امروز دیدم که "پروفسور" گرامی در اینجا از دوست ارجمندمان "مراد بیگ" یاد کرده بودند. الان بیش از دو ماه است که ایشان از جمع‌مان غایب هستند، ولی این امیدواری در دلمان هست که هرجا هستند، در سلامتی و عافیت باشند. صفاتی که "پروفسور" برای روحیاتِ ایشان برشمردند: «بی‌تفاوت‌نبودن نسبت به دیگران، کمک، سمپاتی، محبت و حمایت و احترام» کاملاً درست و بی‌اغراق است. جا داشت که اینجا (در این تاپیک) مجدداً از صاحبِ این فضایل و صفاتِ عالی یاد شود. فضایلی که این روزها غالباً در زندگیِ اجتماعی (و صدبرابر در فضای مجازی) نزد ایرانیانْ ناپـیداـست و یکباره دیدن‌شان، به قولِ "پروفسور"، «شوکه‌کننده!» است.

تقدیم به "مراد بیگ" گرامی 

به پیوستِ این یادنگاشت، انیمیشنِ خاطره‌انگیزِ انگشتدانه (بندانگشتی) ، با عنوان اصلیِ おやゆびひめ ـ ساخته‌ی "کازوهیکو واتانابه" در سال 1982 م. [توضیحات در اینجا]، را به همراه یکی از قدیمی‌ترین ترجمه‌های فارسیِ این داسـتان از "روحی ارباب" در سال 1336، تقدیم یادِ دوستِ غایب‌مان می‌دارم:

[دریافت پی.دی.اف داسـتان از اینجا]