جعبه پيام
» <BATMAN> دیزنی زده به بیراهه https://s8.uupload.ir/files/stop-pretend...sy_udr.jpg » <BATMAN> سروان جان موافقم البته بینوایان به نظرم رتبه اولو داره ، سوای مصائبی که سر کوزت و مادرش میاد حتی راوی داستانو با لحن سوزناکی روایت میکنه » <مورچه سیاه> که این فیلم مادر بما نشون داد وجود مادر چه نعمتیه. خدا حفظ کنه مادرامونو. » <مورچه سیاه> بر و بچ دهه شصت خیلی مادراشونو دوست دارن. علتشم همین بی مادری شخصیت های کارتوناشون بوده. در راس همه اینام فیلم مادر علی حاتمی بود. » <سروان رنو> تم غمناک زیاد داشتیم . اکثرا مادر نداشتن . شاید "دختری به نام نِل" غمگین ترین شون بود . بعدش هم "کوزت " ! » <BATMAN> بچه های کوه آلپ به نظرم زیادی غمناکه بخاطر همین بعد از دهه شصت هیچوقت بصورت کامل ندیدم ، درعوض خانواده دکتر ارنست و مهاجران بارها تماشا کردم » <BATMAN> الان قسمت اول این کارتونو دیدم به کل یادم رفته بود مادر آنت در قسمتهای بعدی موقع تولد دنی فوت میکنه ، همیشه خیال میکردم از همون ابتدا مادر نداشت » <سروان رنو> آنِت خیلی کینه ای بود. خود دَنی با لوسین مشکلی نداشت . از جنبه روانشناسی شاید به این دلیل بود که مادر نداشت. » <مموله> انشالله قسمت شما بشه تشریف ببرین سوئیس آقای اندرسون » <mr.anderson> چه جالب و خاطره انگیز. مرسی مموله

پيام :

رتبه موضوع

11 رای - 4.18 میانگین
1
2
3
4
5

حالت موضوع بندی \| حالت خطی آخرین فیلم کلاسیک که دیدم ...
نویسنده	پیام

راتسو ریــزو آفلاین

پیانیست کافـه

ارسال ها: 107
تاریخ ثبت نام: ۱۳۸۹/۸/۲۶
اعتبار: 25

تشکرها : 977
( 1565 تشکر در 39 ارسال )

شماره ارسال: #80

RE: توصیف آخرین فیلمی که دیدم ...

نیمه شب در پاریس

Midnight in Paris

کارگردان : وودی آلن

فیلمبردار : داریوش خنجی

بازیگران : اوون ویلسن . راشل مک آدامز . ماریون کوتیار

محصول 2011 - 94 دقیقه

بعد از یه روز خسته کنده کاری یا یه روز پرمشغله اعصاب خورد کنٰ تماشای آخرین فیلم وودی آلن درست مثل یک مسکن قوی عمل می کنه. بین آخرین فیلم های آلن این یکی از همه بیشتر به روحیه و سبک و سیاق کارهای موفق قبلیش نزدیکه. از یک نظر هم فیلم شباهت بسیار زیادی به فیلم رز ارغوانی قاهره دارهٰ؛ رویا و تخیل عنصر پر رنگ هر دو فیلمه. جایی که رویاهای آدمی به ناگاه درست جلوی چشماش رنگ و بوی واقعیت به خودشون می گیرن. البته به نظر من رز ارغوانی قاهره روی کاغذ اثر موفق تری است تا روی پرده ( البته اگر فیلمنامه اون رو مطالعه فرموده باشید و با نظر بنده موافق باشید ) اما در نیمه شب در پاریس ؛ آلن به خوبی از عهده به اجرا در آوردن ایده های روی کاغذش بر اومده که البته فیلمبرداری درخشان خنجی هم در درآوردن حس و حال قوی اثر بی تاثیر نیست. اگر هنوز فیلم رو ندیدید یک لحظه هم درنگ نکنید. فکر می کنم به آرامش عجیبی خواهید رسید همون طور که من رسیدم ...