من هم مثل بتمن عزیز هنوز فیلم نولان رو ندیدم اما حالا که صحبت از منتقد محبوبم شد دوست دارم چند خط درباره اش بنویسم. البته من چند سالی هست که نقدهای فراستی رو ندیدم چون سینما رو دنبال نمی کنم و خب نقدها و اخبار و حواشی مربوط به سینما رو هم دنبال نمی کنم. اما چیزی که از این آدم یاد گرفتم این بود که وقتی تو، اثر هنرمندی رو نپسندیدی، اسم یک هنرمند هر چقدر هم که بزرگ باشه مهم نیست. برای من بارها پیش اومده بود که فیلمی رو تماشا کردم که فقط اسمش خیلی بزرگ بود و از نظر من واقعن فیلم بزرگی نبود و یا نقاشی هایی می دیدم که در واقع اصلن نقاشی نبودن و بیشتر خط خطی بودن (مثل نقاشی های پولاک) و من تا قبل از آشنایی با مسعود فراستی، فکر می کردم خب شاید من نمی تونم بفهمم و درک کنم. اما بعد فهمیدم نه، یک اثر که منتقدها بزرگش می کنن واقعن ممکنه بزرگ نباشه و ما نباید کورکورانه تحت تاثیر روشنفکرنمایی های یک آرتیست قرار بگیریم.