(۱۳۸۹/۶/۷ عصر ۰۳:۳۲)سروان رنو نوشته شده:  

با تشکر فراوان از کاساندرا ی عزیز به خاطر یادآوری این روز . من تاریخ تولد خودم رو فراموش کنم این یکی رو فراموش نمی کنم .

درود فراوان بر جناب سروان رنو عزيز و گرامي! 

خواهش مي كنم.راستش بنده بايد از شما سپاسگزاري كنم چون خيلي دلم مي خواست همين امروز اينجا يك نوشته پروپيمون ديگه درباره اينگريد برگمن بخونم مخصوصا هم مايل بودم به قلم شما باشه اما خب روم نميشد بيام چنين درخواستي داشته باشم از اون طرف هم به هيچ عنوان نمي تونستم جسارت كنم و خودم اينجا  درباره اين ستاره بي همتا مطلبي قرار بدم چرا كه فقط و فقط شما بايد امروز اينجا چنين مطلبي مي نوشتيد و خوشحالم كه دقيقا همين اتفاق افتاده! 

 همواره مستدام و برقرار باشيد استاد! 

ستارگانِ آسمانِ سینما بسیارند و اینگرید برگمن یکی از درخشان ترین آنهاست. ترکیب زیبایی افسون کننده چهره اش با هنر بازیگری اش معجونی می سازد که کمتر مشابهی برای آن می توان یافت. بازیگری که دل از کف هیچکاک سنگدل ببرد ، هاوارد هیوز معروف را وسوسه کند ، ویکتور فلمینگ سالخورده را عاشق کند ، زنِ بوگارت را بدگمان سازد ، مارلون براندو سه بار پشت سر کازابلانکا را به خاطر او ببیند ، هنرپیشه زن محبوب راجر ایبرت باشد  ، رئیس جمهور آمریکا شخصا نشان زن سال را به او بدهد  و  در کنگره آمریکا به خاطرش سر و صدا به پا شود نباید یک بازیگر عادی باشد. خودش گفته است :

 " در کودکی یکبار دعا کردم  : خدایا کاری کن  زندگی من کسل کننده نباشد. ظاهرا خدا همین یک حرف مرا اجابت کرد ! "

(۱۳۸۹/۶/۷ عصر ۰۳:۳۲)سروان رنو نوشته شده:  

....شوهرش هم که یک پزشک بود راضی به ترک وطن نبود تا اینکه سرانجام به بهانه رفتن به سرزمین مادری اش آلمان ، یک فیلم در آلمان هیتلری بازی کرد...

شوهر برگمن -  دکتر پیتر لیندستروم -  به گفته اطرافیان ، بنده خدا ، خیلی روی اینگرید حساس بود و دائما می ترسید که زنش را  از چنگش بیرون بیاورند بیچاره حق هم داشت چون اینگرید ذاتا خوش مشرب و مهربان بود و خیلی زود با همه دوست می شد. سر همین سفر اینگرید به آلمان نازی ،  با اصرار زیاد بالاخره قانع میشود و اجازه می دهد او به آلمان برود اما مخفیانه او را تعقیب می کند و در یک هتل نزدیک محل فیلمبرداری اقامت می کند ! سرانجام همین وسواس ها و سخت گیری های افراطی باعث تضعیف رابطه او و اینگرید شد و با تکراری شدن و مصنوعی شدن اکثر فیلم ها در  هالیوود ( تعبیری که اینگرید از اکثر فیلم های آن دوره داشت ) ، بازیگری که همیشه شوق تجربه های نو داشت ، به ایتالیا رفت تا مکتب تازه نئورآلیسم را تجربه کند.

با سپاس از جناب Iran Classic  عزيز و گرامي كه مثل هميشه به بهترين شيوه نوشتند!

اينكه چندان درباره آخرين نقش آفريني اينگريد برگمن يعني گلدا ماير در زني به نام گلدا/A Woman Called Golda(1982) صحبت نشده به احتمال زياد  به خاطر اين بوده كه با ديگر نقشهاي ايفا شده توسط اين ستاره بسيار متفاوت است. البته همين موضوع خود به تنهايي بر اهميت اين هنرپيشه به عنوان يك اسطوره مي افزايد.  آنطور كه ايزابل، دختر اينگريد برگمن گفته خود اينگريد تا مدتها متعجب بوده كه چرا او بايد براي ايفاي نقش زني كه كوچكترين شباهت ظاهري هم به او ندارد انتخاب شود تا اينكه  تهيه كننده اين  ميني سري تلويزيوني  به او خاطرنشان كرده بود كه او براي اين نقش انتخاب شده چون مردم او را بسيار باور دارند همانطور كه بسياري چنين نظري درباره گلدا ماير داشته اند. اينجا بود كه اينگريد به نكته مهمي پي برد ان هم اينكه گلدا شخصيت برجسته اي بود و مردم همه چيز را درباره چنين شخصيتهايي باور مي كنند حتي اگر اينگريد قد بلند نقش او را ايفا كند انها باور مي كنند كه او هم قد بلند بوده!

با اينكه در چنين زماني اينگريد به سرطان مبتلا بود و درد بسياري هم متحمل مي شد، هيچگاه لب به شكايت نگشود و گله نكرد. اينكه او نتوانست تا  زماني كه جايزه Emmy به او تعلق گرفت با بيماري مبارزه كند خود به وضوح نشاندهنده  ميزان جدي بودن درد و بيماري اوست. پس از مرگ او، دخترش ايزابل به نيابت از او در مراسم حضور يافت و جايزه را دريافت نمود.

In A Woman Called Golda

یکی از بیادماندنی ترین لحظات زندگی اینگرید برگمن زمانی است که برای اولین بار تست بازیگری می دهد. او با اصرار فراوان هزینه شرکت در امتحان را از عمویش که پس از مرگ پدرش قیم او شده و فردی بسیار مذهبی و حساس است دریافت می کند. اینگرید که در آستانه 18 سالگی قرار دارد بر خلاف سایر رقبایش که نقش های عاشقانه و رمانتیک را برای اجرا در برابر داوران انتخاب کرده اند، نقشی کمدی از یک متن مجاری را انتخاب می کند. زمانی که نوبتش می شود با یک خیز و پرش بلند به وسط صحنه آمده و قهقه ای سر می دهد. تصور خودش بر این است که باید داوران را میخکوب کرده باشد اما پس از ادای چند جمله با نگاهی به داوران متوجه می شود که هیچ یک از داوران توجهی به ادامه بازی وی نداشته و در حال صحبت با یکدیگر هستند. حتی زمانی که برای گفتن دیالوگ بعدی اش حود را آماده می کند با واکنش رئیس هیئت داوران مواجه می شود که می گوید: کافی است خانم، مرسی، نفر بعد!!

اینگرید که عشق به بازیگری در وجودش موج می زند آنقدر سرخورده می شود که به سمت اسکله رفته و قصد خودکشی دارد. اما موقتا صرف نظر می کند. هنگامی که به خانه می رسد ناگهان متوجه می شود که پیغامی از محل برگزاری امتحان مبنی بر قبولی او در آزمون نخست و راهیابی اش به مرحله دوم رسیده است...

برگمن سالها بعد با دیدن رئیس هیئت داوران از او بابت رفتار بد و سردش در هنگام  امتحان پرسیده بود و رئیس هیئت داوران در جوابش با تعجب گفته بود: چه می گویی؟ دیوانه ای ؟ همین که وارد صحنه شدی و با صدای بلند خندیدی کافی بود تا درباره تو کوچکترین شکی به دل راه ندهیم. چرا که اطمینان و بی پروایی که تو از خودت نشان دادی مارا کاملا تحت تاثیر قرار داد...

و اینگونه بود که هیئت داوران با یک انتخاب درست زمینه حضور اعجوبه بازیگری سینما را در دانشکده هنرهای سلطنتی سوئد فراهم نمود.

اين پست 92 عكس از اينگريد برگمن بود چون براي دوستان باز نمي شود حذف مي شود ولي خيلي حيف شد

ستوده جان !

اینها عکس بوده ؟ هیچکدوم باز نمیشه . معمولا لینک های عکس IMDB  برای خارج از خودش باز نمیشه. فعلا که همه عکس های زیبایی که بقیه دوستان هم در u r f i l e . n e t آپلود کرده بودند نابود شد.  .بهتره فعلا تا پیدا کردن یک راه حل اساسی ، به نوشتن جملات وصفی قناعت کنیم. مثلا : عشق به اینگرید ، عشق به همه خوبی هاست ! 

راستی یه جایی دیدم که ایرابلا روسلینی (دختر اینگرید برگمن که مثل او سر پرسودایی دارد ) رئیس هیئت داوران ) جشنواره فیلم برلین 2011 شده.

http://www.khabaronline.ir/news-88684.aspx

خدمت دوستان عزيز

پستي از مجموعه عكس هاي اينگريد برگمن گذاشته ام مشتمل بر 92 عكس كه  براي خود بنده قابل رويت است و هيچ مشكلي ندارد و همه عكس ها باز مي شود

(۱۳۸۹/۷/۲۷ عصر ۰۱:۵۰)دكتر بهزاد ستوده نوشته شده:  

اين پست 92 عكس از اينگريد برگمن بود چون براي دوستان باز نمي شود حذف مي شود ولي خيلي حيف شد

92 تا ؟!

پس شانس آوردیم که لینک ها باز نشد   و گرنه 2 سال طول می کشید تا این صفحه لود بشه  ...بابا اینقدر اسراف نکنید ، برای هر پست حداکثر 2 تا 3 تا عکس کافیه. به فکر اون بنده خدایی باشید که از یه روستا با یک خط دیال آپ با سرعت 33 کیلوبیت به اینترنت وصل میشه. یه وقت دیدین اون دنیا سر پل صراط جلوتون رو گرفت ... ...باور کنید به جای تعداد زیاد عکس کوچک و یا بند انگشتی ، اگر یک یا حداکثر 2 تا عکس با اندازه مناسب  که هنری و گویا باشه ، زینت بخش نوشته ها باشه بهتره.

رنوجان سلام . اگر یه لحظه به این توجه کنی که دنیا ماگزیمم 2 روزه ,  که یه روزشم گذشته و از یه روز باقیمونده قراره نصفش تو ترافیک و خواب و wc و ... باطل شه  , اونوخ به این نتیجه میرسی که نمی ارزه یعنی اصلا نمی ارزه که به این موضوع فکنی .

اون فرد روستایی هیشوخ نمیاد اینجا سر بزنه . اگرم برفرض محال انقد شیفته سینما باشه  ,  راهشو پیدا میکنه .

عکس خیلی جالبی بود از خانم برگمن . ممنون !

( آیا این راه دلی دارد ؟ اگر دارد به آن دل ببند و گرنه از آن دل برکن که به دردت نمی خورد . )

اینگرید برگمن همیشه  چنین ، راهش را انتخاب کرد و به همین دلیل هنوز چون ستاره ای در یادها می درخشد.

بعد از اینکه برگمن آمریکا رو ترک کرد و به ایتالیا رفت و روبرتو روسلینی اغفالش کرد ( شاد هم اون روسلینی رو اغفال کرد ) به هر حال هر دو همدیگه رو اغفال کردن  ؛ هالیوود فیلم های اونا رو بایکوت کرد و برای همین استرومبولی - اروپا 51 - گردش در ایتالیا و ... از نظر تجاری شکست خوردن. روسلینی و برگمن به ناچار مدتی رو به چوپانی گذروندن. صبح ها برگمن بیچاره می رفت بره ها و گوسفندها رو می دوشید و بعد روسلینی شیرها رو می بُرد شهر می فروخت و با پولش نگاتیو می خرید برای ساخت فیلم بعدی اش . پدر عشق بسوزه ...

با توجه به این که رنگ رخساره خبر میدهد از سر درون  این طور که از این عکس به اصطلاح چوپانی ! بر میاید زیاد هم ناراضی نیستند.

  به هر حال افراد زیادی در ان زمان معتقد بودند اینگرید با رفتنش به ایتالیا اشتباه بزرگی را مرتکب شد.البته این افراد غالبا کسانی بودند که کاری جز چرتکه انداختن نداشتند.

اینگرید  از احساسش پیش از رفتن به ایتالیا چنین یاد کرده:

((یادم میاید یک روز کنار استخر نشسته بودم که ناگهان اشکهایم روی صورتم جاری شد.چرا من انقدر ناراحت بودم؟من موفق شده بودم.امنیت داشتم.اما این کافی نبود.من از درون منفجر شده بودم.))

فیلمهایی که او و روسلینی ساختند هنری و خاص بوده است.(شاید اگر بوگی را هم دعوت می کردند و هالیوود حسود هم بایکوتشان نمیکرد کمتر از کازابلانکا نمیشد.)

او پس از بازگشتش به امریکاگفت:((انگاری مردم توقع نداشتند که من هم احساس داشته باشم!)) 

نگاه هنری

نگاهى به بازيگرى اينگريد برگمن در كازابلانكا به بهانة نود و پنجمين سالروز تولدش

روزنامه اطلاعات - دنیا میر کتولی

به جاودانگىِ درخششِ نگاهِ الزا

 اينگريد برگمن، هنرپيشة دورگة سوئدى-آلمانى، متولد 29 اوت 1915 و درگذشته به همين روز در سال 1982 است؛ يكى از پرافتخارترين بازيگران جهان سينما كه در طول خط مشى هنرى پرثمرش، از هفت بار نامزدى اسكار، براى سه فيلم چراغ گاز، آناستازيا و قتل در قطار سريع السير شرق، اين تنديس طلايى را از  آن خود كرد. كرى گرانت دربارة همبازى اش در فيلم بدنام گفته است: « بايد هرسال يك اسكار جداگانه به خانم برگمن اهدا شود " . اينگريد برگمن فوق ستاره اى ست كه كلكسيونى از افتخارات همكارى با بزرگان سينما: مايكل كورتيز، آلفرد هيچكاك، ويكتور فلمينگ، جورج كيوكر، ژان رنوآر، روبرتو روسلينى، سيدنى لومت، اينگمار برگمن و ... را در كارنامه حرفه اى درخشان خود دارد. اما تا نامى از اينگريد برگمن بر زبان مى آيد، بى اختيار، نخستين تصويرى كه در گوشه و كنار ذهنمان نقش مى بندد، الزاى فيلم  رمانتيك كازابلانكاست. و نكتة شگفت اين كه اينگريد براى حضور در اين نقش، حتى نامزد دريافت جايزه نيز نشد. چه اتفاقى افتاده كه اين فيلم پس از گذشت 7 دهه از توليد آن، رنگ كهنگى به خود نگرفته و همچنان پرطراوت است؟ و در ذهن سينماگران، منتقدان و علاقه مندان مشتاق سينما، چشم پوشى از اين شاهكار كلاسيك تا اين حد دشوار و بعيد به نظر مى رسد؟ دليلِ تر و تازگى ابدى نقش آفرينى اينگريد برگمن و همفرى بوگارت در كازابلانكا چيست؟

برخى فيلم ها با به كارگيرى موضوعاتى اصيل و بكر، فرصتى منحصر به فرد و موقعيتى مناسب براى بروز خلاقيت هاى بازيگرانشان فراهم مى آورند. اما به طور كلى فرمولى خاص براى خلق پرسوناژهايى واقعى كه به بخشى جدايى ناپذير از پيكرة روح، زندگى و حافظة مردم مى پيوندند، وجود ندارد. نمى توان به وضوح مشخص كرد كه سهم خود بازيگر، كارگردان، و شرايط و مقتضيات زمانه در شكل دادن به يك سيماى محبوب چقدر است. كازابلانكا فيلمى كه در سالهاى ميانى جنگ جهانى دوم بر روى پردة سينماهاى دنيا رفت، علاوه بر اينكه از قصّه اى اوريژينال و جذاب، سير حوادث منطقى، شخصيت پردازى هنرمندانه، فضاسازى عالى و ساختارى مستحكم سود مى جست، بازى هاى باشكوه دو هنرپيشة اصلى آن، بار مهم دراماتيك فيلم را به دوش مى كشيدند. الزا شاه نقش بود و ايفاى آن براى هر بازيگرى به مثابة يك رؤيا مى مانست؛ اما كبوتر شانس بر روى شانه هاى برگمنى نشست كه سال هاى آغازين سفرش به هاليوود را تجربه مى كرد؛ وى نيز به شايستگى قدر اين مجال استثنايى را دانست و با انطباق نقش با مختصات فيزيكى خود و شكوفايى استعدادهاى بالقوه اش، شگفتى آفرين شد.

حضور او در كازابلانكا چنان هوشمندانه و دركش از نقش آنقدر عميق بود كه توانست خود را در جمع پرشمار بازيگران در نماها و قاب هاى بعضا شلوغ، برجسته جلوه دهد. برگمن با نفوذ به عمق نقش، زندگى و هويتى به آن بخشيده كه تصور فيلم بدون او ممكن نيست و گويى فيلمنامه نويس از ابتداى آفرينش الزا در ذهنش، آن را بر قامت اينگريد دوخته است. تلفيق ظرافت، زيبايى، معصوميت آرمانى، و ته زمينة غمناكِ نهفته در چهرة برگمن در جان بخشى به اين پرسوناژ كم تأثير نبوده است. الزا در كازابلانكا، مظهرى كامل از لطافت زنانگى و عشق است. در حدود يك چهارم ابتدايى فيلم، سنگينى فقدان اين وجه زنانه و عاشقانه، بر روح بيننده به شدت احساس مى شود. اما با ورود برگمنِ فرشته سان و سفيدپوش به كافة ريك، ناگهان فضاى سرد و بى روح فيلم كه دقيقا بازتاب بيرونىِ نمادينى از نفوذناپذيرى و استوارى درونىِ شخصيت بوگارت است، برمى گردد، و طعم و رنگ و حسّ و حالى ديگر به قلب اثر تزريق مى شود؛ الزا شور زندگى را در رگ هاى مردة ريك جارى ساخته و به او و درام، جان تازه اى هديه مى دهد. اين تغيير اتمسفر،  به مدد حضور پرحرارت و جادويى بازيگر قدرتمندى ست كه حتى روى پارتنر پرتجربه اش تأثيرى شگرف برجاى مى گذارد.

 بعضى از بازيگران « آنِ » خاصّى در نگاهشان هست كه آن ها را از سايرين ممتاز مى كند. برگ برندة بازى برگمن، چشم هاى گيرا و نگاه هاى نافذ اوست. شايد كمتر بازيگرى در طول تاريخ سينما اين حجم غنى از احساس و معنا و كلام را در عمق نگاه هايش منعكس كرده است؛ نگاه هايى كه از واژه ها بى نيازند و هيچ ديالوگى نمى تواند منظور آنان را برساند. بالطبع كورتيزِ كارگردان با آگاهى كامل از اين شگرد كم نظير برگمن، در چند پلان كلوزآپ هايى نه چندان كوتاه مدت از چهرة او را طرح ريزى كرده تا آبشارى از احساسات ناب و گاه متضاد و غيرقابل وصف را به دنياى اثر سرازير كند. بر اين باورم كه برگمن در لحظه هاى سكون و سكوت اثرگذارتر است تا در حركت و كلام. ناگفته نماند كه الزا شخصيتى ساده و تك بعدى ندارد، و بين دو احساس توأمانِ ترديد و عشق، و دو فعلِ رفتن و ماندن معلق است. اگر از پوستة ظاهرى شخصيت چندلاية الزا عبور كنيم، به كشف ابعادى درونى تر از آن دست مى يابيم: او فقط محور عشق نيست، بلكه زنى ست مقاوم و پشتوانه اى ست عظيم در عرصة حيات اجتماعى-سياسى همسرش. در پردازش شخصيت الزا، مرزى ست آشكار بين دخترِ جوانِ دلشيفته در فلاش بك ها كه به قول و زن خودساختة كنونى كه « در بحبوحة درهم كوبيده شدن دنيا، عاشق شده » و زن خود ساخته کنونی که  همگام اصلى مبارزات ضدّ نازيسم همسرش شده است.

اينگريد در اجرا به اين توفيق چشمگير دست يافته كه با نگاه ها، لبخندها، گفتار و رفتارش اين تعادل ظريف، و اين صيقل خوردگى و تكامل يافتگىِ شخصيتى را به زيبايى مجسم ساخته و نمايشگر خصلت هايى عام از دوران و جامعة خود باشد. لحظه به لحظه، سيماى الزا در نظر تماشاگر عميق تر و احترام برانگيزتر متجلى مى شود و تحليل پيچيدة برگمن از نقش و شخصيت، منزلت بازيگرى را به همگان يادآورى مى كند.

پس از طى دهه ها و ظهور هرسالة نوستاره هايى جوان و با استعداد و زيبارو بر پردة نقره اى، هنوز از برگمن-بوگارت به عنوان زوج طلايى و غبطه برانگيز عالم سينما ياد مى شود. حداقل نيمى از ارزش و ماندگارى فيلم كازابلانكا و محبوبيت جهانى اين زوج، وامدار حضور معجزه آساى اينگريد برگمن است كه بر قلة بازيگرى ايستاده؛ ستاره اى بزرگ كه به جاودانگىِ گره خوردن برق نگاهش در نگاه ريك در برخورد نخست و به ابديتِ درخشندگى چشمان نمناك و مردّدش درفصل نهايى فيلم، جاودانه شده است.

 دنيا ميركتولى - روزنامه اطلاعات - 19 مهر 1389 

 عکس و ویرایش : کافه کلاسیک  CafeClassic.ir

به همراه جنیفر جونز ( 1946)

نمی دونم شما سریال بازگشت خوشبختی رو می بینین یا نه ؟ همون سریال ژاپنی که جمعه شب ها از شبکه دو می ذاره و یه دختر به نام موئی توش هست با اون چهره معصوم. سریال جالبی هست و جزو معدود برنامه های بدردبخوری هست که صدا و سیما داره. خب حالا "موئی" چه ربطی به تاپیک اینگرید برگمن داره ؟  الان میگم. . همین جمعه که طبق معمول این سریال زیبا رو می دیدم در جایی از سریال دیدم پوستر اینگرید برگمن بر دیوار مهمانخانه ای که موئی و نامزدش توش زندگی می کنن نصب شده. تکرار روز بعد سریال این فرصت رو داد که اسکرین شات اش رو بذارم. نکته ای که برام  جالب تر بود این بود که واقعا سینما و بازیگری چیزی فراتر از مرزهای سیاسی و جغرافیایی است. زمانی که این عکس بر دیوار یک خانه ژاپنی چسبانده شده درست بعد از پایان جنگ جهانی دومه . همسر موئی در جنگ کشته شده و فقط مدتی از بمباران اتمی ژاپن توسط آمریکا می گذره ولی یک هنرپیشه آمریکایی اینقدر محبوبه که محبوبیتش تحت تاثیر مسائل جنگی و سیاسی قرار نمی گیره. هنر یعنی این .

با سلام

من  عاشق بازی زیبایی اینگرید برگمن هستم عاشق  فیلمهای کازابلانکا - زنگها برای که به صدا در می ایند - بدنام - قتل در قطار سریع السیر هستم خیلی این فیلمها زیبا هستن عالی

دوست خوب تازه وارد Novintan ؛

همه ما کم و بیش در مقاطعی عاشق بازیگران بزرگ ( مرد یا زن ) بوده و هستیم ؛ اما ارسال نوشته های کوتاه یک خطی بدین سبک ( مانند آنچه در کامنت های وبلاگ ها می بینیم ) هیچ کمکی به سایر دوستانی که خواننده مطالب کافه هستند نمی کند. سعی کنید مطالب خود را حداقل در یک پاراگراف ، با ذکر دلایل منطقی در کنار بیان هنری احساسات بنویسید. اصلا نگران نباشید که حتما باید مطلبی سطح بالا و فنی- هنری باشد بلکه برداشت خود را بنویسید. و شک نداشته باشید که :

هر آنچا از دل برآید .... لاجرم بر دل نشیند

 (((   اوست پایدار   )))

دریا زگهر پر است غواص کم اند ....  آفاق پر از مطرب و رقاص کم اند

ترسم که دعایی به اجابت نرسد .... چون فاتحه خوانان به اخلاص کم اند

پس فردا سالروز تولد و مرگ بانوی ناکام اینگرید برگمن می باشد. به همین مناسبت مجلس یادبودی در این مکان برگزار خواهد شد.

از مدعوین دعوت می شود که عکس های نایاب و نوشته های شخصی خود را جهت تسلی بازماندگان آن مرحومه به رشته تحریر در آورند.

ضمنا مجلس زنانه همزمان در همان مکان برقرار می باشد.

خانواده های :  لیندستروم , برگمن , روسلینی , اشمیت , رنو , ....

( سرویس ایاب و ذهاب محیاست )

 دیدم حیفه مجلسی که سروان گفته برپا نشه،...

سروده ی "وحشی بافقی" رو با آواز بخوانید. این عکس ها کوچک و بسیار کم حجم شده اند، عکس های بزرگِ کیفیت بالا را از ضمیمه برداشت نمایید.

روزگاری من و د ِ ِ ل، ساکن کویی بودییییییم!

ساکن کوی بت عربده  جوووووووی بودیییییم!

خوش آمدید سروان، غم آخرتون باشه بابا!

کس در آن سلسله غیر از من و دل بند نبوووووود

یک گرفتار از این جمله که هستَ َ َ ند نبووووود!

ریک ازون دنیا پیغام داده که ما آخرش به هم رسیدیم

خانوم ها بفرمایید اندرونی، خوش آمدید، آقایون میوه هاشونو میل کنن، سروان زحمت کشیده بابا، توی این گرونی به عشق اینگرید!

ها والٌا ، ... بخورید بابا تعارف نکنیین، مجلس بی ریاست!

دییییین و دل باخته دیوانه ی رویی بودیم (روی همین اینگرید بابا)

بسته ی (آخ) بسته ی سلسله ی سلسله مووووووویییییی بودیم (ها والٌا)

اینم بچه گی هاش تو آغوش باباش بود

دختر کو نَدارد نشان از پدر

آخ بگم براتون ازون شوهر .... بی مرام، دل تو دلش نبود واسه اینگرید بابا.   اینگریدو از این شهر به اون شهر کشید، خون به جگر اینگرید کرد

اَوٌوووَل آن کس که خریدار شدش من بووووودم این هم سن شونزده سالگی، یه دختر ساده ی روستایی، کی فکر می کرد (روزایی که دندوناشو سیم کشیده بود همچینم قشنگ نبود ولی حالا...) اَووووَل آن کس که خریدار شدش من بووووودم- باعث گرمی بازار شدش من بودم

.... بس که دادم همه جا شرح دل آرایی اوووووووو....

شهر پر گشت ز غوغای تماشایی اووووو

اینم غم نامه ی اینگرید در انسی کلوپیدیای بریتانیکا ، سری بزن تسلای دل بازماندگان بشو

... کاغذا و بروشوورای زیادی رسیده، از انجمن ها و کمیسیون ها و موسسه ها که تسلیت گفتن، پدر خوانده یه دسته گل فرستاده، هری لایم یه تابلو  آورده، پشتش نوشته تقدیم به اول و آخر زنان نوآر، تماشا کنین!

اینم قاتل نامردش! این سیگار لعنتی!

نکشید بابا، تو رو خدا نکشید! این لامصب اینگریدو کشت!

دوستان شرح پریشانی من گوش کنید ها والٌا

داستان غم پنهانی من .... گوش کنید

اینم استرومبولیه، سر گور...!

به مناسبت سالگرد درگذشت اینگرید برگمن، در همین مکان، دوستان به همت سروان گران قدر گرد هم جمع شده اند تا یاد و خاطره ی او رو گرامی بدارن!

یکی از آخرین تصاویرش توی یکی از آخرین فیلم هاش

به مناسبت این یادبود، عکس، خاطره، دیدگاه، هر چه دارید در همین مکان قرار بدین بابا

********

... اینگرید وقتی وارد یک صحنه می شه، احساس می کنم روحش عین شعاع نور، تمام صحنه رو پر می کنه و این برای یک بازیگر به راستی غیر عادیه! در مورد هیچ بازیگری همچین حسی نداشتم!

در سال 2003 به مناسبت شصتمین سالگرد ساخت فیلم کازابلانکا، شبکه سی ان ان مصاحبه ای با سه دختر اینگرید برگمن داشت. در این مصاحبه که توسط لری کینگ انجام شد، دختران اینگرید برگمن به نکات جالبی اشاره کردند. یکی از نکاتی که ایزابلا روسلینی به آن اشاره کرد این بود که اینگرید برگمن از اهمیت فیلم کازابلانکا خبر نداشت و تنها در دهه شصت میلادی متوجه شده بود که این فیلم متفاوت از فیلم های دیگری است که در آنها ایفای نقش داشته است، به طوری که وقتی برای سخنرانی به دانشگاه هاروارد رفته بود از اینکه دیده بود دانشجویان هنگام نمایش فیلم کازابلانکا دیالوگ های آن را از حفظ می گویند تعجب کرده بود.

یکی دیگر از دختران برگمن نیز گفت که بارها دیده وقتی کسی از بازی مادرش در فیلم کازابلانکا تعریف می کرد، حوصله اینگرید برگمن سر می رفت و این به آن دلیل بود که کازابلانکا فیلمی نبود که برگمن از جان و دل آن را دوست داشته باشد . فیلم محبوب اینگرید برگمن "زنگ ها برای که به صدا در می آیند؟" بود که وی تلاش زیادی کرد تا بتواند موفق به ایفای نقش در آن فیلم شود و وقتی در هنگام بازی در فیلم کازابلانکا با خبر شد که برای فیلم "زنگ ها برای که به صدا در می آیند؟" انتخاب شده است، بی صبرانه منتظر آغاز بازی در آن فیلم بود.

دختران اینگرید برگمن همچنین در مورد علاقه شدید مادرشان به گری کوپر صحبت کردند و گفتند که همچنان با دختر گری کوپر روابط دوستانه و صمیمی دارند. یکی دیگر از موضوع های مورد بحث رسوایی برگمن و روسلینی بود که سبب شد به مدت 10 سال اینگرید برگمن آمریکا را ترک کند. دختر برگمن علت طلاق مادر و پدرش (روبرتو روسلینی) را فشار رسانه ها و نیز تفاوت بسیار زیاد شخصیتی عنوان کرد.

متن کامل مصاحبه در لینک زیر موجود می باشد:

http://transcripts.cnn.com/TRANSCRIPTS/0...kl.00.html

برگمن و گری کوپر در پشت صحنه فیلم زنگ ها برای که به صدا در می آیند؟

با بوگارت در پشت صحنه فیلم کازابلانکا