فیلم 12 مرد خشمگین رو که همتون دیدید ؟ نیازی به توضیح نداره که تاکید اصلی این فیلم قضاوت بود ، عنصری که شکل عادلانه ی اون از آغاز پیدایش بشر بسیار کمیاب بوده و کمتر کسی هست که وقتی عدالت واقعی رو با قلب و جان خودش بفهمه برای دفاع از اون جلوی همه ی افکار مخالف ( چه افراد ذینفع و چه افراد بیطرف ولی احمق و ترسو ) بایسته.

خب حالا این به کنار، فیلمی که من دیروز دیدم فیلمی باز هم بسیار معروف تو این زمینه ، اقتباسی از از یک رمان نویس مشهور بنام هال بری به اسم کشتن مرغ مقلد بود .

حالا بریم سر شرح این فیلم

داستان کشتن مرغ مقلد یا مرغ مینا در سه بخش دنبال میشد : بخش اولش با هنرنمایی سه کودک خردسال و تعقیب و گریز های اونها به دنبال شخصی بنام بو رادلی که در همسایگی اونها  زندگی میکرد درفضایی کاملا تعلیقی دنبال میشد  و بیننده هم پا به پای این سه کودک به دنبال نتیجه ای بود که این سه کودک دنال میکردند ، که در نهایت موفق نشدند شخص بو رادلی رو ببینند و پی به حقیقت وجود اون ببرند ولی با پیگیری پدر خودشون که وکیل بسیار خوشنامی در اون منطقه بود بنام اتیکون فینچ ( با بازی هنرمندانه گری کوری پک ) سر از دادگاهی در میارن که د راون فردی سیاه پوست به جرم تجاوز به زنی سفید پوست مورد محاکمه قرار گرفته و در این بین تنها فردی که حاضره از اون شخص دفاع کنه ، پدر بچه ها یعنی همون وکیل خوش قلب و متمدن آقای فینچ هست.

و اما بخش دوم که بخش مورد علاقه ی من بود قسمت مربوط به دادگاه تام رابینسون همون سیاه پوستی که نه به جرم متجاوز بودن که متجاوز هم نبود بلکه به جرم سیاه پوست بودن اینطور همه ی افکار رو روبروی خود می دید و در جایی که به کمک وکیل همه ی شواهد و مدارک به نغع اون نشون داده شد ولی باز هم هیات منصفه رای رو بر علیه اون مرد صادر کرد .( که ای کاش تو این هیات منصفه هم شخصی مثل هنری فوندا تو 12 مرد خشمگین وجود داشت تا ندای وجدان اون افراد رو بیدار کنه )

در بخش سوم چند اتفاق مهم میفته که داستان ما رو تکمیل میکنه : ابتدا تام رابینسون (سیاهپوست ) که فهمید با وجود این طرز فکر نا عادلانه هرگز به حق خود نخواهد رسید تصمیم به فرار میگیره که توسط باب ایول کشته میشه .

سپس باب ایول به دو فرزند وکیل حمله میکنه و قصد آزار وکیل و زهر چشم گرفتن از اون رو داره که دیگه جرات نکنه خلاف افکار عمومی قدمی برداره  ، اما یک نفر اون رو میکشه و به این کارش پایان میده .

اون کسی نبود جز بو رادلی

اولین نقش آفرینی رابرت دووال ( تام هگن محبوب من در خانواده کورلئونه ) ، در عین زمان بسیار محدود و بدون دیالوگ بسیار تاثیر گزار تر از اون چیزی بود که تصور میکردم و منجی آقای وکیل و فرزندانش میشه و یک پایان خوشی رو برای بیننده رقم میزنه .

حالا مرغ مقلد تو این فیلم کی بود؟ طبق برداشت شخصی خودم میگم که سه نفر قهرمان این فیلم بودن : اول تام رابینسون که فردی صادق بود ولی قربانی بی عدالتی جامعه ی کوته فکر و نژاد پرست شد اما تا لحظه ی آخر عمرش با شرافت بود و آزادانه مرد.

دوم جناب فینچ با بازی عالی گری کوری که بحق جایزه ی اسکار رو از ان خودش کرد وبه  یکی از محبوبترین شخصیت های زندگی من تبدیل شد .شخصی که بدون شعارو  بدون ادعا مثل یک انسان عادل واقعی زندگی کرد .

سوم هم بو رادلی که در ابتدا موجب وحشت اون بچه ها شده بود ولی در انتها نشون داد که درسته که عقل درست و حسابی نداره ولی وجدانی داره بسیار بزرگتر از قاضی دادگاه و بقیه ی انسان ها.

ببخشید خیلی طولانی شد ولی ازون فیلمهای تاثیر گذار زندگی هر شخصیه که باید حتما ببینه و هر چی بیشتر از زمان فیلم میگذره بیشتر به ارزش های اون پی میبریم