با تشکر از میثم عزیز، باز ایجاد یک تاپیک "فردی - اجتماعی" دیگر...

دوستان گفته بودند با ذکر دلیل... معتقدم عاشقیت دلیل نمی خواهد، توجیه می طلبد....پس، این هم بخشی از علایق من و توجیهات قلبی ام....

 مادر : مادرم را دوست دارم... خاصه وقتی شاعرانه مدح شود... توجیه بیش از این؟!

چه سبز بود درۀ من : نمی دانم چه بود در دل این داستان سادۀ همه فهم، عاشقانه، رویاگونه، نجیب و ... آن کشیش دست نیافتنی و آن دختران زیبا و فرشته سیما... کاش خانۀ ما هم کنار معدن بود! فقط هیچگاه نه شغل مردانمان به خطر می افتاد و نه زمین می لرزید....

داشتن و نداشتن: همیشه آن شیطنت درونی ام خواسته تا یک مرد بد خلق و مغرور را آزار دهم! موفق نبوده ام چون... باکال نیستم!! مردان نیز چندان بوگارت جلوه نمی کنند... اصولا همۀ ما و زندگی، عادی تر و ساده تر از این حرفهاییم.......!

کازابلانکا : بوگارت عاشق و مغرور، بدخلق و عبوس، ویکتور لازلوی میهن پرست و جسور، و یک الزای زیبا که هرچقدر فکر می کند نمی تواند میان عشق و عقلش داوری کند... راستی اگر در چنین موقعیت تاکید می کنم وحشتناکی! گیر می افتادیم، کدامین سمت را برای عاشق شدن بر می گزیدیم....؟!

عشق در بعد از ظهر : اگر پدر من هم کارآگاه بود، اگر مجرم پرونده اش گاری کوپر بود، و اگر من نیز ادری هپبرن بودم....رویایی شیرین تر از این؟! فقط نمی دانم خداوند اینهمه ذکاوت و قدرت بداهه پردازی را نیز به من هدیه می کرد یا خیر؟!

تعطیلات رمی : پرنسسم، برنامۀ روزانه ام دشوار است و ملال آور... بگذار ببینم... تصمیم درست؟! به حتم فرار می کردم چرا که نه؟! در خیابانها گریگوری پک انتظارم را می کشد!! افسوس که رویاها چقدر از واقعیت دورند....

روشناییهای شهر : چقدر زندگی با کسانی که نادیده دوستت دارند، زیباست...کسانی که نه چهره ات را می ستایند و نه ثروتت را... تورا و فقط تورا دوست دارند و مهربانی ات را....

داستان استریت : آرامش... آرامش.... و باز هم آرامش...

معجزه در میلان : آرزویم بود آن کبوتر جادویی را داشتم...آنوقت، چه می کردم؟! خودم را همرنگ... هم شکل... یا نه، اورا همرنگ...هم شکل.... یا نه، جنگ را فقر را، سنگدلی را... همه را .... آه که چقدر تصمیم گیری مشکل است.... اگر آن کبوتر را داشتم...اگر آن کبوتر را داشتم....

ارباب حلقه ها : همیشه دلم خواسته زمین دست انسانها بیفتد... لزوما قرار نیست دیو و دد با آن سیمای کریه و هیبت نازیبا باشند تا بترسیم... گاه، دیدن حتی یک عمل که از نوع "انسان" انتظار نداریم، مارا تا سر حد جنون از نابشری بشرگونه ها می ترساند.... کاش زمین دست انسانها بیفتد....

بامهر...بانو