به نظر من کلارگ گیبل برای نقش رت باتلر انتخاب مناسبی بود.

رت باتلر بسیار جذاب و اسکارلت جسور و بی پروا.

 زوج مناسبی بودند یا میشه گفت حریف های مناسبی برای هم بودند و از پس هم بر می اومدند .

اگر اشلی جذاب تر از این بود، بالانس بین رت و اسکارلت بهم می خورد.

به نظر من همه چیز این فیلم مناسب بود والا  حتما تا حالا تعداد زیادی کپی ازش ساخته می شد و شاید امروز ما به بحث درباره ی اون نمی پرداختیم. حتی نام اسکارلت (به معنای قرمز وحشی) خیلی با شخصیتش هماهنگ بود.

درسته که اسکارلت شیطنت می کنه و گاهی حتی پا روی حق دیگران می ذاره، اما باز هم ما باهاش همراهی می کنیم. اسکارلت هدف داره و برای رسیدن بهش تلاش می کنه. و همینه که ما رو دنبال اون می کشونه.

این همه فداکاری و اعمال انتحاری رو فقط اسکارلته که برای عشقش انجام می ده. ازدواج با کسی که دوست نداره، دوری از خانه و خانواده و نگهداری از خانواده ی اشلی و ...

البته این کارها اعتباری برای اشلی نمیاره اما اسکارلت رو جذاب تر می کنه.

شخصیت های مثبت این جذابیت رو ندارن. انگار به هدف که همون آرامش باشه، رسیدن.

من هم دلم برای رت سوخت. رت صادق بود.

رت سعی خودش رو کرد اما بسوزه پدر عاشقی، اسکارلت شخصیتش طوری نبود که در بند بمونه و یا با جایگزین ها راضی بشه.

(۱۳۹۲/۵/۲۷ صبح ۰۹:۲۵)اسکارلت اوهارا نوشته شده:  

اسکارلت شخصیتش طوری نبود که در بند بمونه و یا با جایگزین ها راضی بشه.

تجربه بشری ثابت کرده زنهای بسیار زیبا به یک مرد قناعت نخواهند کرد ( این که گفتم منهای استثائات است ... ما همیشه افراد استثنا و مقید به مبانی قانونی ، شرعی و عرفی را کنار میگذاریم) ... علت را براحتی میتوان پیدا کرد. زنها عاشق تعریف اند . عاشق مدح و ستایش شنیدن اند. عاشق این هستند که از خود خوبی بشنوند. از کسانی که مدحشان را میگویند راضی اند و از کسانی که از آنان ایراد میگیرند متنفر. به همین دلیل است که به آرایش و تجملات علاقه دارند... زنهای بسیار زیبا دائما ستایش میشنوند.و در این بین چرب زبان ترین مردها که قادر به بهره گیری از زیباترین کلماتند براحتی در ذهن و روح یک زن رسوخ میکنند... اگر یک زن موقع شنیدن مداحی یک مرد گوش خود را همان لحظه ببندد مطمئن باشید شب هنگام به تک تک کلمات آن مرد خواهد اندیشید... ارونقی کرمانی در یکی از داستانهایش به دختری زشت اشاره میکند که هرگز مدح هیچ مردی را نشنیده بود الا یک نفر که روزی در خیابان به او گفته بود عجب دندانهای سفیدی داری دختر! ... و او سالها با خاطره زیبای همان یک جمله زندگی میکرد... زنهای زیبا گوشهایشان ازین جملات پر است اما به آنچه می اندیشند به تک جملاتی است که با بقیه جملات فرق دارد. خصلت زنانگی همین است که متفاوتها را همیشه در اولویت قرار دهند.

اسکارلت اوهارا در آغازین جمله کتاب برباد رفته چنین توصیف میشود : "او خیلی هم زیبا نبود اما مردها با دیدن حرکات و سکناتش مجذوب او میشدند..."  اما بار داستان به ما القا میکند اسکارلت باید زیبا باشد ... به همین دلیل است که سلزنیک تهیه کننده تمام آمریکا و اروپا را برای یافتن بازیگر نقش اسکارلت زیرپا گذاشت و حتی برای یافتن چنین زنی جایزه تعیین کرد... (پیش ازین من در تاپیک فیلم برباد رفته به تفصیل در اینباره نوشته ام)

اما چرا بار داستانی به ما القا میکند اسکارلت زیباست؟

زنهای بسیار زیبا خصوصیاتی دارند (البته استثنائات را کنار بگذارید):

1- آنها به یک مرد قناعت نمیکنند

2- آنها هرگز ازدواجهایی موفق و دائم نخواهند داشت (یا ازدواجهایی با تعداد زیاد و یا اینکه یکی دو ازدواج در آغاز امر و صاحب یک بچه شدن و تا آخر عمر آزاد زیستن)

3- آنها پر شر و شورند ( مثل آهوئی که نمیتوانش در یک جا بند کرد. هیچ مردی قادر نیست یک زن بسیار زیبا را در کنج خانه اش اسیر نگه دارد. اگر هم چنین کند در نهایت وی حصار را در هم خواهد شکست)

4- آنها افرادی بسیار مغرور در انظار و بسیار شکننده در خلوت خویشند.

5،6،7 ... از مابقی خصائص فاکتور میگیریم...

هر چهار خصلت اصلی فوق را اسکارلت دارد مضافا به اینکه مردها او را می پسندند. بنابراین فارغ از استدلال نویسنده، همه ما از کتاب نتیجه میگیریم اسکارلت بسیار زیباست.

شاید عده ای فکر کنند که مردها همگی علاقمندند با یک زن بسیار زیبا ازدواج کنند اما یقین بدانید چنین نیست. نگهداری زن زیبا در طول یک عمر از عهده فیل ممکن است برآید اما از عهده قویترین مردان خارج است . 4 چشمی مراقب او بودن تا دزد به گنجینه نزند یکی از فلاکتهای این مردان است. حتی اگر زن نیز چنین نکند ، مرد دائما در اضطراب و نگرانی از دست دادن اوست و در نهایت خود این نگرانیها و سوء زن ها زن را ازو منزجر خواهد کرد...

خانم مه لقا جابری (آیشه یونیک) از مدلهای ایرانی در غرب

عکس بسیار زیبایی که کنتس پابرهنه ی عزیز به اینجانب هدیه کرده بودند.

من هم به همه ی دوستان عزیز کافه تقدیم می کنم.

از لطف کنتس پابرهنه ی عزیز صمیمانه سپاسگزارم.

(۱۳۹۲/۵/۲۷ صبح ۱۱:۵۵)منصور نوشته شده:  

خانم مه لقا جابری (آیشه یونیک) از مدلهای ایرانی در غرب

این که خوشکل نیست !  . صورتش یه جوریه . من که بهش نمره 5 از 10 می دم. 

حالا که بحث از جذابیت شد بد نیست به شخصیت ملانی اشاره کنیم که الیویا دهاویلند بازی می کند. باید بگم که الیویا بازیگری  زیباتر از ویون لی است اما در فیلم طوری نمایانده شده که زیر سایه اسکارلت به نظر بیاید. در حالیکه اگر او را در دیگر فیلم های رنگی اش مانند ماجراهای رابین هود دیده باشید می بینید که یک سر و گردن از نظر زیبایی و جذابیت بالاتر از ویون لی است. شخصیت او در بربادرفته هم از نظر رفتار و هم از نظر ظاهری کشش چندانی ایجاد نمی کند ( لااقل از نظر شخصی من ). گرچه به نظر می رسد که این کار عمدا صورت گرفته اما شخصیت داستان ملانی هم ذاتا همینطور است و چون شخصیتی کاملا سفید ( در طبقه بندی سیاه و سفید ) است تماشاگر هم ذات پنداری چندانی با او نمی کند. مردم شخصیت های خاکستری را بیشتر می پسندند.

.

(۱۳۹۲/۵/۲۸ صبح ۱۲:۰۴)سروان رنو نوشته شده:  

حالا که بحث از جذابیت شد بد نیست به شخصیت ملانی اشاره کنیم که الیویا دهاویلند بازی می کند. باید بگم که الیویا بازیگری  زیباتر از ویون لی است اما در فیلم طوری نمایانده شده که زیر سایه اسکارلت به نظر بیاید. در حالیکه اگر او را در دیگر فیلم های رنگی اش مانند ماجراهای رابین هود دیده باشید می بینید که یک سر و گردن از نظر زیبایی و جذابیت بالاتر از ویون لی است. شخصیت او در بربادرفته هم از نظر رفتار و هم از نظر ظاهری کشش چندانی ایجاد نمی کند ( لااقل از نظر شخصی من ). گرچه به نظر می رسد که این کار عمدا صورت گرفته اما شخصیت داستان ملانی هم ذاتا همینطور است و چون شخصیتی کاملا سفید ( در طبقه بندی سیاه و سفید ) است تماشاگر هم ذات پنداری چندانی با او نمی کند. مردم شخصیت های خاکستری را بیشتر می پسندند.

نقش های کاملاً سفید همیشه کلیشه ای بوده و هستند حتی در شاهکارها. اشلی و ملانی هم از این قاعده جدا نیستدند ولی نقش های مکمل مهمی در روند داستان ایفا می کنند به خصوص ملانی. اما شکی نیست که محور کتاب/فیلم فقط و فقط بر دو شاه نقش رت باتلر و اسکارلت اوهارا می گردد و طبعی است که مجال چندانی برای سایر شخصیت ها نباشد. اسکارلت در مشاجره هایش با رت به سابقه او اشاره می کند و اینکه هرگز نمی تواند چون اشلی یک نجیب زاده اصیل باشد و رت هم در مقابل به اسکارلت گوشزد می کند که او هم نجابت ملانی را ندارد پس نمی تواند لایق اشلی باشد. در این مقایسه می توان این طورهم نگاه کرد که در سایه این خوبی بی حد و حصر ملانی است که شیطنت های اسکارلت چندبرابر جلوه می کند و به دل می نشیند و در ظاهر هم ضعف جسمانی ملانی در برابر قدرت و نیروی اسکارلت این حالت را تقویت می کند.

   

اُلیویا دوهاویلند نقش ملانی را اینگونه توصیف می کند: «از دید اسکارلت آنچنان که در کتاب آمده، ملانی دختر خیلی خوب و مهربانی است ولی وقتی ملانی او را در دفن آن سرباز یانکی کمک می کند، نظرش راجب او عوض شده و احساس بهتر و بیشتری نسبت به او پیدا می کند.» (منبع: بربادرفته چگونه ساخته شد؟ – نویسنده: توماس باب، ترجمه ساغر یاسمی، انتشارات ورای دانش)

دوهاویلند بعدها درباره ایفای نقش به شدت مثبت ملانی اظهار نظر عجیبی داشته: «در مقایسه با گرفتن نقش های منفی، بازی در نقش های مثبت در دهه سی، کار مشکلی بود. اصولاً نقش های منفی خسته کننده اند و من همیشه در نقش های مثبت از آنجا که مردم از بازیگر انتظاری بیشتری دارند، موفق تر بوده ام.» (همان منبع)

روزنامه دیلی نیوز نیویورک بازی اُلیویا دوهاویلند را به آواز بی صدایی تشبیه کرده که حتی یک بار هم در رساندن ملودی واقعی پیامش ناموفق نبوده است. (همان منبع)

بازی اُلیویا دوهاویلند حالتی دوگانه دارد بطوری که تا پایان معلوم نیست که آیا واقعاً ملانی از علاقه اسکارلت به اشلی بی اطلاع بوده و یا می دانسته ولی چون خودش را مدیون اسکارلت می دانسته که در دل آتش و خون به زایمان او کمک کرده، به روی خود نمی آورده. در پایان فیلم هم ملانی به هنگام مرگ، اشلی و فرزندش را به اسکارلت می سپارد. با این وجود در طول فیلم به جنبۀ بی خبری او از عشق ویرانگر اسکارلت تأکید شده و همین مخاطب را دل زده می کند.

به نظرم جرالدین چاپلین هم در دکتر ژیواگو وضعیت مشابه اُلیویا دوهاویلند را دارد ولی با این تفاوت که تونیا در کتاب/فیلم به مراتب تأثیرگذارتر از ملانی است.

البته اُلیویا دوهاویلند در دنیای واقعی هم مهربانی های ملانی را داشته و کلارک گیبل که در میانه فیلم به علت اینکه در هیچ فیلمی گریه نکرده و باید در صحنه مرگ دخترش گریه می کرد، تصمیم به انصراف داشته را با مهربانی قانع اش می کند که اشک ریختن نشانه ضعف یک مرد نیست. آن هم در شرایطی که گیبل، جُرج کیوکر را به خاطر توجه بیشتر به بازیگران زن قبول نداشته و طبق خواسته او ویکتور فلمینگ را جایگزین کردند در حالی که ویوین لی و دوهاویلند در ابتدا بسیار به کیوکر متکی بودند و از حذف شدنش مضطرب شده بودند.

در بین آن همه بازیگر زن که با چنگ و دندان می خواستند نقش اسکارلت اوهارا را تصاحب کنند، تنها اُلیویا دوهاویلند بود که مشتاق بازی در نقش ملانی همیلتون بود و جالب آنکه دوهاویلند حتی نقشی چون بلانش در اتوبوسی به نام هوس را هم قبول نکرد! که این نقش هم توسط ویوین لی جاودان شد.

در نسخه دوبله صدای زیبا و باوقار معصومه فرخنده مآل حقیقتاً در خدمت نقش ملانی است. (راستی کسی از دوبلور اُلیویا دوهاویلند در دوبله اول اطلاع دارد؟)

به هر حال نقش ملانی در کارنامه دوهاویلند یک نقطه عطف است و شاید اگر همین نقش آفرینی اش در برباد رفته هم نبود، مثل خیلی از بازیگران از حافظه ها پاک می شد! درست مثل خواهرش جون فونتین که ربکای هیچکاک از معدود نقش آفرینی های موءثر اوست.

اسکارلت در پایان اشلی را غرق شده در رویاها خطاب می کند ولی بهتر بود به جای رویا از واژه خنثی استفاده می کرد. اشلی ویلکز به شکل عجیبی خنثی به معنی واقع کلمه است...

اشلی و ملانی نقش های مکملی اند که بیشتر برای ایجاد موقعیت های مختلف برای رت و اسکارلت حضور دارند تا شخصیت پردازی صرف. اشلی و ملانی انگار از دنیای پریان آمده اند و با شخصیت های به شدت زمینی و جذاب رت و اسکارلت پارادوکس عجیبی ایجاد می کنند که هرچند تا حدودی اعراق آمیز است ولی کمتر نمونه آن را در تاریخ سینما شاهد بودیم. بازیگری در نقش مکمل به مراتب سخت تر از نقش اصلی است. بازیگر نقش مکمل تنها در لحظاتی که در فیلم حضور می یابد قادر است خودی نشان دهد و این که چه قدر بتواند پا را فراتر بگذارد، بطوری که گاه نقش اصلی تحت شعاع او قرار بگیرد، بستگی به بازیگر دارد. تنها بازیگری چون الک گینس قادر است نقش کوتاه ولی به یادماندنی پرنس فیصل را در لورنس عربستان بازی کند. یا اورسن ولز که در نقش هری لایم تنها در دو سکانس از مرد سوم حضور دارد. در زنده باد زاپاتا فقط آنتونی کوئین می تواند در برابر مارلون براندو نقش آفرینی کند و در سایه او قرار نگیرد. والتر ماتائو همان یار جدانشدنی جک لمون است که به زوج کمدی محبوب تبدیل شدند. راد استایگر با نقش ویکتور کاماروفسکی در دکتر ژیواگو به مراتب جذاب تر از شخصیت منفعل عمر شریف است یا جکی گلیسن به نقش بشکه مینه سوتا در بیلیاردباز و لی.جی. کاب به نقش جانی فرندلی ارباب تبهکارانِ در بارانداز، والتر برنان در داشتن و نداشتن و ریوبراوو، کلود رینز در کازابلانکا و بدنام، پیتر لوره و سیدنی گرین استریت به نقش گاسپر گاتمنِ مرموز در شاهین مالت، والتر هیوستن پیرمردی سرخوش در گنج های سی یرامادره، پیتر یوستینف در اسپارتاکوس، کیم هانتر و کارل مالدن در اتوبوسی به نام هوس یا جو پشی در فیلم های مارتین اسکورسیزی فراموش نشدنی اند. به شخصه ایلای والاک و لی وان کلیفت را چالش برانگیز تر از کلینت استیوود در خوب،بد،زشت می دانم. همچنین ارنست بورگناین در این گروه خشن و جک پالانس سلطان اشرار در شین. مارلنه دیتریشِ افسانه ای در شمایل غریب یک کولی فالگیر در نشانی از شر، شخصیت های دوست داشتنیِ هیپولی و سیبیل (در دوبله با تیپ سازی های فوق العاده ناصر طهماسب و منوچهر اسماعیلی) در ایرما خوشگله. مرسدس مک کمبریج زنی انتقام جو در جانی گیتار، کارل مالدن در شمایل یک کشیش خشن در در بارانداز، کاتینا پاکسینو به نقش پیلار زن کولیِ مبارز در زنگها برای که به صدا در می آید؟، هیو گریفیث به نقش شیخ ایلدریم در بن هور، تلما ریتر به نقش پیرزنی خبرچین در جیب بُر خیابان جنوب، روت گوردون در بچه رُزمری همان پیرزن شیطان صفتی که در کمین میا فارو نشسته. جان کازال در بعد از ظهر نحس، عمر شریف به نقش شریف علی امیرزادۀ ناسیونالیست و یاور و همراه لورنس در لورنس عربستان، جرج سی. اسکات به نقش های برت گوردونِ خبیث در بیلیاردباز و آن ژنرال دیوانه در دکتر استرنج لاو، لارنس اُلیویه در هیئت دندانپزشکی هولناک در دونده ماراتن. فقط بازیگری چون مریل استریپ می توانست با حضور کوتاه اش در فیلم مردانۀ شکارچی گوزن دیده شود و یا گستاخی جودی فاستر در راننده تاکسی، رابرت دووال و همه مکمل های فوق العاده پدرخوانده، همه مکمل های مردی برای تمام فصول، پاپیون و پالپ فیکشن. کوین اسپیسی به نقش قاتلی با ایمان در دقایق پایانی هفت، زوج پُر سر و صدای جین هکمن و استل پارسونز در بانی و کلاید، کریستوفر واکن در نقش رفیق به آخر خط رسیدهء رابرت دنیرو در شکارچی گوزن، لوئیز فلچر به نقش پرستار راچتِ نفرت انگیز و همه بیماران نامتعادلِ دیوانه از قفس پرید و حتی در چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد؟ هم سندی دنیس در برابر آن همه ادا و اطوارهای الیزابت تیلور، تا حد قابل قبولی موفق شده گلیمش را از آب بیرون بکشد...

به نظر می آید لسلی هاوارد و اُلیویا دوهاویلند، با آنکه دیگر تصور برباد رفته بدون آنها امکان ناپذیر است، ولی در فهرست بهترین مکمل ها، کمی تا قسمتی از غافله عقب مانده اند ولی در عوض هتی مک دانیل به خوبی نقش مامی، ندیمۀ سیاه پوستِ چاق و فربه را بازی کرد و به نقش اش رگه هایی از طنز داده که بسیار خوش درخشید و در یادها می ماند و بدین ترتیب در نامزدی اُسکار نقش مکمل زن دوهاویلند را کنار می زند.

مک دانیل نخستین بازیگر سیاه پوستی بود که در تاریخ سینما صاحب جایزه اُسکار شد؛ جالب آنکه با وجود برنده شدنش، در مراسم افتتاحیه برباد رفته در سینمای آتلانتا، به دلیل تبعیض نژادی مانع ورود او به سالن سینما شدند! 

(۱۳۹۲/۵/۲۸ صبح ۱۲:۰۴)سروان رنو نوشته شده:  

خانم مه لقا جابری (آیشه یونیک) از مدلهای ایرانی در غرب

این که خوشکل نیست !  . صورتش یه جوریه . من که بهش نمره 5 از 10 می دم. 

- این خانم در ظاهر شبیه مینیاتورهارهای ایرانی است و همین برای من کافی است در مثال.

- همواره ایرانیها را بر فرنگیها ترجیح داده ام.

- آیا من زیباترین زنان تاریخ سینما و تاریخ جهان را نمیشناسم؟ که مثلا عکس آوا گاردنر را تمام قد در اینجا تصویر کنم؟

- من کسی بودم که همین تاپیک زنان اسطوره ای سینما را 12سال قبل در گفتمان ایجاد کردم ( که شما یکی دو نوشته اش را به اینجا منتقل کردید و جستاری جدید ساختید ) . من با تمام خطوط چهره های تمام بازیگران زن نقش اول تا سوم تمام تاریخ سینما آشنا هستم و بخوبی میدانم چه کسی در زیبائی محبوب همگان هست یا نیست.

- حس میکنم همواره بر بادکنک بیگانه پرستی (از زیبائیشان بگیرید تا کلاسیکشان) بیش از حد در این سایت دمیده میشود

- سالها در وصف زیبائی اینگرید برگمن گفتیم و سیر نشدید.

- چه سالها که در وصف مونرو نوشتیم اما سیر نشدند و هنوز تاپیکهای جدیدش وصف ناپذیر است.

- سالها از معشوقه های بوگارت و گیبل نوشتیم تا همسران هریک.

...

- به کجا چنین شتابان؟

- آیا زنهای ایرانی کم از زنهای بیگانه اند؟

- پس وقتی عکس یک بچه ایرانی گمنام را در اینجا بعنوان یک نماد بجا میگذارم تاکید نمیکنم این شخص زیباست... من به نماد زن ایرانی بیش از هرچیز علاقمندم . بالاخره باید از یکجا شروع کرد.

- من معتقدم زن در داستان آن سه جوان که در خرابه ای تصویری از یک دختر چینی ( نماد زنان شرق ) دیدند و هرسه مدهوش شدند و سالها بدنبال صاحب تصویر دویدند تا جان از کف دهند (از داستانهای مثنوی مولوی) یک اسطوره است نه مریلین مونرو ... حال شما بگوئید مگر دختر چینی زیباست که کسی بخاطرش غش و ضعف هم بکند؟! برای من و مولوی فرقی نمیکند شما چه میگوئید.

من همواره شرق را بر غرب ترجیح داده ام... حتی اگر مذمت شوم.

منصور خان فکر نکنم منظور جناب سروان این بوده که چون این عکس مطعلق به یک ایرانیه پس زیبا نیس البته خودشون بهتر میتونن منطورشون رو بیان کنن من قصد دخالت ندارم ولی  به نظر من هم این خانم زیبا نیس مصنوعی به نظر میاد مخصوصا فرم لب وبینیش.

ببینید من از اون دس افرادی هستم که نه منرو نه برگمن نه حتی ویون لی وخیلی از بازیگرایه قدیمی وجدید رو که بهشون لقب زیبا اطلاق میشه رو زیبا نمیدونم وهمیشه سکوت کردم درمقابل کسایی که از زیبایی این بازیگرا تعریف میکردن بارها به سلیقه خودم شک کردم وبه چهرهاشون بیشتر دقت کردم وجز ایراد چیزی پیدا نکردم وهمیشه ترجیح میدادم در مورد این افراد بگم که صورتشون خوش ترکیبه نه زیبا نمیدونم شاید من آدم ایده آلیستی هستم وهمه چیز رو یا سفید میبینم یا سیاه

فکر میکنم یکی از دلایلی که این بازیگرها به نظر خیلی افراد زیبا به نظر می یاد بخاطرنقش هایه به یاد ماندنی هست که این بازیگرها بازی کردن شاید این افراد در اصل شیفته اون نقش میشن برایه همینه که بازیگر این نقش هارو این قدر بی عیب ونقص زیبا تصور میکنن واین ترجیح زن فرنگی به ایرانی نیس

(۱۳۹۲/۵/۲۸ صبح ۰۹:۲۵)terme نوشته شده:  

 من قصد دخالت ندارم ولی  به نظر من هم این خانم زیبا نیس مصنوعی به نظر میاد مخصوصا فرم لب وبینیش.

همین دختر که میفرمایید امسال از طرف مجله تایم به عنوان زیباترین دختر جهان انتخاب شده است. من نگفته ام... اینهم عکسهای دیگری از این خانم... درهرصورت همانطور که خود نیز گفتم هرکسی سلیقه ای دارد... آنچه مهم است اینکه این دختر علاقه وافری به حافظ و فرهنگ مام خود ایران دارد و در آمریکا بعضا با شال و مانتوهایی با اشعار حافظ روی سن میرود ...

ما عادت داریم از غریبه ها و افراد گمنام ایراد بگیریم و از افراد مشهور تعریف کنیم. اگر از گمنامان ایراد بگیریم کسی بر ما خرده نمیگیرد اما کافی است در همین محفل کسی بگوید بینی اینگرید برگمن اصلا زیبنده صورتش نیست و یا مثلا کسی ندا دردهد لبهای قلوه ای خانم آنجلینا جولی طبیعی نیست ... تا ببینید چه جنجالی به پا خواهد شد! یکی عکسی را نشان خواهد داد که در آن چنین چیزی دیده نمیشود و دیگری دنبال عکسی است که خلافش را ثابت کند... این بحثها سودی هم ندارد... هدف من فقط تاکید روی داشته های خودی است... هرساله سوئد یک هنرپیشه جهانی معرفی میکند که پیش ازین چند مورد از آنها را معرفی کرده ام که  در زیبائی شهره عام و خاص شده اند... در ایران سلیقه ها بمراتب سختگیرانه تر است و کسی کسی را قبول ندارد و لاجرم از بخشی از صورت وی خرده خواهد گرفت حتی اگر مابقی استاندارد باشد... شما به صحبتهای یک دخترخانم بعد از رفتن خواستگارش توجه کنید که در پاسخ مادر میگوید : دماغش بزرگ بود ، یا چشمش فلان یا دهانش بزرگ و یا صورتش سیاه و ... عادت ماست که به بجای کلیات، جزئیات را زیرورو کنیم. هیچ بنده ای از خدا بی عیب نیست و اگر کسی چشمش خیلی زیبا باشد یقین بدانید بینی یا دهانش خیلی زیبا نیست. خداوند همه بهترین ها را به یک نفر هرگز هدیه نمیکند. مهم اینست که مجموع امتیازات در نهایت چقدر باشد.

منصور عزیز

من هم کاملا با شما موافقم که زنهای شرقی از زنهای غربی هیچ کم ندارند.

به طور مثال لیلا حاتمی رو نمونه ی  کامل یک زن زیبا و اصیل ایرانی میدونم.

و اما برای من و خیلی از دوستان, بازیگران زن کلاسیک مثل الیزابت تیلور و اینگرید برگمن و آدری هپبورن و .... اسطوره های زیبای تکرار نشدنی هستند به این دلیل که زیبایی آنها با هنر والا و بی نظرشون ترکیب شده و همین هنر به زیباییشون ارزش مضاعف بخشیده.

مساله دیگر اینکه زیبایی آنها طبیعی و خدادادیست و نه حاصل عمل های زیبایی متعدد و این زیبایی حداقل در بین بازیگران حال حاضر سینمای هالیوود تکرار نشدنی ست.مثلا اگر به چهره ی الیزابت تیلور در کودکی نگاه کنید همون چهره ی الیزابت رو در 20 سالگی میبینید.

___________________________________________________

من هیچ وقت شخصیت های سفید رو دوست نداشتم چون اینکه یک انسان هیچ وقت مرتکب اشتباه نشه ;در برابر همه ظلم هایی که بهش میشه ناراحت نشه و باز هم بتونه به آدم های بد مهربونی کنه برای من قابل درک نیست.مثلا یکی از کاراکترهای مورد علاقه من ایو در فیلم همه چیز درباره ایو هست.شخصیتی که در ابتدا سفید نشان داده شد و کم کم متوجه شخصیت منفی اون شدیم.یا در فیلم چه کسی از ویرجینیا ولف می ترسد من شیفته ی زوج جرج و مارتا هستم که با رفتارهای غیر معمولی خود فیلم رو پیش میبرند.

(۱۳۹۲/۵/۲۷ صبح ۱۲:۲۰)سروان رنو نوشته شده:  

شخصیت های منفور:

1- اشلی (عینهو شیر برنج  ) 

2- ملانی  ( از بس زیادی خوبه ) 

3- خدمتکار سیاه جوان ( کمک دست مامی )

شخصیت های محبوب ( به غیر از رت و اسکارلت )

1- خواهر اسکارلت ( سوئلن )  زیبای گمشده !

2- دکتر  ( شخصیت جالبی داره. اصلا اکثر دکترهای پیر  توی فیلم های قدیمی  باحال هستند ) 

3- دوست دختر رت  ( خانم خانم ها. به قول یکی از دوستان ایشون خیر هستند و دست خیر دارن به صورت ناشناس )

...

 

(۱۳۹۲/۵/۲۸ صبح ۰۵:۵۵)مگی گربه نوشته شده:  

...

به نظر می آید لسلی هاوارد و اُلیویا دوهاویلند، با آنکه دیگر تصور بربادرفته بدون آنها امکان ناپذیر است، ولی در فهرست بهترین مکمل ها، کمی تا قسمتی از غافله عقب مانده اند ولی در عوض هتی مک دانیل به خوبی نقش مامی، ندیمه سیاه پوست فربه را بازی کرد و به نقش اش رگه هایی از طنز داده که بسیار خوش درخشید و در یادها می ماند و بدین ترتیب در نامزدی اُسکار نقش مکمل زن دوهاویلند را کنار می زند.

مک دانیل نخستین بازیگر سیاه پوستی بود که در تاریخ سینماست صاحب جایزه اُسکار شد؛ جالب آنکه با وجود برنده شدنش، در مراسم افتتاحیه بربادرفته در سینمای آتلانتا، به دلیل تبعیض نژادی مانع ورود او به سالن سینما شدند!

 

************

با سلام وسپاس از مطالب پربار دوستان ونظرات پرمایه شان در این تاپیک زیبا وتشکرمجدد از دوعزیز فوق ، بنده هم خواستم نظر شخصیم رادرخصوص دو شخصیت منفور ومحبوب مکمل با شما گرامیان درمیان بگذارم:

از جمله شخصیتهای منفور فیلم ایندیا ویلکز خواهر اشلی است که گرچه حضور نسبتا کمی درفیلم دارد اما هرجاهست وجودش آکنده از نفرت و حسادت وخشم است...بنده، وقتی اسکارلت ،چارلز را به انتقام حرفهایی که ایندیا پشت سرش بادختران درجشن میزد (مثلا هیچ مردی حاضر نمیشه باهمچین زنی ازدواج کنه)- از چنگ او درآورد حظ مفرط بردم ودلم حسابی خنک شد :) در باب منفوریت ومطرودیت ایندیا در سایتی خارجی تصویر فانتزی زیر رادیدم که الحق وصف حال دوشیزه مطروده ناکام ایندیا می باشد:

اما شخصیت محبوب من دایه غرغرو عصبی مزاج وبامزه اسکارلت است: - مامی .او درواقع دایه ای بسیار « مهربانتر از مادر» است. درواکنش به شیطنتهای اسکارلت  تنها به غرزدن ونصیحت اکتفا میکند بدون آنکه بطور جدی اورا از انجام« کارهای ناشایست برای یک خانوم» بازدارد و درمواقع بحرانی مثل کوه پشت سر اسکارلت می ایستد.راستی چه کسی دوست نداردچنین دایه ای داشته باشد؟

در فیلم بوضوح علاقه واتکای اسکارلت به دایه اش حس می شود واین احساس وقتی مضاعف میگردد که رت باتلرمستقیما وارد زندگی آنها میشود.رت هم علیرغم کم محلی های اولیه مامی از او خوشش می آید. سکانس بیقراری رت برای زایمان اسکارلت وحضور مامی وسعی او در آرام سازی رت را بیاد بیاورید وقتی رت برای صدای خش خش دامن مامی از او میخواهد زیردامنی سوغاتی اش راببیند. مامی عزیز باحس یک زن شیک پوش پاریسی! (که من عاشق فیگورشم :))شیفون قرمز را از زیر دامن نمایان میکند که بنظرم از شیرینترین وفانتزی ترین صحنه های فیلم (درغیاب اسکارلت)است....

جادارد اینجا یادی از بازی زیر پوستی هتی مک دانیل در نقش مامی بکنیم که بابت آن مفتخر به دریافت اسکار1940 شد. هتی در زندگی شخصی خویش نیز از دوستان نزدیک بسیاری از ستارگان هالیوود ازجمله خود کلارک گیبل بودو گیبل بود که به سلزنیک اصرار کرد نقش را به مک دانیل دهد. البته صدالبته صدای گرم مرحومه فهیمه راستکار نیز در دوبله نقش مامی قطعا برای ما ایرانیها به نمک این کاراکتر افزوده است.

 

با سپاس فراوان از دوستان. مخصوصا مگی گربه با این نوشته جامع و خانم لمپرت , اسکارلت , کنتس و  ترمه عزیز ؛ همچنین منصور  عزیز به خاطر پایداری در عقیده راسخ خویش .

این بحث زیبایی و جذابیت بازیگران , رشته درازی دارد. از زمان پرشین تولز ( ره ) این داستان آغاز شد و بحث شیرین و چالش برانگیزی بود.

(۱۳۹۲/۵/۲۸ صبح ۰۵:۵۵)مگی گربه نوشته شده:  

...درست مثل خواهرش جون فونتین که ربکای هیچکاک از معدود نقش آفرینی های موءثر اوست.

آیا واقعا این دو خواهر هستند ؟! لطفا بیشتر توضیح دهید .

(۱۳۹۲/۵/۲۸ صبح ۰۹:۵۷)منصور نوشته شده:  

... در همین محفل کسی بگوید بینی اینگرید برگمن اصلا زیبنده صورتش نیست

نه ! ما انتقاد پذیر هستیم منصور جان .

من شخصا تحقیق فراوانی بر روی بینی اینگرید برگمن (س) داشته ام. اگر عکس های جوانی او را ببینید ملاحظه می کنید که تا زمانی که چهره اینگرید عزیز , جوان و چاق تر بوده , اندازه بینی چه در نمای روبرو و چه نیمرخ بسیار متناسب و زیباست. با گذر زمان و پیرتر شدن چهره اش و سختی هایی که اینگرید به خاطر دوری از هالیوود کشید و لاغر شد , باریکتر شدن بینی و لاغری چهره , اندازه بینی را بیشتر به چشم آورد. شما نیمه پر لیوان را ببینید ( قد  رشید , شخصیت , رنگ فیروزه ای چشم ها , سخنان افراد مهم در مورد او  و ... ) حالا نیم میلیمتر  لیوان خالی باشد قابل اغماض است. اصلا اگر لیوان کاملا پر باشد ممکن است آب سر برود .

(۱۳۹۲/۵/۲۸ صبح ۱۰:۱۳)کنتس پابرهنه نوشته شده:  

به طور مثال لیلا حاتمی رو نمونه ی  کامل یک زن زیبا و اصیل ایرانی میدونم.

لیلا حاتمی یک خانم به تمام معناست. هم زیبایی و هم شخصیت را یکجا دارد.

(۱۳۹۲/۵/۲۸ عصر ۱۱:۴۴)خانم لمپرت نوشته شده:  

... بیاد بیاورید وقتی رت برای صدای خش خش دامن مامی از او میخواهد زیردامنی سوغاتی اش راببیند. مامی عزیز باحس یک زن شیک پوش پاریسی! (که من عاشق فیگورشم :))شیفون قرمز را از زیر دامن نمایان میکند که بنظرم از شیرینترین وفانتزی ترین صحنه های فیلم (درغیاب اسکارلت)است....

یادآوری شیرین و دقیقی بود.

(۱۳۹۲/۵/۲۹ صبح ۰۱:۲۳)سروان رنو نوشته شده:  

(۱۳۹۲/۵/۲۸ صبح ۰۵:۵۵)مگی گربه نوشته شده:  

...درست مثل خواهرش جون فونتین که ربکای هیچکاک از معدود نقش آفرینی های موءثر اوست.

آیا واقعا این دو خواهر هستند ؟! لطفا بیشتر توضیح دهید .

بله، اُلیویا دوهاولند و جون فونتین دو خواهر هستند که در توکیوی ژاپن به دنیا آمده اند و تنها یک سال اختلاف سنی دارند (دوهاویلند متولد 1916 و فونتین متولد 1917). مادرشان بازیگر تئاتر بوده و درواقع جون فونتین نام خانوادگی مادری اش را برای خود انتخاب کرده.

به نظرم در بازیگری جون فونتین یک سر و گردن از خواهرش بالاتر بوده و حداقل شانس بازی در دو فیلم از هیچکاک (ربکا در برابر لارنس اُلیویه و سوءظن در برابر کری گرانت) و همچنین فیلم مطرح نامه یک زن ناشناس (ساخته ماکس اوفولس) را داشته؛ در فیلم تاریخی آیوانهو (1952) نیز همبازی رابرت تیلور و الیزابت تیلور بوده. ولی این اُلیویا دوهاویلند بود که نظام استودیویی را تغیر داد. برادران وارنر قرادای هفت ساله با او بسته بود. اُلیویا که تا پیش از برباد رفته بیشتر ایفاگر نقش محبوبۀ منفعلِ ارول فلین بود، از نقش های تکراری اش ابراز نارضایتی می کرد و به منظور گرفتن نقش های بهتر و برای فسخ قراداش، از کمپانی وارنر شکایت کرد که این دعوا سه سال طول کشید و تهیه کنندگان او را بایکوت کردند. دوهاویلند در این مدت در هیچ فیلمی ظاهر نشد ولی در نهایت پیروز شده و حق و حقوقش را از وارنر گرفت. به غیر از برباد رفته، از دیگر فیلم های قابل توجه اش می توان به  گودال مار (1948- ساخته آناتول لیتواک) اشاره کرد که گویا از اولین فیلم هایی است که به موضوع بیمار روانی می پرداخته و اُلیویا در آن نقش زنی در آستانه جنون را بازی کرده، در اواسط دهه هشتاد این فیلم از شبکه چهار سیما پخش شد که زهره شکوفنده به جایش حرف زده بود.

همچنین در فیلم وارثه (1949) ساخته ویلیام وایلر که اُلیویا به خاطر آن اُسکار برده، در برابر مونتگمری کلیفت و در فیلم دختر عموی من راشل (1952) که اقتباسی از داستانی به همین نام از دافنه دوموریه (نویسنده ربکا و پرندگان) بود، در برابر ریچارد برتون نقش آفرینی کرد. و از همه مهم تر بازی در کنار بت دیویس در فیلم هیس!هیس! شارلوت عزیز (1964 - ساخته رابرت آلدریچ).

این دو خواهر رقیب یکدیگر نیز بودند و در یکی از مراسم های اُسکاری که هردو نامزد بودند، جایزه از آنِ جون فونتین شد ولی بعدها دوهاولند هم صاحب دو اسکار شد.

در پُروسه مشهور انتخاب بازیگر برای نقش اسکارلت در پیش تولید برباد رفته، جون فونتین هم در شمار ده ها بازیگر زنی بود که برای این نقش تست داد ولی اُلیویا دوهاویلند از همان ابتدا خواهان نقش ملانی بود و به خواسته اش هم رسید.

 

این خواهران در حال حاضر در قید حیات هستند و از معدود بازماندگان سینمای کلاسیک به شمار می روند.

جالب است که شرلی مک لین و وارن بیتی هم خواهر و برادر هستند که سابقاً رابطه چندان خوبی با یکدیگر نداشتند و تا مدتی نسبت فامیلی شان را از رسانه ها مخفی کرده بودند.

 

دیروز (5 نوامبر) یکصدمین سالگرد تولد ویوین لی اسکارلت اوهارای جاوید سینما بود

ویوین لی و الیویا دهاویلند در نمایش افتتاحیه فیلم بربادرفته در آتالانتا - جورجیا

(۱۳۹۲/۵/۲۷ صبح ۱۲:۲۰)سروان رنو نوشته شده:  

شخصیت های منفور:

1- اشلی (عینهو شیر برنج  )

2- ملانی  ( از بس زیادی خوبه )

3- خدمتکار سیاه جوان ( کمک دست مامی )

3 فکر کنم پرسی مد نظرتونه  واقعا هم منفوره این شخصیت اون لحظه که  ملی قرار بود زایمان کنه وپرسی اسکارلت را اذیت می کردونمی رفت دنبال رت دلم میخواست بزنمشبه خاطر سن وسالم بود البته

اگه سر لارنس را به جای اشلی میزاشتند  شاید چون عشق واقعی زندگی ویوین بود داستان پر تنش تر میشد ولی  اون وقت دیگه خیلی هم به بدسلیقگی اسکارلت شک نمی کردیم چون لارنس الیویه هم مرد جذاب ومقتدریه  نه یه خیالاتی خنثی مثل اشلی حتی توی یه سایت خوندم که یکی از دوستای مشترک  لارنس الیویه وویوین لی به لارنس گفته که تو به درد شخصیت رت می خوری که ویوین در جواب گفته  لاری رت نمیشه اما من شخصیت اسکارلت را به دست میارم خواهید دید  .. شخصیت هایی مثل ماکسیم ربکا وهیت کلیف  بلندی های بادگیر هم که الیویه توشون خوش درخشیده  مردهایی محکم اند وماکسیم جذاب هم هست نه مثل اشلی بی خاصیت

به نظر م بازیگر اشلی  باید کمی جذاب تراز لسلی هوارد می بود ولی فقط کمی نه بیشتر تا هم جذابیت رت  زیر سوال نره وهم ادم پیش خودش نگه اسکارلت عاشق چیه این بشر شده آخه حداقل باید اون چشم های مخمور وشخصیت ملایم وادب دوست اشلی کتاب توی فیلم هم تا حدی بروز می کرد چون اسکارلت  عاشق این ویژگی های اشلی شد  ولی اشلی فیلم حتی همین هارو هم نداره

چند نکته جالب و کوچک درباره هریک از بازیگران و نقشهایشان در بر باد رفته خواندم که امیدوارم خواندن آنها برای شما عزیزان نیز خوشایند باشد:

اسکارلت شخصیت اصلی زن

1 - حدود 1400 هنرپیشه زن از گردونه انتخاب بازیگر خارج شدند تا بالاخره ویوین لی آن نقش را تصاحب نمود.

2 - هنرپیشه ای که ابتدا هالیوود و حتی خودش فکر میکرد نقش اسکارلت از آن اوست پولت گوددارد معشوقه چارلی چاپلین بود اما وقتی روزنامه ها بر سر زندگی مشترک بدون ازدواج و گناه آلود او و چاپلین جنجال آفریدند ،پولت به سرعت از لیست کاندیداها خط خورد.

3 - جالب اینکه ویوین نیز آن زمان نظیر پولت با معشوقش لورنس اولیویه در انگلستان زندگی میکرد لذا استودیو در جریان فیلمبرداری آنها را از کنارهم بودن یا دیده شدن منع کرد تا حرف وحدیثی پیش نیاید.

4 - دستهای ویوین در اکثر صحنه ها با دستکش پوشانده شد چون دستهای بزرگی داشت که مناسب قالب کوچک و ظریف بدنش نبودند.

5 - هم اسکارلت اوهارا و هم ویوین لی از پدر و مادری ایرلندی و فرانسوی بودند.

6 - در طی فیلبرداری ویوین لی روزی 4 پاکت سیگار میکشید .کلارک گیبل بعد از او  با 3پاکت سیگارروزانه رکوردداربود.

رت شخصیت اصلی مرد

1 - گاری کوپر ابتدا برای ایفای نقش رت باتلر دعوت شد ولی او آنرا رد کرد و پس از انتخاب گیبل اظهار داشت: "بربادرفته یک شکست بزرگ هالیوودی خواهد شد و خوشحالم که بجای سیمای گاری کوپر چهره کلارک گیبل در این سقوط نمایان است!"

2 - انگیزه اصلی کلارک گیبل در پذیرش نقش دراماتیک رت باتلر ، همزمانی شروع فیلمبرداری با طلاق او از دومین همسرش بود که برای جدایی 500000 هزاردلار غرامت خواسته بود عطش گیبل برای رسیدن وصلت با عشق حقیقی اش کارول لومبارد باعث شد پیشنهاد کمک مالی MGM را درازای بازی در فیلم بپذیرد وبا اکراه به تیم سلزنیک بپیوندد.

3 - کلارگ گیبل در 1930 دندان مصنوعی گذاشت و گوشهای بزرگ بدشکلش را با جراحی پلاستیک اصلاح نمود.همچنان وی تا پایان عمر از عارضه هالیتوز ( بوی بد دهان) رنج میبرد که باعث میشد در بسیاری از سکانس های بوسه دار هنرپیشگان زن دچار تهوع شوند.

سایر شخصیت ها :

* جودی گارلند ابتدا قراربود نقش خواهر کوچک اسکارلت ، کارین را بازی کند ولی او درگیر بازی در جادوگر شهر از بود. بازیگر این نقش در فیلم آن روترفورد شد.

*در جریان فیلم از 2500  لباس زنانه استفاده شد.

*باربارا اونیل که در نقش مادر اسکارلت ظاهر شد آنزمان تنها 28 سال سن داشت ویوین لی 25 ساله بود.

*برای نقش عمه پیتی ابتدا بیلی بورک  54 ساله(بازیگر نقش گلندا در جادوگر شهر از) انتخاب شد ولی چون بسیار جوانتر به نظر میرسید نقش به لورا هوپ کروز 59 ساله داده شد.

*مارگارت میچل قصد داشت ابتدا از ملانی همیلتون یک قهرمان محبوب بسازد اما شخصیت جسور و جذاب اسکارلت آنچنان شکل گرفت که محاسن ملانی را تحت الشعاع قرارداد.

*نام اولیه و اوریجینال کتاب برباد رفته در اصل " فردا ، روز دیگری است " بوده  و اسکارلت قهرمان کتاب نیز پیش از آن پنسی اوهارا نام داشت!...

http://voices.yahoo.com/gone-wind-strang...html?cat=2

درود عزیزان

ابتدا می خواستم این مطلب کوتاه را در جستار سکانس های به یاد ماندنی ارسال کنم ولی از آنجا که شاهکار "بر باد رفته" برای خود تاپیکی جدا دارد، برای تجمع و تمرکز موضوع سکانس تماشایی "رقص جشن خیریه آتلانتا" را که به مدد استادی دو ستاره کلارک گیبل و ویوین لی در بازی با میمیک صورت، مملو از کلوزآپ های دیدنی است اینجا به تصویر می کشم.

اسکارلت اوهارا بتازگی بیوه شده و در عزاداری مصنوعی به سر می برد. رسم و باورهای اجتماعی ایجاب می کند بیوه عزادار در مراسم و جشن ها شرکت نکند، اما چون این جشن به هدف خیریه و دریافت اعانه برای کمک به تهیه آذوقه و سلاح سربازان درحال جنگ با شمالی ها برپا شده، با وساطت ملانی ویلکز حضور اسکارلت توجیه پذیر شده است.

اولین صحنه دیدنیِ این سکانس نگاه حسرتبار و هوسناک  اسکارلت به میهمانان شاد و شنگول و پایکوبی بیوه سیاهپوش، مخفیانه و در پشت پیشخوان است:

دومین صحنه با اعلام حضور سروان باتلر توسط مجری مراسم دکتر مید، و تلاقی نگاه دو ستاره نقش اول فیلم شکل می گیرد؛ حیرت خوشایند رت و دست پاچگی و لب به دندان گزیدن اسکارلت،... و البته نورانی بودن و تقدسی که از چهره ملانی می بارد هم چشم نواز است:

سومین صحنه باز هم اعلام حراج همرقص توسط دکتر مید است. زمانیکه رت اسکارلت بیوه سیاه پوش ممنوعه را با مبلغی چندین برابر دیگر مردان به رقص فرا می خواند. هیجان خوشایند و احساس غرور توام با لذت در چهره اسکارلت نقش می بندد واکنش رت هم خیلی جذاب است:

و البته چهره مذمت بار پیرزنان متشخص متحجر! و غش کردن عمه پیتی پات بامزه که دورنمای آشی را که برای اسکارلت خواهند پخت برای بیننده نمودار می کند!...کارگردان با نمایش این صحنه به نوعی باورهای فرتوت آن زمان را به سخره می گیرد:

وسپس شروع رقص با شکوه و به یاد ماندنی رت و اسکارلت مخصوصا با آن پیراهن پرچین سیاهش در میان دامنهای الوان زنان حاضر بسیار تماشایی است. دیالوگ های دو رقصنده ضمن رقصیدن خیلی شیرین و شنیدنی هستند.در همان ابتدا و پس از ادای احترام طرفین رقص به یکدیگر، رت آغاز گر مکالمه است:

- مثل اینکه همه شوکه شدن !

- مثل فرارتون از سد شمالیا !

- بدتره... ولی از اینم انتظار منافع زیادی دارم !

- برام مهم نیست که چه انتظاری دارین . همه فکر می کنن که قراره برقصیم و بهتره اینکار رو بکنیم وگرنه فردا راحتم نمیذارن! (متن اصلی : برام مهم نیست چه انتظاری دارید یا همه چی فکر می کنند من فقط می خوام برقصم و برقصم. امشب رقص با خود ایب لینکلن هم برام مهم نیست!)

و رقص واقعی ویرجینیا آغاز می شود...

- اینکار برای حسن شهرتم زیاد خوب نیست!

- با شهامتی که دارید حسن شهرت زیاد به درد شما نمی خوره!

- جواب همه چیزُ تو آستینتون دارید!...

و رت و اسکارلت در میان رقصندگان با شکوه هرچه تمامتر چرخ می زنند و زیبایی می آفرینند... اما این رقص همان قدر که ما را به وجد می آورد خود اسکارلت را هم به اقرار وا می دارد:

- شما خیلی خوب می رقصید سروان باتلر!

- انقد از من تعریف نکنید! من که کارگر مزرعه تون نیستم... بیش از اینا ازتون انتظار دارم.

- مثلا چه انتظاری؟!

- الان بهتون میگم اسکارلت اوهارا؛ بهتره این خشونت رو بذارید کنار (متن اصلی: مثل دختر جنوبی ها رفتار نکنید)... میخوام روزی مطالبی رو که به اشلی ویلکز گفتید به من بگید...بگید دوست دارم!

- تا زمانیکه زنده هستید سروان باتلر چنین حرفی رو نخواهید شنید!

ولی در سکانس به یاد ماندنی دیگر فیلم ، سکانس پایانی( که خود داستان دیگری است) می بینیم اسکارلت باز هم سیاهپوش و عزادار است اما اینبار در ماتمی حقیقی ولی  نه در سوگ همسر، رت حی و حاضر است و اسکارلت اقرار به دوست داشتن او می کند، اما چه سود که اینک همه چیز بر باد رفته است...

با سپاس فراوان از خانم لمپرت عزیز برای پست زیبایشان در خصوص سکانس فراموش نشدنی رقص "جشن آتلانتا" همراه با موسیقی شادی که به زیبایی هرچه تمامتر آن افزوده است ، بهانه ای شد تا یادی کنیم از مردی که با هنرش به سینمای کلاسیک روح و جان بخشید.

---

                                                                                                                                                                                        

 

" پدر موسیقی فیلم "

مکس اشتاینر

کودکی نابغه که اولین اپرای خود را در 12 سالگی نوشت و در 15 سالگی به طور حرفه ای به ساخت و تنطیم آهنگ مسلط شد.

او ابتدا در انگلستان و سپس به امریکا آمد و در برادوی مشغول به فعالیت شد و در نهایت در سال 1929 به هالیوود پیوست .

اشتاینر در  که در طول زندگی هنری پر افتخارش آهنگسازی  بیش از 300 فیلم را بر عهده داشته توانست 3 بار اسکار را به خانه ببرد و 24 بار نامزد دریافت آن شود.

جوایز اسکار :

The Informer 1935 _   Now, Voyager 1942    _ Since You Went Away 1944

اما در این میان ، می توان به تعدادی از اثرهای محبوب و ماندگار وی اشاره کرد:

King Kong 1933  _ Little Women 1933 _  Jezebel 1938 _ Casablanca 1942 _ The Searchers 1956 _  A Summer Place 1959

که اصلی ترین و شناخته شده ترین آن ، شاهکار موسیقی متن فیلم جاودانه " بر باد رفته " می باشد.

---

  "همکاری با برادران وارنر"

   

در سال 1937 اشتاینر با برادران وارنر قرادادی طولانی مدت بست ، با این شرط که همچنان میتوانست به همکاریش با دیوید سلزنیک ادامه دهد.

اشتاینر که درک عمیقی از درام  داشت با خلاقیت و ابتکاراتش درنوشتن آهنگهای دقیق و مناسب برای هر صحنه از فیلم توانست آنچنان حسی را به مخاطبان انتقال دهد که کمپانی برادران وارنر را به موفق ترین کمپانی دهه 30 مبدل کرد. بطوریکه در اواخر  دهه 30 تمامی کمپانی های مشهور از جمله M-G-M و 20th CENTURY سعی کردند او را از آن خود کنند.

اما او تا 30 سال پس از آن نیز به همکاری  با برادران وارنر ادامه داد و تبدیل به یکی اعضای اصلی این کمپانی شد.

---

" پروژه عظیم برباد رفته "

برادران وارنر در پاسخ به درخواست سلزنیک برای ساخت موسیقی متن فیلم بر باد رفته موافقت کردند. اشتاینر از همان ابتدا تنها فرد مورد نظر سلزنیک برای آهنگسازی برباد رفته بود.

تاکید سلزنیک بر استفاده از موسیقی اصیل و کلاسیک متناسب با زمان رویداد داستان بود اما اشتاینر تا حدودی با نظر وی مخالف بود و معتقد بود فیلم باید برای تشدید حس و حال صحنه های عاطفی موسیقی اصل خودش را داشته باشد و همینطور هم شد.

اشتاینر با به کارگرفتن 5 ارکستر وقت زیادی را صرف این پروژه کرد _نتیجه تلاش مستمر روزانه بیش از 20 ساعت به مدت سه ماه آنی شد که تا آن زمان رخ نداده بود. شاهکاری شنیدنی  با طول مدتی نزدیک به  سه ساعت ، متشکل از 16 تم اصلی و 300قطعه  موسیقی مجزا.

---

" افتخارات "

در دوازدهمین دوره از مراسم جوایز اسکارسال 1940،  گرچه مکس اشتاینر اسکار را به هربرت استوتهات آهنگساز فیلم "جادوگر شهر از" واگذار کرد اما توانست در رتبه بندی AFI (صد سال صد موسیقی برتر فیلم امریکا) رتبه دوم را از آن خود کند. موسیقی متن فیلم" کینگ کنگ " نیز در این لیست رتبه 13 را به خود اختصاص داده است.

در حال حاضر از میان 16 تم اصلی از موسیقی متن بربادرفته ، تم " تارا " شناخته شده ترین و مهمترین آهنگ در تاریخ موسیقی فیلم امریکا می باشد.

به گفته کریستوفر پالمر ( آهنگساز و تاریخدان موسیقی و فیلم) ، تم " تارا " حالا دیگر به بخشی از امریکا تبدیل شده است.

Tara's Theme_Max Steiner

در خصوص سکانس زیبایی که خانم لمپرت به آن اشاره فرمودند دو نوع رقص متفاوت اجرا میشود .ابتدا رقص گروهی و سپس رقص دونفره .

موسیقی اول که هنگام رقص گروهی پخش میشود جزو 16 تم اصلی موسیقی متن فیلم میباشد.

The Ball_Max Steiner

واما موسیقی دوم ...

که هنگام رقص دونفره اسکارلت و باتلر  پخش میشود بسیار آرام و دلنشین است، در واقع جز همان 300 قطعه مجزایی است که اشتاینر برای صحنه هایی خاص تنظیم کرده است و جزو 16 تم اصلی موسیقی فیلم نمی باشد.اما از آنجا که بسیار زیبا و خاطره انگیز است شنیدن آن برای دوستان کافه کلاسیک خالی از لطف نیست ...

Dances_Max Steiner

(۱۳۹۴/۱۰/۱۳ عصر ۰۴:۳۹)خانم لمپرت نوشته شده:  

یکی از ویژگیهای بسیار قابل توجه این فیلم و شخصیت سروان باتلر، شیوه رفتار مردم در برابر پدیده های متفاوت با خودشان است و این که تصمیم میگیرند با آن بجنگند یا بپذیرند. کاری که سروان باتلر استاد آن است: رام کنندگی. همان سروان باتلری که در متن اصلی کتاب بربادرفته مردم اینقدر از او متنفرند، در بخشهای پایانی آن به دلیل این که به فرزندش علاقه بسیاری دارد مورد تمجید همان جمعیت قرار میگیرد. یا علی رغم این که احتکار میکند، به دلیل شکستن محاصره دریایی و وارد کردن برخی اجناس مورد علاقه مردم از اون تمجید میشود.میتواند یک تنه یک جماعت را به بازی بگیرد، به کلیسا کمک کند و در عین حال در خانه بل واتلینگ هم حضوری پررنگ داشته باشد. سروان باتلر نکته های زیادی برای آموختن دارد. نمایش اقتدار سروان باتلر این خاصیت را دارد که توی کله پوک آدمیزاد جماعت (همان پیرزن غش کرده و شیپورچی های اطرافش در عکس بالا)  این نکته را فرو کند که چقدر  به قهرمان منفی نیاز داریم. همان جماعتی که در بخشی از فیلم مالنا، مونیکا بلوچی را در پایان فیلم میگیرند و کتک میزنند و موهایش را میچینند و ....، همان ها در برابر سروان باتلر مجبورند حداکثر غش کنند! به همین دلیل است که سروان باتلر هیچ نیازی نمیبیند که امیال و هوسهای درونی خودش را برای آن شیپورچی ها مخفی کند.

کلارک گیبل مناسب ترین فرد برای شخصیت رت باتلر بود . و برای ما ایرانی ها بخاطر صدای زیبای عرفانی عزیز ماندگار شد

ویدیوی زیر تست لباس و گریم کلارک گیبل رو برای فیلم بربادرفته نمایش میده

http://s8.picofile.com/file/8321132234/C...e.mov.html

تولد ۱۰۳ سالگی مبارک خانم ملانی (اولیویا دی هاویلند)