باز هم حماسه ای دیگر از ایرانیان 

با عرض معذرت از کلیه بانوان کافه (این فقط یک طنزه)

تازه جلد اولشه اين 

طرف تازه فوقِ ديپلمش رو تو رشته پرورش تخم حيوانات اهلي از دانشکده غيرانتفاعي و غير حضوري علمي کاربردي تو قريه ي مسلم آباد از توابع ياقوت شهر سفلي مَمَسني
به زور سه ترم مشروطي و دو جلسه تشکيل شورا و نامه
از امام جماعت مسجدشون گرفته (نفسم گرفت)
اونوقت برگشته ميگه:
از اين مملکت بايد رفت ، ديگه اينجا نميشه موند! 

میشه بفرمایید “خانواده هایی که نسبتی با هم ندارند” دقیقا چه جور خانواده هایی هستند؟

عکسی بسیار آموزنده برای بعضی از رانندگان هموطن

وکلام آخر....

خواسته هاي يك مــــــــــــــــادر پير

فرزند عزیزم:

آن زمان که مرا پیر و از کار افتاده یافتی،
اگر هنگام غذا خوردن لباسهایم را کثیف کردم و یا نتوانستم لباسهایم را بپوشم،
اگر صحبت هایم تکراری و خسته کننده است،
صبور باش و درکم کن؛
یادت بیاور وقتی کوچک بودی مجبور میشدم روزی چند بار لباسهایت را عوض کنم،
برای سرگرمی یا خواباندنت مجبور میشدم بارها و بارها داستانی را برایت تعریف کنم؛
وقتی نمیخواهم به حمام بروم مرا سرزنش و شرمنده نکن؛
وقتی بی خبر از پیشرفتها و دنیای امروز سوالاتی میکنم، با تمسخر به من ننگر؛
وقتی برای ادای کلمات یا مطلبی حافظهام یاری نمیکند، فرصت بده و عصبانی نشو؛
وقتی پاهایم توان راه رفتن ندارند، دستانت را به من بده، همانگونه که تو اولین قدمهایت را کنار من برمیداشتی.
زمانی که میگویم دیگر نمیخواهم زنده بمانم و میخواهم بمیرم، عصبانی نشو؛ روزی خود میفهمی
از اینکه در کنارت و مزاحم تو هستم، خسته و عصبانی نشو.
یاریم کن همانگونه که من یاریت کردم.
کمک کن تا با نیرو و شکیبایی تو این راه را به پایان برسانم.

دیشب موقع شام یک سنگ ریز توی غذا بود و رفت بین دندونم. دردی وصف ناشدنی تمام وجودم را فرا گرفت. نه بخاطر دندونم. بخاطر اینکه گذر زمان سوی چشمان مادرم را کم کرده.......

به سلامتی تمام مادران دنیا ..........  و واقعا رفیق بی کلک

ارادتمند

بروبیکر