حدود دویست سال پیش که رقص های ملایم درباری مثل والتز, کئوادریل و پولکا در محافل نجبای اروپایی جریان داشت, شیوه رقص نوینی سرتاسر اروپای مرکزی را تسخیر کرد: چارداش Csárdás؛ رقصی که از میان مردم برخاسته بود, در سنت های قدیمی هزاران ساله ریشه داشت و موسیقی پرشور آن را نوازندگان چیره دست کولی می نواختند و با این که اوج شکوفایی آن دویست سال پیش بود, هنوز هم در اروپای مرکزی محبوب است.

رقص شورانگیز چارداش نماد خیزش توده ی مردم در برابر فشارهای خارجی و جور طبقه ی حاکم بود و تا آن زمان, هیچ رقصی چنین شکوهمند و زیبا و در عین حال جذاب و پویا وجود نداشت. شاید این شیوه ی رقص را بتوان رقص ملی مجارها نامید که از فرهنگ سایر ملل نیز تاثیر بسیار پذیرفته است؛ به گونه ای که مجارها و اسلوواک ها آن را بسیار دوست می دارند و سایر ملل اروپای مرکزی از جمله رومانیایی ها, لهستانی ها, کرووات ها و البته کولی ها آن را با آغوش باز پذیرفته اند. در بین آهنگ سازان برجسته ای که به ساخت آهنگ برای چارداش پرداخته اند می توان به فرانتز لیست, یوهانس برامس, یوهان اشتراوس و چایکوفسکی اشاره کرد.

ویتوریو مونتی (زاده به سال 1868, درگذشته به سال 1922) یک آهنگ ساز, نوازنده ی ویولون و رهبر ارکستر ایتالیایی بود که در ناپل به دنیا آمد. تنها کار بسیار شناخته شده ی او, چارداش, حدود سال 1904 ساخته شد که شما را به شنیدن این اثر بسیار زیبا با هنرآفرینی آرشه ی جادویی دیوید گَرِت نوازنده ی نامدار آلمانی دعوت می کنم:

لینک دریافت آهنگ:

http://s4.picofile.com/file/7803209137/D...i.mp3.html