مسئله این است که اگر کسی مترجم نیست نباید این کار را انجام دهد. شاید بیننده حساسیتی نشان ندهد، ولی زبان فارسی باید برای همۀ ماها مهم باشد. و گر نه انتقال مفاهیم با 500 کلمۀ ساده و حتی با ایماء و اشاره هم ممکن است. اگر دغدغۀ زبانی نداشته باشیم، در آینده ای نه چندان دور پروفسورها و دکترهایی خواهیم داشتند که قادر به نوشتن یک نامه نخواهند بود و سخنانشان نامفهوم و دوگانه خواهد بود.

نکتۀ دیگر اینکه ما فیلمسازِ بیچاره را که با دقت و مشقت زیاد فیلمش را ساخته است، فراموش کرده ایم. آیا اجازه داریم زحمات او و همکارانش را نادیده بگیریم و چنین بلایی بر سر اثرش بیاوریم؟ آیا همۀ بیننده ها سطحی نگرند و از فیلم جز تماشای چند تصویر و پر کردن اوقات فراغت انتظار دیگری ندارند؟

اینهایی که می گویید Fan هستند، نمی توانند فیلمشان را تماشا کنند و طرفدار باقی بمانند؟ حتماً باید فیلم و زبان فارسی را به لوث جهالتِ خود آلوده کنند؟

بنده این اشخاص را از مشق ترجمه و حتی نشر آثار پراشتباه خود منع نمی کنم. انتظار دارم بینندگان به آن درجه از نخبگی رسیده باشند که به چنین ترجمه هایی اکتفا نکنند.

همانطور که افراد غیرمتخصص اجازۀ طبابت ندارند و نمی توانند برای بیماران دارو تجویز کنند، افراد علاقمند بیکار و بی تجربه هم حق ندارند با فیلم بیگانگان و زبان این مردم بازی کنند.

البته این نظر من است ولی اینجا کشور آزادی است و هر کس هر کاری که بخواهد انجام می دهد.