با سپاس از رزا ی عزیز..

یکی از برنامه هایی که اوائل دهه 70 خیلی سر زبان ها افتاد بی شک برنامه ساعت خوش بود که در زمان پخشش خیلی گُل کرد و بعدش هم یکباره پخشش متوقف شد و بازیگرانش  هم ممنوع کار شدند.بیشترین نقشی که از ساعت خوش در ذهنم مونده ،کارآگاه درک هست که رضا شفیعی جم به خوبی ایفا کرد و خودش هم جائی گفته بود که پالتوئی که توی این آیتم بر تن داره مال برادرش بوده که بعدا گم میشه و هیچوقت هم پیداش نمی کنه...

آژانس شیشه ای هم یکی از ماندگارترین فیلم های دهه هفتاد هست که تا به امروز هم همچنان زیبا و ماندگاره..

و یک نکته مهم راجع به تیپ و موی دهه هفتادی ها هست ،موی پشت بلند و لباس هایی که مارک داره رو بر تن می کنن..

اما در زمینه ورزش هم بازیهای مقدماتی 1994 هست که بازیکنی به فوتبال ایران معرفی میشه که بعدا سلطان گل لقب می گیره و اونهم علی دائی هست که توسط ناصرحجازی به فوتبال ایران معرفی می شود.نکته جالب این مسابقات دروازه بانی پراشتباه بهزاد غلامپوره که تیم ایران رو یک تنه حذف می کنه..

در کل خاطرات دهه هفتاد خیلی شفاف تر از دهه 60 هست و میشه خیلی در این باره صحبت کرد...