با تشکر از واتسون عزیز بابت یادآوری این خاطره خوب بویژه همون داستان عکس گرفتن...

واقعا داستان های کتاب فوق العاده دوست داشتنی بود. خواهرم این کتاب ها رو از کتابخونه مدرسه گرفته بود... این داستان ها در دوران کودکی انقدر برای من جذاب بود که فکر کنم یکی دوسالی نگذاشتم کتاب ها رو پس ببره! 

----------

الان یادم افتاد که چند سال پیش خواهرم همین جوری از روی علاقه، عکس های یکی از این داستان ها رو اسکن کرد و با صدای خودش (همراه کمی تغییر) و یک نرم افزار خیلی پیش پا افتاده با چاشنی یکی از آهنگ های فیلم آمیلی اون رو روایت کرد.

یه کمی دنبال فایلش گشتم تا پیداش کردم. البته اصلا کار قوی ای نیست ولی به نظرم (تقریبا) هر کاری که از روی علاقه صرف ساخته شده باشد ارزشمند است.

http://s6.picofile.com/file/8206992050/M...m.wmv.html

----------

در ادامه این علاقه صرف، یادم افتاد که اواخر دوره ابتدایی یا اوایل راهنمایی بودم که یکی از آشنایان یک سی-دی خیلی خوشگل برام هدیه آورد. دو طرف سی-دی قرمز بود و البته همچنان هم هست چون هنوز دارمش. (من هنوز هم بجز اون، سی-دی این شکلی دیگه ندیدم.)

اسم سی-دی TOP TOOLS 2000 بود و تعداد خیلی زیادی نرم افزارهای مختلف توش داشت. برای ما که تازه توی خونه کامپیوتر خریده بودیم واقعا جذاب بود. یکی یکی نرم افزارها رو نصب می کردم و انگولکش می کردم که ببینم چیز به درد بخوری از توش در میاد یا نه.

یکی از این نرم افزارها خیلی به دلم چسبید. نرم افزاری که بعدا تبدیل به یکی از مشهور ترین نرم افزارهای گرافیکی شد. البته همون زمان هم معروف بود ولی ما نمی دونستیم...

Macromedi Flash 4.0

بدون هیچ آموزشی و صرفا با بازی کردن با این نرم افزار تمام سوراخ سمبه هاش رو پیدا کردم و البته به خاطر مدل سقراطی آموزشی ام(!) همچنان همون قدر به این نرم افزار مسلطم.

در اون دوره سنی چیزهای زیادی باش ساختم که چون صرفا به خاطر دل خودم بود هنوز برای خودم دوست داشتنیه.

این نسخه از فلش حجمش از 10 مگ هم کمتره. مقایسه کنید با نسخه آخرش با حجم 1.3 گیگ...