(۱۳۹۱/۱۲/۱۵ عصر ۰۶:۲۴)اسکورپان شیردل نوشته شده:  

آوازهایی که مادرم به من آموخت (اتوبیوگرافی مارلون براندو)

نویسنده : رابرت لینزی

مترجم : فرهاد پسندیار

لینک دریافت نسخه الکترونیکی کتاب

همچنین این کتاب به صورت پاورقی و با ترجمه نیکی کریمی در مجله فیلم  چند سال قبل منتشر شده بود. از آنجا که در حال حاضر به آرشیو مجله فیلم خود دسترسی ندارم ، امکان مقایسه این دو ترجمه برای من فراهم نیست. ولی یادم هست که ترجمه خانم کریمی بسیار سلیس و روان بود . هرچند این نسخه هم ترجمه اش بدک نیست.

***************************************************

من جدا از ترجمهء "نیکی کریمی" که چندسال قبل دیده بودم ( اما نخوانده بودم ) ، همین  کتاب را با نام "ترانه هایی که مادرم به من اموخت" با ترجمهء "ابوالفضل حاج حسینی" ( چاپ 1376 / انتشارات فردوس / چاپخانهء امین / 520ص) در کتابخانه ام دارم که انصافآ ترجمهء روان و مناسبی ست.

پ ن : سال 1382 در یک ظهر گرم جمعه کتاب را اتفاقی در میان کتابهای یک دست فروش دیدم وخریدم. برای مدتی طولانی فرصت نکردم و نتوانستم بخوانمش تا اینکه در 1383 شروع کردم به خواندن و جالب اینکه به اواسط کتاب رسیده بودم که در یک غروب غم انگیز بر روی تیتر یک روزنامه عکسی از براندو دیدم و وقتی روزنامه را گرفتم دیدم که خبر نخستش مرگ براندو بود.

نکته : تصویر جلدکتابی که من دارم خیلی ضعیف و بی کیفیت است ، اصلآ عکس مارلون براندو قابل تشخیص نیست .

********************************************

لارنس گرابل نیز مصاحبهء طولانی ای با مارلون براندو داشته ( در جزیرهء تاهیتی / جزیرهء شخصی براندو ) که گفت و گوی معروفی است. همچنین با آلپاچینو نیز مصاحبه ای داشته که در کتابی با نام " گفت و گو با آلپاچینو " ترجمهء "فرزاد فربد"( انتشارات کتاب پنجره ) البته ( نسخه ای که من دارم چاپ 1387 / چاپ سوم ).

شیوهء گفت و گوی لاری گرابل به نظرم جالب تر است نسبت به  گفت گوی رابرت لینزی .