با کسب اجازه از محضر بزرگان و پیشکسوتان کافه

من هر بار که به کافه سر می زنم و می بینم برخی از موضوعات به لطف دوستان به روز شده است و حاوی ارسال جدید است خوشحال می شوم و بیدرنگ وارد آن تالار می شوم و پست ارسالی را مطالعه می نمایم. من هرگز سواد سینمایی و هنری ام به پای اساتید فعال این کافه نمی رسد اما در حد توانم گهگاهی پستی ارسال می کنم و سعی می کنم در برخی ازموضوعات شرکت کنم تا صرفا یک مصرف کننده مجازی نباشم. اما هر بار که در صفحه اصلی کافه می بینم که موضوع گمشدگان و مفقودین کافه دارای ارسال جدید است نا خودآگاه احساس بدی پیدا می کنم.

در این انجمن مجازی که من آنرا یک خانواده کوچک می نامم اغلب دوستان در اثر تکرار مرور خودبخود به نوعی به یکدیگر عادت پیدا می کنند. به لطف اینترنت اکنون تالار گفتگوها و انجمن های فراوانی ایجاد شده است اما من در این انجمن چیزی یافتم که در سایر انجمنها نایاب است. ابتدا سواد و دانش بالای کاربران و سپس صمیمیت و احترام و آرامشی که معمولا در سایر انجمنهای اجتماعی وجود ندارد.

کافیست سری به سایر تالارهای گفتگوی اجتماعی و تخصصی  در سایر حوزه ها بزنید تا ببینید معمولا کاربران چگونه بخاطر اختلاف سلیقه هایشان به یکدیگر بی احترامی می کنند و به جدل می پردازند. به همین دلیل این انجمن خوشبختانه از این حیث سرآمد سایر انجمنها می باشد.

من دبیری بیش نیستم. به واسطه شغلم ارتباط خوبی با شاگردانم دارم. در فضای غیر مجازی و واقعی هم وقتی وارد کلاسم می شوم و متوجه غیبت یک یا چند نفر از شاگردانم می شوم ناخودآگاه انرژی منفی میگیرم و احساس می کنم کلاس شادابی روزهای گذشته را ندارد. وقتی به پستهای قذیمی این کافه نگاهی می کنم اسامی بسیاری را می بینم که مدتهاست دیگر در کافه حضور ندارند و یا اگر هم دارند فقط گاهی سری می زنند و می روند.

بنظر من عدم حضور کاربران بویژه کاربرانی که زمانی بسیار فعال بوده اند می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. گاهی مشغله و گرفتاری زیاد مانع از حضور این دوستان می گردد که بنظر من نمی تواند دلیل موجهی برای عدم حضور باشد.

گاهی گرفتاریها مقطعی است که این کاملا طبیعی است و برای هریک از ما بارها و بارها این نوع گرفتاریها پیش می آید. گرفتاریهای مقطعی خودبخود غیبتهای مقطعی را در پیش دارد پس این امید وجود دارد که این دسته از دوستان پس از رفع گرفتاری مجددا به نزد دوستان مجازی خود بازگردند اما بی انصافی است اگر اعضایی که مدتها در این کافه در بین دوستانشان بوده اند بخاط مشغله یا گرفتاری بخواهند برای همیشه کافه را ترک گویند. سر زدن به دوستان مجازی از طریق اینترنت آنقدر وقت گیر نیست که نتوانیم حداقل هفته ای نیم ساعت به اینجا بیائیم.

گاهی کدورت و یا دلخوری اعضا از یکدیگر موجبات عدم حضور کاربری را فراهم می آورد که بنظر من این وظیفه مدیران می باشد که تا قبل از اینکه کدورت ریشه دار شود موجبات رفع آنرا فراهم آورند که اگر به این دلیل عضوی از کافه اینجا را ترک گوید بنظر من عدم مدیریت را باید دلیل اصلی آن بدانیم.

گاهی بیماری و شاید ناخوشی برخی از دوستان موجبات غیبت آنها را سبب شود که آنهم مقطعی است . دلیل دیگری نیز وجود دارد که انشالله هیچوقت در این کافه شاهد آن نباشیم. دو سال پیش در یکی از فارومهای اجتماعی حضوری فعال داشتم . انجمن بسیار شلوغی بود و من بیشتر در بخش مباحث تاریخی و اجتماعی آنجا شرکت می کردم. از دو روز مانده به سال نو یکی از کاربران بسیار دوست داشتنی وفعال آنجا که از قضا اینجانب از خواندن مطالبش بسیار لذت می بردم آنلاین نشدند. این موضوع تا پس از تعطیلات سال نو ادامه پیدا کرد و ابتدا همه فکر می کردند که او در مسافرت است.

بگذریم غیبت او تا پایان تابستان ادامه پیدا کرد تا کم کم به فراموشی سپرده شد. من از معدود دبیرانی هستم که وقتی یکی از شاگردانم غیبت می کند در زنگ تفریح بجای چای نوشیدن از دفتر مدرسه پیگیر علت غیبت شاگردم می گردم و تا علت غیبت را کشف نکنم خیالم راحت نمی شود. به واسطه همین خصلتم آنقدر پیگیر آن کاربر گردیدم تا متاسفانه متوجه شدم قبل از سال نو در یک سانحه تصادف به رحمت خدا رفته است. بسیار متاسف گردیدم اما چیزی که بیشتر مرا آزرد وجود این نقص بزرگ در فضای مجازی بود که فقدان یکی از اعضایش با 6 ماه تاخیر آشکار گردید و اگر بنده پیگری نمی کردم شاید هیچیک از اعضای فاروم متوجه نمی شدند.

امیدوارم تمام اعضا و دوستان این کافه همیشه سالم و در سلامت بسر برند اما وقتی پستهای قدیمی این انجمن را می خوانم جای خالی بسیاری از کاربران مشهود است . هری لایم - ممل آمریکایی - الیور - رزا - کاساندرا - سم اسپید - واترلو - دزیره - راتسو ریزو - 1991 - دشمن مردم - میثم - ساوزا ....................  و این اواخر هم بقول جناب زاپاتا ایده پرداز کافه بروبیکر عزیز.

به راستی این افراد اکنون کجا هستند و چه می کنند؟

متاسفانه این نقص جامعه مجازی در اینجا هم مشهود می باشد. من با بسیاری از این دوستان که بعنوان نمونه نام برده ام هم دوره نبوده ام و سعادت آنرا نداشته ام که همزمان با نوشته های این دوستان در این کافه عضو باشم اما چه خوب بود این دوستان قبل از ترک کافه در جستار مخصوصی حضور می یافتند و با ارسال یک پست از دوستان خود در کافه خداحافظی می نمودند و سرنوشت مبهمی را از خود در این کافه برای آیندگان رقم نمی زدند.

در پایان پیشنهادی برای مدیران کافه دارم تا شاید بتوان این خلاء را در فضای مجازی حد اقل ذر این کافه پر نمود زیرا معتقدم ترک ناگهانی دوستانی که سایر اعضا به آنها عادت کرده اند باعث ایجاد یاس در بین باقیمانده اعضا می گردد. البته این خصلت اخلاقی من است و شاید بقیه دوستان چنین نباشند. بنده مدتی پیش که جناب منصور غیبتی تقریبا طولانی داشتند هرگاه که به پستهای ارسالی ایشان بر می خوردم احساس خوبی نداشتم ( که خوشبختانه بازگشتند) . همین احساس را نیز امروز به موضوعات کارآگاهان ماندگار و تاپیک زیبای سینما و اعدام داشتم. ما ایرانیها آدمهای احساساتی هستیم . بنده به نوشته های دوستانی مانند زاپاتای محترم و سرکار خانم لمپرت به نوعی عادت کرده ام و اگر روزی به هر دلیلی این دوستان کافه را ترک نمایند قطعا ورود به کافه برایم لطف سابق را نخواهد داشت .بنابر این پیشنهاد می کنم:

1 - از آنجا که دسترسی اعضا به یکدیگر فقط از طریق همین انجمن مقدور می گردد هنگام عضویت از اعضا شماره تماسی اخذ گردد و تایید عضویت فقط در صورت صحت آن انجام پذیرد تا در مواقعی که غیبت اعضا طولانی میگردد مدیران بتوانند از آن طریق از احوالات آنها اطلاع پیدا نماید. گاهی ممکن است کدورتی کوچک باعث از دست دادن عضوی موثر از کافه شود که مدیران می توانند آنرا حل نمایند.

2 - تاپیکی در دفتر مدیر ایجاد گردد ویژه خداحافظی اعضا از یکدیگر. حتی دوستانی که موقتا و مقطعی می خواهند کافه را ترک کنند می توانند از طریق آن تاپیک سایر دوستان را از احوالات خود آگاه نمایند.

بیش از این وقت دوستان را نمی گیرم و امیدوارم دوستانی که پستهای زیبایشان زینت بخش قسمتهای مختلف این کافه است مجددا به کافه بازگردند تا دوستان جدید بیشتر با آنها آشنا گردند. با تمام این احوال این فضا مجازیست و دوستان در رفت و آمد به آن مختارند. اما آیا بنظر شما ترک ناگهانی دوستان یه کوچولو بی احترامی به دیگران محسوب نمی شه؟

امیدوارم این دوستان در هرکجا که هستند سالم باشند و تن درست و اگر هم مشغله و یا گرفتاری برایشان پیش آمده است از آنها رفع گرفتاری شود. متاسفانه ما کاربران بی بضاعت از حیث ستاره اجازه دسترسی به ارسال ایمیل به کاربران را نداریم وگرنه پیش تر از اینها پیگیر علت غیبت برخی از دوستان می گردیدم. امیدوارم برخی از دوستان سه ستاره بتوانند از طریق ارسال ایمیل جویای حال غایبین باشند.

در پایان هم انشالله اخطار جناب زاپاتا کارساز شود تا موجبات بازگشت جناب بروبیکر را فراهم آورد و امیدوارم غیبتشان بخاطر رنجش و کدورت از کسی نباشد.