درود مدتی بود توی اینترنت،‌ علی الخصوص اینستاگرام، ملودی جادویی ای می‌شنیدم که با گیتار نواخته می‌شد.
تا اینکه چندی پیش در یکی از پیج های سینمایی صحنه هایی از فیلمی بنام Babel رو دیدم که باز همون موسیقی روش بود و گویا اصلا موسیقی خودش بود.
بعد از جست و جوی نامش به این نتایج می‌رسید: فیلم از ساخته های ایناریتو هست که دیگه فکر نمیکنم برای علاقمندان به سینما نیاز به معرفی داشته باشه.
همچنین بازیگرانی همچون برد پیت و کیت بلانشت داره که بیشتر مخاطب رو تحریک به دیدنش میکنه. اما چیزی که من رو بیشتر از همه وسوسه کرد موسیقی این فیلم بود.

آهنگساز این فیلم جناب آقای گستاوو سانتائولایا آهنگساز و نوازنده آرژانتینی هستند که با ساختن موسیقی این فیلم موفق به دریافت دومین اسکار خود شدند.
ایشون نوازنده تخصصی ساز گیتار و چارانگو و سازی که من اولین بار هست اسمش رو می‌شنوم بنام رونروکو هستند که به گوش من اینطور میاد که این چارانگو یا رونروکو و گیتار باهم در این آهنگ در حال نواخته شدن هستند یا شایدم اشتباه می‌کنم.
چارانگو را احتمالا تمام کسانی که کنسرت هند و چین یانی در سال 1997 را دیده اند به خاطر دارند. گیتار کوچکی که توسط رامون استاگنارو از پرو در ابتدای آهنگ Waltz in 7/8 بکار برده و نواخته شده شده بود.
رونروکو هم شبیه همین چارانگو هست و اندکی تفاوت باهاش داره. چیزی شبیه به تفاوت میان سازهای عود و بربط در سرزمین خودمون.

ضمناً از عود گفتم این روهم اضافه کنم که در اطلاعات کاور آلبوم از قول کارگردان آمده که آهنگساز بعد از ورود به محل فیلم برداری در مراکش، در دیدار و گشت و گذار در شهر با سازی ایرانی بنام عود برخورد میکند که سلطان سازهای عربی است.
او بشدت تحت تأثیر صدای آن قرار می‌گیرد و بعد از تهیه و نواختن آن بصورت بداهه اولین تم های موسیقی این فیلم به ذهنش خطور می‌کند.
البته ما بر خلاف آقای ایناریتو می‌دونیم که عود یک ساز عربی بوده، اما بربط دارای اصالت ایرانی هست. این دو در اندازه کاسه و دسته باهم اندکی تفاوت دارند و اینطور به نظر می‌رسه که بربط با توجه به قدمت چند هزار ساله اش نسبت به عود ساز قدیمی تر هست و عود نمونه تغییر یافته بربط باشد.




Gustavo Santaolalla - Endless Flight