پوستی که در آن زندگی می کنم

The Skin I Live In

کارگردان : پدرو آلمادوار

فیلمنامه : پدرو آلمادوار، آگوستین آلمادوار

فیلمبردار : خوزه لوییز آلکاین

 بازیگران : آنتونیو باندراس . النا آنایا . ماریسا پاردس

محصول 2011 - اسپانیا - رنگی - 117دقیقه

رابرت (باندراس)، جراحی که همسرش را از دست داده با دخترش که به خاطر مرگ مادر دچار روان پریشی شده زندگی می کند. شبی در یک مهمانی جوانی به دختر تجاوز کرده و دختر پس از این واقعه خودکشی می کند. رابرت مرد متجاوز را ربوده و با عمل جراحی جنسیت او را تغییر داده و او را زندانی می کند. کم کم رابرت عاشق شده و آزادی بیشتری به ورا ( مرد تغییر جنسیت یافته ) می دهد. پس از سلسله وقایعی که به مرگ رابرت می انجامد، ورا به نزد مادرش که هنوز منتظر اوست برمی گردد.

دیروز حالم خیلی خوب بود، خوب !

اینجا هوا هنوز گرم نشده، نه که سرد باشه ولی به نسبت سالهای گذشته هوا هنوز خنکه. بعد از حدود یک ماهی اسباب کشی و دردسر و مخصوصا" فیلم ندیدن دیشب بالاخره تونستم یک فیلم ببینم. البته دیگه تقریبا" استارت فیلم دیدن خورده شد. توی این یک ماهه لعنتی لعنتی؛ تعداد فیلم های دیده نشده به یک عدد 4 رقمی رسیدن و بدجوری روی اعصاب بودن اما الان یک آرامش نسبی برقراره. خلاصه دیروز کل خیابان محل کار رو تا خیابان اصلی پیاده اومدم. شیراز توی این فصل بی نهایت زیباست، شاید تکه ای از بهشته. بوی بهار نارنج هایی که کم کم سر و کله شون پیدا میشه هوش از سر آدم می بره، حتی آدمی مثل من که حساسیت شدید دارم بی خیال عطسه های کر کننده می شم و نفس عمیق می کشم. به خونه که می رسم دردسر اصلی انتخاب یک فیلم بعد از یک ماه فیلم ندیدنه. پوستی که در آن زندگی می کنم به عنوان اصلی ترین رقیب جدایی نادر از سیمین گزینه خوبی به نظر می رسه و الحق و الانصاف که جناب آلمادوار نگذاشت روز خوب من خراب بشه. عمدا" از نوشتن جزئیات مختلف داستان فیلم امتناع کردم تا کسانی که احیانا" فیلم رو ندیدن به دیدن فیلم ترغیب بشن. مثل دیگر آثار آلمادوار ، کارگردان علاقه ای به پیچاندن لقمه دور سر خودش نداره و وقایع یکی پس از دیگری چون آواری بر سر تماشاگر خراب شده و فرصت پلک زدن به شما نمی دهند. در بقیه فیلم های آلمادوار هم تا اونجا که حافظه یاری میکنه وقایع بدن وقفه و تلف شدن وقت به نمایش در آمده و کارگردان علاقه به آب بستن به فیلم هاش نداره. البته شاید این همه تعریف و تمجید نشانه حال خوب من باشه ولی فیلم با داستان واقعا" غیر منتظره اش شدیدا" غافلگیر کننده است. قبل از دیدن فیلم فکر می کردم داستان فیلم باید چیزی شبیه شاهکار بلامنازع ژرژ فرانژو بزرگ یعنی چشمان بدون چهره باشه که پیش بینی من کاملا" غلط از آب در آمد. به هر حال اگه حال شما هم خوب بود و نخواستین اون حال خوب رو خراب کنین این فیلم میتونه یک پیشنهاد دوستانه باشه.