اگر بعضی دوستان سابقه زیادی در اینترنت داشته باشن حتما فرومی با نام گفتمان رو به خاطر می آورند.
انجمنی که مدت ها بهترین کاربران را در خود گرد آورده بود و جزء چند تالار معدود فارسی آن زمان بود.

پاک شدن ناگهانی Goftman بسیاری از علاقمندان را شوکه کرد و بسیاری دیگر را در به در کرد. خیلی ها دیگر
شوق نوشتن های آنچنانی را دوباره بدست نیاوردند چرا که حاصل سالها نوشتن خود را بر باد رفته دیدند.

خوشبختانه من برخی از تاپیک های جذاب ( جذاب از نظر خودم در 5 سال قبل ! ) را ذخیره کردم و بد ندیدم که
کم کم در بخش های مختلف فروم با آوردن آن پست ها یادی از آن دوستان نازنین که به بسیاری از آنها مدیون هستیم بکنم.


البته با برخی از دوستان مانند منصور - اورفه و ... هنوز ارتباط برقرار است و امید است به زودی آنها را ببینیم.

برای نمونه تصویر تعدادی از صفحات را در پایین صفحه ضمیمه کرده ام :

---

شب بود و تنهایی ... اینترنت و یاد گذشته ها .....

دیدم گفتمان عزیز آن قدر به گردن ما حق داشت که یک تاپیک مستقل را به
آن اختصاص دهیم. یک تاپیک احساسی و نوستالژیک که فقط به خاطرات
خوش آن موقع ما و نحوه آشنایی ما با آن فروم بی نظیر بپردازد. منظور نقل
مطالب گذشته یا Copy & Paste کردن آن مطالب در اینجا نیست بلکه یادآوری
آن دوران خوش گذشته بود چرا که نیمی از جذابیت سینما همانا یادآوری تجربه
های خوش گذشته از مواجه با صحنه ها و فیلم های مورد علاقه است و شاید
حالا هم آن فروم جاودان به اثری سینمایی در ذهن ما بدل گشته است.

... به یاد می آورم زمانی که تاپیک "بهترین فیلم های کلاسیک دنیا" را آغاز
کردم چه شوق و شوری در خود احساس می کردم. حسی زیبا و انرژی بخش
که با استقبال دوستان تقویت می گردید و مشوقی بود برای ادامه دادن. تاپیک
"افسانه بازیگران زن تاریخ سینما "که به کوشش منصور عزیز آغاز شد و
یا "راهنمای فیلم خواران" که مهرداد 21 ( که هنوز فلسفه آن عدد پسوندی را
نمی دانم ! ) .... تاپیک ارزشمند دوبله و دهها تاپیک ماندگار دیگر ...

محیطی خاص و رویایی درست مانند یک فیلم کلاسیک. نمی دانم ... شاید
آن دوران دوباره تکرار نشود ولی باید امیدوار بود چون امید همیشه زیباست.

در کازابلانکای بی همتا وقتی الیزا از ریک می پرسد " پس وضع من و تو چی
میشه ؟" ریک می گوید " پاریس همیشه با ماست " و اینگونه می گوید که
آنها از این پس باید به جای در کنار هم بودن فقط با خاطرات خوش گذشته
زندگی کنند. شاید چنین چیزی در مورد گفتمان هم صدق کند.

گفتمان همیشه با ماست ..


پی نوشت: این یادداشت احساسی را برای فروم گزاره ( اورفه عزیز ) نوشته بودم .

(۱۳۸۸/۵/۳ عصر ۱۰:۵۲)سروان رنو نوشته شده:  

آخه چرا؟چرا؟چرا؟

اینقدر مظلومانه ، هم آواتارت هم شکلکی که گذاشتی.

انگار داری انتظار افراد دیگری غیراز جناب کلاسیک رو میکشی که بحث این تایپیک رو ادامه بدهند، امانمیادکسی به این دیار.

نمیاد تا بدونه ، جای خالیش.....

يادش به خير گفتمان!

چه ناگهاني و بي خبر پر كشيد!!!!

مدتها بود در نظر داشتم صفحاتش رو ذخيره كنم اما افسوس كه تنبلي مانع مي شد....يك روز هم كه امديم ديديم جا تر است و بچه نيست!

خب گفتمان بعد از  فارومهائی مثل ایرانکلیک و فاروم دیگری که نامش را فراموش کرده ام بوجود آمد. من در هر سه فاروم بوده ام و پیش ازین هم جائی دیگر توضیح دادم که عاقبت آنها چه شد.دکتر حسین (مدیر گفتمان) با وعده بازگشت اطلاعات و نوشته های ما و دوستان هرگز به وعده خود وفا نکرد. ظاهرا سرور سایت در کانادا بود و همزمان با تحریمهای آنزمان آمریکا علیه کشور ما، کل سرورهای سایت در آنجا تعطیل و از آنجا که ذخیره ای برای اطلاعات صورت نگرفته بود داشته ها و نداشته ها یکجا برباد رفت. دوست گرامی ایران کلاسیک که گاهی با عنوان کلاسیک یا هومن هم در آنجا عضور بود بعدها موجد کافه کلاسیک شد و برخی از دوستان آن جمع را بدین محفل فراخواند و آب رفته را تا حدی بازگرداند که هنوز که هنوز است جای قدردانی و تشکر دارد. البته کسان دیگری هم فاروم ایجاد کردند که هرگز به پای کافه نرسید و همگی آنها رو به اضمحلال رفتند.

سلام دوستان

چندی است که نکات مبهمی درباره ی فیلم وسینما و تلویزیون و کافه ی خودمان و ...پیش آمده است و برای مطرح کردن آن ها دودل بوده ام.اما به مصداق مثل معروف :

پرسیدن عیب نیست، بلکه ندانستن عیب است.

به این شک و تردید خود خاتمه می دهم و همچون مبصر چهارساله می گویم:

اول از همه تقاضامندم که بعداز تغییر سردر کافه نام بازیگران،شخصیت هاو نام فیلم مرتبط با آن ها را ذکر کنید.شاید بفرمایید که:" بابا تو دیگه کی هستی که این مشاهیر سینما رو هنوز نمی شناسی؟"

در مقام پاسخ عرض می کنم که بنده مثل همه ی دهه شصتی ها ،از  تماشای اغلب فیلم های کلاسیک محروم بوده ام و با این که  چند سالی است به برکت اینترنت، این حرمان به پایان رسیده، ولی هنوز خیلی  از آثار برجسته ی سینمای جهان را ندیده ام.بنابراین با دیدن تصاویر جدید در سردر کافه ، میل و اشتیاق مضاعفی برای آشنایی و تماشای آن فیلم ها در بنده به وجود می آید.

البته این بدان معنا نیست که از پشت کوه آمده باشم! نه...فقط بعضی ها برایم آشنا نیست.به عنوان مثال،همین سردر جدید را خدمتتان معرفی می کنم:

از سمت راست :

1_ جیمز دین

2_؟

3_الیزابت تیلور

4_؟

5_؟

6و7_و البته ویوین لی و کلارک گیبل

8و9_و صد  البته ... اینگمار برگمن و همفری بوگارت

چه طور بود؟

راستی یک پیشنهاد به فکرم رسید:

برای شناسایی شخصیت های سردر های کافه مسابقه ای راه اندازی شود.به قول معروف: هم فال است و هم تماشا

در پایان اولین قسمت از این ابهامات خود، توجه تان را به این قطعه شعر معروف جلب می کنم:

التماس دعا

(۱۳۹۶/۵/۲۴ صبح ۰۲:۴۱)شارینگهام نوشته شده:  

... از سمت راست :

1_ جیمز دین

2_؟

3_الیزابت تیلور

4_؟

5_؟

2- راک هادسن [هر سه عکسِ جیمی دین و هادسن و تیلور باید مالِ فیلم غول (1956) باشه، به کارگردانی جورج استیونس].

4- مشخصه که آدری هپبورن‌ـه. اونم توی فیلم صبحانه در تیفانی (1961) به کارگردانی بلیک ادواردز.

5- اوّل به نظرم شبیه جک لمون‌ اومد [حرفِ "کاف" افتاده رو چشم‌هاش]؛ ولی الان فکر میکنم جورج پِپارد باشه توی همون فیلم صبحانه در تیفانی.

دست طراح‌ش درد نکنه. زوج‌های عاشق را کنار هم چیده. به جز جیمز دین که تک افتاده؛ همانطور که توی فیلم غول، عاشق ِ دل‌خسته‌ی زن‌برادر (تیلور) بود و درگیر با هادسن.

(۱۳۹۶/۵/۲۴ صبح ۰۲:۴۱)شارینگهام نوشته شده:  

8و9_و صد  البته ... اینگمار برگمن و همفری بوگارت

اینگرید برگمن نه اینگمار برگمن....

اینگمار مرد است و نام یک کارگردان معروف سوئدی است.

اینگرید زن است و همان بازیگر زیباروی سوئدی است که در آغوش بوگارت است.

(۱۳۹۶/۵/۲۴ صبح ۰۳:۰۸)دون دیه‌گو دلاوگا نوشته شده:  

دست طراح‌ش درد نکنه. زوج‌های عاشق را کنار هم چیده. به جز جیمز دین که تک افتاده؛ همانطور که توی فیلم غول، عاشق ِ دل‌خسته‌ی زن‌برادر (تیلور) بود و درگیر با هادسن.

کار یکی از کاربران قدیمی به نام کنتس پابرهنه است.

البته بعد از اینکه توانست کفش بخرد به راه افتاد و رفت و رفت .... تا در افق ناپدید شد

لوگوها و نام طراحان آنها در تاپیک زیر آمده است:

http://cafeclassic5.ir/showthread.php?tid=445

سلام بر دوستان گرامی،

همانطور که حتما به خاطر دارید در دهه شصت سریالی به نام ماجراهای خانه ما از برنامه کودک و نوجوان پخش می شد و پدر و مادری دو فرزند داشتند. زنده یاد منوچهر لاریجانی در آن در نقش پدر خانواده بازی می کرد. این سریال چهار بازیگر اصلی داشت. اما نام و نشانی از سایر بازیگران سریال نیافتم.

این سریال جزو اولین خاطرات تصویری من محسوب می شد. اگر امکانش هست، نام سایر بازیگران را هم بگید.

نمی دانستم کجا میشه این جور سوالها را مطرح کرد. من هم اینجا پرسیدم.

این هم عکسی از سریال برای یادآوری.

(۱۳۹۷/۴/۲۳ عصر ۰۸:۲۹)لوک مک گرگور نوشته شده:  

... در دهه شصت سریالی به نام ماجراهای خانه ما از برنامه کودک و نوجوان پخش می شد و پدر و مادری دو فرزند داشتند. زنده یاد منوچهر لاریجانی در آن در نقش پدر خانواده بازی می کرد. این سریال چهار بازیگر اصلی داشت. اما نام و نشانی از سایر بازیگران سریال نیافتم.

درود بر لوک مک گرگور گرامی. اینطور که تارنمای باشگاه خبرنگاران جوان نوشته، این سریال ساخته‌ی مجتبی یاسینی بوده و در نوروز سال 1368 از تلویزیون پخش شده بود؛ و نسیم اکبری در نقش مادر و آرش میرحسینی و سحر نوری هم در نقش فرزندانِ خانواده در آن بازی داشتند.

(۱۳۹۷/۴/۲۳ عصر ۱۱:۵۷)دون دیه‌گو دلاوگا نوشته شده:  

(۱۳۹۷/۴/۲۳ عصر ۰۸:۲۹)لوک مک گرگور نوشته شده:  

... در دهه شصت سریالی به نام ماجراهای خانه ما از برنامه کودک و نوجوان پخش می شد و پدر و مادری دو فرزند داشتند. زنده یاد منوچهر لاریجانی در آن در نقش پدر خانواده بازی می کرد. این سریال چهار بازیگر اصلی داشت. اما نام و نشانی از سایر بازیگران سریال نیافتم.

درود بر لوک مک گرگور گرامی. اینطور که تارنمای باشگاه خبرنگاران جوان نوشته، این سریال ساخته‌ی مجتبی یاسینی بوده و در نوروز سال 1368 از تلویزیون پخش شده بود؛ و نسیم اکبری در نقش مادر و آرش میرحسینی و سحر نوری هم در نقش فرزندانِ خانواده در آن بازی داشتند.

متشکرم دون دیه گو عزیز. انگار امروز هیچ کدام از این نام‌ها دیگر بازیگر نیستند. باز هم ممنون.