بنده می خواستم از فرصت استفاده کرده ضمن تشکر از جناب پیرمرد و عذرخواهی بابت تعداد زیاد سئوالات از ایشان خواهش کنم جمع ما را ترک نکنند و م را از دوستی خودشان محروم نسازند..درسته که این دوستیها در ظاهر مجازی هست اما...

سعدی به روزگاران مهری نشسته بر دل// بیرون نمی توان کرد الا به روزگازان!

 و من می گویم حتا به روزگاران!

بالاخره وسط این همه مشغله زندگی هر چند وز یکبار فرصتی پیدا می شود تا آدم بتوند به دوستانش سرکی بزند مگر نه؟