بلا لوگوسی (1956-1882):

یک شیطان تمام عیار! جد دراکولاهای سینمایی و اصیل ترین آنها. او یک هنرپیشه مجاری الاصل بود که عمده شهرت وی به خاطر بازی در نقش کنت دراکولا در تئاترهای برادوی و فیلمهای سینمایی است.

بِلا لوگوسی در امپراتوری اتریش-مجارستان در شهر" لوگوس"(که امروز جزئی از خاک رومانی است)در خانواده ای کاتولیک متولد شد و نام هنری خود را نیز از نام محل تولدش اقتباس کرده است. در 12 سالگی از مدرسه اخراج شد. از 20 سالگی هنرپیشگی را با بازی در نمایشها و اُپِرِتهای محلی شروع کرد درسال 1911 به بوداپست رفت و بازی را در تئاترها و نمایشخانه های آنجا ادامه داد و رفته رفته نقشهای مهمتری را برعهده گرفت ، هرچند که بیشتر در نقشهای مکمل و درجه دو ظاهر میشد...

در طی جنگ جهانی اول وارد ارتش اتریش-مجارستان شد و از 1914 تا 1916 با درجه ستوان پیاده نظام در جنگ شرکت داشت. در جنگ به درجه سروانی ارتقا یافت و بخاطر مجروح شدن در جبهه روسیه ، مدال شجاعت گرفت.در سال 1917 ازدواج کرد و سه سال بعد به دلیل اختلاف عقیده سیاسی با والدین همسرش، از او جدا شد.وی چپ گرا بود و در طی انقلاب مجارستان در سال 1919 بدلایل سیاسی ناچار به جلای وطن شد و ابتدا به اتریش و سپس به آلمان رفت و سرانجام توانست در سال 1920 به عنوان جاشو خود را در یک کشتی تجاری جا بزند و به سرزمین موعودش – آمریکا – برود.

در امریکا برای مدتی کوتاه به عنوان کارگر! مشغول به کار شد. سپس وارد تئاتری در محله مجارنشین نیویورک شد و با گروهی از بازیگران پناهنده مجار، تشکیل گروهی را دادند که در شهرهای شرقی ایالات متحده ،دوره افتاده برای مردم نمایشهایی را ترتیب میدادند. او سپس وارد تئاتر برادوی شد و در نقش آدمهای رذل و فاسد به بازی پرداخت. یکی از معروفترین نمایشهای او ، بازی در نقش دراکولا در نمایش دراکولای برام استوکر(به تهیه کنندگی هوراس لیورایت) بود. نمایش، موفقیت آمیز از کار درآمد و 261 بار روی سن رفت. در سال 1929،با زن بیوه ثروتمندی بنام بئاتریس ویکر ازدواج کرد ازدواجی که فقط 4ماه دوام داشت.

با وجود درخشش او در نقش دراکولا در صحنه تئاتر، او انتخاب اول استودیو یونیورسال برای بازی در فیلم دراکولا (1931) نبود. شایعه ای وجود داشت که لان چِینی یارِ غار کارگردان فیلم(تاد براونینگ)،انتخاب اول یونیورسال برای ایفای نقش دراکولا بود و لوگوسی، تنها بواسطه مرگ ناگهانی چینی ، درست قبل از آغاز تولید فیلم ، توانست این نقش را از آن خود کند. البته شایعه سوال برانگیزی بود؛چون لان چینی برای سالیان طولانی همکاری نزدیکی با کمپانی رقیب یعنی متروگلدوین مایر داشت و حتی پیش از مرگش هم ، قرارداد چرب و نرمی با مترو منعقد کرده بود. درست است که چینی و براونینگ در پروژه های مشترک متعددی کار کرده بودند(منجمله 4 فیلم از پنج فیلم آخر چِینی قبل از مرگش)، اما خودِ براونینگ هم در دقیقه نود و بعد از اینکه پل لنی (کارگردانی که در اصل قرار بود دراکولا را بسازد که با مرگش این برنامه بهم خورد) درگذشت، به عنوان کارگردان دراکولا انتخاب شد.فیلم اکرانی موفقیت آمیز داشت و بدنبال این موفقیت ، لوگوسی قراردادی با کمپانی یونیورسال منعقد کرد.

لوگوسی در سال 1933 با دختر 19 ساله یکی از مهاجرین مجار ازدواج کرد(خودش 51 سال داشت!) و 20 سال بعد از وی نیز جدا شد. البته علت جدایی این بود که لوگوسی به رابطه همسرش با رئیسش که مدیر یک ایستگاه رادیویی بود مشکوک بود. بلا لوگوسی برای سومین بار در سن 71 سالگی ازدواج کرد! از موضوع ازدواجهای متعدد لوگوسی بگذریم...

گفتیم که بعد از دراکولا که بازی لوگوسی در آن مورد توجه قرار گرفت (در این فیلم او با کمترین گریم بر پرده ظاهر شد و طرز بیان عجیب و سنگینش نیز به باورپذیری نقش کمک میکرد) او تصمیم گرفت که در فیلمهای ژانر وحشت و در نقش افراد شرور و خبیث ظاهر شود. فیلمهایی مثل قتل در مرده خانه ، The Raven ، زامبی سفید ، سیرانو د برژراک ، International House (در نقش ژنرال پترنوویچ افسر بدطینت و خودکامه)، گوژپشت نتردام(به نقش کازیمودو ، ناقوس زن قوزی کلیسای نتردام دو پاری) و پسر فرانکشتین.

در آن زمان رقیبی قدرتمند و خبیثتر از لوگوسی برایش پیدا شد ، بوریس کارلوف- فرانکشتین معروف - که لوگوسی هرچقدر تلاش کرد نقش را از چنگ وی دربیاورد موفق نشد و نقش سپتیموس پرتریوس در فیلم عروس فرانکشتین (جیمز وال) را هم که تصور میکرد او قرار است بازی کند از دست داد.کارلوف و لوگوسی در 6 فیلم باهم همبازی بودند شامل: The Raven(1935)،اشعه نامرئی(1936)،پسر فرانکشتین (1939)،جمعه سیاه(1940)، گربه سیاه(1941) و مرده دزد(1945). اما در تمام این فیلمها نقش لوگوسی پایین تر و کم اهمیت تر از کارلوف بود و دستمزد او هم کمتر بود. هرچند لوگوسی هیچوقت نارضایتی خود را حداقل در ظاهر هم که شده نشان نداد و ایندو در مصاحبه هایشان هوای هم را داشتند! البته لوگوسی از وقفه هایی که کارلوف در روند فیلمبرداری ایجاد میکرد(بدلیل صرف چای عصرانه- عادت خاص انگلیسیها!)، متنفر بود.

شاید یکی از دلایل اینکه لوگوسی نتوانست نقشهای قهرمانانه تر و مثبت تری را برعهده گیرد، لهجه سنگین و زمخت مجاریش بود که هیچگاه نتوانست بر آن غلبه کند. شاید به همین دلیل بود که او به نوعی سرتر بودن کارلوف را پذیرفته بود و اعتراضی به آن نداشت.

اواسط دهه 30 دوران خوبی برای لوگوسی نبود. در سال 1936 مدیریت یونیورسال تغییر کرد و از طرف دیگر تولید فیلمهای ژانر وحشت به دلیل تحریم در بریتانیا ، متوقف شد. لوگوسی مجبور شد برای امرار معاش رو به فیلمهای رده ب از کارگردان های مستقل بیاورد و در نقشهای بی اهمیت بازی کند که این امر سبب افول محبوبیت او در بین مردم شد. از نظر مالی هم در مضیقه بود طوری که مجبور شد برای پرداخت هزینه بیمارستان هنگام تولد تنها فرزندش بلا جرج لوگوسی ، از صندوق هنرمندان پول قرض کند. اما در سال 1939 دوران نومیدیش تمام شد و او با بازی در فیلم پسر فرانکشتین توانست برای دومین بار وجهه هنری خود را بازیابد. در همان سال او در فیلم کمدی معروف استودیو مترو یعنی نینوچکا (همراه گرتا گاربو) در نقش کمیسر سختگیری ظاهر شد. این نقش کوتاه اما درخشان سبب تثبیت موقعیت هنری او شد.

اما گویی مشکلات وی تمامی نداشت. ظاهرا به دلیل مجروحیت در زمان جنگ اول جهانی، وی دچار سیاتیک مزمن شد. هرچند در اوایل ، مُسَکّنهای معمولی درد او را تسکین میداد اما در ادامه ، پزشکان ناچار شدند برای تسکین درد وی از مخدرهایی چون "مورفین" و "متادون" استفاده کنند.او کم کم به این داروها وابستگی پیدا کرد و همزمان پیشنهادات ارائه شده به وی نیز تحلیل رفت.

در سال 1943 او در نقش هیولای فرانکشتین در فیلم فرانکشتین مرد گرگ نما را ملاقات میکند بر پرده سینما ظاهر شد که البته این فیلم ناطق بود. بعد از فیلم آبوت و کاستلو فرانکشتین را ملاقات میکنند(1948) اعتیاد وی به قدری شدید شد که دیگر تهیه کنندگان بزرگ به وی مراجعه نکردند و او فقط در فیلمهای گمنام و کم هزینه از کارگردان های ناشناخته بازی میکرد.

در اواخر زندگی او ، اد وود کارگردان جنجالی و هوادار لوگوسی برای بازی در فیلمهایش به لوگوسی پیشنهاد همکاری داد. فیلمهایی مثل گلن یا گلندا ، عروس هیولا و نقشه 9 از فضای خارج از جمله این فیلمها بودند. در طی تولید این فیلمها اد وود تصمیم به معالجه لوگوسی گرفت و حاضر شد مخارج بیمارستانی او را بپردازد.

بلا لوگوسی در سال 1956 در سن 73 سالگی بر اثر حمله قلبی درگذشت. به درخواست پسر و همسر چهارم!ش ،او را با لباسی  که در نقش دراکولا به تن میکرد در تابوت گذاشتند. زیرا فکر میکردند که این آخرین خواسته او بود که البته بر زبان نیاورد.

فیلمهای دیگرش: علامت خون آشام(1935)، گوریلا(1939)،خفاش اهریمنی(1940)،روح نامرئی،مرد گرگ نما(هردو1941)،شبح فرانکشتین(1942)، بازگشت خون آشام،مرد جادوگر(هردو1944)،زامبی ها در برادوی(1945)