(۱۳۹۰/۴/۲۹ صبح ۱۰:۱۰)میثم نوشته شده:  

 فکر می کنم اقبال کارگردانان به این دو فیلم به همین دلیل یعنی کیفیت غبطه برانگیز کارگردانی آنهاست که خود این را بیشتر از منتقدین یا فیلمنامه نویسان یا بازیگران و .... درک می کنند.

به نکته ظریفی اشاره کردید. در بسیاری از اوقات من از لیست منتخب برخی از کارگردانان تعجب می کنم اما وقتی از این دید نگاه می کنم حق را به آنها می دهم. آنها از منظر کارگردانی به آن فیلم خاص نگاه می کنند و سایر جنبه های فیلم برایشان در درجه دوم اهمیت قرار دارد.  همین رویکرد را ما در فهرست های منتخب فیلمنامه نویسان , بازیگران و ... می بینیم. هر کدام از دید خود به فیلم نگاه می کنند. به همین دلیل است که من همیشه بیطرفانه ترین قضاوت را اول از سوی افراد خارج از حرفه سینما و سپس صنف منتقدان می دانم . البته تا جایی که منتقد بیش از حد فیلمزده نشده باشد. این فیلمزدگی آفتی است که بعدا بیشتر به آن خواهیم پرداخت.

همشهری کین بیش از هر چیز فیلمی است که کارگردان اش در برجسته کردن آن نقش داشته است و همین مساله باعث محبوبیت خاص آن نزد بیشتر کارگردانان شده است.