جولی اندروز یکی از بهترین بازیگران تاریخ بریتانیا بود که صدای فوق العاده ای داشت و در تئاتر هم بسیار درخشش داشت .  یکی از بهترین اجراهای جولی در تئاتر بانوی زیبای من در سال 1962بود.

این نمایش هم اونقدر توجه منتقدان رو به خودش جلب کرد که دو سال بعد فیلم بسیار زیبای بانوی زیبای من توسط جورج کیوکر و با بازی آدری هیپورن ساخته شد که اون هم به شدت محبوب مردم و منتقدها شد و چندین جایزه اسکار رو با خودش به همراه داشت. که البته خود آدری موفق نشد این جایزه رو تصاحب کنه و جولی اندروز که همزمان با اون فیلم در مری پایینز بازی کرد این جایزه نفیس رو دریافت کرد و بعد یک عکس یادگاری با آدری عزیز گرفت .

معرفی جولی اندروز ، بهانه ای بود برای بیاد آوردن فیلم زیبای آوای موسیقی ( که در ایران با نام اشک ها و لبخندها معرفی شد) .یکی از بهترین موزیکال های تاریخ سینما، و یکی از بهترین نقش آفرینی بازیگران زن در فیلم که تونست خاطره ی خوشی در قلب دوستداران سینما به ثبت برسونه .

آوای موسیقی : the sound of music

کارگردان : رابرت وایز

بازیگران

جولی اندروز : ماریا

کریستوفر پلامر: کاپیتان فون تراپ

محصول :1965

داستان این فیلم راجع به دختر جوانی به اسم ماریا است ، راهبی که علاقه ی زیادی به موسیقی داره و به همین دلیل برای پرستاری از فرزندان کاپیتان فون تراپ انتخاب میشه که بره خونه ی اونها در حالی که کاپیتان ، فردی فوق العاده سخت گیر و منضبط هست ولی ماریا با تلاش و پشتکار فراوان موفق میشه اون زندگی خشک و مقرراتی رو تبدیل به یک فضای شاد و موزیکال کنه به نحوی که اون بچه ها بی نهایت از زندگی لذت ببرن

و در ادامه اونقدر صمیمیت بین فرزندان کاپیتان و ماریا زیاد میشه که هرگز دوست ندارن ماریا از اون

خونه بره و خود ماریا و کاپیتان هم به هم علاقمند میشن و در نهایت ازدواج شیرین بین اون ها شکل می گیره.

در اینجا هم نسخه ایرانی این فیلم که اون هم البته زیاد احتیاج به معرفی نداره رو میبینیم با بازی ایرج نوذری و هانیه توسلی در فیلم عاشق

عاشق : 1385

کارگردان : افشین شرکت

بازیگران : هانیه توسلی و ایرج نوذری

داستان این فیلم هم دختر فقیریه که برای پرستاری از فرزندان یک خانواده ثروتمند انتخاب میشه و اون هم به موسیقی علاقه داره و با همین موسیقی (که البته به خاطر ایرانی بودن رقص و خواندن نداشت و بیشتر همخوانی پرستار و بچه ها با هم رو شاهد بودیم ) و همون فضای شادی که بوجود میاد و بعد هم عشقی که بین پرستار و پدر خانواده شکل می گیره .

البته من این فیلم رو چند سال پیش توی سینما دیدم و واقعا از رفتن به سینما پشیمون شدم چون فضایی که متعلق به فیلم های ایرانی نبود رو با فرهنگ ایرانی در آمیخته بودند که خیلی حالت لوس پیدا کرده بود و تصور من از فیلم آوای موسیقی رو به شدت خراب کرد . بازی هانیه توسلی هم اصلا قابل مقایسه با بازی جولی اندروز نبود و ایرج نوذری و هانیه توسلی هم اصلا به هم نمی اومدند.