هیچ کس هست از برادران من که چندان سمع عاریت دهد که طرفی از اندوه خویش با او بگویم،مگر بعضی از اندوهان من تحمل کند به شرکتی وبرادری؟که دوستی هیچ کس صافی نگردد تا دوستی از مشوب کدورت نگاه ندارد. واین چنین دوست خالص کجا بیابم؟که دوستی های این روزگار چون بازارگانی شده است آن وقت بر دوستی روند که حاجتی پدید آید و مراعات این دوست فروگذارند چون بی نیازی پدید آید.

شهاب الدین یحیی سهروردی(شیخ اشراق)قرن شش هجری