جعبه پيام
» <شارینگهام> تسلیت،تسلیت! پروانه معصومی هم به دنبال بیتا فرهی آسمانی شد. » <میاموتو موساشی> ناپلیون گریان اسکات هم لذت بخش نبود! با جسی جیمز و گلادیاتور و دو فیلم دیگرش قابل مقایسه نیست. فیلم های سریالی فرانچایز هم- آنچه فعلا دیدیم- بهتر از قبل نشده اند. » <میاموتو موساشی> مترجم و آدم کش چیزی نبودند که ندیده باشیم. و از نظر روحی دلم فیلم لانتیموس و استون می خواهد که -در انتظارش- مشغول کتابش هستم، تا قاتلین ماه کامل! » <سروان رنو> حق با میاموتو است. بزرگان هم پیر شده اند و فیلم هایشان تلخ و سنگین شده. فیلم جدید ناپلئون بیاید ببینیم چطور است ! » <سروان رنو> اوپنهایمر رو باید روی پرده بزرگ دید با صدای دالبی . من دیدم . البته به فیزیک و تاریخ هم باید علاقه داشت . » <رابرت> "آنها چگونه آن شدند؟!" در خاطرات سودا زده من http://cafeclassic5.ir/showthread.php?ti...3#pid45063 » <شارینگهام> من هم ،تعریف «اوپنهایمر» رو شنیدم ، ولی از بس طولانی و خسته کننده بود ، ولش کردم و رفتم سراغ مدرسه ی موش ها! » <میاموتو موساشی> شاید انتظاراتمان از مثلاریچی و فینچر، بیش از حد است. کمیک فیلم فینچر، مناسب جوانترها به نظر آمده بود. فیلم طولانی و سیاه و پرتنش اسکورسیزی هم، حوصله و آمادگی می خواهد. » <سروان رنو> فیلم جدید و خوب فعلا نیست ! بشینید کتاب بخونید . آنلاین یا کاغذی خوب است. » <شارینگهام> اوضاع و احوال ما هم بهتر از شما نیست؛ جومونگ و یوزارسیف بر ما غالب شدند!

پيام :

رتبه موضوع

3 رای - 3 میانگین
1
2
3
4
5

حالت موضوع بندی \| حالت خطی فیلم های ارزشمند ایرانی
نویسنده	پیام

میثم

مشتری سابق

ارسال ها: 294
تاریخ ثبت نام: ۱۳۸۸/۸/۴

تشکرها : 2524
( 2643 تشکر در 179 ارسال )

شماره ارسال: #27

RE: فیلم های ارزشمند ایرانی

می دانم که وضعیت سفید «سریال» است و نه فیلم، اما بحث مناسبی برای این پست در کافه نیافتم. دوست داشتم که درباره این سریال ماندگار در بحثی مستقل با حضور دوستان ، صحبت کنیم. اما فضای سرد اخیر کافه باعث شد به این نتیجه برسم که با ایجاد آن بحث فقط خودم را سبک خواهم کرد! به هر حال در محیط مجازی دیگری با یکی از دوستان، تجربه دیدن این اثر بزرگ را به اشتراک گذاشتیم که به صورت یک گفتگوی دلنشین دو نفره در آمد. از اینجا ..... تا ..... اینجا !

اما حسرت یک همنشینی و همصحبتی بزرگتر و پربارتر در این کافه در دل ماند!

*****

حمید نعمت الله ، مردی با کمپوزیسیون های حیرت انگیزش!

در این قاب زیبا، منیژه را می بینیم که به خاطر مشکلات کمرشکن زندگی اش قصد انتحار دارد. در عمق میدان شوهری خوابیده (غافل و بی خیال) و در کنار منیژه چند اسباب بازی که استعاره ای از خوشی های نداشته و آرزوهای به انجام نرسیده او در زندگی است.

منیژه پیش از وارد کردن ضربه نهایی، از روی استیصال چند بار نام خدا را از ته دل به زبان می آورد. دوربین به فاصله کمی بالای سر اوست. و در آخرین لحظه شهامت خودکشی را از دست می دهد و قمه از دستش می افتد! کدام کارگردان می تواند به این زیبایی آیه ی "نحن اقرب الیه من حبل الورید" را به زبان سینما قرائت کند؟

فرو ریختن شیشه های گلخانه و آوار شدن آنها بر سر "گل" ها ، به لحاظ گرافیکی و ریتم و البته تاویل پذیر بودن ، یک شاهکار به تمام معنی بود.

دعوای آدمها داخل کوچه در زمینه محو جدال دو خروس. در عین زیبایی ترکیب صحنه، کنایه ای زیبا به غریزی و حیوانی بودن ریشه خشونت در انسان.

... و این هم یکی از زیباترین قاب بندی های نعمت الله و معشوق "دست نیافتنی" امیر که " به سامان شد ، تا باد چنین بادا"

پی نوشت : آقای حمید نعمت الله ، عزیزی را در بستر بیماری دارند. ایشان از تمام کسانی که از تماشای سریالش لذت برده اند ، تقاضا کرده که برای سلامتی او دعا کنند.

سعادتمندانه ترین زندگی، زندگی بدون تفکر است. (سوفوکلس)

۱۳۹۰/۹/۲۲ عصر ۰۶:۲۰