(۱۳۸۹/۹/۲ صبح ۱۱:۵۹)منصور نوشته شده:    مزار سربازان جنگهای ما (غیر از جنگ اخیر) واقعا کجاست؟آنها کجای این سرزمین آرمیده اند؟ آنهائی که رفتند تا وجبی از این بوم بدست بیگانه نیفتد اما شاهان نالایق ما، ایران را طی 250 سال اخیر براحتی و از ترس تخت خود به بیگانه واگذار کردند....تو را بخدا بس است دیگر قصه هیتلر گفتن و از ناپلئون تمجید کردن... بس است... به خود برسیم... به جنگهای خود و مردم خود.

یاد کتاب شاه جنگ ایرانیان در چالدران و یونان بخیر... چندی قبل در مجله آن روزها وزین  دانستنیها مقاله ای چاپ شده بود با مضمون ((نگهداری سنگ قبر سربازان ایرانی جنگ چالدران (قزلباشها یا همان ارتش شاه اسماعیل صفوی) در اردبیل )) که بعدها مستندش را هم پخش کرد، سنگ قبرهایی آواره بدون جسد سرباز...

ظاهرا آرزوی دیرینه ام برآورده شده... آنقدر دوست داشتم صحبت به سمت تاریخ خودمان کشیده شود که حد و اندازه ندارد... هری لایم عزیز گفته بودند چرا کسی آشنایی ندارد با تاریخ خودمان؟! همه مان آشنایی داریم دوستان، چرا که نه؟! چون اکثرا فرزندان دهه 50 و 60 هستیم، دورانی که کتابهای تاریخ از چهارم دبستان تا حداقل قبل از آخرین تاریخی که سوم دبیرستان گذراندیم به این وضع اسفناک امروز دچار نشده بود... کتابهای تاریخمان را اگر خوب گذرانده باشیم حداقل سلسله ها را به ترتیب می توانیم نام ببریم؛ وای به فرزندان امروز ایران که بخش قبل از اسلام کتب درسیشان روز به روز نازک و نازکتر می شود... و سپس مطالعات شخصی... نوجوان امروز کتاب می شناسد؟!  حال آنکه زمان ما، خواجه تاجدار زیر بغلمان بود، شبها روی خداوند الموت چشمهایمان بسته می شد... خدا رحمت کند ذبیح الله منصوری را... اینروزها صرفا بعضی از نوجوانان به سمت کتاب تاریخی می روند و اگر بخواهند اظهار فضلی نمایند می گویند بله تاریخ می خوانیم، مثلا سینوهه را 10 بار خوانده ایم ! (توجه بفرمایید، از میان همه کتب جناب منصوری، سینوهه را بر می گزینند که آنهم مربوط به بخشی از تاریخ مصر باستان است نه ایران خودمان!!)

و اما...، برای میل دادن صحبت تالاری که نام تاریخ جنگهای کلاسیک برآن نهاده شده و با عکس جلد تاریخ خودمان آغاز شده اما صرفا بر جنگ دوم جهانی متمرکز است؛  به سمت تاریخ ایران زمین، قدمی کوچک برمیدارم، بسیار دوست دارم تاریخ ایران را به دو بخش اسطوره ای و واقعی تقسیم کنم... (متوجه این امر هستم که تاریخ باید واقعی شرح داده شود و تهی از افسانه، خواستم هومر مآبانه آغاز کنم، دوستان که علاقمند باشند خودشان ادامه خواهند داد قطعا و به یقین) ولی باز می گویم که در این تالار روی بخش اسطوره ای چندان جولان نخواهم داد چراکه از نامش پیداست خالی از واقعیت بوده اما حیف است نشنویم و ندانیم... منبع این بخش شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی است... این بخش شباهت عجیبی به ارباب حلقه ها دارد و اگر دوستان وقتی نهاده و بخشهای نخست شاهنامه را بخوانند می بینند که جناب تالکین در ساختن داستانش چندان هنری که به خرج نداده بماند اما چقدر اهل مطالعه بوده و عجب اقتباس بدیعی انجام داده است.... فراموش نکنیم سالهاست نه تنها شاهنامۀ ما که اسطوره های رامایانا و مهابهارت یا افسانه آشوکای هندوها و گیلگمش سومریان یا ایلیاد و اودیسه یونانیان نیز به زبانهای بیگانه ترجمه شده اند... نوجوان امروز ارباب حلقه ها را می پذیرد و شاهنامه یا گیلگمش را خیر! به هر شکل، نباید عجولانه و بی تامل تصمیم گرفت... چنانچه دوستان بخواهند، تنها به تاریخ واقعی بپردازیم و یا نه، با اسطوره شروع کنیم و به حقیقت برسیم و اگر تاریخ پیشدادیان و کیانیان را نیز دوست دارند، در تالاری جدا به بحث درموردش بپردازیم... آنقدر مطلب فراوان است و علاقه بسیار که ایمان دارم به گشودن تالاری جدا می ارزد، تا نظر دوستان چه باشد...

اینک به واقع با این پیشنهاد سردرگم شده ام، لطفا بفرمائید برویم سراغ عیلامیها و تحول تا مادها و هخامنشیان و اسکندر(سلوکیان) و پارتیها (اشکانیان) و ساسانیان تا اسلام یا خیر برویم سراغ پیشدادیان (کیومرث و هوشنگ و تهمورث و جمشید و ضحاک و فریدون و ایرج و منوچهر و نوذر و گرشاسب) و سپس کیانیان ( کی قباد، کی کاووس، کی خسرو ، لهراسب، گشتاسب، بهمن و همای و داراب و دارا و اسکندر پسر دارا)... راستی آیا شنیده اید که عده ای از محققین گمان می کنند کیانیان حقیقت داشته اند و در شرق ایران حکومت می کرده اند؟! اینهم عقیده ایست و می تواند مورد بحث باشد....

خلاصه که واقعا دوست دارم دست به دست هم دهیم و کمی تاریخ خودمان را بازگو کنیم.

بامهر... بانو