Gran Torino

گرن تورینو

کشور: آمریکا

سال: 2008

مدت: 116 دقیقه

کارگردان: کلینت استوود

هنرمندان: کلینت استوود(والت کوالسکی)، بی وانگ(تائو وانگ لور)، آنی هر(سو لور)، دریما والکر(اشلی کوالسکی، نوۀ والت)، کریستوفر کارلی(پدر یانوویچ)

داستان: والت کوالسکی از کهنه سربازان جنگ کره است که اخیراً همسرش را از دست داده و تنها در حاشیۀ شهر جایی که اکنون بیشتر مأمن خارجی هاست، زندگی می کند. او اعتقادات مذهبی چندان قوی ای ندارد و فردی تندخو و افسرده است و بویژه از کره ای ها تنفر دارد. کشیش کلیسای منطقه پدر یانوویچ به والت می گوید که همسرش آرزو داشته ، منزلش وقف کلیسا شود، امّا والت باور نمی کند. در همسایگی والت خانواده ای تایلندی زندگی می کنند که والت برای آنها تفاوتی با کره ای ها قائل نیست. فرزندان والت و نوه هایش به او اهمیتی نمی دهند و تنها در صدد تصاحب اموال اویند. والت علاوه بر خانه اش، خودروی گرن تورینو ساختۀ 1972 کارخانه فورد را دارد که عتیقه محسوب می شود. نوه او، اشلی، که دختری ولنگار و منفور پدربزرگ است از والت می خواهد که گرن تورینو را به او بدهد امّا والت نمی پذیرد.

همسایه های تایلندی او را برای مهمانی خانوادگیشان دعوت می کنند که موجب کنجکاوی والت در مورد فرزندان این خانواده، تائو و سو و کاهش تنفر او نسبت به آنها می شود. شبی نوجوان تایلندی همسایه (تائو وانگ)به اجبار پسر عموی خلافکارش برای سرقت خودروی والت وارد گاراژ منزل او می شود، امّا والت او را در حین دزدی غافلگیر می کند و جوانک می گریزد.

روزی والت در حین رانندگی با وانتش متوجه مزاحمت چندین جوان ساهپوست برای سو می شود که با کشیدن هفت تیر، سو را می رهاند.

این دو نوجوان تایلندی برای والت جای فرزندان و نوه های بی محبتش را گرفته اند. والت کم کم عصبانیت خود را از محیط اطراف فراموش می کند و حتی سعی می کند با اعتراف نزد کشیش جوان، بار گناه خویش را بکاهد.

روزی والت متوجه می شود پسر عموی سو، او را مورد آزار قرار داده و تهدیدی برای آنهاست. والت شبانگاه به محل زندگی این فرد می رود و سعی می کند با بردن دست خود به زیر کتش و تهدید آنها به این که اسلحه دارد، آنها را بترساند، امّا آنها او را با گلوله مضروب و به قتل می رسانند.

در جلسۀ قرائت وصیت نامۀ والت، فرزندان و نوه هایش که مطمئنند همه اموال او را تصاحب می کنند در کمال تعجب می بینند، والت منزلش را وقف کلیسا کرده و اتومبیلش را به تائو وانگ بخشیده است.

استوود مطمئناً این فیلم را برای گیشه نساخته است و سعی در استفاده از بازیگران غیر حرفه ای و یا حداکثر تلویزیونی داشته است. تهیه کنندۀ فیلم نیز خودش است. به نظر می رسد وی در سال های پایانی عمرش سعی در ایفای نقشی جدید در سینمای آمریکا به عنوان منتقد فرهنگی و اجتماعی دارد. او در این فیلم سعی دارد بی هدفی، فساد و خشونت فراگیر در بین آحاد جامعۀ آمریکا و تنهایی و افسردگی سالخوردگان را به تصویر بکشد.

در پست ارزشمند پیشین، موسیقی آغازین فیلم دکتر ژیواگو ساخته موریس ژار که بسیار تحسین برانگیز است از قلم افتاده بود که با کسب رخصت از بزرگواران اینجا قرار می دهم.