(۱۳۸۹/۱۱/۱۶ صبح ۰۸:۳۳)منصور نوشته شده:  

از داج سیتی تا بازاچه نایب گربه

صبح آنروز که مقاله آقای ابراهیم گلستان در یک روزنامه درآمد بعد از ظهرش به تماشای فیلم قیصر رفتم و آنچه که برایم بعد از تماشا ماند تاسف بود و یاس. تاسف برای وقت از دست رفته و یاس از گلستان با آن دانش سینمائی و توانائی فیلمسازی

 

راستش اول که این بخش به نام مسعود کیمیایی راه افتاد نزدیک بود از هول حلیم بیفتم توی دیگ. گفتم به سبک و سیاق جواد طوسی شروع کنم به ستایش از کیمیایی و برای هر فیلمش عاشقانه ای بنویسم که بعدا پشیمان شدم ، تا امروز هم سعی کردم جلو جوگیر شدن رو بگیرم تا بحث منطقی ادامه پیدا کنه ... اما در مورد نقد آقای کاووسی کمی حرف دارم :

هوشنگ کاووسی انسان بسیار با دانشی است. بسیار فیلم دیده، بسیار خوانده و نوشته است. اصلا این آدم خودش یک تاریخ سینماست. خدمات او به سینمای ایران و ارتقای این سینما بر هیچ کس پوشیده نیست. کاووسی بوده، هست و انشاا... تا همیشه در حافظه سینما و سینما دوستان باقی خواهد ماند.

در ضمن کاووسی انسان خاصی هم هست، عقاید خاص خودش را هم دارد، چیزی شبیه به ابراهیم گلستان، به قول کیمیایی: (( واگن خودش را سوار است! )) اما مگر همین جناب  کاووسی  اشتباه نمیکند یا نقدی که کاووسی بنویسد فصل الخطاب  منتقدین است؟

آیا این مطلبی که در مذمت قیصر نگاشته نقد است؟ اگر نقدهای دوایی بر مبنای شاخ و برگ دادن نوشته می شوند این یکی بر مبنای توهین به فیلم و فیلم ساز و سایر منتقدان و مسخره کردن شکل گرفته است.

اصلا اگر این نوشته آن قدر پتک کوبنده ای بود، که همان اول راه بر سر کیمیایی و قیصرش فرود می آمد ، یا باید کیمیایی را سر خورده میکرد که نکرد و یا باید قیصر را ( لااقل برای سالهای آینده ) نزد خواص کم رنگ یا بی رنگ می کرد که باز هم ...

حال در تاریخ سینمای ایران کدام یک مانده اند ؟کدام یک اثر گذار بوده اند؟ آیا هنوز از نقد کاووسی اثری بر جای مانده است؟ کدام یک پیروز شده اند؟ اصلا مگر مسابقه ای در کار بوده است!

کدام یک در گذر زمان از امتحان ماندگاری سربلند بیرون آمدند؟ چه کسی اعم از خواص و عوام از نقد کاووسی یاد می کند و به واسطه همان نقد از دیدن قیصر سر باز میزند؟

قیصر فراتر همه آن نقد های مثبت و منفی ایستاد، گذر زمان را تحمل کرد و در همین گذر زمان بود که خود را ثابت کرد. به قول معروف : تاریخ تنها مزرعه ای است که هیچ دانه سالمی در آن گم نمی شود.

از این قبیل نقدها را منتقدان بسیاری در تاریخ سینما نوشته اند و فیلمی را بسیار کوبیده اند، که از قضای روزگار یکی از همین نقد ها ، مطلبی بوده بر فیلمی از همین جناب آقای کاووسی، گرچه ربطی به کیمیایی ندارد اما نشان میدهد که نوشتن نقدهایی این چنین کار زیاد دشواری نیست، ضمن اینکه خواندش خالی از لطف نیست.

در 22 آبان ماه سال 1348 فیلمی به نام خانه کنار دریا به نویسندگی و کارگردانی دکتر هوشنگ کاووسی و با بازی کامیاب کسروی و نسرین صفایی در  سینماهای پلازا، حافظ، الوند و قصر طلایی به نمایش در می آید که ظاهرا از آغاز اولین مراحل ایده تا نمایش 6 سال به طول می انجامد، فیلم موفقیتی چه از سوی مردم عادی و چه از طرف منتقدان به دست نمی آورد. ستاره سینما در شماره آذر ماه سال 48 فیلم را میکوبد و می نویسد:

"" به زمستان سال 1347 می رسیم. آقای امیر هوشنگ کاووسی به ساختن نوزاد تازه اقدام می کند. البته در تمام این مدت آقای نصیب نصیبی نماینده جوان سینمای دیگر اسکریپت گرل این نوزاد بوده اند و می دانم که نوزادان دختران پرستار را بیشتر دوست دارند، پس تولد خانه کنار دریا سال 42 و سال وفات 48.

42 را از 48 کم کنیم نوزاد در هنگام وفات فقط 6 سال سن داشته است. برای کودک و برای آقای امیر هوشنگ کاووسی 6 سال چیز کمی است و برای دنیا کم نیست. ببینید دنیا در این 6سال چه مسایلی را به خود دیده است:

آنتونیونی 3 فیلم ساخته است.

رضا صفایی 10 فیلم ساخته است.

فلینی 3 فیلم ساخته است.

آقای کلیف رابرتسون اسکار گرفت.

آقای فردین 6 اسکار باخت.

خانم فریبا خاتمی گواهینامه رانندگی گرفت.

ملل آفریقا به استقلال رسیدند.

چلوکبابی رقابی تعطیل شد.

جنگ ویتنام آغاز شد.

کندی کشته شد.

آقای نادر نادرپور شاعر با آقای دکتر رضا براهنی منتقد و شاعر در یک کله پزی آشتی کردند.

انسان در ماه پیاده شد.

آقای عبدالعلی دستغیب منتقد، شاعر و مترجم از شیراز به تهران منتقل شد.

جنگ ویتنام ادامه پیدا کرد.

شاعران عزیز میهنی با ترک اعتیاد جملگی مسئول شدند.

دوگل سقوط کرد.

حسینیه ارشاد افتتاح شد.

بکت نوبل گرفت.

آقای ابراهیم صهبا حداقل روزی سه بار، صبح، ظهر، عصر به حالت فی البداهه گری رسیدند.

آقای امیر هوشنگ کاووسی ملاحظه فرمودند که دنیا در این مدت که ایشان مشغول ساخت خانه کنا دریا بوده اند چه مصائب و مسائلی را به خود دیده است. در مدت 6سال کمترین کاری که می شود کرد یک دوره مهندسی و یک دوره دکترا میتوان دید.

در فیلم خانه کنار دریا آقایی بازی می کردند که شباهت عجیبی به آقای امیر هوشنگ کاووسی منتقد سابق سینما داشتند. ما در سالهای گذشته عکسهای زیادی از آقای کاووسی در کنار ستارگان و کارگردانان بزرگ سینما دیده بودیم و نمی توان به ما ایراد گرفت که چرا آقایی را که در فیلم بازی میکرد را عوضی به جای ایشان گرفته ایم. باید بدانیم که آقای امیر هوشنگ کاووسی دومین کسی بوده اند که بعد از آقای جمشید شیبانی خواننده ترانه دختر گل فروش در کنار هنرپیشگان و کارگردانان با حالتی مظلوم عکس گرفته اند. سومین نفر در این حرفه تازه آقای مهدی رقابی مدیر چلوکبابی رقابی هستند.

.......

آقای دکتر کاووسی به یاد دارند که چگونه در نقدهای گذشته خود فیلم های فارسی را که از فیلم خانه کنار دریا بهتر بود تخطئه می کردند ، ما در انتظار نقد آقای دکتر هوشنگ کاووسی درباره فیلم خانه کنار دریا ساخته دکتر هوشنگ کاووسی هستیم و امیدواریم نقد ایشان تکلیف سینمای فارسی و فیلم خانه کنار دریا را روشن کند. ""