فیلم موزیکال ژانری از فیلم است که در ان بخشهایی از فیلم با استفاده از ترانه و اهنگ پیش میرود ، بیشتر برای معرفی شخصیتها و بیا ن حس وحالشان که می تواند با حرکات موزون هم همراه باشد.این نوع فیلمها دو دسته اند موزیکال امریکایی و موزیکال مبتنی بر پایه سبک.

شاید فیلمهای دسته اول اشناترباشند با بانوی زیبای من و ادری هیپورن دوست داشتنی اش و اشکها و لبخند ها و مری پاپینز با جولی اندروز پر جنب و جوشش.

به هر حال این که اول بار با وجود ازادی کامل و دست باز در دنیای اهنگ و موسیقی ،برخی فیلمها را به ساز و اواز مجهز کردند برای من جالب است این که غالب این نوع فیلمها فضایی شاد و مفرح دارند. هر چند که گاهی تحمل قسمتهای اهنگین برای ادم دنیای امروز ونه ادم  دوران طلایی فیلم موزیکال ( دهه چهل ) کمی سخت است. خصوصا در فیلم دوبله شده چرا که فکر میکنم ترانه های فیلم به لحاظ شنیداری در زبان اصلی جذاب تر است.

می گویند موزیکالهای استنلی دانن بسیار محبوب بوده است ومعروف ترینشان اواز در باران میباشد.هفت عروس برای هفت برادر هم که از نامش پیدا است چه حال و هوایی دارد.

اما ویلون زنی روی بام ،فیلمی که نشان می دهد موزیکالها فقط برای شادی و شنگولی نیامده اند و می توان در پس این ساز واواز ها خیلی چیزهارا به خورد تماشاگر داد. جدای از تقابل قدیم و جدید که به خوبی به ان پرداخته است این فیلم شدیدا یهودی پسند است ودنیای پشت ترانه هایش بسیار ژرف.ترانه هایی که (در دوبله) اپرای سهمگین نامیدمشان و با سونات های بتهوون مقایسه شان کردم!!!

در ایران حسن کچل اولین فیلم موزیکال رنگی است که در سال 1349 به کارگردانی علی حاتمی ساخته شده است.موسیقی ان تصنیف و ضربی و بیشتر بدون ملودی است و تاکید ان روی ریتم میباشد که اجرای ان با تنبک استاد زنده یاد امیر بیداریان است.از خوانندگان ان عهدیه بدیعی است که صدای ان را با چهره کتایون و در نقش چهل گیس می شنویم.

در دنیای امروز هم هر از گاهی موزیکالها ساخته می شوند وبه غیر از انها یی که کار کودک اند در مابقی عنصر حرکات موزون برجسته تر است.