تاج از فرق فلک برداشتن

جاودان آن تاج  بر سرداشتن :

در بهشت آرزو ره یافتن،

هر نفس شهدی به ساغر داشتن،

روز در انواع نعمت ها و ناز،

شب بتی چون ماه در بر داشتن ،

صبح از بام جهان چون آفتاب ،

روی گیتی را منور داشتن ،

شامگه چون ماه رویا آفرین،

ناز بر افلاک اختر داشتن،

چون صبا در مزرع سبز فلک،

بال در بال کبوتر داشتن،

حشمت و جاه سلیمانی یافتن،

شوکت و فر سکندر داشتن ،

تا ابد در اوج قدرت زیستن،

ملک هستی را مسخر داشتن،

برتو ارزانی که ما را خوش تر است :

لذت یک لحظه "مادر" داشتن

                                                                                             فريدون مشيري

ابويزيد بسطامي را پرسيدند كه اين پايگاه به دعاي مادر يافتي، اين بزرگي و معروفي به چه يافتي؟» گفت؟ « آن را هم به دعاي مادر، كه شبي،  مادر ازمن آب خواست،  بنگريستم،  در خانه آب نبود. كوزه برداشتم، به جوي رفتم، آب بياوردم. چون بر سر مادر آمدم، خوابش برده  بود. گفتم كه اگر بيدارش كنم، من بزهكار باشم، بايستادم، تا مگر بيدار شود. تا بامداد بيدار شد. سر بر كرد و گفت چرا ايستاده اي؟ قصّه بگفتم. برخاست و نماز كرد ودست به دعا برداشت و گفت: الهي،چنان كه اين پسر،مرا بزرگ و عزيز داشت، اندر ميان خلق اورا بزرگ و عزيز گردان