باربی بهترین فیلم سال؟

تماشای این فیلم بدون تفکر در معنای آنچه روی پرده رخ می دهد و بدون خواندن ارجاعات، پیامها و نمادهای موجود در بین سطور و  تعمق در عجیب پردازی ظریفش، توصیه نمی شود. نمونه مثال زدنی سینمای معنا گرا، که مشکلات و چالش های جامعه مدرن  را با دیدی فلسفی و نمادگرایانه به تصویر می کشد، و سوالاتی اساسی را مطرح می کند، و به این اکتفا نکرده، جوابهایی هم برایشان دارد. و هرچند فیلمی زنانه و از دید یک زن است ولی فمینیسم ناسالم را هم به سخره گرفته، و حرفهای بسیاری برای گفتن به مردان هم دارد. شروع فیلم با ارجاعی بسیار ظریف به ادیسه فضایی، که نمادی از تکامل و فرگشت در حیات نسل زن با عبور از دوران خاکستری و کسل کننده و نازیبا، به دنیای جذاب باربی که زن، خلبان و دکتر و مهندس و ورزشکار و غیرهم می تواند باشد و نه فقط مادر(عروسک حامله). و ارجاع به متریکس و انتخاب بین دنیای واقعی و دنیای زاده تخیل و تصور ودیگر ارجاعات با معانی فلسفی عمیق، بسیار تفکر بر انگیز بود. و مهملاتی شبیه به این بود نتیجه جستجوی جواب برای این تردید که شاید من متوجه چیزهایی نشده ام، و قضاوتم ناعادلانه بوده.(با این حساب اتاق تامی وایزو هم پر از معنی و کنایه و اشاره بود) ودر نتیجه مطمین شدم که این هم تکرار همان برنده اسکار پارسال است، وفرق چندانی جز ضعیفتر بودن ازبسیاری جهات با همان-که از نظر استتیک زیباتر و خوش رنگتردر یادم مانده- ندارد! و بودجه تبلیغاتی 150 میلیون دلاری و بازیگران سر شناس و کار عالی تیم تبلیغات و نفوذ شرکت های بزرگی که پشت این فیلم بودند و فضای مجازی با باربیهایمر و Hi Ken ومیم های اینترنتی- که قاعدتا بعد از پخش فیلم باید بوجود بیایند، ولی از خود فیلم پیشی گرفتند-پر فروشش کرده اند. و خلاصه هیاهوی بسیار برای هیچ، ما را هم وادار کرد به تماشای این شاهکارفمینیستی -بی روح بمانند عروسک- با داستانی نامنسجم و باور ناپذیر و پیام هایی متناقض وبی ربط ودیالوگ های بی معنی و بی کیفیت، که اتفاقا مرد فیلم تماشایش را کمی قابل تحمل تر کرده بود و هیچ قرابتی با جادوگر شهر اوز هم ندارد، و کمدی و موزیکی هم از این فیلم در یادم نمانده، به همین زودی! ولی ایده کمدی سرگرم کننده باربی و کن در دنیای واقعی با بازی مارگو و گاسلینگ که تیزرهایش وعده داده بودند، به نظر جالب آمده بود، شاید هم فیلم شناس نه ایم -که نیستم- و خطا اینجاست.

 ولی American Fiction 2023 - که بی ربط به باربی هم به نظرم نیامد-  را، دوباره خواهم دید و احتمالا دوباره خواهم خندید.  شاید هم درام فیلم محسوس تر و ملموس تر بشود. هر چند، لحظاتی در پایان فیلم امکان دارد که اثر ناخوشایندی بر جای بگذارد. و انحراف برادر را می شد با انحرافی دیگر جایگزین کرد و کلا کمی شاخ وبرگ اضافی، داشت!