت با همین یک حرکت...

.

.

و اما شخصیت مورد علاقه ام:

10- جفری

ماهی گیر - استرالیایی

گویا من از همون بچگی گرایش خاصی به این استرالیایی ها داشتم...

واقعا بازیکن خوبی بود...

مشت ها و لگدهاش عالی بود. تنها عیبش کند بودنش بود...

بهترین فنی که میزد هم این بود که حریف رو بلند می کرد می برد بالای سرش، از کمر میزد روی زانوی خودش! یعنی حریف داغون میشد ها ... له له

وقت هایی هم که حریف می افتاد زمین 2 تا حرکت بامزه میزد.

به این شکل:

وقت هایی هم که برنده میشد هم همیشه با صدای کلفتی می گفت: I WIN

.

.

دورال

غول بازی

وقتی آکیرا رو هم شکست می دادی می رسیدی به این مرحله

مبارزه با یک آدم آهنی (که خانوم هم بود!) زیر آب...

حرکاتت هم خیلی کند می شد چون زیر آب بودی. شکست دادن دورال هم واقعا کار سختی بود. چون همه فن های همه بازیکن ها رو میزد...

اگر هم بالاخره می تونستی با 1000 بدبختی ازش ببری جایزه ات این بود که یک دست می تونستی با اون بازی کنی... ولی خب خودت اصلا نمی تونستی به خوبی کامپیوتر باهاش مبارزه کنی.

یادم نمیره... خیلی وقتا با کلی بدبختی می رسیدی به مرحله آخر... کلی هم مشت و لگد به همین جناب دورال میزدی... یک ذره از جونش بیشتر نمونده بود که یهو شروع می کرد کلی فن با هم میزد و می باختی!

چقدر اعصاب آدم خورد میشد بعدش... چقدر چقدر چقدر...

اینجا بود که با تمام وجود این حس بهت دست می داد:

سلام, کسی از دوستان با کارتریج اکشن( کمودور64) کارکرده است( یا آن را به خاطر دارد)؟؟

من در همین سال 2015 یعنی بعد از سی سال( از ساخت آن ) که دارم دوباره با آن کار می کنم

واقعا مبهوت هستم, یک شاهکار بی نظیر است.

(۱۳۹۴/۸/۱۲ عصر ۰۹:۰۷)آسیموف نوشته شده: [ -> ]

سلام, کسی از دوستان با کارتریج اکشن( کمودور64) کارکرده است( یا آن را به خاطر دارد)؟؟

بلی. آن هم بسیار زیاد

عرض شود که این کارتریج اکشن که آسیموف عزیز گفتند یک قطعه جانبی شبیه به کارتریج های بازی آتاری و میکرو بود که به درگاه (پورت ) پشت کمودور وصل می شد و امکانات معجزه آسایی را به شما می داد. مثلا می توانستید در وسط  بازی , با فشار دادن یک دکمه , بازی را فریز ( stop ) کنید و وارد کدهای بازی شوید و آن را نسوز کنید ! البته این تنها یکی از کاربردهای این قطعه بود. کارهای دیگری مانند کپی کردن بازی روی نوار دیگر , کدنویسی به زبان ماشین ! و بسیاری کارهای فوق العاده دیگر , از قابلیت های این مدار اضافی بود.

هاردیسک سال1981

زبل خان !

آن زمان : هارد 10 مگابایت = 11 میلیون تومان  

حالا: هارد 1000 گیگا بایت = 180 هزار تومان . ( 1000 مگ= 1 گیگ )

پس الان هر 10 مگ از هارد = حدود 2 تومان !!

یعنی قیمت 5 میلیون برابر بوده !

البته اگر هارد 4 ترابایت ( 4000 گیگابایت ) رو مبنا قرار بدیم هزینه به 1 تومان هم ممکنه برسه.

کدام تکنولوژی را می شناسید که به این سرعت پیشرفت کرده باشد ؟!

تاریخچه هارد دیسک ( دیسک سخت )

این هم اولین هارد جهان

من وقتی مبلغ کنار عکس رو دیدم خیلی جالب بود برام  که در اون زمان یه هارد دیسک 5 مگی گرون بوده با توجه به اینکه دلار در اون زمان از ارزش بالایی برخوردار بوده ..

و البته ناگفته نمونه که همون هارد 5 مگی در زمان خودش خیلی پیشرفته بوده ..

از مارادونا تا مسی !

یکی بود یکی نبود ... غیر از آتاری هیچ کنسولی نبود ...

جونم براتون بگه که در زمان ما خبری از این بازیهای گرافیک بالا پردازنده های چند هسته ای و ... نبود. پدیده ی زمان ما آتاری بود ؛ دستگاهی معجزه آسا که بازی های آن هوش از سر بچه ها می بُرد. آخه طفلکی ها تا اون موقع سرگرمی دیگه ای جز هفت سنگ و فوتبال دستی و تیله و منچ و ... ندیده بودند. این حضرت آتاری یک بازی پرطرفدار داشت به نام فوتبال که البته خوبی این بازی این بود که قوه تخیل بچه ها رو بالا می بُرد ! چون  خودش تقریبا چیزی نداشت جز چند مربع متحرک که نقش آدم ها را بازی می کردند. یک نقطه هم بود که مثلا توپ بود و این توپ وقتی به کنار خط زمین می خورد مثل گلوله کمانه می کرد !

نویسندگان این بازی , خیلی روی قوه تخیل و فانتزی صاحب آتاری حساب کرده بودند چون غیر از این چیزهایی که گفتم این بازی چیز دیگری نداشت و بقیه چیزها را شما باید در مغز خود مجسم می کردید. مثلا یادم هست هر وقت ما بازی می کردیم اون آدمک را که در عکس علامت گذاشته ام را مارادونا می دانستیم  (آن زمان هنوز از لئونل مسی و کریستین رونالدو و این تیتیش مامانی ها خبری نبود ) .....

... 25 سال بعد ...!!

چند روز قبل بازی فیفا 2015 را بر روی کامپیوتر یکی از بچه های آشنا دیدم. توی این بازی طوری  لئونل مسی را بازسازی کردن که حتی ته ریش صورت اش هم مشخصه. اون از مارادونای ما و اینم از مسی اینا

.

اولین وب سایت جهان ۲۵ ساله شد

امروزه بیش از یک میلیارد دامنه وب در جهان ثبت شده و بیش از چهار میلیارد صفحه وب در جهان وجود دارد، اما همه این تحولات در عرض ۲۵ سال رخ داده است.

به گزارش فارس به نقل از رجیستر، 25 سال قبل در چنین روزهایی تیم برنرز لی، مخترع وب در دفتر کوچک خود در سازمان اروپایی تحقیقات هسته‌ای موسوم به سرن اولین وب سایت دنیا را خلق کرد.

برنرز لی مدتی بود ایده طراحی شبکه به هم پیوسته اینترنت را تعقیب می کرد و سرانجام در 20 دسامبر 1990 ایده ایجاد اسنادی که با استفاده از ابرمتن بتوان آنها را به هم متصل کرده و در یک شبکه عمومی به اشتراک گذاشت، عملی نمود.

او نام این شبکه را تار گسترده جهانی یا World Wide Web گذاشت و یک رایانه workstation ساخت شرکت NeXT را برای توسعه سیستم های اینترنتی به کار گرفت.

تیم برنرز لی یک وب سایت بسیار ساده ایجاد کرد که در آن اطلاعاتی در مورد وب و نرم افزار مورد نیاز برای دسترسی به آن درج شده بود. این سایت ساده متنی هنوز هم از آدرس http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html در دسترس است و بعد از راه اندازی عملا در سال 1991 در دسترس عموم قرار گرفت. اطلاعات مربوط به طراحی این سایت و کدهای منبع آن به طور عمومی در دسترس قرار گرفتند و همگان امکان یافتند بدون صرف هیچ هزینه ای به طراحی وب سایت و حضور در اینترنت بپردازند.

اختراع وب مهم ترین دستاورد بشری در زمینه به اشتراک گذاری اطلاعات از ابتدای تاریخ تا به حال بوده است. تیم برنرز لی اگر چه از اختراع خود بسیاری خوشحال است، اما از اینکه بعد از HTTP دو نقطه قرار داده و با این کار همگان را به انجام یک کار اضافی بیهوده مجبور کرده متاسف است.

بله یادش بخیر...

اما ماجرا از تی وی گیم شروع میشد... باور بفرمایید...

و این بازی که انگار اسکواش بود:

و یادتون میاد در بازی ولف اشتاین اگر کلیدهای MIL را باهم میگرفتیم هر دو کلید طلایی و آبی را داشتیم و به همراه اون تیربار خفنه؟!

من یه کمدور 128 (با کلی تمنا که بابا برام خرید و تاثیر زیادی روی برنامه نویسی من داشت)داشتم... باهاش برنامه بازی فکر بکر را نوشتم با کلی IF و Goto فراوان!!!!!! و روی کاست ضبط کردم!!!

کات!!

راستش اون زمانی که من با این پدیده برخورد کردم فرق بین بازی معمولی و ویدیویی (یا همون ویدئو گیم) را نمی دونستم. هنوز هم درست متوجه نمی شم!. اما چیزی که اون زمان برام مهم بود، پدیده بودن و تمایز این بازی نسبت به سایر بازی هایی که قبل (و حتی بعد از آن، تا زمان مواجه با کامپیوتر پنتیوم) از آن باهاشون مواجه شده بودم. شاه گرافیک بازی های کامپیوتری تا آن زمان که من دیدم : CRIME WAVE ...

تا اون زمان حداکثر حجمی رو که من از یه بازی دیده بودم، یک فلاپی فولِ 3M از نوع حجیمترش نسبت به فلاپی های معمولی بود که روش، بازی WOLF3D رو ریخته بودن و من همونو رو کامپیوتر آی بی ام 186 ام ریخته بودم.بعدش همون کمپانی بازی SPEAR OF DESTINY (یا همون نیزه ی تقدیر) رو بیرون داد که دو فلاپی زیپ شده بود.درسته که این دو بازی از نظر گرافیک، سر آمد بازیها تا اواخر دهه ی نود میلادی بودن، اما بازهم کارتونی بودن و به واقعیت نزدیک نبودن.اما عالیجناب CRIME WAVE تفاوتش این بود که میان پرده های بازی اش کاملا فیلم بود و روایتش رو به صورت فیلم با دیالوگهایی از نوع کتابهای کامیک بوک روایت می کرد. و گر نه گرافیک خود بازی اش شاید یه کم از PRINCE OF PERSIA ی یک و دو قویتر بود.همین قدر واقعیت چقدر برای کمپانی سازنده و مشتری آب خورده بود؟ هشت فلاپی!!! (البته یه نسخه ی ده فلاپی ای هم از این بازی قبلا دیده بودم که متاسفانه این دفعه هر چی دنبالش گشتم پیداش نکردم)...

نمونه عکس یک (میان پرده ی یک)

نمونه عکس دو (میان پرده ی دو)

نمونه عکس سه (بازی یک)

نمونه عکس چهار (بازی دو)

نمونه عکس پنج (ترکیبی)

... حالا اصلا داستان بازی چی بود؟ بازی رو سال نود میلادی ساخته بودن که نود و دو و سه دست ما رسیده بود: دختر رئیس جمهور آمریکا رو سال نود و پنج میلادی یه گروه تروریستی می دزدید و شما به عنوان مامور پلیس باید دختره رو (که خداییش برای ما خیلی جذاب هم بود) نجات می دادین.بازی اش نسبتا آسون بود و ما به عشق دیدن میان پرده ها و این دختر خانم پدر خودمونو در می آوردیم تا یک ساعته بازی رو تموم کنیم و صحنه ها رو ببینیم (یکی دو تا عکس مثبت دوازده سالم توش بود که احتمالا می خواستن مخاطب بزرگسال رو هم از دست ندن وگر نه ربطی به بازی نداشت)...

سری اول نمونه عکسهای بازی رو تو این سایت پیدا کردم (روی گزینه اسکرین شاتز کلیک کنید)

http://www.oldgames.sk/en/game/crime-wav...http://www.oldgames.sk/en/game/crime-wave/down

و سری دومو اینجا (که از هر دو جا میشه بازی رو دانلود کرد)

http://www.myabandonware.com/game/crime-wave-v4

اینهم از شاهِ بازی های بیست و دو سه سال پیش. امیدوارم برای تمام دوستان ، چه اونایی که این بازی رو دیدن چه اونایی که ندیدن، خاطرات خوشی تداعی شده باشه.ضمنا از لینکهای زیر می تونین بخشهایی از بازی رو در ی.و.ت.ی.و.ب هم تماشا کنین و تیتراژ و خاتمه بازی هم در این سایت موجودن...

لینک یک (شروع بازی)

https://www.y o u t u b e . c o m/watch?v=DtAreC3h3a4

لینک دو (بخشی از بازی)

https://www.y o u t u b e . c o m/watch?v=MgDJ6EH-CBI

با احترام : حمید هامون

یا حق ...

پ.ن : عکسی که جیمز باند عزیز در پست قبل گذاشته اند مربوط به بازی فوتبال تی.وی. گیمه نه اسکواش...

(۱۳۹۴/۱۰/۱۱ عصر ۰۱:۳۸)جیمز باند نوشته شده: [ -> ]

من یه کمدور 128 (با کلی تمنا که بابا برام خرید و تاثیر زیادی روی برنامه نویسی من داشت)داشتم... باهاش برنامه بازی فکر بکر را نوشتم با کلی IF و Goto فراوان!!!!!! و روی کاست ضبط کردم!!!

ما هم یک کمودور 64 داشتیم که فقط  64 کیلوبایت حافظه داشت ( نصف مدل 128 شما ) بعد برای برنامه نویسی بیسیک پیشرفته یک برنامه اجرا می کردیم به نام سایمونز بیسیک که بعدش حجم حافظه آزاد RAM می شد 38 کیلوبایت. بعد پز می دادیم که ایهاالناس ما الان 38000 بایت حافظه در اختیار داریم و می تونیم باهاش هزار خط برنامه بنویسیم.

(۱۳۹۴/۱۱/۲۳ عصر ۰۳:۴۹)حمید هامون نوشته شده: [ -> ]

... ما به عشق دیدن میان پرده ها و این دختر خانم پدر خودمونو در می آوردیم تا یک ساعته بازی رو تموم کنیم و صحنه ها رو ببینیم ...

درسته. استفاده از تصاویر دیجیتایز شده و واقعی از این نوع بازی ها شروع شد.  بازی دیگه هم بود به نام پوکر که نوعی ورق بازی بود و البته تصاویر خفن تری داشت و دیگه اِند خلاف بود

یکی از اولین بازی های واقع گرا که کیفیت بهتری هم داشت و کلا از تصاویر واقعی و دیجیتایز شده استفاده می کرد بازی بسیار محبوب Mad Dog بود که در سبک کابویی و غرب وحشی بود و زمان خودش خیلی طرفدار داشت. یادم هست که در این بازی که تازه روی PC آمده بود و خوراک آن روزهای ما بود یک پیرمرد پرحرف هم بود که خیلی ازش بدم می اومد. هر جای شهر می رفتی هی می اومد و نصیحت می کرد.... تا اینکه در یکی از مراحل بازی ,  این پیرمرد وراج را با کلی دینامیت بسته بودند و باید نجاتش می دادیم... طبیعتا نجاتش ندادیم و پیرمرد نفله شد .

(۱۳۹۲/۶/۲۴ عصر ۱۱:۱۶)سروان رنو نوشته شده: [ -> ]

یکی از زیباترین بازی های ماجرایی قدیمی , آخرین نینجا The Last Ninja بود که در ابتدا برای کمودور 64 ارائه شده بود. سازندگان این بازی علی رغم محدودیت شدید امکانات سخت افزاری آن زمان مانند حافظه 64 کیلوبایتی و   رنگ 16 تایی این دستگاه , چنان هنرمندانه صحنه های این بازی را طراحی کرده بودند که ما تصاویر را بر روی صفحه تلویزیون نزدیک به واقعی حس می کردیم. این بازی به مانند یک فیلم سینمایی , دارای فیلمنامه و داستان روایی جذاب بود به طوری که حتی برای آن در تنها مجله اختصاصی کامپیوترهای خانگی آن زمان , راهنمای کامل چندین صفحه ای به چاپ رسید و به راستی هم که بدون آن راهنما , به پایان بردن بازی بسیار سخت بود. موزیک این بازی در نوع آن و در آن زمان کم نظیر بود...

(۱۳۹۲/۶/۲۵ صبح ۰۳:۴۰)اسکورپان شیردل نوشته شده: [ -> ]

وای! وای! من عاشق این بازی بودم.  سال 72 یا 73 این رو بازی میکردم. موسیقی زیبایی هم داشت. یادمه از چند نوع سلاح مختلف میتونستیم استفاده کنیم مثل نانچیکو و شمشیر و چوب . آخرش هم نتونستم تمومش کنم و این شده یکی از حسرتهای مهم زندگی من!!

درود بر بازی دوستان عزیز ؛

من هم عاشق آخرین نینجا  The Last Ninja بودم البته خودم هیچوقت بازی نکردم! همیشه کنار کمودور 64 برادرم می نشستم و درحالیکه او مشغول بازی بود، من با هیجان بیننده و مشوقش بودم! و بیش از هر چیز دیگر موسیقی تم این بازی زیبا بود که فکر می کنم تا آخر عمرم در گوشم طنین انداز باشد!

این بازی اکشن-ماجراجویی اولین سری از سه گانه آخرین نینجا است که سال 1987 توسط کمپانی انگلیسی سیستم 3 ارائه شد.

بازی از داستانهای عامیانه ژاپن برگرفته شد و مربوط به مبارزان دلاور نینجوتسو است که بعد ده سال تعلیم در معبد بونجینکان به معبد مقدس نینجای سفید درجزیره لین فن می روند تا با هم پیمان ببندند و تکنیک نهایی را با خواندن کتیبه کوگا بیاموزند. طایفه شریر رقیب شوگونها به رهبری کونیتوکی خبیث با احضار چهار روح شیطانی به آن معبد حمله و قتل عامشان می کند و آرماکونی تنها نینجای بازمانده و محافظ معبد بونجینکان هست و این بازی داستان خونخواهی آرماکونی از کونیتوکی و شوگونهاست. او باید به قصر اصلی جزیره وارد شده با خواندن کتیبه مقدس به فنون نهایی و مرگبار نینجا دست یافته تا بتواند انتقام خون یارانش را از شوگون شریر بگیرد...

موسیقی این بازی که در زمان خودش و شاید تاکنون یک نقطه اوج در موسیقی بازیهای رایانه ای محسوب شده کار درخشانی از بن داگلیش به همراه آنتونی لی است. بن داگلیش موزیسین و کامپوزر انگلیسی متولد 1966 است. در سایتهای موسیقی معتبر از داگلیش به عنوان یکی از با استعدادترین کامپوزرهای قرن بیستم یاد می کنند. او در ساخت آهنگ برای بازیهای Trap و Deflector و بسیاری بازیهای دیگر که شاید اکنون بخشی از خاطرات شیرین ما باشند، هم هنرمندانه عمل کرد ولی یقینا موزیک بازی The last ninja چیز دیگری است. این موسیقی انگار به بافت ماجرایی داستان پیوندی لاینفک خورده و شما هرگز نمی توانید صحنه های بازی را بدون این موسیقی در نظر بیاورید.

یادی از گذشته ها کنیم و کلیپ این بازی زیبا با موسیقی جالبش رو ببینیم و بشنویم. من شیفته اولین پارت آهنگ مخصوصا از دقیقه دوم به بعدش هستم

(۱۳۹۵/۲/۱۸ صبح ۱۲:۱۱)خانم لمپرت نوشته شده: [ -> ]

 من شیفته اولین پارت آهنگ مخصوصا از دقیقه دوم به بعدش هستم

آره. از اونجایی که ریتم اش تند میشه.

روزهای زیادی از بهترین سالهای زندگی ما با همین "نینجا" ها (1 تا 3) گذشت.  مجله ای بود به نام کامپیوترهای خانگی که راهنمای کامل این بازی را چاپ کرده بود و حدود 20 صفحه بود. هر چه در اینترنت گشتم هیچ عکسی از این مجله قدیمی و پرطرفدار ندیدم. اگر کسی توی آرشیو یا انبارش داره حتما عکس یا اسکن ازش بذاره تا خیر الدنیا و الکافه و الاخره شامل اش بشه .بازیهای امروزی هر چی واقعی تر میشن ( مثلا PS4 - XBOX ) بازم اون حس رو ندارن. شاید چون زیاد واقعی هستند و مانند دنیای عادی خودمون هستند. در صورتی که بازیهای قدیمی فانتزی و کارتونی بودند و بیشتر شبیه رویاهای کودکی . کلا سادگی با دنیای بچه ها و حتی بزرگترها سازگارتر است و بشر موقعی آرامش داره که در نهایت سادگی باشه.

یه مرحله ای در نینجای 1 بود که در فاضلاب شهر می گذشت و بسیار وحشتناک بود. مخصوصا که موزیک رعب انگیزی به سبک برنارد هرمان در فیلم روانی هیچکاک داشت. بر در و دیوار اتاق ها هم انواع اسکلت آویزان بود و موش و روح های سرگردان هم برخی اوقات از در  وارد می شدند. خلاصه اینکه شاهکاری بود از بهر موسیقی و طراحی صحنه و کارگردانی. به راستی باید دست مریزاد گفت به نویسندگان این بازی که با امکانات محدود آن زمان , چنین کار جاودانه ای ساختند.

مطلبی درباره آهنگ این بازی:

http://cafeclassic5.ir/thread-1138-post-...http://cafeclassic5.ir/thread-1138-post-42137.htm

(۱۳۹۵/۲/۲۱ صبح ۱۲:۱۵)سروان رنو نوشته شده: [ -> ]

.  مجله ای بود به نام کامپیوترهای خانگی که راهنمای کامل این بازی را چاپ کرده بود و حدود 20 صفحه بود. هر چه در اینترنت گشتم هیچ عکسی از این مجله قدیمی و پرطرفدار ندیدم. اگر کسی توی آرشیو یا انبارش داره حتما عکس یا اسکن ازش بذاره تا خیر الدنیا و الکافه و الاخره شامل اش بشه .

این هم چند عکس از مجله کامپیوترهای خانگی( که مختص کمودور ، آمیگا و اسپکتروم) بود.

اگر خواستید تصاویر بیشتر قرار خواهم داد.

(۱۳۹۵/۳/۲۳ عصر ۰۳:۵۱)آسیموف نوشته شده: [ -> ]

این هم چند عکس از مجله کامپیوترهای خانگی( که مختص کمودور ، آمیگا و اسپکتروم) بود.

اگر خواستید تصاویر بیشتر قرار خواهم داد.

عالی بود آسیموف

وقت کردی حتما دوباره بزار . مخصوصا شماره های ویژه یا مقاله های خاص اش.

این تبلیغات شرکت ها هم که توش بود خیلی خاطره انگیز بود. مخصوصا اون مرکز کامپیوتر آزاد که همیشه چندین صفحه مجله را به خودش اختصاص می داد و نوارهای بازی کمودور را تبلیغ می کرد. من یک خاطره جالب از این مرکز دارم که بعدا براتون تعریف می کنم

و اما بعد ...

چند روز پیش به صورت اتفاقی متوجه شدم که جمعی از علاقمندان آمیگا یک مستند بسیار جالب ساخته اند به نام from bedrooms to billions :the amiga years . ترجمه اش مشکله و اساتید مترجم کافه مانند  آمادئوس  عزیز باید معنی دقیق اش را بگویند اما شاید چیزی در این مایه ها باشد: از اتاق خواب ها تا میلیون ها جای دیگر : سالهای آمیگا  این مستند محصول همین چند ماه پیش است ( 2016 ) و در آن ضمن بررسی تاریخچه طراحی و تولید کامپیوتر آمیگا و چگونگی همه گیر شدن آن در طی مدتی کوتاه , با دست اندارکاران تیم تولید سخت افزار و نرم افزار این کامپیوتر خاص گفتگو شده است. اسامی مانند جی ماینر که پدر آمیگا شناخته می شد و جک ترامیل بنیانگذار شرکت کمودور که بعدها به آتاری رفت و رقیب سرسخت کمودور و آمیگا شد و بقیه تیم سازنده و خاطرات آن ها از طراحی های پیچیده و قدرت گرافیکی این کامپیوتر که بقیه شرکت ها و به خصوص سازندگان بازی را شگفت زده کرده بود. تماشای این فیلم را به همه عاشقان آمیگا و کمودور توصیه می کنم:

لینک دانلود مستند

نکته: اگر کسی بتواند این مستند را زیرنویس یا حتی دوبله کند , ما برای همکاری ( مادی و معنوی ) آماده هستیم.

این کتابیه که برای خیلی هاتون آشناست. راهنمای کامل کمودور 64. هرکس کمودور می خرید یه دونه از این کتابها هم می خرید تا کار کردن با کمودور رو یاد بگیره.

 

شرکت نیتندو که در زمینه کنسول های بازی مدرن از سونی و مایکروسافت عقب افتاده است دست به یک ابتکار جالب زده است.

با توجه به اینکه بسیاری از مردم مخصوصا کودکان قدیم که هم اکنون بزرگسال شده اند خاطرات شیرینی از کنسول های قدیمی دارند و بازیهای شبه واقعی امروزی چندان چنگی به دلشان نمی زند , نینتندو در حرکتی جالب اعلام کرده است که قصد داره در سه ماه آینده کنسول سوپر نینتندو کلاسیک خود را در اندازه ای کوچک تر دوباره به بازار عرضه کند.

قیمت دستگاه فقط 80 دلار بوده و چندین بازی معروف نیز بر روی آن به صورت هدیه عرضه خواهد شد.

پی نوشت : دوستان حتما دستگاه عادی نینتندو را به خاطر دارند که بیشتر با نام میکرو در ایران شناخته می شد و بازی قارچی آن بسیار معروف بود . سوپر نینتندو همان نسخه ارتقا یافته میکرو بود که البته در ایران زیاد دیده نشد اما از نظر گرافیکی و تصویری حتی از سگا قوی تر بود.

در خبرها آمده که شرکت یاهو قصد دارد پرونده یاهو مسنجر را برای همیشه ببندد.

مسنجر پیشکسوت یاهو , همانند خود سایت یاهو در نبرد بی رحمانه تکنولوژی به اپلیکیشن های موبایلی باخت و سالها بود که دیگر کمتر کسی از آن استفاده می کرد اما شرکت یاهو هنوز آن را برای علاقمندان حفظ کرده بود. اما حالا یاهو می خواهد برای همیشه عمر این برنامه را پایان دهد و از کاربران خواسته که پیام های قدیمی خود را در صورت نیاز ذخیره کنند.

مطمئنا برای ما قدیمی ها و بسیاری از دوستان , مسنجر یاهو سرشار از خاطرات شیرین است.

اولین اپلیکشین ارتباطی , دوست یابی و چت که دوستان بسیاری را با آن پیدا کردیم. بسیاری را اذیت کردیم و سرکار گذاشتیم.... دل ها به دست آوردیم و دل ها شکستیم.

کار با آن در دوران اینترنت دیال آپ با آن صدای جیرررر جیررر  و جیغ غ غ جیغ غ غ موقع اتصالش به خط تلفنِ خانه , چیزی نیست که به این زودی ها از یادمان برود..

 خدا رحمت ات کند یاهو مسنجر با آن  آیکون همیشه خندان ات ...

یادت همیشه با ماست .

یک مطلب زیبا در این باره از یکی از سایت ها

کافه کلاسیک : چندی پیش مستند تازه ای با نام Commodore Story 2018   دیدم که به شیوه ای زیبا با تمام دست اندرکاران این شرکت معروفِ دهه 80 و 90 میلادی مصاحبه های جالبی را انجام داده بود.

برای بسیاری از نوجوانان دهه 80 و 90 میلادی در هر کجای جهان , اولین آشنایی شان با کامپیوتر توسط یکی از دستگاههای خانگی این شرکت آغاز شد. سردمدار آنها دو مدل کمودور 64 و آمیگا 500 بودند که اولی عنوان رکوردار پرفروش ترین رایانه خانگی جهان را هم با خود به یدک می کشد.

شرکت کمودور در دهه 80 میلادی , به همراه شرکت اپل و شرکت IBM سه غول عرضه کننده کامپیوترهای رومیزی بودند. تمرکز فروش محصولات آی بی ام بیشتر بر ادارات و موسسات بود و اپل در آموزشگاه ها و مدارس فروش خوبی داشت و کمودور هم بازار مشتریان خانگی و مصارف سرگرمی را در دست داشت.

چندی بعد کمودور , شرکت آمیگا  Amiga  را خریداری کرد و توانست با جمع آوری تیمی خبره از مهندسان جدا شده از شرکت های اپل , آتاری , و ...  اولین کامپیوتر مالتی مدیا و مالتی تسکینگ را با نام آمیگا 1000 به بازار عرضه کند که در زمینه گرافیک و صدا در زمان خود بی همتا بود. این کامپیوتر به زودی توانست بازار تدوین های ویدیویی را دگرگون کند و  از آن در بسیاری از جلوه های کامپیوتری فیلم های سینمایی آن زمان استفاده می شد.

در ایران هم کامپیوتر های شرکت کمودور در ابتدا توسط مسافران شخصی و بعدا توسط شرکت ماشینهای اداری ایران ( مادیران فعلی ) وارد می شد . با فزونی گرفتن دارندگان , تعداد زیادی شرکت نرم افزاری و سخت افزاری مشغول خدمات رسانی به علاقمندان این کامپیوتر شدند.

متاسفانه علی رغم فروش میلیونی و بازار بسیار قوی , مدیریت نادرست و چند اشتباه باعث ورشکست شدن شرکت کمودور در سال 1994 شد. (مانند آنچه بر سر شرکت بزرگ Nokia  آمد و آن را از عرش به فرش کشید )  البته در دهه 90 شرکت های  بزرگ دیگری مانند آتاری و اپل هم دچار همین سرنوشت شدند اما اپل توانست با ترزیق نقدینگی و تدابیر شخصی مانند استیو جابز از ورشکستگی کامل رهایی یابد اما کمبود نقدینگی و نبود مدیریت کارآمد باعث شد برند کمودور و آمیگا به تاریخ بپیوندد.

در این مستند  آموزنده , مراحل پیشرفت شرکت کمودور , محصولات آن و چگونگی پایان تاریخی آن شرح داده می شود. همچنین با تیم های مهندسی کمودور که اکثرا در طراحی تراشه ها و چیپ های کمودور و آمیگا همکاری نموده اند مصاحبه شده است.

فایل  زیر صرفا معرفی مستند است و مستند کامل را می توانید در سایت های دانلود فیلم به راحتی پیدا کنید. من زیرنویس فارسی برای مستند پیدا نکردم و مجبور شدم با زیرنویس انگلیسی تماشا کنم.

اگر از بین دوستان کسی زحمت زیرنویس فارسی آن را بکشد دعای جی ماینر ( پدر آمیگا ) بدرقه راهش خواهد بود ...

http://cafeclassic5.ir/thread-277-post-3...http://cafeclassic5.ir/thread-277-post-38728.htm