سلام بسیار ممنون از مشارکت دوستان.

من در مورد نظرات دوستان چند نکته عرض کنم. ولی قبلش بگم هدف پروژه ما تبلیغ زیرنویس نیست بلکه دست‌یابی به چارچوبی معقول و هدفمند در زیرنویس‌گذاری است تا از آشفته‌بازاری که وجود دارد جلوگیری به عمل آید. در هر صورت ما نمی‌توانیم وجود زیرنویس را در ایران و در میان ایرانیان انکار کنیم. 

1. تحریف واژه نسبی است و بستگی دارد چی تعریف شده باشد. شاید منظور این بوده است دوبله تغییر صدا دارد ولی زیرنویس تغییر چیزی ندارد بلکه زیرنویس یک چیز اضافه بر روی تصویر است و جایگزین چیزی نمی‌شود ولی دوبله جایگزینی دارد.

2. باید دید هدف از تماشای فیلم چیست؟ آیا صرفا تفریح و سرگرمی؟ یا دیدن تکنیک‌های کارگردان؟ یا هر دو؟ اگر تکنیک اهمیت دارد پس چطور دوبله صدای شخصیت‌ها که به گونه‌ای می‌تواند تکنیک سینمایی محسوب گردد بهم می‌ریزد. مگر در تولید انیمیشن از صدای بازیگران معروف استفاده نمی‌کنند؟ مگر در تولید موزیکال از خوانندگاه معروف استفاده نمی‌شود؟ آیا این تکنیک نیست؟  

3. این حرف شما کمی سابجکتیو است. افرادی که در کشورهای زیرنویس‌ مثل کشورهای اسکاندیناوی بزرگ شده‌اند اصلا با دوبله نمی‌توانند کنار بیایند. این مشقت به این دلیل است که ما هنوز به زیرنویس عادت نداریم. پژوهش‌ها نشان می‌دهد خواندن زیرنویس عملی اتوماتیک است. در عین حال تحقیقات در بلژیک نشان داده است (از طریق آزمایش و دستگاه ردیاب چشم) که زیرنویس از نظر میزان مصرف انرژی و تلاش هیچ تفاوتی با دوبله ندارد حداقل در گروهی که آنها بررسی کردند. در ایتالیا آزمایشی بین دو گروه دوبله بین و زیرنویس بین انجام گرفت و نتایج نشان داد در گروه از نظر میزان مصرف تلاش و انرژی با هم هیچ فرقی نداشتند و نشان می‌داد که زیرنویس چیزی اضافه‌ای نیست که بخواهد تلاش فرد را مضاعف کند. 

4. بله اشغال می‌کند و شکی در آن نیست. 

5. طرز صحبت کردن افراد هم می‌توان در زیرنویس منعکس کرد. برای لحن عامیانه پیشنهاد ما اصول شکسته‌نویسی آقای صلح جو است و اگر گونه به صورت بسیار رسمی باید به صورت فارسی رسمی منعکس یابد. اینکه زیرنویس ممکن است ترکیبی از این دو باشد ربطی به ذات زیرنویس ندارد این دیگر توانش مترجم است که نتوانسته این دو را از هم تمیز دهد. نکته دیگر این است دوبله چطور می‌تواند گویش‌ها را منعکس کند؟ چطور می‌توان تمایز بین انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی یا اسکاتلندی را در ترجمه نشان داد؟ آیا این یک اصل ترجمه ناپذیری نیست؟ 

6. نکته مهم‌تر:‌ آیا ناشنوایان در جامعه ما هیچگونه حقی ندارند که فیلم ببیند؟ آیا این زیرنویس کمکی به آنها واقعا نیست؟ 

7. زیرنویس را می‌توان در جاهای مثل فرودگاه یا ترمینال بکار برد. جایی که چون شلوغ است و دوبله پاسخگو نیست. 

8. زیرنویس برای جوامع چند زبانه بسیار مناسب است چون می‌توان همزمان دو زبان را زیرنویس کرد که به نظر میاد برای غرب کشور خودمان که به ترکی و کردی تکلم دارند می‌تواند انتخاب مناسبی باشد تا هویت زبان‌های آنها هم حفظ شود.

9. هدف من حقیقتا تبلیغ زیرنویس نبود یا اینکه بگم دوبله بهتر است یا زیرنویس. هر دوی این شیوه مزیت‌های خودشان را دارند. هدف من جلوگیری از آشفته‌بازار زیرنویس است اگر بر مبانی اصول و قواعد انجام گیرد نه زبان فارسی دچار آسیب می‌شود و نه بیننده برای خواندن در عذاب خواهد بود. 

بحث خوبی بودم. امیداورم مابقی دوستان هم نظرات خود را اعلام کنند.