(۱۳۹۹/۱۰/۲۲ عصر ۰۸:۰۳)پروفسور نوشته شده:  

اتفاقا بنده خیلی نگرانم خانم عزیز،،، هنرمند واقعی در شرایطی که بی عدالتی و نابرابری سرتاپای جامعه اش رو گرفته جسما زنده است ولی روحش مرده. شک نکنید. چون یا خودش دل و دماغ پرداختن به هنرش رو نداره یا اگر داشته باشه دغدغه معاش باعث میشه سفارشی کار کنه که طبعا لذتبخش نیست. اما اگه در رفاه هم باشه شاید اثری هنری خلق کنه ولی عرضه هنرش با هزار اما و اگر مواجه میشه و جماعت دوستداری که فرمودید چون از آحاد همون جامعه بحران زده هستند بیشتر فکر نان هستند چون خربزه آبه! تازه من از باور اکثریت که معتقدن هنر و فقر لازم و ملزوم یکدیگرند چیزی نمی گم! شما خودت حدیث مفصل بخوان ازین مجمل.

بعلاوه همین جناب فردوسی رو که ذکر خیرشون بود کدوم جوون امروزی می شناسه؟ پدران ما با نقالی مرشدها در قهوه خونه ها رستم و سهراب رو شناختن و هفت خوان رو رد کردن. خوش بینانه ترین «عمل» امروز در قهوه خانه ها دود کردن قلیونه!  (البته خدا رو شکر قهوه خانه کافه تافته جدا بافته است)

پروفسور عزیز ما تو همین کشور هنرمندانی داشتیم و داریم مثل استاد محمود فرشچیان ، زنده یاد محمدرضا شجریان ، ایران درودی ، منیر فرمانفرمانیان ، اصغر فرهادی ، شهاب حسینی و ... که هم خودشون از هنرشون لذت میبرند و هم از نظر مالی وضعیت بسیار خوبی دارند و هم در سطح جهانی شناخته شده هستند .

وقتی یه مثال نقض هم برای حرفهامون پیدا شد میتونیم کمی باورهامون رو تغییر بدیم و بگیم اگه مشکل جامعه است پس چرا تو همین جامعه هنرمندانی هستند که حالِ زندگیشون خوبه.

خانم سوسن تسلیمی در دورانی ظهور کرد که از خانمها در سینما استفاده ابزاری میشد. آیا ایشون هم نمیتونست همون نگاه بقیه بازیگران خانم رو در حرفه ی خودش داشته باشه؟

باور کنید همه چیز به درونیات ما برمیگرده . من چندین ساله که سعی میکنم با مطالعه در این زمینه ارتباط بین درون انسان ها و رویدادهای زندگیشون رو رصد کنم . و هزاران مثال میتونم براتون بیارم که هر کسی نتیجه باورها و اعتقادات شخصی خودش رو دیده .

یک نفر اعتقاد داره هنر برای انسان نون و آب نمیشه و با توجه به اتفاقاتی که تجربه کرده و مثال هایی که میزنه حرفش کاملا درسته

یک نفر دیگه اعتقاد داره هنر میتونه زندگی انسان رو زیر و رو کنه و با توجه به اتفاقات زندگیش و مثال هایی که میاره حرف اون هم درسته .

میدونید من چقدر از افراد مختلف شنیدم که اگه من استعدادی داشتم ، اگه هنری بلد بودم زندگیم تغییر میکرد.

من کلی افراد رو میشناسم که از هنرشون پول های کلان میسازند

کلی هم افراد هستند که به معنای واقعی هنرمندند ولی به نان شب محتاج

و افراد زیادی رو هم میشناسم که هیچ هنر و استعدادی ندارند ولی به اسم هنرمند کلی ثروت کسب میکنند . مثل خیلی از بازیگران و خواننده های نسل جدید

که اگه این افراد با این استعدادهای سطحی اینقدر موفقند پس چرا افراد واقعا هنرمند نتونن به جایگاه واقعیشون برسن

جناب پروفسور

فرقی نمیکنه شما تو کدوم جامعه زندگی کنی

جهانِ هر کسی مطابق جهان بینی همون فرد نمایان میشه

یعنی یا در همین کشور به رستگاری میرسه یا خداوند فرد رو هدایت میکنه به جای بهتری که زمینه شکوفایی استعدادهای اون فرد رو بیشتر در خودش داره

باید از خودمون بپرسیم ذهنیت ما در جهت فعالیت های ماست یا برعکس؟