(۱۳۹۱/۲/۲۳ عصر ۰۱:۳۵)دنی براسکو نوشته شده:  فيلمهايي هم كه پخش ميشد يكيش اگه اشتباه نكنم گيوتين بود يه آدمي كه نقش منفي فيلم بود يه كلاهي داشت كه هر كسي كه باهاش مخالف بود به سمتش پرت ميكرد و گردن طرف و ميبريد وخلاص. فيلم رزمي چيني بود (اونموقع فقط فيلم چيني وارد ميكردن)

گیوتین را هو مینگ هووا (کارگردان فقید چینی و در اصل هنگ کنگی) در اوایل دهه 70 ساخت. بعدها گیوتین 2 هم ساخته شد که در این فیلم اگر گیوتین اول با ضربه چتر فلزی خنثی میشد گیوتین دوم که روی آن سوار بود بطرز وحشتناکتری عمل میکرد... اما با این وجود قهرمان فیلم ، روش خنثی کردن هر دو را در آن واحد کشف کرد. گیوتین یک نوآوری در بین فیلمهای رزمی آنزمان بود که اگر کسی میدید هرگز آنرا از یاد نمی برد

(۱۳۹۱/۲/۲۰ عصر ۰۱:۲۹)مریم نوشته شده:     جنگ هنر هفته تداوم همان برنامه بود و فرخ نعمتی آن را تهیه كرد. مقطعی هم منوچهر اسماعیلی مجری آن بود. کسی از دوستان این برنامه هارو یادش میاد؟

جنگ هنر هفته شبهای جمعه با اجرای فرخ نعمتی بود. بیاد دارم در اولین برنامه از این سری به تحلیل فیلم قیصر پرداخته شد و کار جسورانه ای بود چرا که در آنزمان نام بردن از فیلمهای پیش از انقلاب در حکم محاربه با امام زمان بود!  در یک صحنه بخشهائی از یک فیلم قبل از انقلاب با حضور مرحومه مهری ودادیان نشان داده شد که نام فیلم را بیاد ندارم. بعدها همین برنامه در ایام دهه فجر به معرفی و نقد فیلمهای جشنواره فجر اختصاص یافت و هر ساله در ایام دهه فجر پخش میشد

(۱۳۹۱/۲/۲۵ عصر ۱۱:۳۲)اسکارلت اوهارا نوشته شده:  موز خم كن رو يادتون مياد!! ...ما كه بااشتياق برنامه رو نگاه مي كرديم، تازه فهميديم چه كلاهي سرمون رفته و اصلا همچين شغلي وجود نداره!

بیاد دارم در مسابقه نامها و نشانه ها (با اجرای مسلط رضا معینی ) که بعدها مسابقه هفته (با اجرای مرحوم منوچهر نوذری) جایگزین آن شد اما هرگز بدان سطح از آموزش نرسید و در بخشی از این مسابقه یک شاغل حضور می یافت و دو گروه (که هر گروه دو نفر بود) باید طی مدت زمان خاصی با سوالهای متعدد شغل وی را کشف و اعلام میکردند... اکثرا شغلها کشف میشد اما دقیقا بیاد دارم در یک برنامه با وجود حضور دو گروه بسیار زبده و تلاشهای بی حد و حصر آنها شغل مهمان برنامه تشخیص داده نشد... در نهایت معینی خطاب به مهمان گفت: بفرمائید خودتون رو معرفی کنید... و مهمان در نهایت تواضع و آرامش گفت: فلانی هستم، روشول ساز

(روشول = سفیداب. برای شستشوی بدن در حمام، که روی کیسه مالیده میشد و وقتی به بدن مالیده میشد استحمام واقعی را میشد با تک تک سلولهای پوست حس کرد و نه مثل نسل جوان امروز که با یک صابون درپیتی و یک لیف نرم زیر دوش میروند و اسم این کار را هم استحمام میگذارند... )

(۱۳۹۰/۱۲/۲۶ عصر ۰۱:۵۲)اسکارلت اوهارا نوشته شده:  

بعضي وقت ها هم مشق هاي نوشته شده ي دفتر مشق قبلي ام را جدا مي كردم و به دفتر مشق جديد مي چسبوندم. اونوقت با يه اعتماد به نفسِ مثال زدني، مشق ها رو به خانم معلمم نشون مي دادم و چندتا آفرين و باريكلا هم دريافت مي كردم .......

یک آفرین هم از طرف من به شما بابت پاک کردن استادانه ی سال (در بین روز و ماه و سال)  در امضای معلم طوری که دوستان متوجه نشوند