با اینکه دوستان میدانند اما بد نیست توضیحی کوتاه در مورد شب یلدا را مرور کنیم

مهد خلقت انسان (حداقل انسان نوین و نه میمونهای انسان نمای هوموساپینس و پوتکانترو پوس ارکتوس و یا حتی نئاندرتال منطقه آلمان و ...) منطقه خاور میانه است . تمام پیامبران الهی هم به شکلی در این منطقه حضور داشتند (اگر بودا و فلاسفه ای چون کنفسیوس و لائوتسه و دیگران را پیغمبر فرض نکنیم)... کشور ایران که زمانی تمام منطقه خاور میانه را شامل میشد و در واقع خاور میانه یعنی ایران ، مهد خلقت انسان متمدن تاریخ بشری است و اگر در مناطقی چون آمریکای جنوبی یا مکزیک اقوامی چون مایاها و یا در چین و قلب اروپا و حتی آفریقا نژادهای دیگری با عناوینی مختلف چون ساکسونها  زندگی میکردند اقوامی نبودند که در سیر تکاملی بشریت نقشی به اندازه تمدن خاورمیانه داشته باشند (منظور تمدنهائی مستمر است و نه منقطع و مختص زمانی خاص)...

با این مقدمه به سراغ مقدمه ای دیگر میرویم

انسان اولیه عقیده داشت ابتدای خلقت جهان همه جا تاریک بود. اصولا نور دارای هستی است اما تاریکی نه. ما همواره می گوئیم "وقتی نور هست تاریکی نیست" و نمیگویم "وقتی تاریکی هست نور نیست" بنابراین انچه ماهیت و هستی دارد نور است و نه تاریکی. تاریکی فاقد هستی است. بشر اعتقاد داشت اولین چیزی که خداوند خلق کرد نور بود که تاریکی جهان (یا بخشی از جهان) را از هم گسست و همه چیز آشکار شد. بنابراین از دیدگاه انسان اولیه نور اولین آفریده خداست (هرچند در ابتدای تورات به اشکال دیگری از این آفرینش تعبیر شده است)

و اما شب یلدا:

عقیده انسان بدوی این بود که جهان تاریک بود و این تاریکی همه جا را سرد کرده بود. همه جا یخبندان بود ... خداوند روز را از پس این تاریکی طولانی آفرید. روز نماد نور بود و طبیعی بود اولین روز خدا کوتاهترین هم باشد چون تاریکی در آن ایام بر همه چیز غلبه داشت... از آن پس خدا روزهای دیگری آفرید که تاریکی را (شب را) به مرور در هم بشکند و چنان شد که روزها از پس شبها می آیند و می روند تا ظلمت مجددا پایدار نشود. اولین روز آفرینش سرد ترین روز جهان بود چون پیش از آن تاریکی همه جا را در سرما فرو برده بود. انسان خاور میانه (که صرفا اینروزها از آن ایرانی با یک و نیم میلیون کیلومتر مربع باقی مانده است که تمدنهای کهن را حفظ کرده است) عقیده دارد شب قبل از اولین روز را باید جشن گرفت چرا که این شب آغازی برای خورشید است. در واقع شب یلدا نماد انتظار است. انتظار برای رسیدن به نور و به همین جهت توصیه گردیده در این شب بیدار باشیم و از تنقلات استفاده کنیم تا خواب ما را در بر نگیرد و روز اول را دریابیم... (شب انتظار)

اولین تاریخ نگاریهای بشری را اگر مرور کنیم می بینیم که اولین روز سال در آنها اولین روز زمستان است. در تقویم میلادی هم می  بینیم که اولین روز از سال آنها و کریسمسشان مصادف با آغاز زمستان است (که البته ربطی به تولد عیسی در چنین ایامی ندارد و از آنجا که خاستگاه عیسی هم خاور میانه بود به آن عقیده باز میگردد). حتی اولین تقویم های ایرانیها (در زمانی پیش از جمشید هم آغاز زمستان بود اما جمشیدشاه و شاهان اولیه ایران که دوست نداشتند شادی ایرانیها به مناسبت آغاز سال اولین روزهای زمستان باشد آغاز سال را به پس از زمستان و آغاز بهار انتقال دادند)

به شخصه برای رادیو و تلویزیون وطنی متاسفم که در چنین شبی که نمادی به قدمت بشر را جشن میگیرد نه تنها حتی یک برنامه مفرح و شاد پخش نمی گردد بلکه فقط آنرا باید در اخبار و آنهم به صرف خرید هندوانه و بازار میوه اعلام کرد!! ...