سکانس فوغ العاده و بیاد ماندنی فیلم(کلاسیک شده ) ترمیناتور 2:روز داوری جایی که سارا کانر به خواب ملایمی فرو میروه که به کابوسی هولناک ختم میشه...

ویران کننده تریین و دهشتناک ترین چیزی که تا حالا در عالم سینما دیدم , این سکانس از نظر تکنیکی و کارگردانی در بالاترین کلاس جلوه های ویژه در عصر خودش بود

هرچی جلوتر میره بدتر میشه جهنم روی زمین

مسّلمآ کارگردانی که فیلمی مثل ورطه رو می سازه از ارائه ی چنین خط داستانی منظور خواصّی داره , هیچ وقت موجودات غیر زمینی با بمب هیدروژنی یا چیزی شبیه اون به زمین حمله نکردند اما اگه رفتاری که انسانها طی صده اخیر در قبال همنوعان خودشون بروز دادند رو با موجودات ماوراء الخلقه ای که در اوج خباثت و شقاوت که در عالم سینما طراحی شده و به وجود آمدند مقایسه کنید در میابید که انسانها از هر جنبنده ای غریب ترند نثبت به واژه ای که خود انسانیت نامیدنش...

کشورها هزاران بمب اتم را برای روز مبادا کنار گذاشته اند تا در آن روز موعود از اونها استفاده کنند و دشمن رو به دردناک ترین شکلی که قابل تصور است مانند همان چیزی که از قبل جیمز کامرون به تصویر کشیده نابود کند , دشمنی که نه از جنس موجودات فضایی متجاوز فیلمهاست بلکه از گونه خود اوست

ای کاش به عنوان تماشاگر سارا کانر و کابوسش رو جدّیتر بگیریم