جناب سروان درباره دوبله اول کازابلانکا پرسیدند

 دوبله اول کازابلانکا

همفری بوگارت= ناصر طهماسب ............در دوبله دوم حسین عرفانی

اینگرید برگمن= مهین کسمایی...............                   شهلا ناظریان

پل هنراد= سعید مظفری.....................                   خسرو شایگان

کلود رنس = افضلی...........................                    پرویز ربیعی

سیدنی گرین استریت= صادق ماهرو........                      جواد بازیاران    

پیتر لوره = پرویز ربیعی.......................                       جواد بازیاران

نریشن= صادق  ماهرو......................                        پرویز ربیعی

در ارتباط با مقایسه دوبله اول و دوم و اینکه دوبله کازابلانکا آیا دوبله درخشانی است یا نه باید بگم:

صدای اصلی خود همفری بوگارت صدای نازک و خفه ای است و  صدای معمولی طهماسب خیلی به صدای اوریجینال شبیه است  و در فیلمهای کنتس پابرهنه ، سابرینا و شاید چند کار دیگر بجای همفری بوگارت حرف زده. حسین عرفانی در دوبله های تلویزیونی  فیلمهای بوگارت شهره شد و صدایش کاملاً مناسبت و همخوانی عجیب و دقیقی با چهره بوگارت دارد بنابراین وقتی برای اولین بار بوگارت رو با صدای عرفانی ببینی دیگر صدای طهماسب برایت قابل هضم نخواهد بود هر چند عقیدم دارم اگر چندتا فیلم با صدای طهماسب ببینی اونم برایت عادی میشه ولی عرفانی چیز دیگه ای است کلاً دوبله اول قابل تحمل است هر چند صدای مهین کسمایی شاید خیلی به اینگرید برگمن نخورد.

در ارتباط با قیاس دوبله اول و دوم باید بگم بجز چند شخصیت اصلی فیلم ، دوبله دوم موفق نیست چرا که شما مثلاً صدای ملک ارایی و دیگران رو مرتب در شخصیتهای فرعی میشنوید و در دوبله اول صداهای متنوعی برای تمام شخصیتهای فرعی انتخاب شده و صدای تکراری کمتر میشنوید بدین لحاظ دوبله اول برتری دارد به دوبله دوم

اما اینکه دوبله دوم کازابلانکا جزء ده دوبله برتر است ( انتخاب مجله فیلم ) باید بگم به نظر من نه... اگر دوبله این فیلم رو با دوبله شاهین مالت مقایسه کنید ، شاهین مالت دوبله بهتر ی دارد به نسبت کازابلانکا

1- مرتضی احمدی به پیتر لوره بیشتر میخوره یا بازیاران ( به نظر من از آنجاییکه پیتر لوره هیچوقت دویلور ثابتی نداشته و گویندگان زیادی بجایش حرف زده اند هیچ صدایی مثل مرتضی احمدی در این فیلم با این هنرپیشه مچ نیست )

2- صدای مدقالچی به سیدنی گرین استریت بیشتر میخوره یا بازیاران ( به نظر من هیچ صدایی مثل صدای مدقالچی مناسب گرین استریت نیست )

3- صدای تکراری در شاهین مالت نمی شنوید

هر چند صدای مرحوم شایگان و شهلا ناظریان بجای هنرپیشه های فیلم کازابلانکا فوق العاده است

توجه داشته باشید در انتخاب دوبله برتر فقط حس مهم نیست به نظر من اول انتخاب صدا و همخوانی صدا با چهره هنرپیشه دوم رساندن حس و مفهوم نقش و سوم باندسازی و میکس صداها

هیچ وقت با نوشته ها ، مطالب و تفسیرهای نیروان غنی پور در روزنامه جام جم موافق نبودم.

به نظر من که هیچ سرشته ای از دوبله نداره و فقط ...

1-به جرات مي‌توان دوبله بازرس را در كنار باقي دوبله كارهاي تلويزيوني مقامي چون سريال‌هاي ماركوپولو، شينگن، خانواده رابينسون، شهر مرزي و فيلم‌هاي بي‌خوابي، كاپيتان هوك، در دره الاه، كاپوتي و ... جزو يادگارهاي دوبله رسانه ملي برشمرد.

جل الخالق  ....یعنی این کارها يادگارهاي دوبله رسانه ملي هستند.

2- ياكيده كه در قبل تجربه نقش‌گويي زيبايي به جاي جود لا در فيلم كوهستان سرد (به مدير دوبلاژي عباس نباتي)‌ داشته ، اين بار نيز خيلي مسلط به جاي اين هنرپيشه جوان شاخص صداپيشگي كرد،

خودتون قضاوت کنید صدای مظفری به جود لاو می خوره یا یاکیده

3-مقامي به جاي كين چه در گذشته و چه در حال نقش‌گويي كرده كه شاهد اين مهم دوبله فيلم‌هايي چون حرفه ايتاليايي، وقتي سلطان بودم، بتمن آغاز مي‌كند، شواليه تاريكي و... است،

از گذشته فقط وقتي سلطان بودم رو بلد بوده ، چون حرفه ایتالیایی رو جدیداً دیده.

4-مايكل كين نيز به مانند برخي از بازيگران، در تاريخچه دوبلاژ ايران با مقوله چندصدايي شدن مواجه شده

خیلی هم درگذشته دچار چند صدایی نبوده ، اکثراً یا مقامی بوده یا خسروشاهی.

5-حال به غير از جلال مقامي و ناصر طهماسب (به جز دوبله نسخه‌هاي بازرس، وي در فيلم بازيگران نيز به جاي كين صحبت كرده است)‌، دوبلورهاي ديگري چون منوچهر اسماعيلي (در فيلم تمام عيار)‌، خسرو خسروشاهي در فرار به سوي پيروزي (اثر جان هيوستن، 1981)‌، ناصر نظامي (هواشناس، پرستيژ، نسخه دوبله تلويزيوني بتمن آغاز مي‌كند)‌  و چنگيز جليلوند صداهايشان بر روي چهره كين شنيده شد

هنوز فرق نسخه های جوانی و پیری این بازیگز رو نمی دونه. گذاشتن خسروشاهی تو این ترکیب غلط است.

6-حاصل كار دوبله يك فيلم چطور درخشان مي‌شود؟ براي پاسخ به اين پرسش مي‌توان به مجموع برآيند چند عامل اشاره كرد، عواملي چون 1-ترجمه روان، 2-انسجام در مديريت دوبلاژ و 3-صدابرداري

اصلاً هم اینطور نیست. عواملی که یک دوبله رو درخشان میکنه به ترتیب اولویت

 به نظر من (1- انتخاب صدا و همخوانی صدا با چهره هنرپیشه 2-رساندن حس و مفهوم نقش)=نقش مدیر دوبلاژ         3-ترجمه   4-ديالوگ‌نويسي 5 -صدابرداري باندسازی و میکس صداها

7-بيشتر حواس مديران به انتخاب صداها معطوف است تا ديالوگ‌نويسي، اما مقامي در دوبله بازرس نشان داد كه هنوز هم هنر ديالوگ‌نويسي از جانب مدير دوبلاژ چقدر بر روند ساختار دوبله يك فيلم تاثيرگذار است

وقتی عوامل دیگه هم خوانی نداره چطور می تونه دیالوگ نویسی ، دوبله یه فیلم رو نجات بده

8-به كارگيري از صداي ناصر طهماسب براي مايكل كين، جوري اداي دين و احترام به حافظه مخاطب، از سوي مقامي بود چرا كه در نسخه‌هاي قبلي دوبله بازرس (ساخته جوزف ل. منكيويچ، محصول 1972) طهماسب به جاي اين بازيگر نقش‌گويي كرده بود كه اين حركت از جانب مقامي قابل تقدير است

ایشون فراموش کردن که جای دو شخصیت فیلم عوض شده مایکل کین داره نقش لارنس الیویه رو بازی میکنه پس حس و شخصیت فرق کرده.

9-اما مقامي با تيزهوشي مدير دوبلاژي بازرس را فداي نقش‌گويي به جاي مايكل كين نكرد

اگر اقای مقامی تجربه موفقی رو در دوبله دوم حرفه ايتاليايي پشت سر میگذاشت شاید جای مايكل كين هم حرف می زد ضمن آنکه مایکل کین پیر شده خیلی با جوانی اش فرق کرده ، مثل اینکه بگیم چون جوونی های رابرت دنیرو رو خسروشاهی گفته پس پیری هاش رو هم باید ایشون بگه.