چیزی که مسلم است اینست که ما با ایده آل ها فاصله داریم و متاسفانه این قضیه به همان داستان معروف عرضه و تقاضا برمی گردد. یعنی تا زمانی که برای این آثار ترجمه ای ضعیف مخاطب و مشتری پیدا می شود اینها ترغیب می شوند که کار خود را ادامه دهند. باید سطح سلیقه مخاطب اینقدر رشد کند که اینگونه کارها را پس بزند. بهترین کار اطلاع رسانی و بعد از آن قرار دادن نسخه بهتر در اختیار مخاطب است. بدیهی است که وقتی یک نسخه با ترجمه حرفه ای تر و با معرفی یک مترجم خوشنام , به بازار بیاید خودبخود نسخه بی کیفیت قبلی از اقبال می افتد. درست مانند نرم افزارها که با آمدن نسخه های بهتر , نسخه های ضعیف تر از رده خارج می شوند.

پس رمز سامان دهی این مشکل می تواند این دو عامل باشد :

1- بالا بردن سطح سلیقه مخاطب با اطلاع رسانی ؛ تا هر چیزی را به عنوان فیلم و ترجمه تماشا نکند.

2- معرفی نسخه باکیفیت تر به طوری که نسخه نازل را از رده خارج کند. ( حق انتخاب )

به قول استاد سخن , حافظ شیرازی :