.

ژان مورو  ، درسته که هیچ ربطی به هالیوود نداره ولی با چهره سرد و میخکوب کننده اش لحظه های فراموش نشدنی رو در تاریخ سینما ثبت کرده

قدم زدن شبانه او در فیلم زیبای آسانسوری به سوی سکوی اعدام ( لویی مال ) هرگز فراموش نمیشه.

از دیگر کارهاش که باید حتما باید دید: ایو ( جوزف لوزی )، ژول و ژیم، خاطرات یک مستخدمه و خلیج فرشتگان.

دوستان در مورد مریلین مونرو نوشتن

یه چیز جالب هست اگه ندیده باشین براتون جالبه:

چند سال پیش یه پکیج از مونرو به بازار اومد ، توی قسمت اول این پکیج که شامل 6 DVD میشد یه DVD به اسم THE FINAL DAYS بود که شامل آخرین فیلم مونرو که ناتمام موند و یک سری مصاحبه و پشت صحنه های کارهای مونرو هست.اما نکته جالب این DVD مربوط به دیدار شاه سابق ایران از هالیوود و دیدار با استنلی دانن، کری گرانت و سید چریس و ... هست.

HENRY WEINSTIN تهیه کننده میگه: ( عینا جمله رو نقل میکنم )

به مریلین گفتن شاه میخواد شما رو ببینه ولی اون گفت:

I CANT COME ،  BECAUSE HE IS ANTI-ISRAEL

و HENRY WEINSTIN باز اضافه میکنه:

AND I THINK SHE DID NOT COME BECAUSE SHE DID NOT THINK SHED BE PRETTY SOON!

از تونی کرتیس سوال شد: بوسیدن مریلین مونرو چگونه است؟

پاسخ داد:مثل بوسیدن هیتلر.  

(برگرفته از فرهنگ گفته های طنز آمیز ، بخش فیلم و سینما)

امروز ضمن ولگردی ( همون جستجوی غیر هدفمند ) در تارنمای جهانی ( شبکه اینترنت خودمون ) به یک سایت اجنبی ( فرنگی ) برخوردم که زنان بازیگر سینمای کلاسیک رو بررسی کرده بود و آرایش و مد ابروهای آنها را در دهه های 30 تا 50 میلادی  مقایسه کرده بود. با توجه به مطالعات و علاقه ای که من شخصا نسبت به زن ها دارم ، رفتم یک تحقیق میدانی انجام دادم که  حاصلش این شد :

در دهه 30 هالیوود ( عکس زیر ) شاهد ابروهای نازک و نیم دایره ای هستیم. بین اینها به نظرم الیویا دهاویلند ( ردیف وسط - سمت راست ) قشنگ هست و بر خلاف صورتی که در بربادرفته پیر و معمولی به نظر می رسه ، احتمالا در جوانی زیبایی خاصی داشته.

در دهه چهل ابروها ضخیم تر شدند و شکل آنها از نیم دایره به کمانی تغییر یافت. همچنین طول ابروها افزایش یافت. این استایل نسبت به دهه 30 و 50 طبیعی تر و زیباتر به نظر می رسد. به ابروهای متناسب آلیدا ولی ( ردیف وسط - سمت چپ ) و اینگرید برگمن ( که ابروی طبیعی خودش است ) دقت کنید. همچنین ابروی خاص لورن باکال دقیقا مناسب چهره باریک اوست .

در دهه پنجاه شاهد ضخیم ترین ابروها هستیم. به ابروهای آدری هپبورن ، سوفیا لورن و الیزابت تیلور دقت کنید. به نظر من ابروی گریس کلی زیباتر به نظر می رسد. ابروی کیم نواک هم از همان هایی هست که شاعر می گه کمند دل یار  است و فلان ... سعدیا .. حافظا ... !

برای دیدن عکس ها در اندازه بزرگ تر به تصاویر ضمیمه بند انگشتی زیر مراجعه کنید.

انچه می خوانید از ضمیمه 520 ، بیست و هشت هزار روز تاریخ ایران و جهان،که در سال 1356 مدتها به عنوان ضمیمه روز نامه اطلاعات چاپ میشده گرفته شده است.(نسخه اصلی)

ب.ب.این گونه امد:ساده

او میخواست تصویرگر((زن دیگر))باشد اما مظهر زن در قرن بیستم شد

(لیک پلاسید)در ایالت نیویورک،یک شهر کوچک خیلی ارام است مثل هزاران شهر دیگر در امریکا با(مین استریت)خیابان اصلی اش،سوپر مارکتش،دراگ استوراش و سینماهایش که تابلوهای نئون و پر زرق و برق دارند.چه چیز باعث شده مردم به طرف سینما پالاس روی بیاورند؟چه چیز این جوانانیرا که با کوکا کولا و بستنی ویتامین دار بزرگ شده بودند،به طرف پدیده ای می کشید که از جای دیگری امده بود؟

ان شب در (پالاس)فیلم تازه ای نشان می دادند...وخدا زن را افرید یک فیلم فرانسوی که توسط کارگردانی ناشناس وهنرپیشگانی که برای امریکاییها گمنام بودند،تهیه شده بود.فیلمی که  در اروپا به قدر کافی فروش نکرده بودواز نظر تجارتی یک شکست اقتصادی بود.اما همین شکست اقتصادی در ان سوی اقیانوس اطلس به یک پیروزی تبدیل شده بود. برای امریکایی ها زنی که در این فیلم از روژه وادیم بازی کرده بود مظهر زن جوان شده بود.

بریژیت باردو

در پاریس بوریس کنیاسف معلم باله این زن جوان را خوب می شناخت وبه او در سن 14 سالگی گفته بود:از تو زیبا ترین زن عالم را بسازم.

بریژیت زیر نظر این استادزیباترین حرکات و ژستها را اموخته بودکه بعد ها برنده ترین حربه اش شد.مادر او یک مدساز مشهور بود و گاه از دخترش به عنوان مانکن استفاده می کرد تا این که فیلم سازی تصویر او را روی جلد مجله(ال)دید و با مادر دخترک تماس گرفت تا اورا به عالم سینما بکشد.او بعد ها گفت :انجه توجه مرا جلب کردرفتار و حرکات بریژیت بود.او یک چهره مد روز داشت.دختر زمان حال بود در حالیکه نشانه هایی از (حوا)نیز داشت.

ظرف چند ماه دختری که زیر نظر مادرش به کلاس رقص میرفت تبدیل به ...ترین زن سینما شد.می گفتنداو رویای ناممکن مردان متاهل است.

چندی بعد بریژیت و روژه وادیم با هم اشنا و زود کارشان به عشق انجامید.

و حالا(...وخدا زن را افرید) اولین پیروزی این زن و شوهر بود.به دنبال نمایش این فیلم باردو با لقب هایب(ب.ب) و (گربه وحشی فرانسه) شهرت جهانی پیدا کرد.این زن که بدون داشتن هنر فوق العادهنامش بر سر زبانها افتاده بود تا مدتها مظهر زن فرانسوی بود.موهای اشفته،لب هایی که از بی خیالی و شاید تحقیر چین خورده،قائن تصویر بریژیت باردو است.

این هنوز برای خیلی ها یک پرسش بی پاسخ است که باردو به خاطر زیباییش مشهور شد یا هنر مند هم بود؟

-------------------------------------------------------------------------------------

ب.ب در دوران بازنشستگی اش از فعالان سر سخت حقوق حیوانات است.و ظاهرا انچه بیش از هر چیز در دنیا ناراحتش می کند ذبح گوسفند توسط مسلمانان جهان در روز عید قربان است .او بارها وبارها به خاطر این موضوع به مسمانان توهین کرده والبته بارها و بارها هم جریمه شده .نکته جالب دیگر در مورد وی لیست بلند بالای عشاق و همسرانش است.

به رسم معمول ما ایرانی ها، کمی مرده پرستی کنم...!!!

الیزابت تیلور بر اثر نارسایی قلبی در بیمارستان سدارز-سینای در سن 79 سالگی فوت کرد درگذشت.
الیزابت تیلور از مشهورترین بازیگران انگلیسی-آمریکایی سینمای هالیوود بود. وی در بسیاری از ماندگارترین و مشهورترین فیلمهای کلاسیک سینمای آمریکا که بعدها به «دوران طلایی هالیوود» مشهور شد به ایفای نقش پرداخته‌.
الیزابت تیلور در طول دوران بازیگری خود دو بار موفق به دریافت جایزه اسکار سینمای آمریکا شد. باترفیلد 8 (1960) و چه کسی از ویرجینیا ولف می ترسد؟ (1966)
۸ بار ازدواج کرده است. معروفترین وجنجالی ترین ماجرای عشقی او باوجود داشتن همسر ارتباط او با ریچارد برتون بودکه واکنش واتیکان هم سبب شد وپس جدایی ازهمسر در سال ۱۹۶۴ با ریچارد برتن ازدواج کردواین رابطه فقط ده سال دوام داشت پس از طلاق دوباره درسال ۱۹۷۵ باهم مجددا ازدواج کردند ولی فقط ۹ ماه بیشتردوام نداشت. او در سال ۱۹۹۶ از آخرین همسر خود طلاق گرفت.
ازدواجها: مایکل وایلدینگ، هنرپیشه (1952 تا 1957) – مایکل تاد، تهیه کننده (1957 تا 1958) – ادی فیشر، خواننده (1959 تا 1964) – ریچارد برتون، هنرپیشه (1964 تا 1974)
وی در سال 1932 در لندن از والدین آمریکائی بدنیا آمد. در طول جنگ جهانی دوم وقتی هفت ساله بود به کالیفرنیا می روند. برای اولین بار در فیلم "هر دقیقه یک بچه بدنیا می اید" (1942) اثر هارولد یانگ ظاهر شد. نقش اصلی را در "لاسی به خانه بار میگردد" (1943) ایفا میکند.
فیلمهای عمده: لاسی به خانه باز میگردد(1943) – جیر ایر (1944) – صخره های سفید دوور(1944) – مخمل ملی(1944) – زندگی با پدر(1947) – زنان کوچک(1949) – پدر عروس(1950) – سهم کوچک پدر(1951) – مکانی در آفتاب(1951) – آیوانهو(1952) – راپسودی(1954) – حمله فیل ها یا گذرگاه فیل ها(1954) – آخرین باری که پاریس را دیدم(1954) – غول(1956) – رینتری کانتی(1957) – گربه روی شیروانی داغ(1958) – ناگهان تابستان گذشته(1959) – کلئوپاترا(1963) – هتل بین المللی(1963) – مرغ دریایی(1965) – رام کردن زن سرکش(1967) – انعکاس در چشمان طلایی(1967) – کمدین ها(1967) – دکتر فاستوس(1968) – بوم(1968) – تشریفات پنهانی(1968) – زی و شرکا(1971) – همراسمیت رها شده(1972) – راز شب(1973) – چهارشنبه خاکستری(1974) – پرنده آبی خوشبختی(1975) – اندکی موسیقی شبانه(1977) – آینه شکست(1980)

یادش بخیر3سال قبل وقتی استاد جلیلوند رو به دو قدم مانده به صبح دعوت کردن .وقتی تکه هایی ازفیلم گربه روی شیروانی داغ رو پخش کردن جلیلوند گریه کرد.

ان شبی که خبر درگذشت ژاله عزیز را در روزنامه دیدم فیلم گربه روی شیروانی داغ را برای چندمین بار تماشا کردم تا یاد ان عزیز از دست را رفته را زنده نگهدارم

حالا این فیلم را دوباره بیاد دو عزیز از دست رفته می بینم

راستی یک سوال فنی

کسی میدونه در فیلم زمستان می کشد الیزابت تیلور چه نقشی داشت و که بجاش صحبت کرده بود؟

اگه درست جواب دادید یک هدیه خوب برای خودتون بخرید

(۱۳۹۰/۱/۴ عصر ۰۸:۲۵)senatore نوشته شده:  

یادش بخیر3سال قبل وقتی استاد جلیلوند رو به دو قدم مانده به صبح دعوت کردن .وقتی تکه هایی ازفیلم گربه روی شیروانی داغ رو پخش کردن جلیلوند گریه کرد.

ایشون درسته که زمانی یه دوبلور واقعی بودن،امّا الان دیگه دارن با کارهای قرن 21 خودشونو زیر سوأل میبرن و به نظرم دیگه نمیشه پیشوند استاد رو بهشون داد.

(۱۳۹۰/۱/۴ عصر ۰۸:۲۶)بهزاد کازابلانکا نوشته شده:  

راستی یک سوال فنی

کسی میدونه در فیلم زمستان می کشد الیزابت تیلور چه نقشی داشت و که بجاش صحبت کرده بود؟

شخصیّتش رو نمیدونم ولی گوینده ش فکر میکنم مرحوم نیکو خردمند بودن.

(۱۳۹۰/۱/۴ عصر ۰۸:۲۶)بهزاد کازابلانکا نوشته شده:  

ان شبی که خبر درگذشت ژاله عزیز را در روزنامه دیدم فیلم گربه روی شیروانی داغ را برای چندمین بار تماشا کردم تا یاد ان عزیز از دست را رفته را زنده نگهدارم

حالا این فیلم را دوباره بیاد دو عزیز از دست رفته می بینم.

بله،به نظرم الان روح این عزیزان با هم مهشور شده

(۱۳۹۰/۱/۴ عصر ۰۸:۲۵)senatore نوشته شده:  

یادش بخیر3سال قبل وقتی استاد جلیلوند رو به دو قدم مانده به صبح دعوت کردن .وقتی تکه هایی ازفیلم گربه روی شیروانی داغ رو پخش کردن جلیلوند گریه کرد.

بعضی از فیلم ها فقط به خاطر بازیگرانشان ارزش دارند ؛ نمونه بارز آن همین گربه روی شیروانی داغ است. با اینکه فیلم شاخصی است اما در این دوره ، داستان و خود فیلم دیگر مرا جذب نمی کند و فکر هم نمی کنم که تماشاگر کم حوصله امروزی دیگر طاقت تماشای اینگونه فیلم ها را داشته باشد. چیزی که این فیلم ها را هنوز سرپا نگه می دارد فقط و فقط خود بازیگران آن هستند. در مورد ما پارسی زبانان ، علاوه بر این ، لذت شاهکار صدای  دوبلورها بر چهره پل نیومن و الیزابت تیلور باعث می شود که پای فیلم بنشینیم و لذت ببریم.

دیروز داشتم مجموعه صداهای ماندگار را دوباره می دیدم. جلال مقامی می گفت : " دوبله ، هنر گرفتن و پس دادن است ؛ یک دوبلور خوب دوبلوری است که با تمام وجود ، صدای بازیگر و حالات و احساسش را دریافت کند و بدون کم و کاست آن را بیرون دهد. هر چه بازیگر اصلی تواناتر باشد ، کار دوبلور آسان تر و دستش باز تر است. "

(۱۳۹۰/۱/۸ صبح ۰۱:۳۹)IranClassic نوشته شده:  

بعضی از فیلم ها فقط به خاطر بازیگرانشان ارزش دارند ؛ نمونه بارز آن همین گربه روی شیروانی داغ است. با اینکه فیلم شاخصی است اما در این دوره ، داستان و خود فیلم دیگر مرا جذب نمی کند و فکر هم نمی کنم که تماشاگر کم حوصله امروزی دیگر طاقت تماشای اینگونه فیلم ها را داشته باشد.

با احترام به نظر شما ایران کلاسیک عزیز، نظر من در مورد این فیلم کاملا برعکسه! احتمالا شما هم مثل من دوستان زیادی دارید که فقط سینمای مدرن امریکا را میشناسند و بدون هیچ دلیلی نه تنها علاقه ای به سینمای کلاسیک ندارند، بلکه افرادی مثل ما را به استهزا میگیرند که این چه فیلماییه که میبینید!!!

من تا بحال با همین فیلم نظر تعدادی از همین افراد رو عوض کردم و حتی بعضی از این دوستان الان علاقه مند جدی سینمای کلاسیک شده اند! مطمئنا بازی بازیگران در این کشش نقش مهمی داره ولی برای بیننده عادی که نه از هنر بازیگری سر رشته داره و نه مثل ما خاطرات نوستالژیکی از نیومن و تیلور در ذهن داره فکر میکنم وزن فیلمنامه و داستان و پویایی فیلم بیشتر از بازی بازیگران باشه.

به نظر من با اینکه داستان فیلم بیشتر در فضای خونه اتفاق میفته و شخصیت های محدودی هم داره، تاثیر داستان به قدری زیاده که بعد از تماشای فیلم بیننده احساس میکنه در فضاهای بیرونی بیشتری (مثل استادیوم فوتبال، هتل محل مرگ اسکیفر، دوران کودکی و جوانی پدربزرگ و ...) حضور داشته و یا افرادی مثل اسکیفر رو تو فیلم دیده...

یک کلیپ زیبا، با سلیقه و بسیار دقیق و هنرمندانه از زنان تاریخ سینما....به شخصه چندین بار تماشایش کرده ام و بسیار دوستش دارم...

تقدیم به دوستان عزیز کافه کلاسیک

زنان افسانه ای تاریخ سینما

*. به دلیل تشابه ماهیت و نحوۀ ساخت این دو کلیپ، این یکی را نیز در همین فضا قرار می دهم

مردان تاریخ سینما

بامهر...بانو

درود

به يه سايت برخوردم كه زندگي مريلين مونرو را به همراه عكس هاش گذاشته بود . خب وبلاگ ها و سايت هاي زيادي زندگينامه و عكس مرلين را گذاشتند اما چيزي كه اين مورد را جالب مي كرد روايت  داستان زندگي مرلين به وسيله عكس ها بود حتي اگه متن را نخوني با ديدن عكس ها و روند تغييرات مريلين تو اونها , كل زندگيشو  مي فهمي . از اون دختر كوچولوي شاد و سرزنده با موهاي فر قهوه اي كه نشاط توي چهره اش آدمو جذب ميكنه تا اولين عكس هاش به عنوان مدل و بازيگر كه هنوز صفا و سادگي توش احساس ميشه  تا آخرين عكس هاي قبل از مرگش  كه به كلي شده همون مريلين افسانه اي.

اين هم اون سايت:

http://www.tvsinopse.kinghost.net/art/m/marilyn01.htm

دوست دارم اینجا باز به  بت دیویس  اشاره بشه که  مثل بعضی از هنرپیشه های موفق دیگر، موفقیتش فقط به خاطر زیبایی اش نبوده. در زمان پیری اش هم بسیار قوی ظاهر شده و برای فیلم What Ever Happened to Baby Jane محصول 1962 نامزد جایزه اسکار شد. بت دیویس در این فیلم که داستانی گوتیک و کمی ترسناک داره واقعا توانایی بالای خودش را به رخ کشید و یکی از نقش های منفی ماندگار در سینمای هالیوود را برای همیشه به ثبت رساند. این فیلم واقعا به دیدنش می ارزد.

http://www.imdb.com/title/tt0056687/

(۱۳۹۰/۴/۲۹ عصر ۰۷:۳۴)Blanche نوشته شده:  

اين هم اون سايت:

http://www.tvsinopse.kinghost.net/art/m/marilyn01.htm

سایت جالبی است .

حیف که انگلیسی نیست.  لینک مربوط به هیچکاک اش هم دیدنی است :

http://www.tvsinopse.kinghost.net/art/a/alfred01.htm

در مورد بتی دیویس مطلب بسیار کم گفته شده . به خصوص منابع فارسی در موردش بسیار کم هستند. با اینکه دیویس از نظر قدرت بازیگری چیزی کم ندارد ( او در رتبه دوم لیست AFI است ) اما همین ظاهر و چهره معمولی اش باعث شده که کمتر در فهرست بازیگران محبوب شخصی قرار گیرد و این عادلانه نیست. گرچه در تاریخ سینما بی عدالتی های اینگونه , یک حقیقت مرسوم بوده و هست.

یک سوال : کسی از دوستان اطلاعی دارد که آیا غیر از کتاب زندگی اینگرید برگمن و مرلین مونرو آیا کتاب دیگری درباره بازیگران زن کلاسیک در کشور به چاپ رسیده است یا نه ؟

 .. ....

یک کتاب بوده به اسم زندگی و آثار بت دیویس نوشته جری ورمایلی که سال 81 نشر فرهنگ و سینما آن را منتشر کرده است.

به نظر من هم خيلي به بتي ديويس ظلم شده كار اشتباهيه كه قضاوت فقط بر اساس قيافه باشه

(۱۳۹۰/۴/۳۱ عصر ۰۸:۰۷)Blanche نوشته شده:  

به نظر من هم خيلي به بتي ديويس ظلم شده كار اشتباهيه كه قضاوت فقط بر اساس قيافه باشه

البته بت دیویس اون اوایل بازیگری اش به خاطر چهره نه چندان زیباش کارش خیلی سخت بود اما بعد از یک دوره که تونست خودش رو به عنوان یک بازیگر توانا تثبیت کنه خیلی محبوب شد و تقدیر خیلی زیادی ازش شد. در حال حاضر هم جزو یکی از محبوب ترین بازیگر های زن تاریخ سینماست. اما خب طبیعتا تو ایران چون این موضوع هنوز جا افتاده نیست دارای محبوبیت کمتری است.

من خودم شخصا بت دیویس به همراه گریس کلی بازیگرای زن مورد علاقم هستن.

من هم بتی دیویس رو از نظر بازیگری قبول دارم. اما خب جز بازیگران محبوب من نیست. شاید دلیل اون هم چهره اش باشه که چندان چنگی به دل نمی زنه ( آخه من خیلی ظاهربین هستم ! ) . سینما هنر تصویره . هنر زیبایی بصری . خوش تیپی برای بازیگر مرد و زیبایی و جذابیت زنانه برای بازیگر زن در این هنر خیلی مهمه. بدون این مولفه ها نصف جذابیت یک هنرپیشه از بین میره. درست مثل یک ماشین می مونه که ظاهر خیلی در محبوبیت اش تاثیر داره . مثلا الان یک بازیگر خیلی خوب و قدیمی هست که اسمش مریل استریپ می باشد. اما چهره اش به نظر من چندان جذاب نیست ( نه الان و نه در جوانی اش ) . حالا هر چی هم که خدای بازیگری باشه باز به نظر من 50 درصد کامل است . 

 البته عکس قضیه هم ممکنه پیش بیاد. یعنی اینکه بازیگری خیلی جذاب و زیبا باشه اما بازیش افتضاح باشه و از اونور بیفته . کم بازیگر مرد و زن در تاریخ سینما داریم که هر دو مولفه رو در کنار هم داشته باشن. بیشتر اون خدادادی است و خارج از عهده فرد . مابقی اون هم به تلاش خود انسان و شخصیت اش بر می گرده . واقعا این مقوله محبوبیت ماندگار ( نه محبوب های زودگذر ) و ستاره بودن خیلی پیچیده اس. گاهی وقت ها قدرت و محبوبیت یک بازیگر سینما از رئیس جمهور اون کشور هم بیشتر میشه و این , کار اون بازیگر رو خیلی مشکل می کنه و مسئولیت اش رو صد چندان. مثلا این همه هنرپیشه زیباتر و قوی تر از آنجلینا جولی هست اما چون آنجلینا جولی از هر دو مولفه زیبایی نسبی و قدرت بازیگری نسبی همزمان به خوبی استفاده می کنه اینقدر جا افتاده و معروف شده. تا جایی که به عنوان سفیر سازمان ملل میره کشورهای دیگه و کلی ازش استقبال میشه. البته نقش باباش و شوهرش رو هم نباید نادیده گرفت و ایضا هوش تجاری !

پ.ن: خواستم یک عکس از خواهر آنجلینا جولی بذارم اما همه عکس هاش قیلثر بودند ! بنابراین به همان اسمایل بالا قناعت شد.