سلام به همهء دوستان و رفقای کافه

یک بعد از ظهری بود. هنوز مدرسه میرفتیم. با ممد فلاپی داشتیم تو کوچه خیابون چرخ می زدیم که توی یه سینمای درپیتی چشمم به جمال عنوان فیلمی روشن شد

دانتون

راستش یه چیزایی در مورد انقلاب فرانسه و روبسپیر و این بابا خونده بودم. دست ممد رو کشیدم و  رفتیم تو.

از اون سینماها بود که سیانس میانس نداشت. صب که میرفتی میتونستی تا شب بچپی توش

واسه همین هر وقت پا میذاشتی راهت میدادن. وسطای فیلم رسیده بودیم.

آخ -پا که گذاشتم تو سینما، فضا تاریک، یه چهره ی بسته از دانتون و صدای بلند و گرفته ی دانتون عین رعد نشست به جونم. 

دوبله مثل ضربات شلاق به تنم مینشست و یه حالی داشتم عینهو زیر شلاق کش بارون اسیر بودن و از ضرباهنگ بارون تند و تیز لذت بردن.

صدای دانتون  از بس داد زده بود گرفته بود. 

کلمه به کلمه از عمق وجود دوبلور میجوشید و مثل رگبار بارون به من میخورد.

یادم نیست چند تا سیانس موندم تا توی این رگبار صدا غرق بشم. ممد فلاپی رفت ولی من موندم. اونایی که فیلم رو دیدن میدونن چی میگم.که پر از سخنرانیه سخنرانی روبسپیر دانتون و باقی بروبچ ولی الحق و الانصاف هنوز که هنوزه دوبله مثل این فیلم ندیدم. بارها و بارها فیلم رو تماشا کردم

منوچهر اسماعيلي دوبلور دانتون بود با مدیریت محمود قنبری 

دوست دارم یه بار دیگه هم  این فیلم رو با دوبله ی فارسی بشنوم ولی دیگه نه نسخه ی وی اچ اسش رو پیدا کردم و نه سی دی (اگه جایی سراغ دارین یه حالی به ما بدین)

راستش اون شب وقتی از سینما بیرون اومدم یه جور دیگه شده بودم. 

هروقت میخوام یه جمعی رو قانع کنم میرم توپوست دانتون، خداییش جواب میده. جا داره از بازی خوب بازیگر نقش دانتون هم یه یادی بکنم که عالی بود.

استادای محترم معذرت میخوام از جسارتم. اگه ممکنه یه جورایی فنی راجع به این فیلم و دوبلهء قشنگش نظر بدید متشکر میشم