(۱۳۸۹/۱۱/۲۰ صبح ۱۲:۱۲)رامین_جلیلوند نوشته شده:  

به نظر من دارو دوسته هیتلر و حزب نازی اش مشتی دیوانه مریض بودند که ارثیه ای جز ویرانی و نفرت برای آلمان نگذاشتند جنایت های نازی ها براستی شرمی است بر پیشانی بشریت.
دو نکته را بگویم و بعد بروم:

1-من بعید می دانم ارتش آلمان حتی اگر به زمستان روسیه هم برنمی خورد توانایی شکست اتحاد جماهیر شوروی را داشت. بهرحال نقشه آلمان برای حمله به روسیه چند ماهی به خاطر کمک به گنده لاتی های آن ابله موسولینی در اروپا ( یونان و آلبانی یا رومانی اگر اشتباه نکنم) عقب می افتد.
2- من در زمان دانشجویی تحقیق کردم و آلمان هرگز نگاهی آریایی به ایران آن زمان نداشته است و نوشته ها نشان می دهد اگر دستشان به ایران می رسید یک پاکسازی اساسی انجام می دادند. خام بودند رضا شاه و اطرافیانش.... آلمان ها نژاد پاک آریایی را فقط خودشان و نروژ و دانمارک و فنلاند در نظر گرفته بودند چِشمهای آبی موی بلوند پوست سفید دماغ های قلمی.

رامین عزیز ، زیاد با نظر شما موافق نیستم . فکر می‌کنم باید تحقیق بیشتری می‌کردی . به خیلی از کتابها نمیشه اعتماد کرد ، آخه می‌دونی که تاریخ رو قوم غالب می‌نویسه . میراث آلمان نازی به یغما رفت (نمونه‌اش موشکهای V1 و V2 که الگوی موشکهای بالستیک و حتی شاتل شد) و ظاهرا تنها ویرانی برای مردم آلمان به جا گذاشت . آمریکا که تحت پوشش عملیات گیره کاغذ اون همه دانشمند آلمانی رو مصادره کرد و به آمریکا برد . اون همه طرح‌های ناب و دست نخورده که یکسریش هنوز رو کاغذ بود و به مرحله ساخت و اجرا نرسیده بود . یکسری به دست شوروی افتاد و یکسری به دست آمریکا . هرچی کاخونه تو شرق آلمان وجود داشت هم بار قطار شد و به شوروی رفت . به جرأت میشه گفت دانشمندان آلمان نازی چند دهه جلوتر از زمان خودشون بودند . واقعا فکر می‌کنی مردم آلمان از نازیها متنفرند ؟ مثل اینکه خبر از پیمانهای بعد از جنگ ندارید . (بنده چون رشته تحصیلیم علوم سیاسی بوده اطلاعات نسبتاً کاملی در این زمینه دارم)

در مورد شماره 1 بله اگرها برای پیروزی آلمان زیاد بود . اگر موسلینی حماقت نمی‌کرد و به یونان حمله نمی‌کرد و بعدش هم مثل خر توی گل گیر نمی‌کرد . اگر در یوگسلاوی نماینده ویژه رایش ترور نمی‌شد و رایش به سرش نمی‌زد تا با ستونهای زرهی که عازم شوروی بودند ، از یوگسلاوی زهر چشم بگیره . اگه هوا سرد نبود و ماشین آلات زرهی از کار نمیفتاد . اگه در آخرین مرحله قبل از حمله به مسکو ، رایش متوجه استالینگراد نمی‌شد و هوس نمی‌کرد با فتح استالینگراد با یه تیر دو نشون بزنه (هم اشتغال ناحیه صنعتی استالینگراد و هم تصرف شهری که به نام خود استالین بود و شکستن غرور روسها به این ترتیب) و اگرهای دیگه .

در مورد شماره 2 کاملا تایید میشه . یه مثلی هست که میگه هیچ گربه‌ای خیر سر پدرش موش نمی‌گیره . رایش هم قصد داشت تا با کمک رضاخان جلوی ارسال تجهیزات به شوروی رو بگیره و اگر هم شد ، جبهه جدیدی از سمت ایران به طرف شوروی باز کنه (حتی یه عده رو برای بررسی شرایط و تشکیل نیروی مورد نیاز به ایران فرستاد) . متأسفانه سیاستمداران ایرانی انگلیس پرست (که برای انگلیس از هیچ چیز دریغ نمی‌کردند) این اجازه رو ندادند .

اگه بخوام شما رو مجاب کنم باید اینجا خودم به اندازه یه کتاب بنویسم . بزرگواری کن ، بیشتر در این زمینه مطالعه کن .