دوستان عزیزم سلام

خواستم فقط جهت اطلاع دوستان عزیزی که از درگذشت احمد علامه دهر در 11 مرداد خبر دار نشده اند این مطلب را ذکر کنم.

احمد علامه دهر ، بازیگر «مختارنامه» درگذشت  احمد علامه‌دهر – بازیگر پیشکسوت تئاتر و تلویزیون – ۱۲ آذر ماه سال گذشته در حالی که مشغول بازی در مجموعه تلویزیونی «پرده‌نشین» به کارگردانی بهروز شعیبی بود، در حرم امام رضا (ع) دچار عارضه مغزی شد. وی همچنین در سریال «مختارنامه» در نقش عبدالرحمن بن شریح نیز حضور داشت. علامه‌دهر در آخرین کار تلویزیونی‌اش (سریال پرده‌نشین) نقش یکی از خادمان امام رضا (ع) را ایفا کرد. مرحوم علامه دهر که از اوایل سال ۹۴ در منزل خود در حالت نیمه کما در منزل به سر می برد از مدتها پیش دچار آلزایمر شدید نیز شده بود. وی ۱۲ آذر ماه سال گذشته در حالی که مشغول بازی در مجموعه تلویزیونی «پرده‌نشین» به کارگردانی بهروز شعیبی بود، در حرم امام رضا (ع) دچار عارضه مغزی شد. وی همچنین در سریال «مختارنامه» در نقش عبدالرحمن بن شریح نیز حضور داشت. علامه‌دهر در آخرین کار تلویزیونی‌اش (سریال پرده‌نشین) نقش یکی از خادمان امام رضا (ع) را ایفا کرد. این بازیگر با سابقه تئاتر و تلویزیون در سال ۱۳۳۲ چشم به جهان گشود و در ۶۲ سالگی درگذشت. احمد علامه‌دهر – بازیگر پیشکسوت تئاتر و تلویزیون – ۱۲ آذر ماه سال گذشته در حالی که مشغول بازی در مجموعه تلویزیونی «پرده‌نشین» به کارگردانی بهروز شعیبی بود، در حرم امام رضا (ع) دچار عارضه مغزی شد. وی همچنین در سریال «مختارنامه» در نقش عبدالرحمن بن شریح نیز حضور داشت. علامه‌دهر در آخرین کار تلویزیونی‌اش (سریال پرده‌نشین) نقش یکی از خادمان امام رضا (ع) را ایفا کرد. چندی پیش برخی از پیشکسوتان تئاتر از جمله داود فتحعلی بیگی و اسماعیل خلج و عباس عظیمی مدیرعامل موسسه حمایت از هنرمندان پیشکسوت با عیادت از وی، جویای وضعیت وی شدند. نیما علامه با تاکید بر نامساعد بودن حال پدرش از مخارج سنگین درمانی او گلایه کرد. طبق گفته‌های وی هزینه هر تزریق خون ۵۰۰ هزارتومان، ویزیت دکتر متخصص در منزل هر بار یک میلیون تومان، هزینه پرستاری و مراقبت‌های ویژه روزی پانصد هزار تومان است. نیما علامه اذعان داشت شرکت‌های بیمه کار را به جای کشانده‌اند که به شکل کاملاً قانونی از بار مسئولیت شانه خالی می‌کنند. احمد علامه در یک ماه گذشته بر اثر عفونتی که از زمان بستری شدن در بیمارستان کامیاب مشهد همراه آورده دچار تب و تشنج شده و سه بار دیگر سکته می‌کند و حالا تکلمش را کاملاً از دست داده، آلزایمر شدید گرفته و پاهایش دیگر تکان نمی‌خورد. با توجه به اینکه احمد علامه درجه یک هنری ندارد، نمی‌تواند مورد حمایت موسسه حمایت از هنرمندان پیشکسوت قرار گیرد. بر همین اساس تنی از دوستداران وی با تنظیم نامه‌ای برای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خواستار حمایت این وزارتخانه شده‌اند. قابل ذکر است برخی هنرمندان نیز در راستای جمع‌آوری کمک‌های نقدی دوستداران هنر، اقدام به انتشار شماره حسابی به نام نیما علامه دهر در شبکه‌های اجتماعی کرده‌اند.

http://saten.ir

دوران ناخوشی یک بازیگر قدیمی سینمای ایران

http://www.yjc.ir/fa/news/5303942/%D9%85...8%B1%D9%85

ملکه رنجبر و حال و هوای این روزهایش

بازیگر 77 ساله سینمای ایران با حقوق 120 هزارتومانی ! زندگی می کند.

متاسفانه چند روزی است حال و احوال پاشنه طلای سینمای ایران مساعد نیست و در بستر بیماری افتاده است. ساعاتی پیش شایعه مرگ ایشان درشبکه های اجتماعی فراگیر شد و سبب شد خانواده وی گلایه خودشان را از پخش این شایعه ابراز کنند و از مردم خواهان دعا برای بازگشت سلامتی به کالبد ناصرخان سینمای ما باشند.خبرنگار خبرگزاری جوان(5 ساعت پیش) در گفتگویی که با یکی از سرپرستان  بیمارستان دی داشته به نقل از ایشان ضمن تکذیب خبر فوت ناصر ملک مطیعی عنوان کرد: از سوم شهریور ماه این بازیگر به دلیل عارضه تنگی نفس در بخش ccu بیمارستان دی بستری شد و اکنون وضعیت رو به بهبودی دارد.

در نت متن جالبی دیدم که عینا به استحضار می رسانم:

منبع سایت کدر دات آی آر

با آرزوی شفای عاجل برای تمام بیماران خاصه ناصر ملک مطیعی عزیز

(۱۳۹۳/۷/۲۲ صبح ۰۹:۴۹)منصور نوشته شده:  

پخش مجدد سریال آیینه عبرت از شبکه آی فیلم مرا بیاد جواد گلپایگانی انداخت. فصلی که پخش میشود در واقع آخرین سری از مجموعه آیینه عبرت (شاید سومین یا چهارمین بخش) بود که در سال 1370 روی آنتن رفت و ماجرای جستجوی گنج توسط نقشهای مختلف سریال بود که در صدر همه آنها جواد گلپایگانی (در نقش آتقی) و محمود دینی (در نقش علی) در کنار یکی ازکهنه کارترین بازیگران سینمای ایران یعنی روح اله مفیدی بود.

سریال آیینه عبرت در همان نخسین روزهای پخش سری اول خود در اواسط دهه 60 تبدیل به یکی از محبوبترین سریالهای تلویزیون شد و 90 درصد این محبوبیت بخاطر بازی خوب گلپایگانی در نقش یک معتاد بود و مابقی بخاطر هنر محسن شامحمدی که بعدها سریالهائی چون شلیک نهائی و کلانتر را ساخت.

بعدها در اواخر دهه 60 بخاطر اعتراض برخی که (عمده آنها زنان خانه دار بودند ) به نمایش آلات و ادوات اعتیاد نظیر منقل و بافور و قلیان و آموزش کودکان به این اسباب و وسایل معترض بودند سیما از ساخت ادامه آن با پخش سری آخر که ذکر آن رفت خودداری کرد.

جواد گلپایگانی در سال 1380 دوبار تصادف کرد. اولی منجر به فوت عابر و دومی منجر به نقص عضو. وی بخاطر تصادف اول مدتی زندان بود اما اولیای دم رضایت دادند و وی از زندان آزاد شد اما نفر دوم که یک خانم بود و دیه 12 میلیونی طلب میکرد رضایت نداد و وی مجددا به زندان برگشت و در حال حاضر 14 سال است که وی بخاطر یک بدهی 12 میلیونی که اینروزها به کمک تورم به 70 میلیون رسیده است هنوز در زندان است و گفتگوی ماهنامه فیلم در یکی دو شماره قبل حکایت ازین ماجرا دارد و خبری از آزادی ایشان تا این لحظه شنیده نشده است یا اقلا من بی خبر بوده ام

جای گلگی بسیار است جائی که امثال گلپایگانی بخاطر تصادف ، یا منوچهر نوذری بخاطر چک برگشتی و بدهی روانه زندان میشوند و صدا و سیما با آن یال و کوپال و بریز و بپاشهای آنچنانی که میتواند به کمک آن عده ای الکی خوش را با جیب خود بخاطر بازیهای جام جهانی به برزیل ، بخاطر ایام حج به سفر حج و بخاطر ایام فلان به بهمان جا بفرستد ، نمیتواند و قادر نیست سراغی از کسانی بگیرد که در مقاطعی تلویزیون رو پر رونق کرده بودند.

گلپایگانی نه تنها در سریال آیینه عبرت خوش درخشید بلکه بازیگری قابل در فیلمهائی چون نقطه ضعف ، آقای شانس ، مزدوران ، عصیانگران و حتی پیش از انقلاب در فیلمهائی مثل شجاعان ایستاده می میرند و زرخرید بود. وی علاوه بر بازیگری یک تهیه کننده خوب هم بود که برخی از فیلمهایی که از آنها یاد شد توسط وی تولید شد.بعنوان مثال وی برای تهیه فیلم آقای شانس خانه خود را بخاطر عشق به سینما فروخت و با عدم سود دهی این فیلم بعدها مستاجر ماند.

دوستان عزیزم سلام

هنگام مرور مطالب دیدم منصور عزیز یادی کرده بودند از جواد گلپایگانی ،که البته آن موقع  متاسفانه به واسطه مسائل دیه تصادف نزدیک 14 سال در زندان بودند.

حوشبختانه ایشان که از تهیه کنندگان و بازیگران خوب این کشور بودند، در سال گذشته آزاد شدند وبه همین مناسبت یادی از ایشان و همبازی ایشان در سریال  آیینه عبرت ،آقای محمود دینی (که ایشان هم مدت هاست از انظار دور هستند) می نمایم.

پوستر فیلم شیلات به تهیه کنندگی جواد گلپایگانی(با اجازه زاپاتای عزیز)

جواد گلپایگانی ومحمود دینی

بهمن دان و جواد گلپایگانی

محمود دینی

ناصر ملک مطیعی و محمود دینی

و مصاحبه جواد گلپایگانی در سال 1393 هنگامی که در زندان بودند:

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930601001195

(۱۳۹۴/۶/۱۵ عصر ۱۲:۱۳)واتسون نوشته شده:  

[quote='منصور' pid='24282' dateline='1413267570']

...

محمود دینی

.

ممنون از یادآوری این سریال زیبا و پست قشنگتون. این عکس از محمود دینی رو که دیدم بی اختیار متوجه شباهت عجیب این بازیگر با نصرالله رادش شدم :

سلام بر دوستان عزیزم

بیستم شهریور (روز ملی سینما)هفدهمین مراسم جشن خانه سینما برگزار شد و به همین مناسبت،ضمن تقدیر، یکصدمین سالگرد تولد(به قول خود استاد 106امین سالگرد) بازیگر خوب کشورمان پرویز شاهین خو نیز ،جشن گرفته شد.

اولین کار تلویزیونی ایشان بازی در سریال خانه به دوش(مراد برقی)در سال1352(به قولی1351-1350)و آخرین حضورشان در سینما و تلویزیون به فیلم های صد سال به این سال ها و مجموعه  روزگار قریب در سال 1386 بر می گردد.

خاطرات بنده از پرویز شاهین خو با فیلمهای پای صحبت های بابا علی(1362)،بادیه های شیر(1362)و افسانه سلطان و شبان (1363)در نقش خالو عجین شده است و انشاءالله  دعا می کنیم تا آخرین لحظه عمرشان، شاد وسلامت زندگی کنند.

تشکری ویژه از دوست عزیزمون کورت اشنایدر بزرگوار بابت عکسهای زیبای پست بعدی

به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک 

.

.

پرویز شاهین خو در سکانسی از سریال سلطان و شبان

.

.

همراه با مرحوم محمد تقی شریفی در سریال  تفنگ سر پر

.

در نقش حکیم در سریال  روزگار غریب

.

نقش شیخ خلیفه در سریال  سربداران

.

در نقش کربلایی حسین به همراه پرویز پور حسینی - قدرت - در  روزی روزگاری

.

بازی در نقش مشهدی در  کوچک جنگلی

.

.

همراه با صادق هاتفی - در نقش کاپتان نوئل در سریال کوچک جنگلی -

.

نقش آفرینی در سریالهای :

معصومیت از دست رفته، امام علی، تنهاترین سردار ... همراه با مرحوم فاضل فاضلی پارسا و مرحوم محمد تقی شریفی در فیلمها و نمایشهای تلوزیونی، تاریخی، سینمایی و داستانی

.

.

http://cafeclassic4.ir/thread-475-post-2...l#pid24289

.

.

kurt steiner

 هما روستا را در نقش لیلا ، در از کرخه تا راین باور کردم ،الگو گرفتم و ستودم ، ستایشی به وسعت از کرخه تا راین...

شخصیت ، هیبت، متانت و وقار را در عین شکنندگی یکجا داشت. چقدر بازیش درخشان و ماندگار بود. چه خواهری چقدر قوی و جاندار این نقش را مقابل دهکردی بازی کرد لیلایی که می خواست برای حمایت و حفاظت از برادرش سعید در مقابل یک طوفان شیمیایی چتری باشد ولی افسوس که چتر مجال باز شدن نیافت . لیلایی که مادری بااراده و مهربان برای آندریاس کوچک و همسری ایده آل و باورپذیر برای شوهر آلمانیش بود. مخصوصا وقتی با آن لهجه شکرین به آلمانی تکلم می کرد آخخ هوس فراگیری این زبان خشن از چنین دهان شیرینی مرا دربر می گرفت.

بقول خبرگزاری عصر ایران؛ در آن فیلم ، هما روستا، میزبان برادر جانبازش در آلمان بود که برای معالجه به آن کشور رفته بود ولی معالجات موثر واقع نشد و برادرش به دلیل سرطان درگذشت.

این بار ، این داستان برای خود هما روستا ، اما در زندگی واقعی تکرار شد و او که برای معالجه سرطانش به آمریکا رفته بود، در آنجا دار فانی را وداع گفت ...

پیکر این بزرگوار برای تشییع و به خاک سپاری به ایران منتقل خواهد شد( جای سناتور کافه سبز که ان شاالله یک گزارش مصور از این مراسم برایمان تهیه کند).

خیلی عجیب و دردناک است دو بازیگر محبوب و توانا هردو در روز تولدشان درگذشتند هردو در حول و حوش دهه هفتاد زندگی پر فراز ونشیبشان و هردو بعلت سرطان... حتی شباهت چهره هاشون به هم... واعجبا...واحسرتا

*خواستم یک بیوگرافی برای مرحومه بنویسم اما عملا نیازی نبود ویکی و سایر سایتهای خبری به بهترین نحو این کار را انجام دادند. این فقط یک سوگ نامه بود برای یکی،... دوتا از هنرپیشگان محبوبم... روانشان شاد

به یاد خانم معلم دلسوز و مهربان سینما 

با تشکر از خانم لمپرت عزیز، من هم مطالبی رو از قبل آماده کردم

هما روستا 4 مهر 1325

تصاویری از برخی آثار مهم ایشان 

پرنده کوچک خوشبختی 1366 / گزارش یک قتل 1365 / زن امروز 1375 / از کرخه تا راین 1371

تصاویر دیگر آثار این هنرمند بزرگ

از بین کارهای خانم روستا با فیلم ماندگار پرنده کوچک خوشبختی ارتباط بیشتری برقرار کردم

به ندرت سینما رفتم اما اولین فیلمی که در دوره کودکی و در سینما تماشا کردم همین فیلم بود

سکانس و دیالوگهایی به یادماندنی از این فیلم

پدر ملیحه به دلیل مشغله کاری درشب تولد دخترش در خانه حضور ندارد

از طرفی معلم ملیحه نگران است و دلش میخواهد در شب تولد شاگردش حاضر باشد 

پروانه/ چطور تونست شب تولد بچش رو تنها تو خونه بزاره، اینکه ما به هم عادت میکنیم شد دلیل

مادر/ پروانه جون! پدرش بیراهم نمیگه، بالاخره چی؟ تو با این محبتهات داری اون بچه رو به خودت علاقمند میکنی

حالا اومدیم به دلیلی نتونستی اینکار ادامه بدی یا نتونستی هر روز این بچه معصوم ببینی، هیچ فکر کردی چی به سرش میاد؟!

پروانه/ آخه این چه استدلالیه که شماها دارید! حرفای شما مثل این میمونه که من یه کاسه آب به یه تشنه دم مرگ ندم چون بعدها آبی پیدا نمیکنم!

مادر! بچم داشت از تشنگی میمرد

مادر/ پروانه هواست کجاست، آخه اون که بچه تو نیست

پروانه/ بچه من نیست؟ چطور نیست! شماها به کی میگید مادر، مگه مادر همون کسی نیست که بچه رو به دنیا میاره؟!

خوب مگه من این بچه رو به دنیا نیاوردم، مگه من این گوشت و پوست خام و فراموش شده رو به یاد همه نیاوردم مادر!

تماشای سکانس

آگهی تبلیغاتی فیلم در روزنامه

مصاحبه ای جذاب و خواندنی با هما روستا

 خوشحالم قبل از این اتفاق تلخ، یادی از ایشان کردم به یاد هنرمندان

در پایان یادی هم میکنیم از آقا معلم دوست داشتنی، خسرو شکیبایی در فیلم رابطه 1365

جالب اینکه هر دو فیلم یاد شده از اولین کارهای ماندگار خانم پوران درخشنده میباشد که مضامین مشابهی نیز دارند

با سپاس از خانم لمپرت و BATMAN عزیز برای مطالب خوبشان از خانم هما روستا و با کسب اجازه از محضرشان، من نیز مطلبی که دربارۀ این بانوی هنرمند و فرهیخته تهیه کرده بودم را تقدیم حضورتان می کنم...

____________________________________________

برای ماها که اسیر نوستالژی هستیم، چهرۀ چند بازیگر زن در قاب سینما و تلویزیون دهۀ شصت و اوایل هفتاد برایمان عطر و بوی دیگری داشت: پروانه معصومی، سوسن تسلیمی، محبوبه بیات، فریماه فرجامی، گلاب آدینه، ثریا حکمت، گلچهره سجادیه، فاطمه معتمد آریا، افسانه بایگان و... و هما روستا یکی از ماندگارترین هایشان بود؛ با آن سیمای سرد و مغموم و صدای منحصر به فردش که او را از دیگر همتایانش متمایز می کرد، حقیقتاً بانوی تئاتر ایران بود که بازیگری و کارگردانی و تدریس تئاتر و ترجمه نمایشنامه حاصل فعالیت ارزشمند اوست...

چهار مهر ماه، هما روستا همزمان با سالروز تولدش دار فانی را وداع گفت و چند روز دیگر پیکرش از آمریکا برای خاکسپاری به ایران منتقل خواهد شد.

هما روستا متولد 1325 در تهران و دانش آموختۀ دانشکده هنرهای دراماتیک بخارست بود. پدرش (رضا روستا) از رهبران حزب توده بود که اوایل دهۀ سی به روسیه مهاجرت کرد و هما از شش سالگی در مسکو بزرگ شد.

«پدرم به شدت مخالف بازیگر شدنم بود و حتی در نوجوانی تشویقم کرد که شیمی و داروسازی بخوانم اما آن قدر اصرار کردم که راضی شد و بعد از کمی قهر و آشتی، من را به رومانی فرستاد که تئاتر بخوانم. وقتی به ایران برگشتم فارغ التحصیل بودم و تجربۀ عملی هم داشتم؛ مدتی کارگردانی کردم و بعد به عنوان بازیگر روی صحنه رفتم.»

به جرأت می توان گفت در میان بازیگران زن، هما روستا درخشان ترین و پربارترین کارنامه را در تئاتر دارد و در شاهکارهای ادبیات نمایشی زیادی نقش آفرینی کرده است؛ نمایش های مشهور بازرس و شنل از نیکولای گوگول، باغ وحش شیشه ای از تنسی ویلیامز، دایی وانیا، مرغ دریایی و باغ آلبالو از آنتون چخوف، مرده های بی کفن و دفن از ژان پل سارتر، ازدواج آقای می سی سی پی و بازی استریندبرگ از فردریش دورنمات، ببر گراز دندان از فریتس هوخ ولدر و... تنها گوشه ای از حضور پر فروغ اش در عرصه تئاتر و نمایش است.

به اذعان بسیاری، بازی او به همراه رضا کیانیان در نمایش بازی استریندبرگ به کارگردانی زنده یاد حمید سمندریان یکی از پیچیده ترین و جذاب ترین هنرنمای هایش بر روی صحنه بوده است.

او دربارۀ سالهای ابتدایی حضورش در تئاتر به خاطر می آورد: «من تازه از دانشکده به ایران برگشته بودم. بزرگ شدۀ اروپا بودم و در مدرسه هم فارسی نخوانده بودم. لهجۀ غلیظی داشتم که هنوز هم آثارش در صدایم کم و بیش پیداست. به همین دلیل نمی توانستم بازی کنم. رفتم به دانشکده هنرهای دراماتیک و نمایشنامه باغ وحش شیشه ای را کارگردانی کردم. سمندریان آن اجرا را دید و گفت تو از من بهتر کار کرده ای و به روح اثر نزدیک تر است. او با فنی زاده و بازیگران حرفه ای این نمایش را اجرا کرده بود و من با دانشجوها. بعد از آن یکی دو نمایشنامه فارسی کار کردم و وقتی لهجه فارسی ام کمی بهتر شد با آقای انتظامی و آقای نصیریان بازرس را روی صحنه بردیم و من نقش دختر را بازی می کردم. همۀ شهرهای ایران را با این نمایش دیدم؛ خیلی سفر می کردیم. همه از من خوششان می آمد چون تازه از اروپا آمده بودم و بازیگری هم بلد بودم و روی صحنه معمولاً حضور خوبی داشتم. از آنجا به بعد سمندریان به من پیشنهاد همکاری و بعد ازدواج داد و ما باهم زندگیمان را شروع کردیم.»

هما از نسل بازیگرانی بود که با وقوع انقلاب وقفه ای طولانی در فعالیتش به وجود آمد و از این نظر لطمه دید «در اوج فعالیتمان انقلاب شد و تکلیف صحنه معلوم نبود. سن مان هم بالا می رفت و تعداد نقش ها و نمایشنامه های از دست رفته هر سال زیادتر می شد.»

حمید لبخنده از آن سالها یاد می کند: «در آن زمان با وقفه ای که بر ما تحمیل کرده بودند، ناچار تمرین ها از تئاتر شهر به خانۀ استاد سمندریان و پس از آن به طبقۀ دوم رستوران 141 (پارکینگ آپارتمان استاد سمندریان) انتقال یافت. در رستوران 141 که تأسیس آن از روحیه ای اعتراضی نشأت گرفته بود، هما روستا به جای درخشش بر صحنه تئانر در آشپزخانه ظرف می شست. احمد آقالو و تعدادی دیگر از بازیگران گارسون بودند و استاد پشت دخل می نشست. و به مشتریان که اغلب اهل هنر بودند خوراک می فروختیم. بدین ترتیب ظهرها گارسون می شدیم و غروب ها در قالب شخصیت های نمایشنامه ای به حرفۀ خود بازمی گشتیم. هما روستا تنها ستارۀ گروه بود که گاه در نقش ناتاشا و گاه در نقش آناستازیا بازیگری می کرد؛ و شگفت آن که گرچه هر دو نقش دور از هم و به دور از فردیت او بودند، هما روستا در کالبد هر دو نقش جانی تازه و دیگرگونه می داد. در نقش ناتاشای عاشق در ایوانف همان قدر باورکردنی و درخشان بود که در نقش آناستازیای ازدواج آقای می سی سی پی که روایتی بود از دنیای بی رحمی که به تعبیر نویسنده فاسد است.»

در سال 1350 هما روستا در فیلم دیوار شیشه ای ساختۀ ساموئل خاچیکیان بازی کرد که از آن به عنوان تجربه ای ناموفق یاد می کند و اولین و آخرین حضور او در سینمای قبل از انقلاب بود (در این فیلم هما با پوری بنایی و ژاله سام نقش سه خواهر را بازی می کردند) و تمام فعالیتش در صحنه تئاتر خلاصه میشد که بالاخره بعد از پانزده سال در فیلمی از محمدعلی نجفی بازی کرد.

«می گفتیم فقط بازیگران بد فیلمفارسی بازی می کنند، البته اشتباه می کردیم چون در همان فیلمفارسی های قدیم بازیگران خوبی بازی می کردند. تئاتر ما را مغرور کرده بود و از بالا به سینما نگاه می کردیم، ولی ای کاش به جای فاصله گرفتن کمک می کردیم که سینما بهتر شود. همان طور که بعد از انقلاب تئاتری ها به سینما رفتند و سطح فیلم ها را بالا بردند... فکر می کنم دلیل گرایش خیلی از بازیگران ما به تئاتر این بود که سینمای ایران مناسب فعالیتشان نبود؛ وگرنه علاقه آنها به بازیگری با دیدن آثار خارجی شروع شده بود. خود من هم عاشق هیچکاک و برگمان و ویسکونتی بودم. با بیضایی می نشستیم و هیچکاک می دیدیم و او در هر نما برایمان توضیح می داد که چه ریزه کاری هایی در کارگردانی هیچکاک وجود دارد.»

هما روستا تنها در سیزده فیلم ظاهر شد که بهترینشان گزارش یک قتل (محمدعلی نجفی)، پرنده کوچک خوشبختی (پوران درخشنده)، تمام وسوسه های زمین (حمید سمندریان)، مسافران (بهرام بیضایی) و البته از کرخه تا راین بود که در این آخری او یکی از بهترین شمایل های زنانۀ سینمای جنگ را به نمایش گذاشت.

او درباره این همکاریش با ابراهیم حاتمی کیا می گوید «آقای حاتمی کیا بازیگری می خواست که آلمانی بداند و سابقه زندگی در اروپا را داشته باشد. موقعی که با او صحبت می کردم، احساسم این بود که آدمی صمیمی و خالص است و کاری را می کند که به آن اعتقاد دارد. شاید من با گرایش های ایدئولوژیک او موافق نبودم اما صمیمیتش کارم را راحت کرد و تصمیمم را گرفتم. می دانستم که باورهای او با من تفاوت دارد و او هم می دانست که من طور دیگری فکر می کنم؛ اما او کارگردان بود و من بازیگر؛... ما در جنگ بستگان و دوستانمان را از دست دایم. همسایه ها و همشهری هایمان رفتند و برنگشتند. در این فیلم بیشتر از جنبۀ انسانی به موضوع نگاه می کردم. بازی در این فیلم دِینی بود که به گردنم بود و باید ادا می کردم.»

در مسافرانِ بهرام بیضایی او نقش کوتاه ولی مؤثری را ایفا نمود و با رو به دوربین گویی اش که حادثه ای مرگبار را پیشگویی می کرد، همه را غافل گیر کرد و این غافلگیری هنوز هم با گذشت سالها به یادماندی است: ما به تهران میریم، برای عروسی خواهر کوچیکترم. ما به تهران نمی‌رسیم؛ ما همگی می‌میریم!...

پرنده کوچک خوشبختی دیگر فیلم خاطره انگیز اوست که به دور از کلیشه های رایج در نقش مددکار و متخصص امور تربيتی بسیار خوش درخشید. به ویژه در آن لحظه که با ملیحه زیر باران نشسته و او را در خاک کردن پرندۀ مرده اش همراهی می کند...

سایر فیلم هایش عبارت اند از ملک خاتون، تیغ آفتاب، دو همسفر، کودکانی از آب و گل، زن امروز و لژیون که چندان آثار قابل توجه ای نبودند و محجور ماندند. حتی وقتی بعد از چند سال دوری از سینما در فیلم ضعیف رفیق بد بازی کرد، حضورش در این فیلم واکنش های منفی برای او در پی داشت.

روستا گزیده کاریش در سینمای بعد از انقلاب را اینگونه عنوان کرده است: «من در نمایشنامه هایی از بزرگان تئاتر بازی کرده ام و نقش های سختی داشته ام. تئاتر خانۀ من بود و در آن آرامش خاطر داشتم، اما در سینما همیشه برای هر حرکتی که انجام می دادم، استرس داشتم و نگران بودم... سینما هیچ وقت من را درک نکرد؛ نتوانست آنچه درونم داشتم را بیرون بکشد. نقش هایی که برایم چالش ایجاد کند در دسترسم قرار نگرفت و من هم وقتی دیدم سینما درکم نمی کند، راهم را از سینما جدا کردم و کمی کنار کشیدم. خیلی از کارگردانان فکر می کردند من تعمد دارم که در سینما کار نکنم در حالی که اینطور نبود و دوست داشتم در سینما رشد کنم ولی نشد...»

حضور او در تلویزیون بیشتر در قالب تله تئاترهای خاطر انگیزی بود که در دهه هفتاد پخش می شدند و شور حال دیگری داشتند، از جمله شعبده باز (نوشتۀ کورت گوتز و به کارگردانی پروانه مژده) و جان گابریل بورگمن ( نوشتۀ هنریک ایبسون و به کارگردانی حسن فتحی) و بعدها نیز برای شبکۀ چهار در تله تئاترهای همه فرزندان من (نمایشنامه ای از آرتور میلر) و به سوی دمشق (نمایشنامه ای از آگوست استریندبرگ) بازی کرد که این آخری به کارگردانی استاد سمندریان بود و هما روستا به همراه پرویز پورحسینی نقش های اصلی را بازی می کردند که در واقع استعاره ای از آدم و حوای معاصر بودند که در سرزمینی اتزاعی و بی فرجام هبوط کرده اند. به سوی دمشق نمونه ای از بهترین تله تئاترهاست که امید است که تلویزیون بازپخشش کند یا اینکه این اثر روزی در دسترس عموم قرار بگیرد.

وی در چند سریال از جمله آخرین ستاره شب، خاک سرخ، با من بمان و ترانه مادری بازی کرد و به عنوان بازیگر مهمان در مجموعۀ قدرندیدۀ محاکمه به کارگردانی حسن هدایت نیز حضور داشت.

در دهه هشتاد روستا نمایش زمستان نوشته امید سهرابی، نمایش سانتاکروز اثر ماکس فریش با ترجمه ای از خودش و نیز نمایشی تحت عنوان آنتیگون در نیویورک را بر روی صحنه برد.

در تیر ماه 1391 هما در غم از دست رفتن حمید سمندریان به سوگی سنگین نشست و با وجود تلاش برای احیای راه استاد در کلاس های بازیگری، نتوانست فعالیت هنری خود را ادامه دهد، تا جایی که پس از نمایش باغ آلبالو (به کارگردانی حسن معجونی) مدتی در بستر افتاد.

«سمندریان استاد من بود. او روی بیان من خیلی کار کرد، و راهنمایی هایش درک درستی از تئاتر به من داد. او با هر بازیگر به فراخور حالش از شیوه و روش خاص و متفاوتی بهره می برد. سمندریان موقع کارگردانی خیلی سخت می گیرد. به بازیگر تخفیف نمی دهد. نقش را برای بازیگر تجزیه و تحلیل می کند و آخرسر آزادی عملی در حیطۀ راهنمایی هایی که می کند به بازیگر می دهد و راه ابراز خلاقیت را همیشه برای بازیگر باز می گذارد. بده بستان و بحث و جدل کارگردان و بازیگر و تمرین های طولانی آنقدر ادامه می یابد تا بازی به شکل مورد پسند و نزدیک تر به نظر خودش درآید.»

* برای آینده چه برنامه هایی دارید؟ از کارهای نکرده تان بگوید؛ از حسرت ها و امیدهایتان...

هما روستا: این سوال را که می کنید بغضم می گیرد. مثل این است که آدم بخواهد همۀ دنیا را بغل کند، اما طبعاً می داند که آرزویش محال و ناممکن است. من به این سؤالتان جواب نمی دهم. اشکالی ندارد؟!...

در سکانس آخر فیلم ماندگار مسافران (بهرام بیضایی) که عروسی به ماتم و عذا بدل شده، خانم بزرگ (جمیله شیخی) در برابر تقدیر می ایستد، مرگ و نیستی را درهم می شکند و مردگان را فرامی خواند و به این ترتیب مسافران جانباخته باز می گردند و مهتاب (هما روستا) آینۀ موروثی را تحویل ماهرخ (مژده شمسایی) می دهد تا نور و رشنایی امید از آن آینه منعکس شود... و مرگ پایانی برای هنرمند بزرگی چون هما روستا نیست، زیرا او با خود آینه ای داشت که تجلی هنرش بر تئاتر این مملکت بود که انعکاسش برای همیشه جاودان خواهد ماند...

یادش گرامی

نقل قول ها برگرفته از ماهنامه سینمایی فیلم، شماره 470 (ویژه سی و دومین جشنواره فیلم فجر)، 12 بهمن 1392 + شماره 58، دی 1366

همیشه نباید منتظر بود که دولت یا مسئولان از هنرمندی تقدیر کنند.

برخی مواقع شایسته تر است که افراد  هم شغل , خودشان از پیشکسوتان و عزیزانِ همکار  تقدیر کنند.

باخبر شدیم که خانم نیکی کریمی که اخلاق اش همچون خودش زیباست , مراسمی را ترتیب داده و از بانوی قدیمی سینمای ایران , شهلا ریاحی تقدیر و تجلیل نموده است. دست او و کسانی که به فراخوان او جواب مبت داده اند درد نکند. به راستی که باید این کارها در زمان زنده بودن این عزیران انجام گیرد وگرنه بعد از مرگ شان صد مراسم هم دردی از آنها دوا نخواهد کرد.

چند عکس زیبا از جوانی های این هنرپیشه عزیز کشورمان ضمیمه پایانی پست می باشد.

لینک توضیحات بیشتر

(۱۳۹۴/۹/۱۰ عصر ۰۳:۳۲)سروان رنو نوشته شده:  

همیشه نباید منتظر بود که دولت یا مسئولان از هنرمندی تقدیر کنند.

جالب این جاست که گاهی هم به جای اینکه ما قدردان هنرمندانمان باشیم، خارجی ها بیشتر از حضور ستارگان ما در عرصه هنر تقدیر به عمل می آورند! در طی هفته اخیر خانم معتمد آریا دو افتخار مهم در خارج از مملکت هنرپرور ما کسب کردند که انعکاس گسترده ای در رسانه های داخل و خارج داشت:

هیئت داوران جشنواره سینمایی آسیا پاسیفیک، از فاطمه معتمدآریا، هنرپیشه ایرانی، برای نقش آفرینی در فیلم "بهمن" به صورت ویژه تقدیر نمود.

خانم معتمد آریا نامزد دریافت بهترین بازیگر نقش اول زن بود،هرچند این جایزه را کایرین کیکی هنرپیشه مشهور ژاپنی ربود. اما لوح تقدیر این جشنواره را نگار جواهریان، بازیگر جوان ایرانی که یکی از داوران بخش بین‌الملل امسال جشنواره آسیا پاسیفیک بود، به خانم معتمد آریا اهدا کرد. این مراسم در شهر بریزبن استرالیا برگزار شد.

فیلم سینمایی بهمن ساخته مرتضی فرشباف داستان پرستاری به نام هما است که پرستاری از یک پیرزن را در شیفت شب بر عهده می‌گیرد. فاطمه معتمدآریا در این فیلم مقابل همسرش احمد حامد نقش‌آفرینی کرده است.

جوایز آسیا پاسیفیک هر ساله به فیلم‌هایی از هفتاد کشور در دو قاره آسیا و اقیانوسیه اهدا می شود. این مراسم از سال 2007 به همت دولت استرالیا با همکاری یونسکو و انجمن تهیه‌کنندگان بین‌المللی برگزار می گردد.

فاطمه معتمدآریا تنها نماینده سینمای ایران در میان نامزدهای این دوره جوایز سالانه آسیا پاسیفیک بود. در سال های اخیر، سینمای ایران جوایز متعددی را از جشنواره آسیا پاسیفیک دریافت کرده است.

گفتنی است سال گذشته خانم رخشان بنی‌اعتماد با فیلم قصه‌هاجایزه بزرگ هیئت داوران را دریافت نمود. ریاست هیئت داوران پارسال بر عهده اصغر فرهادی،‌ بود.

============================================

اما دوروز قبل خبرآنلاین هم تیتر زد که:

فاطمه معتمد‌آریا باز هم جایزه برد/ این‌بار برای «نبات»

مقارن با تقدیر ویژه از فاطمه معتمد‌آریا در جشنواره آسیا پاسیفیک، جایزه بهترین بازیگر در جشنواره بین‌المللی بسفر استانبول نیز برای بازی در فیلم «نبات» به فاطمه معتمد‌آریا اعطا گردید.

«نبات» با کارگردانی الچین موسی اوغلو، پیش‌تر در جشنواره ونیز 2014 به نمایش درآمده و همچنین در اسکار 2015 نماینده کشور آذربایجان بود. «نبات» تا به حال بیش از 10 جایزه از فستیوال های گوناگون بین المللی از جمله جشنواره فجر دریافت کرده است. پیشتر از این معتمد آریا برای بازی درخشانش در نبات برنده جایزه بهترین هنرپیشه زن جشنواره فیلم اتریش(لتس سی ) شده بود. بدنیست بدانید بازی قوی معتمدآریا در گیلانه موسی اوغلو را ترغیب به دعوت وی برای هنرنمایی در فیلمش نمود.

فاطمه معتمد آریا زاده 1340 تهران می باشد. بازی او در فیلمهای کارگردانان شهیر سینمای ایران بارها مورد تقدیر قرار گرفته است. فعالیت هنری وی با عروسک گردانی در مجموعه مدرسه موشها آغاز گردید. اولین مجموعه تلویزیونی وی سریال نوستالژیک گل پامچال است که بازیش تحسین برانگیز بود. در مجموعه فیلمهای کلاه قرمزی هم کنار طهماسب و جبلی خوش درخشید. وی مدتی به دلیل حمایت از جنبش سبز ممنوع التصویر و ممنوع الخروج شده بود تا اینکه در زمستان 1392 در دو فیلم قصه‌ها و پریناز هم‌زمان بازی کرد و خوشبختانه هر دو پروانه نمایش گرفتند و فیلم قصه‌ها در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد.

در سال 90 نیز فاطمه معتمدآریا،به پاس سال‌ها فعالیت سینمایی و نقش‌آفرینی برنده‌ی جایزه‌ی معتبر سینمای فرانسه «هانری لانگ لوا» شد. وی در هنگام دریافت جایزه گفت:

"مهم نیست سیاستمدارن کشورها چه چیزهایی را بین خودشان تقسیم می کنند یا اینکه با ما به چه زبانی سخن می گویند، مهم این است که ما چه می گوییم و به یک زبان یعنی زبان سینما سخن می گوییم."

میرزا کوچک خان سینمای ایران درگذشت

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، این بازیگر پیشکسوت سینمای ایران، این روزها در حال ایفای نقش در سریال «معمای شاه» بود.

او روز سه شنبه 8 دی بر اثر سکته قلبی دار فانی را وداع گفت.

» این بازیگر در سریال معمای شاه در نقش «آژان» و مامور سفارت شوروی مقابل دوربین رفته و قرار بود فردا چهارشنبه نهم دی ماه در شهرک سینمایی غزالی مقابل دوربین برود که متاسفانه درگذشت.

ولی الله مومنی دراول خرداد سال۱۳۲۳دراردبیل به دنیاآمد. وی درکلاس چهارم ابتدایی تحصیل می کرد که همراه خانواده ازاردبیل به تهران نقل مکان کرد.

مومنی به خاطرعلاقه ای که به هنرداشت ازسال۱۳۴۳به بازی در تئاتر روی آورد و ازسال ۱۳۴۵ نیز با بازی درفیلم «دوانسان» ساخته آرامائیس آقامالیان وارد سینما شد.

فرانک میرقهاری ومرحوم ایرج قادری هنرمندان نقش اول این فیلم بودند.

وی یک سال بعد در سال ۱۳۴۶فعالیت در گویندگیرا آغاز و ازسال ۱۳۴۷به طورحرفه ای واردکاردوبلاژ شد.

 مومنی درهمان سال با بازی درمجموعه سریال«پهلوان نایب» به عنوان بازیگر وارد تلویزیون شد. وی همزمان فعالیت درسینما دوبلاژ وتلویزیون را ادامه داد و تاپیروزی انقلاب اسلامی ایران دربیش از۱۰فیلم سینمایی ومجموعه سریال تلویزیونی ایفای نقش کردودرفیلمهای زیادی نیزبه جای بازیگران خارجی وایرانی گویندگی کرد که ازجمله آن ها می توان به زنده یاد «فرهادحمیدی» اشاره کرد که بیشتردرنقشهای منفی سینما ظاهر می شد.

مومنی پس ازانقلاب فعالیت بازیگری خود را بافیلم «قیام» ساخته استاد رضاصفایی آغازکرد.

ولی الله مومنی در نقش سردار جنگل در سریال میرزاکوچک خان

وی درسال۱۳۶۰به دلیل علاقه ای که به هنرخوشنویسی داشت به کلاس های استاد امیرخانی(خط نستعلیق) واستادکابلی (شکسته نستعلیق) رفت وموفق به اخذمدرک عالی خوشنویسی شد. مومنی درسال های۱۳۶۲و۱۳۶۳با بازی در فیلم های «میرزاکوچک خان» و«سردارجنگل» نقشی ماندگار و پا برجا درسینمای ایران ایفا نمود که باعث شهرت ومحبوبیت بیش ازپیش او در بین مردم وجامعه هنری شد.

وی پس از آن همچنان به فعالیت هنری خود ادامه داد.

مومنی درسال۱۳۷۵با بازی درمجموعه سریال «آفتاب وزمین» درنقش پدرامام خمینی(ره) نیزدوباره توانایی خودرابه تصویرکشید.

وی ازجمله معدود بازیگرانی است که درتمام ژانرهای منفی ومثبت ایفای نقش می کند. بازی تاثیرگذار او در نقش بسیارمنفی «شرحبیل بن ذی الکلاع» درسریال«مختارنامه» و نقش مثبت«امیربخارا» درسریال «جلال الدین» فراموش نشدنی است.

مومنی درسال۱۳۹۰ نیزدرفیلم «سال های حادثه» در نقش امام خمینی(ره) ایفای نقش کرد که این فیلم به دلایلی ناتمام ماند.

وی همچنان درسینما تلویزیون ودوبلاژ فعالیت دارد.

ازجمله آثار بعدانقلاب وی درزمینه دوبله نیزمی توان به مجموعه سریال های «تنهاترین سردار»، «مزدترس»، «بازی بامرگ»، «این خانه دوراست»....و مجموعه کارتون های «هاچ زنبورعسل»، «جزیره کوری کودیل ها»، «سیاره میمون ها» و «لوک خوش شانس» نام برد که درلوک خوش شانس پس ازحسین عرفانی وی به جای اسب لوک خوش شانس صحبت کرد.

ازجمله نقش های دیگر و ماندگار او در دوبله نیزمی توان به گویندگی درفیلمهای«مادر» و «ای ایران» نام برد که به جای زنده یاد«محمودلطفی»(بلندقدترین بازیگرسینما)صحبت می کرد.

خبر آنلاین

من این بازیگر خوب را البته به نام نمی شناختم اما وقتی تصویرش منتشر شد متوجه شدم که چه بازیگر توانا و متفاوتی از بین ما رفته است. مومنی از بازیگران خاص بود که به خاطر فیزیک بدنی و چهره اش برای نقش های خاص و تاریخی عالی بود. کمتر بازیگری با این فیزیک داشتیم. علاوه بر اینها در صحبت هایی که می شود به دو خصوصیت بارز دیگر او اشاره می کنند که یکی اخلاق خوب و دیگری سالم زیستن اش بوده که اهل دود و دم و ... نبوده است و اتفاقا ورزشکار هم بوده است و خب از خصوصیات ورزش کردن هم همین است که انسان در اوج سلامتی می میرد !

اینطور که مشخص است سکته کردن ایشان غیرمنتظره و بدون سابقه قبلی بوده . مسلما ایشان برای همیشه در فیلم هایی که به هنرنمایی پرداخته اند برای ما زنده خواهند بود و  یادشان جاویدان خواهد ماند.

مومنی در پشت میکروفن دوبلاژ - او دارای صدای مناسبی بود.

حسین عرفانی و دیگر هنرمندان خوب کشورمان در مراسم ترحیم مومنی

ولی الله مومنی در آخرین نقشی که در سریال معمای شاه بازی می کرد

پدر مستند طبیعت ایران درگذشت

 محمد علی اینانلو استاد مستندساز حیات وحش ایران، را با صدای گرم و چهره فتوژنیک و پرهیبتش در شبکه های صدا و سیما بالاخص شبکه دوی سیما زمانیکه مجری برنامه  ورزش از نگاه دو بود و بعدها مجری بخش "کجا بریم" در برنامه "مردم ایران سلام"، هیچگاه فراموش نمی کنیم. وی همکاریش با رسانه ملی را از اواخر دهه 40 شمسی آغاز نمود. او همچنین از قهرمانان پیشکسوت والیبال و کارشناس این رشته در گزارشات ورزشی بود و در انجمن پیشکسوتان نویسندگان ورزشی نیز عضویت داشت.

اینانلو با سابقه 40 سال طبیعت گردی در سرتاسر پهنه خاک ایران نتایج کاوشهایش را بصورت مجموعه فیلمهای زیبا و آموزنده مستند و کتاب منتشر نمود و در همین زمینه مبتکر کلاسهای آموزشی صنعت اکوتوریسم در ایران بود. *او در بیست سال اخیر بیش از ۲۰۰۰۰۰۰ ( دو میلیون - برابر 50 بار دور کره زمین ) کیلومتر در طبیعت ایران سفر کرده و  چکیده تجربیات ۴۰ ساله خود را در موسسه به دانشجویان آموخت.(منبع ایران آنلاین)*

  اینانلو همچنین سابقه حضور در دو فیلم سینمایی از ابراهیم حاتمی‌کیا به نامهای «به‌رنگ‌ارغوان» و «ارتفاع پست» به‌عنوان بازیگر داشت.

شادروان محمد علی اینانلو متولد دوم فروردین 1326 در شهر قزوین ، شنبه دوازده دی ماه 1394 در68 سالگی در بیمارستان آتیه تهران بعلت ضایعه مغزی چشم از جهان فروبست. روحش شاد

فریبرزصالح درگذشت...

به همین سادگی یکی از فیلمسازان خوب سینمای ایران بخاطر آلودگی هوا جان سپرد! زنده یاد فریبرز صالح متولد 1323 بود . او در سال 1360 فیلم سفیر را روانه پرده سینما کرد . سفیر یکی از اولین آثار فاخر و شاخص سینمای بعدازانقلاب است . صالح با ساخت این فیلم نشان داد که دوره فیلمهای با دکورهای کاغذی - از جنس فیلمهای تاریخی پارس فیلم - سرآمده و تماشاگر را نمی توان با آثار باسمه ای به سینما کشاند.

فروش خوب فیلم سفیر بر خلاف انتظارات ،فربیرز صالح را سالها از سینما دور کرد ! گویا برخی از تهیه کنندگان سینمای ایران تصور می کردند صالح از سنخ فیلمسازانی است که فیلم را گران و پرهزینه می سازد و همکاری با او سودآور نیست.

فریبرز صالح 8 سال بعد ، فیلم مرگ پلنگ را ساخت که کمتر نشانی از گیرایی و خوش ساختی فیلم سفیر را به همراه داشت . ودرنهایت در سال 74 او با سرمایه گذاری سیمافیلم مجموعه شیخ مفید را نیز کارگردانی کرد و طی بیست سال اخیر تلاشهایش برای ساخت فیلم و یا سریالی که در حدتوانائیهایش باشد ناکام ماند.

فربیرز صالح در هنگام اعتصابات سال 47 گویندگان فیلم به همراه گویندگانی چون ژرژپطرسی ، جوادپزشکیان ، خسروشکیبایی ،ولی الله مومنی و حسین رحمانی وارد دوبله شد .اما پس از دوسال فعالیت از دوبلاژ کناره گرفت و برای تحصیل در رشته کارگردانی سینما به ینگه دنیا مهاجرت کرد.

چندماه قبل زنده یاد فریبرز صالح در گفتگویی خواندنی با ماهنامه فیلم ابراز امیدواری کرده بود که بتواند مجموعه ای تاریخی درباره امام حسین (ع) و نهضت عاشورا بسازد که متاسفانه اجل مهلتش نداد و در اول بهمن ماه 94 بدرود حیات گفت .

مرحوم صالح در پشت صحنه فیلم سفیر درحال راهنمایی فرامرزقریبیان و جلال پیشوائیان

سفیر

فرامرزقریبیان در نمایی از فیلم مرگ پلنگ

(۱۳۹۴/۱۱/۲ عصر ۱۲:۳۹)زاپاتا نوشته شده:  

فریبرزصالح درگذشت...

به همین سادگی یکی از فیلمسازان خوب سینمای ایران بخاطر آلودگی هوا جان سپرد! زنده یاد فریبرز صالح متولد 1323 بود . او در سال 1360 فیلم سفیر را روانه پرده سینما کرد . سفیر یکی از اولین آثار فاخر و شاخص سینمای بعدازانقلاب است . صالح با ساخت این فیلم نشان داد که دوره فیلمهای با دکورهای کاغذی - از جنس فیلمهای تاریخی پارس فیلم - سرآمده و تماشاگر را نمی توان با آثار باسمه ای به سینما کشاند.

فروش خوب فیلم سفیر بر خلاف انتظارات ،فربیرز صالح را سالها از سینما دور کرد ! گویا برخی از تهیه کنندگان سینمای ایران تصور می کردند صالح از سنخ فیلمسازانی است که فیلم را گران و پرهزینه می سازد و همکاری با او سودآور نیست.

فریبرز صالح 8 سال بعد ، فیلم مرگ پلنگ را ساخت که کمتر نشانی از گیرایی و خوش ساختی فیلم سفیر را به همراه داشت . ودرنهایت در سال 74 او با سرمایه گذاری سیمافیلم مجموعه شیخ مفید را نیز کارگردانی کرد و طی بیست سال اخیر تلاشهایش برای ساخت فیلم و یا سریالی که در حدتوانائیهایش باشد ناکام ماند.

فربیرز صالح در هنگام اعتصابات سال 47 گویندگان فیلم به همراه گویندگانی چون ژرژپطرسی ، جوادپزشکیان ، خسروشکیبایی ،ولی الله مومنی و حسین رحمانی وارد دوبله شد .اما پس از دوسال فعالیت از دوبلاژ کناره گرفت و برای تحصیل در رشته کارگردانی سینما به ینگه دنیا مهاجرت کرد.

امیر عزتی در مقاله ای که در سایت قیلثر شده ی تحلیل روز نوشته ناگفته هایی را در مورد فریبرز صالح و اولین فیلم او که بدستور ساواک ساخت یعنی "دام های نامرئی" مطرح کرده که بسیار جالب و خواندنی است. بخصوص در مورد اینکه نقش های اصلی این فیلم را دوبلورهای معروفی همچون عطا کاملی ، شهاب عسگری ، جلال مقامی ، امیرهوشنگ قطعه ای و ... بازی کرده اند .

به همه دوستان مخصوصا جناب زاپاتا توصیه میکنم این مقاله ی جالب و خواندنی را مطالعه فرمایند.

tahlilrooz.net/?p=6552

هشتاد و دومین زادروز جلال پیشوائیان ...

دیرپاترین " بدمن " سینمای فارسی

Forouzan

August 26, 1937

تصاویر به مدت یک هفته سیاه و سفید است

فروزان ستاره سینمای قبل از انقلاب با نام نام اصلی‌ پروین خیر بخش، در سال ۱۳۱۶ در انزلی متولد شد

از سال ۱۳۴۱ با گویندگی و دوبله فعالیت خود را آغاز کرد که این روند تا سال ۱۳۴۴ ادامه داشت

 او بازیگری در سینما را در سال ۱۳۴۲ و با حضور در فيلم «ساحل انتظار» به كارگردانی سيامك ياسمی آغاز کرد

فروزان در سال ۱۳۴۴ در همکاری دیگری با سیامک یاسمی، در یکی از مهمترین فیلم‌های کارنامه سینمایی خود یعنی «گنج قارون» حضور یافت 

نتیجه این همکاری او را به یکی از مهمترین بازیگران زن سینمای آن دوران بدل کرد

این بازیگر در طول دوران بازیگری‌ اش همراه با فردین از ستارگان آثار موسوم به فیلم فارسی بود

در کارنامه‌ فروزان چند فیلم متفاوت نیز به چشم می‌خورد که حاصل همکاری او با کارگردانانی چون داریوش مهرجویی و علی حاتمی بوده است

فروزان دهه 50 مسیر متفاوتی را در انتخاب‌هایش پیش گرفت و گزیده‌ کارتر از دهه 40 به فعالیت پرداخت

«دایره مینا» با بازی فروزان، سعید کنگرانی، عزت‌الله انتظامی و علی نصیریان در سال ۱۳۵۳ ساخته شد که مهمترین اثر کارنامه این بازیگر است

 سعید کنگرانی، فروزان در نمایی از فیلم دایره مینا

karajrasa.ir

ادامه تصاویر

تصویر زنده یاد فروزان به همراه گوگوش در مراسم ختم زنده یاد پوران 1369

___________________________________________

 در پی انتشار خبر درگذشت پروین نوربخش مشهور به فروزان، پرستو صالحی در صفحۀ شخصی اش نوشت

دلم گرفت، فروزان هم درگذشت !

Roozno.com