(۱۳۹۲/۱۱/۱۹ عصر ۰۸:۳۷)واترلو نوشته شده:  

البته اگر در نظر بگیریم که فیلم ها تقریباً با فاصله کمی از سال ساختشون در ایران دوبله می شدند

تقریباً همه فیلم های دهه 60 چارلز برانسون رو مدقالچی گفته که اکثراً هم تو این فیلم ها سبیل نداره

و فیلم های دهه 70 رو ناظریان

ناظریان دوبلور اصلی چارلز برانسون بوده اما مدقالچی دوبلور اول آن بوده

در مورد فیلم متخصص ، من با دوبله ناظریان ندیده ام اما دوستی دیگری هم می گفته دیده اما از آنجاییکه در دوره ویدیو مثلاً فیلم سامسون و دلیله با دو دوبله مختلف از دو شرکت جدا پخش شد اما فقط دوبله دوم عمومی شد شاید این فیلم هم با دو دوبله پخش شده باشه اما فقط نسخه مدقالچی عمومیت پیدا کرده باشه

علاقه اصلی من سینماست و سالهاست که فیلم می بینم، مطالعه می کنم و بعضی اوقات هم می نویسم هر چند مثل بعضی از دوستان کافه تبحر چندانی در نوشتن ندارم و در زمینه دوبلاژ شاگرد دوستان کافه از جمله جناب واترلو هستم و دوستی ما بیشتر از این سایت و 4 خط نوشتن هست. آقای ناظریان به هیچ عنوان انتخاب مناسبی برای چارلز برانسون نبوده اند هر چند بسیاری از دوستان از جمله خودم عاشق صدای ایشون و حتی چارلز برانسون های ایشون هستم و صدای ایشون رو با این بازیگر شناختم و هیچ شکی هم در تبحر و تسلط ایشون ندارم. ولی از هر لحاظ انتخاب ایشون به جای برانسون اشتباه بوده. شخصیت برانسون کاملا جدی و خشک هست ته تهش یه لبخند ساده دقیقا شبیه بازیگری مانند ژان گابن که آقای مدقالچی بهترین انتخاب برای این بازیگر بوده اند. با آغاز دوبله های ویدئویی و مدیر دوبلاژ شدن آقای ناظریان دست ایشون برای دوبله بسیاری از فیلم ها از جمله کارهای چارلز برانسون باز شد و با جا افتادن صدای ایشون به جای این بازیگر کم کم گوینده اصلی این بازیگر شدند. خیلی از فیلم هایی که آقای ناظریان صحبت کردن دوبله های ویدئویی هستند و اگر هم سینمایی بوده طبیعتا انتخاب اصلی آقای ناظریان بوده اند چون در هر صورت مهمترین مسئله فروش و استقبال از فیلم بوده و در بعضی از موارد حتی دوبله سینمایی همون فیلم رو مثل آفتاب سرخ آقای مدقالچی صحبت کردن (لطفا دوباره نگید این دوبله از کجا اومد چون بعید می دونم باقی مونده باشه) دقیقا مثل فیلم متخصص بنابر این اگه گوینده ای بیشتر صحبت کرده و حتی شاید جذابیت بیشتری داره دلیل نمیشه گوینده اصلی باشه و از دید من گوینده اصلی گوینده اول و سینمایی فیلم هست هر چند کارهای کمتری انجام داده باشه. انتخاب های دهه 40 بسیاری بهتر و حرفه ای تر از دهه 50 بوده اند و این خود یکی از دلایلی هست که دوبله های دهه 40 بسیار بهتر و کاملتر (حتی از نظر ترجمه) از دهه 50 و بعد از اون هستند، مثال بارزش دوبله اول و دوم کازابلانکا که در دوبله اول مترجم کاملا فیلم رو از لحاظ آکادمیک درک کرده و مفهوم فیلم رو متوجه شده در صورتی که در دوبله دوم سینما کاملا فدای دوبلاژ شده (که البته 2 ترجمه این فیلم خودش نیاز به یک نقد طولانی داره)، مضاف بر اینکه مدیر دوبلاژها و گویندگان بسیار قدر و قویتری در دهه 40 داشتیم که در دهه 50 از تعدادشون کاسته شد و یا در حاشیه قرار گرفتند. نوشته های من رو حمله به آقای ناظریان تصور نکنید در واقع نقدی بر دوبلاژ ایران هست. چون در بسیاری از موارد نسخه اصلی تحت الشعاع دوبله قرار گرفته و فیلمی مثل دیوانه از قفس پرید در دوبله کاملا نابود شده. اگر قرار بود اوضاع به همون منوال ادامه پیدا کنه در دهه 70 هم آقای مدقالچی باید به جای برانسون صحبت می کردن ولی دوبلاژ مقوله ای متفاوت و جدا از سینماست.