با درود

ژانر غریبی است این وسترن

یک مرد

یک اسب

یک اسلحه

فیلم های وسترن را بی نهایت دوست دارم زیرا در بسیاری از این فیلم های وسترن هنوز به نسلی از مردان برخورد می کنیم که رابرت بلای نویسنده کتاب "مَردِ  مَرد" آنها را HARD MAN یا مرد سخت می نامد. متاسفانه در گذر زمان بخصوص در دهه های اخیر شاهد ظهور مردانی هستیم که می توان آنان را SOFT MAN یا مرد نرم نامید ، مردانی که دیگر طاقت سختی و تلاش سخت را ندارند ، مردانی که مفاهیمی چون مردانگی ، وفادارای ، شرافت ، صداقت و .... را فراموش کرده اند ، مردانی را شاهدیم که خوی زنانه پیدا کرده اند ( سوتفاهم نشود خوی و خصلت زنانه زمانی که در زن باشد شایسته و زیبنده و زیباست اما مرد زن صفت موجودی است متناقض و خارق عرف طبیعت )

در وسترن می توان مَردِ مَرد را دید ، مردی که از تنها سفر کردن نمی هراسد ، مردی که برای رفع مشکلات و معضلاتش به خودش متکی و امیدوار است ، مردی که هنوز مردانگی دارد .

در وسترن " دشت باز " که یکی از فیلم های محبوب من است می توان مردانی را دید که شجاعت دارند برای احقاق حق از بذل جان نیز دریغ نکنند . در "ماجرای نیمروز " در "مرد" پل نیومن و در دهها وسترن دیگر ، هنوز می توان مفهوم مرد سخت را دید.